Όλα τα κόμματα της αντιπολίτευσης, σωματεία και ενώσεις εργαζομένων και άλλοι φορείς στρέφονται ενάντια στις αντεργατικές-αντιδημοκρατικές διατάξεις του νομοσχεδίου και ζητούν την απόσυρσή του, εκτός από την κυβερνητική πλειοψηφία της ΓΣΕΕ που θέτει στην κυβέρνηση «προτάσεις» και τροποποιήσεις που αφορούν ασήμαντες πτυχές του.
Ο αλήστου μνήμης υπουργός Εργασίας Κ. Λάσκαρης, υπερασπιζόμενος το νομοσχέδιο, χαρακτηρίζει «αυθάδη και ιταμή» την αξίωση για απόσυρσή του.
Ας δούμε τις κυριότερες διατάξεις του νόμου 330:
➤ Περιορίζει δραστικά το δικαίωμα της απεργίας,
➤ Kατοχυρώνει την ανταπεργία (λοκ άουτ),
➤ Kομιμοποιεί τη συγκρότηση απεργοσπαστικών μηχανισμών και, κυρίως,
➤ Aπαγορεύει την «πολιτική απεργία».
Όπως σημειώνεται απ’ όλες τις πτέρυγες της Βουλής, πλην της ΝΔ, όλες οι απεργίες των εργαζομένων θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν πολιτικές αφού μοιραία στρέφονται κατά της πολιτικής της κυβέρνησης. Έτσι, η κυβέρνηση επιχειρεί την ουσιαστική κατάργηση του απεργιακού δικαιώματος.
Ακόμη, ο νόμος απαγορεύει τις απεργίες αλληλεγγύης, αλλά και κάθε άλλη απεργιακή κινητοποίηση που δε στρέφεται κατά του συγκεκριμένου εργοδότη και δεν περιορίζεται σε καθαρά μισθολογικά αιτήματα.
Με διάταξή του υποχρεώνει τους εργαζόμενους στα Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου και στους Οργανισμούς Κοινής Ωφέλειας να γνωστοποιούν τα αιτήματά τους 15 μέρες πριν από την κήρυξη της απεργίας.
Ακόμη, χαρακτηρίζονται παράνομες όσες απεργίες δεν κηρύσσονται από τα επίσημα «επαγγελματικά σωματεία». ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ
Δημοσίευση σχολίου