Πιστεύατε ότι ο λύκος αλλάζει προβιά και γίνεται αθώο άκακο αρνάκι;

Το λες και εντυπωσιακό το πόσο αργούν να αντιληφθούν οι υπεύθυνοι επικοινωνίας του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, αλλά και οι δημοσιογράφοι που πρόσκεινται στον ΣΥΡΙΖΑ, αποκαλύψεις που εμφανίζονται και είναι "λουκούμι" για βολές προς την κυβέρνηση και προσωπικά στον Μητσοτάκη. Δείτε μια χαρακτηριστική περίπτωση. 

Στις 10 του μήνα είχαμε μια ανάρτηση που τιτλοφορούσαμε: "Ενα δυσώδες παρασκήνιο για την εκλογή στην αρχηγία της Ν.Δ. του Κυρ. Μητσοτάκη. με υπονοούμενα για εκλογική νοθεία στα αποτελέσματα της ψηφοφορίας αναφέρει άρθρο του Μ. Κοττάκη". Αναφέραμε μάλιστα ότι "σύμφωνα με τα δικά μας κριτήρια αξιολόγησης των ειδήσεων, είναι  πιο σημαντικό σημερινό θέμα".

Δεν απαιτείται να έχει κανείς ιδιαίτερη πολιτική αντίληψη για να καταλάβει ότι αυτά που έφερε στο φως ο διευθυντής της εφημερίδας "Εστία", ήταν βούτυρο στο ψωμί της αντιπολίτευσης και προσφερόταν για μια σειρά ατάκες με τις οποίες θα έκλεβε τις εντυπώσεις ο Τσίπρας στην χθεσινή συζήτηση στην βουλή. 

Χτες και προφανώς τυχαία, ανακάλυψε το δημοσίευμα, από ανάρτηση στο twitter -όπως γράφει - ο δημοσιογράφος του Documento Νίκος Παπαδογιάννης και σήμερα  "με την άδειά του δεξιού μεν, έγκυρου δε (και κανονικού δημοσιογράφου) Μανώλη Κοττάκη" αναπαράγει το ρεπορτάζ του το οποίο "ρίχνει φως στο παρασκήνιο της εκλογής του Κυριάκου Μητσοτάκη το 2016 στην ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας". 
Δεν αντιλαμβανόμαστε γιατί χρειάζεται άδεια για να αναδημοσιεύσεις ένα ρεπορτάζ που υπάρχει σε εφημερίδα, όταν αναφέρεις την πηγή. Τέσπα.

Αφού, λοιπόν παραθέτει το κείμενο του Κοττάκη, ο συντάκτης του Documento, σχολιάζει (Η φώτο δικιά μας παρέμβαση):

Υποθέτω ότι διεκδικεί Όσκαρ αφέλειας όποιος απαιτούσε γκλάσνοστ από το κόμμα της διαπλοκής και από τον κανακάρη του αρχιερέα της Αποστασίας. Και Γκράμι ασχετοσύνης, όποιος πίστευε ότι τέτοιες δουλειές γίνονται από τον λαουτζίκο και χωρίς να κινηθούν νήματα από το πανίσχυρο κεφάλαιο και από τον Μεγάλο μας Σύμμαχο.

Δεν γνωρίζω για ποιο λόγο χρειάστηκε μία εξαετία για να βγουν στο φως (έστω δίχως ονόματα και διευθύνσεις) όσα έγιναν πίσω από τους κουίντες, καταλαβαίνω όμως ότι η έκρηξη Σαμαρά στο Συνέδριο της Ν.Δ. ήταν προγραμματισμένη και στοχευμένη μέχρι κεραίας.

Εμείς ασχοληθήκαμε χαχανίζοντας με τις γελοιότητες περί τηλεθέασης Παΐσιου, αλλά στους διαδρόμους και στα πατάρια και τους ημιωρόφους της γαλάζιας πολυκατοικίας μαίνεται αδυσώπητο power game για το πηδάλιο του κόμματος και για τη διαδοχή του Μητσοτάκη, όταν με το καλό γκρεμοτσακιστεί αυτός από την καρέκλα του Μεγάρου Μαξίμου.

Ό,τι ανεβαίνει, από το τριχωτό χέρι των εφοπλιστάδων, των τραπεζιτών και γιάνκηδων αποικιοκρατών, κατεβαίνει, γρήγορα ή λιγότερο γρήγορα. Με πάταγο ή με λιγότερο πάταγο. Ο Μητσοτάκης ο δεύτερος δεν είναι παρά ένα πιόνι, από εκείνα που είναι πολύ  εύκολο να εξαφανιστούν από τη σκακιέρα. Το ζήτημα είναι πόσους θα προλάβει να πάρει μαζί του πριν αποσυρθεί κακήν κακώς. Δικαίους και αδίκους.

Τι με κοιτάζετε έτσι ενεοί, καλοί μου φίλοι; Εσείς τους ψηφίσατε αυτούς τους άθλιους, όχι εγώ. Δεν τους ξέρατε όταν πήγατε στην κάλπη; Περιμένατε κάτι διαφορετικό από την παράταξη που πίνει το αίμα του ελληνικού λαού εδώ και τόσες δεκαετίες; Πιστεύατε ότι ο λύκος αλλάζει προβιά και γίνεται αθώο άκακο αρνάκι;

Σημειώνω ξανά ότι τα παραπάνω ανατριχιαστικά τα έβγαλε τώρα στη φόρα όχι κάποιος Μαδούρος τύπου Βαξεβάνη, αλλά ένας δικός τους άνθρωπος, για λόγους που ο ίδιος γνωρίζει ή απλώς από δημοσιογραφικό καθήκον.

Καταλαβαίνετε, λοιπόν, τι συντελείται πίσω από τις μπλε κουρτίνες και κάτω από τα σιέλ σεντόνια. Αν δεν το καταλαβαίνετε, λυπάμαι ότι θα έπρεπε να το καταλαβαίνετε. Μετά την απομάκρυνση από το ταμείο, ουδέν λάθος αναγνωρίζεται.