Την άνοιξη του 1937,η "Republic Steel" είχε απολύσει πάνω από 1000 εργάτες που υποστήριζαν το Συνδικάτο, κηρύσσοντας κυριολεκτικά τον πόλεμο ενάντια σε οποιονδήποτε εργαζόμενο διεκδικούσε ακόμα και τα ελάχιστα και αυτονόητα δικαιώματα. Οι εργάτες της εταιρείας (για ένα διάστημα η τρίτη μεγαλύτερη εταιρεία μετάλλου στις ΗΠΑ), απάντησαν με μεγάλες απεργιακές κινητοποιήσεις σε διαφορετικές πολιτείες για να υπερασπιστούν τα Συνδικάτα τους και τα δικαιώματα τους.
Η αλληλεγγύη εξαπλώθηκε και 19 Ιουνίου 1937 οι γυναίκες των απεργών μεταλλεργατών οργάνωσαν συγκέντρωση-κινητοποίηση για την υπεράσπιση της απεργίας. Οι εργοδότες με τους ρουφιάνους τους είχαν προσπαθήσει να χρησιμοποιήσουν τις οικογένειες των απεργών ως μέσο πίεσης για να τερματιστεί η απεργία ("την οικογένεια σου δεν την σκέφτεσαι αν σε διώξουν;" κ.α) και οι γυναίκες πήραν την πρωτοβουλία να απαντήσουν με ένα ξεκάθαρο μήνυμα αλληλεγγύης στους απεργούς.
Όταν -φυσικά- δεν βρέθηκε κανένας μεταλλεργάτης απεργός για να πάει στο σημείο και να "κλείσει" την κινητοποίηση, η αστυνομία κάλεσε άμεσα τις γυναίκες των απεργών (πολλές ήταν με τα παιδιά τους εκεί, ορισμένες με μωρά στην αγκαλιά) να διαλυθούν επειδή "δεν είχαν καμία δουλειά με τις απεργίες" και έπρεπε να "γυρίσουν στο σπίτι και τις δουλειές τους". Όμως, μπροστά στην προσβλητική συμπεριφορά των αστυνομικών, οι γυναίκες όχι μόνο δεν έκαναν πίσω αλλά άρχισαν να φωνάζουν και να διαμαρτύρονται.
Τότε, η αστυνομία άρχισε να τους ρίχνει δακρυγόνα. Παιδιά και γυναίκες χτυπήθηκαν άγρια από την αστυνομική βία και ένα βρέφος τραυματίστηκε. Μπροστά στην δολοφονική επίθεση, οι εξαγριωμένοι μεταλλεργάτες άρχισαν να καταφθάνουν στο σημείο. Η αστυνομία πανικοβλήθηκε. Οι εργάτες συγκρότησαν διαδήλωση μπροστά στα κεντρικά γραφεία της εταιρείας. Η αστυνομία πυροβόλησε πολλές φορές πάνω στους άοπλους απεργούς, που κατάφεραν να ανασυγκροτηθούν πολλές φορές. Οι συγκρούσεις κράτησαν ώρες.
Οι δολοφονικές επιθέσεις της αστυνομίας είχαν αποτέλεσμα 16 νεκρούς και 283 τραυματίες.
Πηγή: Praxis Review -twitter
Δημοσίευση σχολίου