Οι Γερμανοί κατακτητές εκτέλεσαν κάποια καθάρματα που συνεργάσθηκαν μαζί τους. Το ελληνικό αστικό κράτος, μετά την απελευθέρωση, "τίμησε" τους δωσίλογους εγκληματίες

Του Γ.Γ.

Για το μπλόκο της Κοκκινιάς που έγινε σαν σήμερα το 1944 και στο οποίο: Γερμανοί κατακτητές και ντόπια δοσιλογικά καθάρματα μακέλεψαν πατριώτες, αναφέρεται αναλυτικά η προηγούμενη ανάρτησή

 μας.
Εδώ να εστιαστούμε σε μια επισήμανση, η οποία για αρκετό κόσμο, είναι άγνωστη.

Οταν μασκοφόροι χαφιέδες και ταγματασφαλίτες ολοκλήρωσαν το έργο τους, πήραν την "άδεια" από τα αφεντικά τους και σκύλευσαν τα πτώματα των εκτελεσμένων, αποσπώντας ότι θεωρούσαν ότι έχει αξία. (δακτυλίδια, ρολόγια κλπ).

Ηταν τόσο αποτρόπαια η συμπεριφορά τους, ώστε έφτασαν στο τέλος οι ίδιοι οι Γερμανοί να εκτελέσουν τους τους μασκοφόρους, (Μπεμπέκογλου Μπακαλόπουλο και Μπατράνη), που πρωτοστατούσαν σ' αυτή την απαίσια πράξη.

Υ.Γ. Οι πρωταγωνιστές της σφαγής, τα δοσιλογικά καθάρματα, «οι καταραμένοι τσολιαδοχωροφύλακες». που μαζί με τους Γερμανούς «βασάνισαν, χτύπησαν ανελέητα, τους έβγαλαν τα μάτια και πτώματα πια τους εκτέλεσαν» -σ.σ τους Εαμίτες- (όπως αναφέρει προκήρυξη της Αχτιδικής Επιτροπής Κοκκινιάς του ΚΚΕ) «ανταμείφτηκαν πλουσιοπάροχα» για τις «υπηρεσίες» στον κατακτητή από τις μετέπειτα μοναρχοφασιστικές κυβερνήσεις.

Τα τομάρια, οι προδότες εγκληματίες, που έφεραν τα ονόματα Πλυτζανόπουλος, Σγούρος, Μπουραντάς, και οι οποίοι πρωτοστάτησαν στο μακέλεμα του λαού της Κοκκινιάς μόνο «εθνικοί ευεργέτες» που δεν ανακηρύχτηκαν.

Τον Μάρτη του 1947, σε μια δίκη φιάσκο, απ’ το λεγόμενο «Γ’ δικαστήριο δωσιλόγων» απαλλάχθηκαν και συνέχισαν το «θεάρεστο έργο» τους, από άλλα πόστα.

Ο Πλυτζανόπουλος προήχθη και έγινε υποστράτηγος του κυβερνητικού στρατού για να εμφυσήσει το «πατριωτικό του πνεύμα» στους υφισταμένους του.

Ο Σγούρος διορίστηκε διοικητής του 3ου Τάγματος Μακρονήσου. (Διαβάστε αναλυτικά εδώ).

***

Ανάμεσα στους 315 εκτελεσμένους και η ηρωική αντάρτισσα του εφεδρικού ΕΛΑΣ, στέλεχος της ΕΠΟΝ και μαχήτρια της ΟΠΛΑ. Διαμάντω Κουμπάκη

«Η Διαμάντω του φρουραρχείου των Γερμανικών. Όλη η Κοκκινιά την είδε στις μάχες με το όπλο στα χέρια. Μας την σκότωσαν και αυτή οι ανθρωποφάγοι του φασισμού. Πριν την σκοτώσουν οι σαύρες, τα τσολιαδάκια, της έκαναν το σχήμα φωνάζοντάς την: "καπετάνισσα". 
Ζει στην ψυχή μας πάντα η Διαμάντω. 
Καρτερούμε την ημέρα που 100 δολοφόνοι θα πληρώσουν με τη ζωή τους για τη Διαμάντω», όπως αναφέρει γραπτή μαρτυρία ανώνυμου, που περιγράφει το μπλόκο.   

Μάλιστα και όπως αναφέρει το βιβλίο του Ιάσονα Χανδρινού «Το τιμωρό χέρι του λαού. Η δράση του ΕΛΑΣ και της ΟΠΛΑ στην κατεχόμενη πρωτεύουσα 1941-1944», οι "µαχήτριες ∆ιαµάντω Κουµπάκη, Αθηνά Μαύρου κ.ά. βασανίστηκαν φριχτά, πριν οδηγηθούν προπηλακιζόµενοι στη «Μάντρα», ένα υφαντήριο πίσω από την πλατεία Οσίας Ξένης για να εκτελεστούν µε πολυβόλα από γερµανικό τµήµα".

Υ.Γ: Αξίζει να σημειωθεί ότι αν και  οι Γερμανοί εκτέλεσαν κάποια καθάρματα που τους πρόσφεραν τις "υπηρεσίες" τους, το ελληνικό αστικό κράτος "τίμησε" μετά την απελευθέρωση μετά την Γερμανική κατοχή όλο τον ένοπλο δωσιλογισμό.
(Μέχρι στην γυναίκα του Ι. Ράλλη μετά τον θάνατο του άντρα της, χορήγησε "αστρονομική" ισόβια σύνταξη σαν συζύγου "πρώην πρωθυπουργού").