Οταν προβλήθηκε η ταινία του Παζολίνι «Σαλό ή 120 μέρες στα Σόδομα» δίχασε κοινό και κριτικούς. Επρεπε να περάσει πολύς καιρός ώστε να καταλάβουμε ότι δεν ήταν ένα φιλμ γύρω από τους τελευταίους σπασμούς του μουσολινικού καθεστώτος ούτε μια σκέτη αλληγορία για τον φασισμό ως πολιτική ιδεολογία Είναι ο φασισμός που διαποτίζει την ανθρώπινη συμπεριφορά στην καθημερινότητά της και εκπορεύεται από την αχαλίνωτη ανάγκη του ανθρώπου να εξουσιάσει τον αδύναμο ώστε να αποκτήσει την αίοθηση της υπεροχής. Τέσσερις μεσήλικες άντρες κλείνονται σε βίλα μιας επαρχιακής πόλης και προβαίνουν σε βιασμούς και ακραίες σεξουαλικές πράξεις πάνω σε εννέα αγόρια και εννέα κορίτσια προεφηβικής και εφηβικής ηλικίας τα οποία έχουν απαγάγει. Ο πρόεδρος, ο δούκας, ο δικαστής, ο επίσκοπος και ό,τι συμβολίζουν δεν αντλούν ευχαρίστηση από το σεξ. Ηδονίζονται από την αίσθηση πως μπορούν να κάνουν ό,τι απολύτως θέλουν χωρίς κανένα φραγμό νομικό, κοινωνικό, πολιτισμικό και αξιακό.
Στην εποχή μας οι περισσότεροι που έχουν κατηγορηθεί για παιδεραστία παρακάμπτουν τις ηθικές αναστολές τους λόγω της επαγγελματικής ή της κοινωνικής θέσης τους. Οι καρδινάλιοι του Βατικανού, οι καλοζωισμένοι Ευρωπαίοι που κάνουν σεξουαλικό τουρισμό στη Σιγκαπούρη ή την Ταϊλάνδη και κοιμούνται ήσυχοι ότι συμβάλλουν στην καταπολέμηση της φτώχειας στις χώρες του Τρίτου Κόσμου.
Είναι ο βουλευτής της ΝΔ Νίκος Γεωργιάδης, ο Λιγνάδης που τάζει στα ανήλικα θεατρική καριέρα, ο προπονητής που υπόσχεται στους/ις μικρούς/ές αθλητές/τριες μετάλλια και επιδόσεις αν υποκύψουν στις ορέξεις του.
Στην περίπτωση όμως του Ηλία Μίχου υπάρχει και η κατηγορία της μαστροπείας που καθιστά τις δραστηριότητες του ακόμη πιο αποτροπιαστικές. Αν αποδειχτεί η ενοχή του, θα αποδειχτεί πως είναι και ένθερμος υποστηρικτής του «ευαγγελίου» της παράταξης στην οποία περήφανα δήλωνε ότι ανήκει.
Νυν υπέρ πάντων η επιχειρηματικότητα, με κάθε τρόπο. Να βγάζεις λεφτά βιάζοντας και εκδίδοντας ένα μικρό κορίτσι, επειδή εσύ είσαι «άριστος» στην τέχνη του εκμαυλισμού και εκείνο ανήμπορο να διαχειριστεί τη φτώχεια και την αθωότητά του. Η βιτρίνα ήταν καλά στημένη και στολισμένη με όλα τα επικοινωνιακά φώτα που σε τυφλώνουν, ώστε ένα ιδιωτικό βίτσιο να φαντάζει δημόσια αρετή. Γιατί αν η κοινή γνώμη σοκαρίστηκε, δεν ήταν μόνο από τις πράξεις του αυτές καθαυτές, αλλά και επειδή ένιωσε εξαπατημένη. Ο ευυπόληπτος οικογενειάρχης, ο καλός χριστιανός που εκτελεί καθήκοντα επιτρόπου στην εκκλησία, ο φιλάνθρωπος που συντρέχει τους αναξιοπαθούντες, ο κομματικός οπαδός που φιλοξενεί προεκλογικές οργανώσεις στο σπίτι του και φυσικά ανταμείβεται δεόντως με κατευθείαν αναθέσεις.
Εξίσου ανατριχιαστική η μεγάλη λίστα όσων περίμεναν να ξεσπάσουν πάνω σε ένα δωδεκάχρονο κορμάκι την αποκτήνωσή τους, εκφραστές μιας γενικότερης παρακμής και σήψης.
Η ΝΔ έχει μια ευκαιρία να διαλύσει τις ανησυχίες των πολιτών ότι οι ισχυροί με τους οποίους φωτογραφιζόταν θα απλώσουν ένα πέπλο προστασίας γύρω του. Να ακολουθήσουν τη δικαστική οδό όλα τα παράνομα πεπραγμένα του, να δοθούν στη δημοσιότητα όλα τα ονόματα των άμεσα ή έμμεσα εμπλεκομένων στην υπόθεση. Να μη γίνει ο Κολωνός νέο Σαλό, χώρος συγκάλυψης και σιωπής, αλλά καμπανάκι αφύπνισης που μας προστάζει να βγούμε από τη φούσκα μας.
Δημοσίευση σχολίου