ΑΡΔ, τρολλ και τηλεοπτικοί βόθροι πανηγύριζαν πριν μέρες για τον κακό μας γείτονα που δήθεν δεν θα έπαιρνε αεροπλάνα από τις ΗΠΑ, γιατί θα παραβίαζε τον εναέριο χώρο μας.
Σήμερα μούγκα στη στρούγκα. Πώς να πεις στο σανοφάγο πως η Γερουσία των ΗΠΑ καταργεί τους όρους που περιόριζαν την πώληση των μαχητικών αεροσκαφών και που ήταν απλά μια πρόταση, κι όχι απόφαση, όπως μας την παρουσίαζαν;
Θα το πω εγώ στα γαλάζια γίδια με τρόπο. Σιγά μην έχαναν τον πελάτη και τα δις που θα δώσουν οι Τούρκοι φορολογούμενοι. Καλά πρόβατα κι αυτοί. Γιατί, αν ο Σουλτάνος δεν τα πάρει από την Αμερική, θα τα πάρει από τη Ρωσία.
Αυτό τους είπε και τους Αμερικάνους τους έκοψε κρύος ιδρώτας. Γιατί το αεροπλάνο έχει κι άλλα που χρειάζεται. Όπλα, ανταλλακτικά... Δεν είναι εύκολο να αλλάξει η αεροπορία μιας χώρας τόσο ριζικά, αλλά αν δεν έδιναν οι Αμερικάνοι, θα έδιναν οι Ρώσοι.
Κι αν η Τουρκία τα γύριζε, δεν θα έχαναν μόνο τον καλύτερο πελάτη, αλλά θα άλλαζαν δραματικά οι ισορροπίες στην περιοχή.
Τι σημαίνει αυτό για μας. Τα γνωστά. Πόλεμος γίνεται κυρίως για οικονομικούς λόγους. Εμείς δεν έχουμε πίσω μας καμία υπερδύναμη, είμαστε υποτακτικοί. Σε περίπτωση πολέμου θα βρεθούμε μόνοι μας. Οπότε ψυχραιμία.
Κακώς αρχίσαμε μια κούρσα εξοπλισμών με κάποιους που μπορούν να δώσουν περισσότερα. Όμως δεν είναι αργά. Ας σταματήσει εδώ η μίζα από τα εξοπλιστικά. Αλλιώς θα την πατήσουμε ποικιλοτρόπως.
Δε θέλουμε πόλεμο. Ευτυχώς δε βρήκαν κοιτάσματα, οπότε δεν υπάρχει λόγος να σκοτωθούμε. Μια χώρα για να αμυνθεί, δε χρειάζεται μόνο να έχει υπεροχή ή έστω ισορροπία στην αρχή. Πρέπει να μπορεί να τη διατηρήσει κατά τη διάρκεια της σύγκρουσης.
Οι Αρχαίοι Αθηναίοι πχ τα είχαν βάλει με τους Μακεδόνες. Επρόκειτο για το Λαμιακό Πόλεμο που ξέσπασε αμέσως μετά το θάνατο του Αλεξάνδρου. Στην αρχή οι Αθηναίοι νικούσαν και έκλεισαν τους Μακεδόνες στη Λαμία. Όμως οι Μακεδόνες δέχτηκαν ενισχύεις και τελικά 60.000 από αυτούς νίκησαν στην αποφασιστική μάχη τους 28.500 Αθηναίους και συμμάχους τους. Όπως είπε ο Αθηναίος στρατηγός Φωκίωνας, που δεν ήθελε κανένα πόλεμο, για την πολεμική προετοιμασία της πόλης του «καλή για δρόμο ενός σταδίου [192 μέτρα], φοβάμαι όμως τον δόλιχο δρόμο [πολλαπλάσιος του σταδίου]. Δεν έχουμε ούτε χρήματα ούτε πλοία ούτε στρατιώτες».
Τα χρήματα τα έβαλε πρώτα. Μην πάμε λοιπόν ξυπόλυτοι στ’ αγκάθια. Οι πλούσιοι μπορούν εύκολα να την κάνουν, όταν βρουν τα σκούρα, τα χρήματα τους είναι ήδη στο εξωτερικό. Την «πίτσα» θα τη φάμε εμείς.
Αφήστε τους μεγαλοϊδεατισμούς και τα παχιά λόγια. Δεν μας βγήκαν ποτέ σε καλό. Ευτυχώς δε βλέπω να γίνεται μια αμοιβαία καταστροφή προς το παρόν. Ελπίζω να μην ξεφύγει η κατάσταση από ηλιθιότητα, κι απ’ αυτή έχουμε δυστυχώς πλεόνασμα, κι εμείς και οι γείτονες.
Δημοσίευση σχολίου