Όταν ακούμε για μεγάλες αλλαγές και καινοτομίες στην κρατική μηχανή και την ευρύτερη δημόσια διοίκηση, μη γελιόμαστε. Σίγουρα κάποιο λάκκο έχει η φάβα. Το δημόσιο χρήμα για τα εκάστοτε κρατικοδίαιτα λαμόγια και τις οικονομικές ελίτ είναι ό,τι το σκατό για την μύγα. Πέφτουν πάνω του και μασουλάνε σαν να μην υπάρχει αύριο. Όποιος προλάβει πρόλαβε, κι όσα περισσότερα αρπάξει.
Αυτό, όμως, που για μας είναι κλοπή, ρεμούλα, διαφθορά και βόθρος, γι᾽ αυτούς είναι άλλη μια μέρα στη δουλειά. Έτσι, λοιπόν, ό, τι συνέβη με τον Πάτση δεν αποτελεί εξαίρεση, αλλά επιβεβαίωση του κανόνα. Εξαγορά “κόκκινων δανείων” αξίας 63 εκ. κοψοχρονιά, με 4,3 εκ., απευθείας αναθέσεις απ’ τα ΕΛΤΑ για νομικές συμβουλές ύψους 1.000.000. Το σημαντικό της υπόθεσης είναι ότι τα ΕΛΤΑ βρίσκονται υπό την πολιτική εποπτεία του Κυριάκου Πιερρακάκη, υπουργού Ψηφιακής Διακυβέρνησης. Και, όπως αποδεικνύεται, επί των ημερών του λαμβάνει χώρα ένα όργιο απευθείας αναθέσεων σε εταιρείες άνω των 25 εκ., ένα όργιο ληστρικής επέλασης και μάσας του δημόσιου πλούτου.
Πολλές από αυτές τις απευθείας αναθέσεις, χωρίς διαγωνισμό, με απευθείας διαπραγμάτευση του Υπουργείου με τα εκάστοτε αδηφάγα τρωκτικά του κεφαλαίου, και χωρίς καμία δημοσίευση.
Σαν τρωκτικά, δηλαδή, πίσω από κλειστές πόρτες δίνουν τα χέρια και κλείνουν μπίζνες, μοιράζοντας την πίτα κατά το δοκούν και κατά πώς τους βολεύει, για να ευχαριστήσουν κάποιον φίλο ή φίλη τους και στο μέλλον να εξαργυρώσουν αυτήν τους την εκδούλευση. Και πώς εξαργυρώνεται αυτή η εκδούλευση; Μα με την εξασφάλιση ότι στην επόμενη εκλογική διαδικασία τα ψηφαλάκια θα ξαναπάνε εκεί που πρέπει να πάνε. Έτσι, λοιπόν, ένας βουλευτής Γρεβενών της ΝΔ βρίσκεται να ‘χει πέσει με τη μούρη μες στο μέλι, έτσι η Ρεβέκα Πιτσίκα, ένα από τα δεξιά χέρια του Μητσοτάκη, και πρόεδρος του Μητρώου Στελεχών της ΝΔ, τσεπώνει από ΕΡΤ, ΕΛΤΑ και ΑΔΜΗΕ σχεδόν μισό εκατομμύριο για την εταιρεία της People for Business IKE, σε διαγωνισμό που συμμετέχει μόνο αυτή (!).
Και, βέβαια, η κονόμα δε σταματάει εκεί. Το μεγάλο φαγοπότι γίνεται από μεγαλύτερα κεφάλια, και έχει ξεκινήσει απ’την περίοδο της καραντίνας, που για λόγους “έκτακτης ανάγκης” ανατέθηκαν δουλειές σε εταιρείες παροχής ψηφιακών υπηρεσιών, όπως η Teleperformance, η οποία έχει τσεπώσει 1,3 εκ.
Αλλά οι δύο μεγάλες μπίζνες είναι οι εξής, και αφορούν τα νταλαβέρια του υπουργείου με ONEX και τη συμβουλευτική εταιρεία PwC. Όσον αφορά την ONEX, που βρομίζει μια ολόκληρη περιοχή με τις εργασίες της στο Νεώριο Σύρου, έχει τσεπώσει περί τα 25 εκ. με απευθείας ανάθεση από τα ΕΛΤΑ και τα ΕΛΤΑ Courier για κάλυψη δραστηριοτήτων των ΕΛΤΑ, για τις οποίες η ONEX δεν έχει το απαιτούμενο προσωπικό, και κάνοντας τον μεσάζοντα-νταβατζή νοικιάζει εργαζόμενους από άλλες εταιρείες (!). Κι όλα αυτά σε έναν διαγωνισμό που έχει συμμετάσχει μόνο αυτή, ενώ παράλληλα έχει τσεπώσει περίπου άλλα 300 χιλιάρικα για εξοπλισμό λειτουργίας στο Μέγαρο Μαξίμου, στην οικία του Πρωθυπουργού. Μ’ αυτά και μ’ αυτά δηλαδή ανεβαίνουμε στα 50 εκ.
Η δε PwC είναι μέρος της γενικότερης απάτης των συμβουλευτικών εταιρειών, που κονομάνε εκαταμμύρια ευρώ πουλώντας αέρα κοπανιστό, κάτι που αποτελεί ένα πανευρωπαϊκό φαινόμενο. Στο πλαίσιο, λοιπόν, του ευρωπαϊκού Μηχανισμού Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας (RRF), ένα σχέδιο που σκαρφίστηκε η Κομισιόν μετά τις αναταράξεις που δέχτηκε το καπιταλιστικό σύστημα επί πανδημίας, εκπονούνται εθνικά σχέδια δημοσιονομικής μεταρρύθμισης, στα οποία τεράστιο ρόλο παίζει ο δούρειος ίππος της ψηφιακής μετάβασης. Στο όνομα αυτής, λοιπόν, και με μποστινή τη δημόσια εταιρεία “Κοινωνία της Πληροφορίας”, υπό την εποπτεία του Υπουργείου Ψηφιακής Διακυβέρνησης, Πιερρακάκης και Σκυλλακάλης έβαλαν υπογραφή στη ζούλα στην κοινοπραξία των εταιρειών PwC, UniSystems και Real Consulting, με διευθύνοντα σύμβουλο των δύο τελευταίων, τον Νίκο Βαρδινογιάννη, γιο του Βαρδή. Μια σύμβαση ύψους περίπου 50 εκ., για την υλοποίηση του προγράμματος Gov-Erp. Άρα, πάμε στα 100 εκ.
Και δεν τελειώνει εκεί το πανηγύρι της διαφθοράς. Ο διευθυντής μάλιστα της PwC, Πάρης Μπάγιας, συμμετείχε και ο ίδιος στην εκπόνηση του εθνικού σχεδίου υλοποίησης του παραπάνω προγράμματος, ως ιδιώτης κάνοντας δουλειά του Υπουργείου Ψηφιακής Διακυβέρνησης, για την οποία η εταιρεία του τσέπωσε πολλά λεφτά, ενώ είναι μια δουλειά που θα μπορούσαν κάλλιστα να την κάνουν δημόσιοι υπάλληλοι.
Όπως καταλαβαίνετε, το βαρέλι δεν έχει πάτο, και οι δεξιές ακρίδες έχουν κάνει μακροβούτι.
Δεν πέφτουμε απ’ τα σύννεφα βέβαια. Το ξέρουμε καλά ότι όσο εμείς ματώνουμε για να βγάλουμε τον μήνα, αυτοί θα μας πουλάνε παπά με ψωροεπιδόματα και θα μασάνε εκατομμυρία. Το δεξιό παρακράτος ήταν πάντοτε πρωτοπόρο στη μίζα και τη ρεμούλα, δε μας εκπλήσσει που συνεχίζει κυνικά να κάνει τη δουλειά που ξέρει να κάνει καλά δεκαετίες τώρα. Ο Πιερρακάκης μπορεί πλέον επάξια να διεκδικήσει τον τίτλο του υπουργού των αναθέσεων και της ρεμούλας.
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΑΝΑΘΕΣΕΩΝ
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΡΕΜΟΥΛΑΣ
Δημοσίευση σχολίου