Οταν ο εκλιπών τέως ήταν νυν, σκότος βασιλικό καταπλάκωνε τη δημοκρατία και τη χώρα. Βασιλικά κτήματα. Βασιλική Χωροφυλακή, Αεροπορία, Ναυτικό. Βασιλική Ελλάδα. Είχαμε ιδιοκτήτη πάντων και πασών που αποφάσιζε και διέταζε ποιος ανακτορικός κηπουρός θα γίνει πρωθυπουργός.
Διαβούλια για το ποιος ζει και ποιος πεθαίνει με προεδρεύουσα τη βασιλομήτορα, κάποτε μέλος της ναζιστικής νεολαίας, ανώτατη κηδεμόνα του ανώτατου άρχοντα. Μέχρι τον γενάρχη των Καραμανλήδων έδιωξαν με τις κλοτσιές με ηθικό αυτουργό τη Φρειδερίκη -επιλεγόμενη και Φρίκη- και φυσικό αυτουργό τον Κωνσταντίνο. Επιλεγόμενο και Κοκό. Και το τι έκαναν με τον γενάρχη των Παπανδρέου τα ξέρουν ακόμη και τα ποντίκια του Τατοϊου. Για τους αριστερούς της εποχής τον λόγο έχει ο ιατροδικαστής.
That's history, είπαμε. II δημοκρατία ενίκησε. Οριστικά. Αλλά εκεί που ετοιμαζόμασταν να κλείσουμε την πόρτα, η σκιά του εκλιπόντος και του καθεστώτος του εμφανίστηκε ξαφνικά πάλι πάνω από τη χώρα και τη ζωή μας. Βαριά κι ασήκωτη, όσο ο Σαμαράς που με αναφιλητά μάς ενημέρωσε ότι ο τέως δεδικαίωται. Και ο Μητσοτάκης που μας είπε ότι θα τον κρίνει η Ιστορία - δεν τον έκρινε ακόμη. Κι ο Πέτσας, που τον αποκατέστησε στον θρόνο νεκρό, κάτι σαν Ελ Σιντ σε ελληνική έκδοση. Και οι γοερά θρηνούντες φρουροί της δημοκρατίας μας, όπως ο Πλεύρης και ο Βορίδης, που τον περιέβαλαν με το φωτοσιέφανο του μάρτυρα. Και ο λόχος βουλευτών και υπουργών που πετάχτηκαν ένας ένας στη σκηνή με κορόνα και ματσούκι - τα σύμβολα του εκλιπόντος. Οι νεκρόφιλοι της Δεξιάς σε πλήρη δράση, με τα μαχαίρια κρυμμένα πίσω από το πένθος.
Δεν είναι βασιλόφρονες της κατάψυξης και της θλίψης. Νοσταλγοί είναι ενός καθεστώτος που αφού χώρισε τους Ελληνες σε εθνικόφρονες και μιάσματα, επιφύλαξε για τους μεν τα οφίκια και το ματσούκι στο χέρι. Και για τους δε τα καζίκια και το ματσούκι στην πλάτη. Ε αυτό το καθεστώς τούς εμπνέει και τους δονεί και σήμερα. Μιξοκλαίνε πάνω από το φέρετρο του τέως, αλλά τα νυν έχουν στο μυαλό τους.
Ενα καθεστώς που θα επιτρέπει στον κάθε Πάτση να μακροημερεύει, στον κάθε Κουτούπη να μας κοροϊδεύει - και στον Μητσοτάκη να βασιλεύει. Χωρίς στέμμα, αλλά με την ίδια νοοτροπία του ιδιοκτήτη της χώρας, των ταμείων της και των ψυχών μας. Πρίγκιψ εκ καταγωγής και άρπαγας εξ αγωγής, διαθέτει όχι μόνο πλεόνασμα διάθεσης αλλά και έλλειμμα φραγμών. Η εξουσία υπεράνω νόμων και υποκάτω αστυνόμων.
Ως εκ τούτου, ας το έχουμε υπόψη. Αυτό που βλέπουμε είναι ο πρόλογος. Ο σεπτός νεκρός εμπνέει και δονεί τα δεξιά ζόμπι, που έλκονται από το παλιό σκοτάδι και θέλουν να μας το φορέσουν. Κρατάτε σκόρδα...
+ σχόλια + 1 σχόλια
Γιούπι για για γιούπι γιούπι για, τον εθάψαμε ξανά το βασιλιά…
https://www.youtube.com/watch?v=tOGCLgo2S74
Καλλιόπη! Έλα αγάπη μου, πάμε στη Μητρόπολη.
«Μήτσο, άσε τα σάπια, δεν πάω πουθενά»!
Μα γιατί; Εσύ δεξιά, φιλοβασιλικιά αναντάμ παπαντάμ…
«Ξέρω τι θα κάνεις. Και καλά το χαμόγελο στην κηδεία, θα σε περάσουν συγγενή του Μητσοτάκη, αλλά να τραγουδήσεις «Εμείς τον θέλουμε παιδιά το βασιλιά, να τον πάμε στο παλάτι να μοιράζει Ριζοσπάστη», πάει πολύ!
Ποιο πολύ από όσα έκανε ο Γκλύξμπουργκ;
«Μήτσο, θα σε δείρουν»!
Βασιλόφρονες δέρνουν Κομμουνιστή. Θα θυμηθούμε τα παλιά.
«Δεν είναι αστείο».
Ούτε τότε ήταν. Καλά, δεν επιμένω. Τουλάχιστο θα δούμε πόσοι βλάκες με περικεφαλαία απέμειναν. Δε βλέπω να ’χουν πάνω από 10%. Η κρίση έπιασε και τους βασιλιάδες. Λιγόστεψαν τα αιγοπρόβατα.
«Μα είπαν η ουρά είναι 2 χιλιόμετρα».
Στα φαρμακεία για φάρμακα να δεις ουρά. Στους διακανονισμούς της ΔΕΗ. Εκεί είναι ο κόσμος ο πολύς. Άμα όμως θέλουν το 69% να γίνει 90% κανένα πρόβλημα, ας ζητήσουν δεύτερη «πίτσα», μεγαλύτερη.
«Πάντως περίμενα συγκεντρώσεις από Αριστερούς».
Έκανε κάτι ακόμα πιο δραστικό ο κόσμος: Αδιαφόρησε! Μας απασχολούν τόσα πολλά και μεγάλα προβλήματα, που δε θα ασχοληθούμε πολύ με το πτώμα. Άλλωστε η βασιλεία έχει πεθάνει από το 1974, κι ούτε οι ίδιοι οι φιλοβασιλικοί δεν τολμούν να ζητήσουν επαναφορά από την αποφορά.
Βλέπετε η δεξιά, όταν δε γίνεται νοθεία, παίρνει πούλο. Γιατί πόσοι ηλίθιοι υπάρχουν; Πόσα υποταγμένα ζωντόβολα; Πόσοι εγκληματίες; Δεν είναι ποτέ πλειοψηφία.
Αν είδα το σόου; Όχι βεβαία, προτίμησα τσόντα με πριγκίπισσες. Πιο ταιριαστό για μια τόσο χαρούμενη μέρα.
Μην νομίζετε πως είχα καμία πρόθεση να πάω. Πλάκα στην Καλλιόπη έκανα. Να γελάσουμε λίγο, γιατί από αύριο θα ψάχνουμε πάλι για λεφτά.
Γιούπι για για γιούπι γιούπι για
γιούπι για για γιούπι γιούπι για
γιούπι για για
γιούπι γιούπι για για
γιούπι γιούπι για για
γιούπι γιούπι για.
Τον εθάψαμε ξανά το βασιλιά
Τον εθάψαμε ξανά το βασιλιά
Το φυτέψαν στο Τατόι
Κουβαλήθηκε το σόι
Τώρα κλαίει η αυλή του γοερά…
Ναι, χαίρομαι, γιατί αυτός ο «τέως» είναι ο τελευταίος!
Δημοσίευση σχολίου