
Οταν φτάσαμε γύρω στα 12 μίλια από τη Γάζα, πειστήκαμε ότι δε θα μας σταματήσουν. Κανείς, βέβαια, δεν ξέρει τι μπορεί να γίνει μέχρι το τέλος, όμως εμείς ξεσπάσαμε σε πανηγυρισμούς.
Η Παλαιστινιακή σημαία υψώθηκε στο δεξιό ιστό του καϊκιού μας, σημάδι (σύμφωνα με το διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας), ότι τα δυο ελληνικά σκάφη εισήλθαν σε Παλαιστινιακά χωρικά ύδατα.
Είναι η πρώτη φορά μετά από 41 χρόνια που σκάφος από το εξωτερικό καταπλέει στη Γάζα. Αυτή η τιμή ανήκει στο ελληνικό «Δημήτρης Κ» (Free Gaza), που αποφασίσαμε να μπει πρώτο στο λιμάνι της Γάζας. Το δικό μας «Αγ. Νικόλαος» (Liberty) θα ακολουθήσει.
Οπως καταλαβαίνετε, η συγκίνηση είναι μεγάλη. Η αποστολή μας νίκησε. Ο σκοπός επετεύχθη. Οι «γενναίοι του Μπρανκαλεόνε» κατάφεραν να νικήσουν το στρατοκράτη της Μέσης Ανατολής. Οι απειλές δεν έπιασαν, ο ψυχολογικός πόλεμος όλων αυτών των ημερών ναυάγησε, παίξαμε καλά το παιχνίδι της διεθνούς δημοσιότητας και τους αναγκάσαμε να μη τολμήσουν να παίξουν με τις ζωές μας.

Δεν είμαστε μόνο όσοι επιβαίνουμε στα πλοία και γίναμε αναγκαστικά επώνυμοι. Είναι αρκετοί ακόμα, γυναίκες και άνδρες, που θυσίασαν χρόνο και χρήμα, που ανέλαβαν ρίσκα για να φτάσει μέχρι την επιτυχία αυτή η αποστολή.
Οι έλληνες αγωνιστές τίμησαν την παραδοσιακή φιλία ανάμεσα στον ελληνικό και το παλαιστινιακό λαό. Αυτή τη στιγμή βλέπω απέναντί μου τα κτίρια της Γάζας. Παλαιστίνιοι ψαράδες βγαίνουν με τις βάρκες τους να μας προϋπαντήσουν. Τα υπόλοιπα θα τα πούμε αύριο, αν καταστεί δυνατόν.
Δημοσίευση σχολίου