«Στη Θεσσαλονίκη συνελήφθη αστυνομικός της ασφάλειας ο οποίος παρακολουθούσε συνδικαλιστή της ΔΑΚΕ, εκπρόσωπο των εργαζομένων στην Επιχείρηση Υδρευσης-Αποχέτευσης Θεσσαλονίκης (ΕΥΑΘ) ο οποίος μάλιστα έχει καταγγείλει τη διοίκηση της Επιχείρησης στη Δικαιοσύνη για διαφθορά.
Ενα τέτοιο περιστατικό πριν από χρόνια θα είχε δημιουργήσει θύελλα διαμαρτυριών και την απαίτηση να μάθουμε: ποιοι και γιατί τον παρακολουθούσαν; Ποιος έδωσε την εντολή; Ακόμη και ως φορολογούμενοι θα αναρωτιόμασταν: οι αστυνομικοί δεν έχουν άλλες δουλειές από το να παρακολουθούν συνδικαλιστές; Κυρίως: συνάδει με μια ευνομούμενη δημοκρατία η παρακολούθηση παραγόντων του δημόσιου βίου; Αντί αυτών των ερωτημάτων η υπόθεση έγινε μονόστηλο. Δεν προξένησε το δημοσιογραφικό ενδιαφέρον -πόσω μάλλον το εισαγγελικό- για να διαλευκανθεί μια υπόθεση η οποία αν μη τι άλλο αποτελεί είδηση. Ή μήπως παρακολουθούνται κάθε μέρα οι συνδικαλιστές από την ασφάλεια;»
Αφελές το ερώτημα που διατυπώνει απ’ της στήλες της «Καθημερινής» σήμερα ο Π. Μανδραβελης.
Πώς και δεν έχει αντιληφθεί ο «έγκριτος» δημοσιογράφος ότι εδώ και καιρό ζούμε σε ένα αστυνομικό κράτος; Την ειδησεογραφία να παρακολουθούσε και μόνο θα έβλεπε δεκάδες παραδείγματα που τεκμηριώνουν αυτή την εκτίμηση μας.
Απ’ τους ξυλοδαρμούς διαδηλωτών να ξεκινήσουμε, στο σακάτεμα τριών προσφύγων στην Πάτρα να συνεχίσουμε, στον απάνθρωπο εξευτελισμό νεαρής δικηγόρου στο Α.Τ Ομονοίας να καταλήξουμε.
Δυστυχώς έχει αλλοτριωθεί τόσο πολύ η κοινωνία μας…
Δημοσίευση σχολίου