«Σύντομα θα καταλάβουν τους πραγματικούς λόγους για τους οποίους συντάχτηκε το συμβόλαιο της πολιτικής μου εξόντωσης» δήλωσε ο Γ. Βουλγαράκης όταν παρέδιδε το υπουργείο Ναυτιλίας στον Παπαληγούρα.
Κάτι παρόμοια είχε πει και στην δήλωση παραίτησής του:.«... Με καταιγισμό ψεμάτων και λάσπης που δημιουργούν εντυπώσεις επιχειρείται η εν ψυχρώ δολοφονία της πολιτικής μου οντότητας, η σπίλωση της τιμής και της υπόληψής μου».
Για στάκα. Εντάξει, κατανοητό ήταν να μην δηλώσει ότι ο Καραμανλής αναγκάστηκε να τον διώξει απ’ την κυβέρνησή του για να μην βουλιάξουν όλοι μαζί αφού βγήκαν στην φόρα τα επιχειρηματικά τσαμπασλίκια που έκανε εκμεταλευόμενος την υπουργική του καρέκλα.
Αλλά ποια είναι τα ψέματα και που βρίσκετε η λάσπη;
Απ’ όλες τις λαμογιές του Βουλγαράκη, που είδαν το φως της δημοσιότητας να αναφέρουμε μόνο μία.
Απέκτησε με δάνειο από την Τράπεζα Πίστεως τον 1ο όροφο του Πύργου των Αθηνών, αντικειμενικής αξίας 800.000 ευρώ και πραγματικής 3.000.000, και αμέσως μετά η ίδια τράπεζα νοίκιασε το κτίριο για γραφείο της και με το ενοίκιο πλήρωνε η οικογένεια Βουλγαράκη τις δόσεις του δανείου;
Ουσιαστικά, η τράπεζα χάρισε στον Βουλγαράκη το ακίνητο, 3.000.000 ευρώ δηλαδή.
Ξέρετε κανέναν «νόμιμο τοκογλύφο» όπως είναι οι τράπεζες να χαρίζουν λεφτά; Το γιατί το έκανε αυτό η τράπεζα στον υπουργό δεν χρειάζεται ιδιαίτερη αντίληψη για να το καταλάβει κανείς.
Κύρις Βουλγαράκη και το θράσος έχει κάποια όρια. Εκτός και αν πιστεύεις, σαν καλός χριστιανός που είσαι ότι λαμογιά εξομολογημένη, κατά προτίμηση στον ηγούμενο Εφραίμ, δεν είναι λαμογιά.
Δημοσίευση σχολίου