Ολες οι ιδέες, όλοι οι ευγενικοί σκοποί, όλα τα οράματα μπορούν να μετατραπούν σε ακίνδυνα στολίδια που κρεμιούνται στη βιτρίνα του συστήματος.
Θυμηθείτε πόσο της μόδας ήταν ο σοσιαλισμός πριν δυο-τρεις δεκαετίες. Το ίδιο έγινε με την πρόοδο, τον εκσυγχρονισμό κ.λπ. Δεν θα μπορούσε, λοιπόν, να τους γλιτώσει η οικολογία.
Η αστική οικολογία έρχεται να κρύψει τις ρίζες του προβλήματος, να διαστρεβλώσει κάθε συζήτηση για τα πραγματικά αίτια του περιβαλλοντικού εγκλήματος και τελικά να συσπειρώσει κάθε ευαισθητοποιημένο και αγανακτισμένο άνθρωπο γύρω από την ψευδαίσθηση ότι το ίδιο το σύστημα εμπεριέχει τις δυνατότητες αντίδρασης, την προοπτική ανάσχεσης και τελικά εξαφάνισης του περιβαλλοντικού εγκλήματος.
Διαχρονικά και σε διεθνές επίπεδο όλοι οι πολικάντησες επιστρατεύονται σ’ αυτή την προσπάθεια. Φυσικά έχουν και τα οικονομικά τους ανταλλάγματα. Ο Κλίντον, για παράδειγμα, γυρίζει όλο τον κόσμο και δίνει διαλέξεις, για τις οποίες έχει κόψει ειδική ταρίφα Ο Γκορμπατσόφ έκανε το ίδιο, αλλά μετά ξέπεσε (δεν «πουλούσε» η μάπα του στα συνέδρια) και κατάντησε να διαφημίζει την «πίτσα Hut». Ο Σρέντερ έγινε εκπρόσωπος Τύπου της πανίσχυρης ρωσικής Gazprom, ενώ έβγαλε και ένα βιβλίο το οποίο διαφημίζει, με αδρότατη αμοιβή ανά τον κόσμο (τον πληρώνουν οι κατά χώρες εκδότες).
Ο Αλ Γκορ, αντιπρόεδρος των ΗΠΑ επί προεδρίας Κλίντον και στη συνέχεια υποψήφιος πρόεδρος (έχασε από τον Μπους, αν και μάζεψε περισσότερες ψήφους), έχει βρει άλλο τρόπο. Απέκτησε ξαφνικά οικολογικές ευαισθησίες και αυτοχρίστηκε… «ακτιβιστής για το περιβάλλον». Η εταιρία που έστησε ετοίμασε πλήρες πακέτο: Ενα ντοκιμαντέρ (φρόντισαν να πάρει και το όσκαρ) και ένα βιβλίο, τα οποία θα μπορούν να παρουσιάζονται από τον ίδιο τον Γκορ, οπουδήποτε μπορούν να πληρώσουν την «τσουχτερή» ταρίφα.
Ο «ακτιβισμός» του Γκορ συνίσταται στο εξής: επιβαίνει σ’ ένα ιδιωτικό «λίαρ τζετ» και γυρίζει τον κόσμο (παρέα με την Τίπερ). Σε κάθε προορισμό μένει γύρω στο 24ωρο. Συναντάται με τους εγχώριους πολιτικούς, που του κάνουν τεμενάδες, μιλάει σε μια εκδήλωση (την ομιλία την ξέρει απέξω, ενώ κάθε φορά διηγείται τα ίδια ανέκδοτα, σαν καλός ηθοποιός), στην οποία προβάλλεται το ντοκιμαντέρ του, κάνει και καμιά βόλτα στα αξιοθέατα και αναχωρεί. Τα φράγκα τα έχει εισπράξει προκαταβολικά η εταιρία του, που κλείνει τα συμβόλαια σε ετήσια βάση.
Ο καπιταλισμός για κάθε πληγή που ανοίγει προσφέρει και το φάρμακο. Το οποίο μάλιστα αποτελεί πηγή κέρδους για πολλούς. Είτε πρόκειται για άμεσο κέρδος είτε για έμμεσο (πολιτικό). Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε πως εδώ και χρόνια ο «πράσινος» καπιταλισμός είναι μια ιδιαίτερα κερδοφόρα επιχείρηση. Η οικολογία είναι επάγγελμα για τους περισσότερους προβεβλημένους εκπροσώπους του είδους. Ανάμεσά τους, μάλιστα, υπάρχουν πολλοί με αριστερά ένσημα, για να δίνουν αίγλη ανιδιοτέλειας στο εγχείρημα. Γιατί ο κόσμος, ακόμα και όταν δεν πρόσκειται πολιτικά στην Αριστερά, έχει συνηθίσει να θεωρεί τους αριστερούς ανιδιοτελείς ανθρώπους.
Αφορμή γ’ αυτή την μεγάλη εισαγωγή τα όσα διαδραματίστηκαν σήμερα με το ¨¨σπάσιμο μιας πράσινης φιέστας που έγινε στο ΕΜΠ¨¨.
Αντιγράφουμε απ’ την ιστοσελίδα του Indymedia:
Σήμερα στην αίθουσα εκδηλώσεων της πολυτεχνειούπολης το ΕΜΠ, μαζί με διάφορες κατασκευαστικές/τεχνικές εταιρείες διοργάνωνε ημερίδα για τη βιώσιμη ανάπτυξη έννοια κλειδί του πράσινου καπιταλισμού.
Οι τεχνοκράτες καθηγητάδες και πρυτάνεις του ΕΜΠ μάλιστα κάλεσαν και πολιτικούς από κόμματα για να χαιρετήσουν την εκδήλωση.
Διαφημίζοντας τις εταιρείες , οι τεχνοκράτες κλείνουν τις νέες μπίζνες με τις ευλογίες των καρεκλοκένταυρων πολιτικών που θεσπίζουν τη νομική κάλυψη τους μέσα στη Βουλή.
Μάλιστα πρώτη μούρη ήταν ο Κυριάκος Μητσοτάκης , ως πρόεδρος της βουλής για θέματα περιβάλλοντος , ο οποίος αφού βγήκε αλώβητος από ένα ακόμα σκάνδαλο με τη Siemens για τα λεφτά που έβαλε στη τσέπη του , έχει το θράσος να γυρίζει μέσα στα πανεπιστήμια , χτίζοντας ένα οικολογικό προφίλ.
Η πράσινη αυτή φιέστα έσπασε καθώς πρωτοβουλία ατόμων μπήκε στην αίθουσα και εκτόξευσε αυγά και γιαούρτια στους πολιτικούς και τους επιχειρηματίες , που το μόνο πράσινο που έχουν πάνω τους είναι η γλίτσα.Η κοροϊδία ξεπέρασε τα όρια πλέον.
Αυτοί που οργώνουν την επικράτεια με έργα κολοσσούς , όπως λιμάνια, αυτοκινητόδρομους, εργοστάσια, φράγματα, αιολικά πάρκα, χωρίς κανένα σεβασμό στα συμφέροντα των τοπικών κοινωνιών και πάνω από όλα χωρίς κανένα σεβασμό στις περιβαλλοντικές ισορροπίες δε δικαιούνται να μιλάνε για κανενός είδους ανάπτυξη.
Ακόμα κ αν μιλάνε για πράσινη και βιώσιμη ανάπτυξη , γνωρίζουμε πολύ καλά , ότι ο καπιταλισμός θεοποιώντας το κέρδος , δε μπορεί παρά να εγκαθιδρύει σχέσεις εκμετάλλευσης και υποτέλειας με το φυσικό περιβάλλον.
Η υπερπροβολή ζητημάτων οικολογικού περιεχομένου καθώς και έτοιμων λύσεων από τους ίδιους καθιστά σαφή τη προσπάθεια από τη πλευρά της εξουσίας να διευθετήσει η ίδια τα ζητήματα αυτά , να εντείνει τον έλεγχο και τη στρατιωτικοποίηση πάνω στο φυσικό περιβάλλον και την κοινωνία.
Τέλος οι διάφοροι βουλευτάδες , άρχοντες μαζί με τις συνοδείες τους δε μπορούν να αλωνίζουν με τρόπο χυδαίο και απροκάλυπτο πουλώντας πράσινα φούμαρα .
Σε κάθε ευκαιρία θα εκδηλώνονται αντιστάσεις καθώς
Ο ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΛΕΗΛΑΣΙΑ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ ΕΙΝΑΙ ΚΟΜΜΑΤΙ ΤΟΥ ΣΥΝΟΛΙΚΟΤΕΡΟΥ ΑΓΩΝΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ.
δε τρεφουμε ψευδαισθήσεις
Ο ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ ΕΜΠΟΡΕΥΕΤΑΙ ΤΙΣ ΛΥΣΕΙΣ ΣΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΠΟΥ Ο ΙΔΙΟΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙ
Δημοσίευση σχολίου