Κι αυτή η καραμέλα δεν θέλει να λιώσει με τίποτα.
Μπορεί να μεσολάβησαν τόσα γεγονότα απ’ την τυχαία έκρηξη της βόμβας στα χέρια του Σάββα Ξηρού όμως το ΚΚΕ εξακολουθεί να επιμένει στο εγκεφαλικό του κατασκεύασμα περί «προβοκατόρων της 17 Νοέμβρη».
Ετσι, λοιπόν, το Σάββατο 10 Γενάρη 2009 επανέρχεται στο γνωστό του παραμύθι. Με άρθρο που το τιτλοφορεί "Τα «υποκείμενα» του αγώνα" ξαναπαίζει τον ίδιο χαβά:
"Τη δεκαετία του '70, οι προβοκάτορες της «17Ν» έδιναν «πάτημα» στον Μπάλκο να ισχυρίζεται ότι τα εγκλήματα είχαν διαπραχθεί «κατά 99% από κομμουνιστάς». Αποτέλεσαν ένα από τα άλλοθι του συστήματος για τη μεταχουντική αστυνομοκρατία. Λειτούργησαν ως «ασπίδα» της καθεστηκυίας τάξης απέναντι στο παλλαϊκό αίτημα για αποχουντοποίηση του κρατικού μηχανισμού και έδρασαν ως βασικός μοχλός, που αξιοποιούσε το σύστημα της ολιγαρχίας, για τη σπίλωση του αντιαμερικανικού κινήματος…".
Αφού αναμασάει την ίδια καραμέλα που πιπιλίζει εδώ και δεκαετίας .. προσαρμόζετε στην επικαιρότητα: "Τώρα, το ίδιο έργο, μετά την «απόσυρση» της πρώτης γενιάς των προβοκατόρων, συνεχίζεται με τον «Επαναστατικό - βλέπε: προβοκατόρικο - Αγώνα».
Πρέπει, συνεπώς, να είναι κανείς είτε ιστορικά αδαής, είτε παντελώς αφελής πολιτικά (για να μην αντιλαμβάνεται), είτε απολύτως ενσωματωμένος στο σύστημα για να κάνει ότι δεν αντιλαμβάνεται πως αυτού του είδους τα ενεργούμενα που υποδύονται τους «λαϊκούς αγωνιστές» και που από κάποιους εμφανίζονται σαν «ο ένοπλος βραχίονας του κινήματος» (!!!) του «νέου επαναστατικού υποκειμένου» (!!!), συνιστούν κλασική περίπτωση «υποκειμένων» που εφόσον δεν υπήρχαν, δεν κατασκευάζονταν και δεν αξιοποιούνταν από το σύστημα, πάλι το ίδιο το σύστημα θα είχε βρει τον τρόπο για να τους εφεύρει".
Ο Επαναστατικός Αγώνας δεν άφησε στο απυρόβλητο την στάση του ΚΚΕ και στην προκήρυξη που έστειλε στην εφημερίδα «Ποντίκι» αναφέρει:
"Την πιο καθαρή, συνεπή και νομιμόφρονα στάση κράτησε το ΚΚΕ αποδεικνύοντας για μια ακόμα φορά ότι σε αντίθεση με τα όσα διακηρύσσει, είναι από τους πιο συνεπείς στυλοβάτες του καπιταλιστικού καθεστώτος, είναι ένα κόμμα αντιεξεγερτικό, αντεπαναστατικό και αντεργατικό.Το μόνο που το ενδιαφέρει είναι τα ποσοστά του στις εκλογές έτσι ώστε να μπορεί να μανιπουλάρει την όποια κοινωνική δυσαρέσκεια προς χάριν της κομματικής γραφειοκρατίας.
Και για να το κάνει αυτό δεν διστάζει να δείξει την υποταγή του στο καθεστώς, κατηγορώντας όσους δεν ελέγχει, τους εξεγερμένους, δηλαδή 15χρονα και 16χρονα παιδιά, νεολαίους αλλά και οποιονδήποτε επέλεξε να συγκρουστεί με τους δολοφόνους της αστυνομίας ως «πράκτορες», προβοκάτορες και υποκινούμενους από ξένα κέντρα.
Δεν διστάζει να συνδράμει την αστυνομία σε διαδηλώσεις και συγκρούσεις, όπως έκανε στην επέτειο του Πολυτεχνείου το'98, όταν εγκλώβισε μια ομάδα 137 διαδηλωτών και τους παρέδωσε ουσιαστικά στα ΜΑΤ.
Από το 1996, ένα χρόνο μετά την κατάληψη του Πολυτεχνείου του '95 και την εισβολή της αστυνομίας, το ΚΚΕ και η ΚΝΕ μαζί με τους τραμπούκους των ελεγχόμενων σωματείων (π.χ. οικοδόμων), έχουν συνδράμει στο κατασταλτικό έργο της αστυνομίας, δηλαδή της αποτροπής και της αντιμετώπισης κοινωνικών συγκρούσεων.
Όμως το ΚΚΕ έχει προϊστορία στα κατασταλτικά του καθήκοντα. Το 1980. όταν τα ΜΑΤ ξυλοκόπησαν μέχρι θανάτου τον Κουμή και την Κανελοπούλου. οι δυνάμεις κρούσης της ΚΝΕ, σάρωσαν την περιοχή του Πολυτεχνείου, ξυλοκοπώντας οποιονδήποτε από τις ομάδες της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς και των αναρχικών επεδίωκαν να καταλάβουν το Πολυτεχνείο ως απάντηση στις δολοφονίες. Τότε ήταν που είχε βγει το σύνθημα για την ΚΝΕ, «τι τα θέλετε τα ΜΑΤ αφού έχετε τα ΚΝΑΤ».
Και ας μην ξεχνάμε ότι και το 1973, όταν έγινε η κατάληψη του Πολυτεχνείου, η ελεγχόμενη από την ΚΝΕ Πανσπουδαστική έγραφε ότι την κατάληψη την κάνουν 300 πράκτορες του Ρουψογάλη και της ΚΥΠ.
Κατόπιν το ΚΚΕ προσπαθεί να μονοπωλήσει και να καπελώσει την εξέγερση του ’73, εξέγερση που όταν γινόταν την κατήγγειλε και την πολεμούσε με κάθε μέσο. Οι τότε «300του Ρουφογάλη και της ΚΥΠ» έχουν γίνει στα κατοπινά χρόνια «300 γνωστοί - άγνωστοι», «προβοκάτορες» και άλλα γνωστά.
Για το ΚΚΕ και την αριστερά, όποιος αντιδρά στην καταπίεση και στην εκμετάλλευση, όποιος εξεγείρεται και επαναστατεί είναι πράκτορας και προβοκάτορας.
Αυτοί που ξεπούλησαν όλους τους λαϊκούς αγώνες, από την εργατική εξέγερση του Μαΐου του 1936 στην Θεσσαλονίκη ως την Εθνική Αντίσταση, αυτοί που παρέδωσαν τους οπαδούς τους και τους αγωνιστές τους με την Συμφωνία της Βάρκιζας, αυτή που έβγαλαν προδότη τον ιδρυτή του ΕΛΑΣ, Αρη Βελουχιώτη, επειδή διαφώνησε με την συμφωνία της Βάρκιζας θέλοντας να συνεχίσει τον ένοπλο αγώνα και που στο τέλος βοήθησαν ακόμη και στην φυσική του εξόντωση, έχουν το θράσος να μιλάνε για αγώνες.
Ισως η αστυνομία θα πρέπει να στρατολογήσει τα μέλη της απ’ τους οπαδούς του ΚΚΕ γιατί έχουν αποδείξει πόσο απαρέγκλιτα νομιμόφρονες, πειθαρχημένοι και υπάκουοι είναι στις οδηγίες της ηγεσίας τους".
Μετά απ’ αυτό αναμενόμενη ήταν και η σημερινή αντίδραση της εφημερίδας του Περισσού.
Ας την δούμε.
"Με πολυσέλιδη προκήρυξή του, που έστειλε στην εφημερίδα «Το Ποντίκι», ο επονομαζόμενος «Επαναστατικός Αγώνας» αναλαμβάνει την ευθύνη για τις επιθέσεις εναντίον αστυνομικών των ΜΑΤ στα Εξάρχεια, με αποτέλεσμα τον τραυματισμό του Διαμαντή Μαντζούνη στις 5 Γενάρη και της «κλούβας» των ΜΑΤ στο Γουδή, στις 23 Δεκέμβρη, καθώς και για μία αποτυχημένη βομβιστική επίθεση σε γραφεία εταιρείας πετρελαιοειδών στο Φάληρο.
Η επίθεση στα Εξάρχεια ήταν απάντηση στον θάνατο του 15χρονου Αλέξη Γρηγορόπουλου, αναφέρεται στην προκήρυξη. Περιέχει απειλές προς την ΕΛ.ΑΣ. και τους αστυνομικούς, θεωρεί πως τα σενάρια για τους λεγόμενους συνήθεις υπόπτους αποτελούν μέσο εφησυχασμού των ΗΠΑ, αναφέρεται στα θύματα της κρατικής τρομοκρατίας και περιγράφει με λεπτομέρειες την επίθεση κατά των τριών αστυνομικών, (δεν είναι δα και καινούρια όλ' αυτά από παρόμοιους μηχανισμούς, όλοι έτσι κάνουν).
Επιτίθεται σε όλα τα πολιτικά κόμματα. Σημαντικό κομμάτι αυτού του τμήματος της προκήρυξης αφιερώνεται στο ΚΚΕ για το οποίο αναφέρει πως... συμφωνεί με τον ΛΑ.Ο.Σ. στο ζήτημα της καταστολής των εξεγερμένων. Η «εργολαβικού» τύπου επίθεση σε βάρος του ΚΚΕ συνεχίζεται με χαρακτηρισμούς, όπως ότι είναι κόμμα αντιεξεγερτικό, αντεπαναστατικό και αντεργατικό, το οποίο έχει συνδράμει στο κατασταλτικό έργο της Αστυνομίας «μαζί με τους τραμπούκους των ελεγχόμενων σωματείων (π.χ. οικοδόμων)».
Επαναλαμβάνει, δηλαδή, τη γνωστή αριστερίστικη θεωρία περί καθεστωτικού κόμματος.
Στη συνέχεια, με προβοκατόρικο τρόπο συνεχίζει τις επιθέσεις σε βάρος του ΚΚΕ, το οποίο ξεπουλά όλους τους λαϊκούς αγώνες «από την εργατική εξέγερση του Μάη 1936 στη Θεσσαλονίκη, ως την Εθνική Αντίσταση», υιοθετώντας την πολιτική της λαθολογίας που χρησιμοποιήθηκε κατά κόρον από την αστική προπαγάνδα σε βάρος του ΚΚΕ (π.χ. συμφωνία της Βάρκιζας, αλλά και για τον Α. Βελουχιώτη).
Επιχειρεί να επεκτείνει τη θεωρία για καθεστωτικό κόμμα για όλη την παρουσία και ιστορική δράση του ΚΚΕ, γι' αυτό και η αναφορά στην εργατική εξέγερση του 1936, αναφορά που έχει δανειστεί αντιδραστικές απόψεις της εποχής. Ο,τι δηλαδή χυδαίο και αντικομμουνιστικό έχει γραφτεί για την ιστορία και τη δράση του ΚΚΕ από διάφορα ιμπεριαλιστικά επιτελεία, περιέχεται σ' αυτό το «περιβόλι» των δήθεν «επαναστατών» και αποκαταστατών της κοινωνικής δικαιοσύνης. Ποιος κατασκευάζει και σε ποιον χρειάζονται τέτοιοι μηχανισμοί, γίνεται φανερό. Αλλωστε η κρατική τρομοκρατία για να επιβάλλεται εντονότερη κάθε φορά κατά του λαϊκού κινήματος χρειάζεται άλλοθι. Και τέτοιοι μηχανισμοί τούς το παρέχουν απλόχερα...".
Δεν νομίζουμε ότι το ΚΚΕ δεν μπορεί να αντιληφθεί την πολιτική πραγματικότητα που βιώνουμε και που είναι η μήτρα για να γεννιούνται οργανώσεις "ατομικής τρομοκρατίας" όπως τις αποκαλούσε ο Λένιν. Ούτε ότι δεν γνωρίζει ποια ήταν η θέση των θεωρητικών της κοσμοθεωρίας που λέει ότι ασπάζετε γ' αυτό το φαινόμενο. (Κάνει μια προσπάθεια στον σημερινό «Ριζοσπάστη» να επικαλεστεί τους θεωρητικούς, για να δικαιώσει την πολιτική του, αλλά με τέτοιον τρόπο που θυμίζει την ρήση: «Αν απομονώσεις φράσεις απ’ το Ευαγγέλιο, βγάζεις τον Χριστό, Αντίχριστο». Αλλά σ’ αυτό το θέμα θα επανέλθουμε ποιο αναλυτικά και πιο θεωρητικά).Σε άλλους παράγοντες πρέπει να αναζητηθεί η συγκεκριμμένη στάση του.
Προς το παρών να παραθέσουμε κάποια αποσπάσματα από συνέντευξη του Π. Κατσιμίχα μήπως κελαμπικάρει λίγο το μυαλό κάποιων αρθρογράφων του "Ριζοσπάστη":
"Από την άλλη πλευρά, οι σημερινές γενιές, ζουν μια εξίσου σκληρή και ύπουλη "χούντα" που φοράει σαν τον καραγκιόζη τα κουρέλια της αστικής δημοκρατίας και αυτό, γιατί λέει, έχουμε το δικαίωμα να λέμε ό,τι θέλουμε και μπορούμε κάθε τέσσερα χρόνια να ψηφίζουμε.
Εντάξει. Καμία αντίρρηση. Αν όμως αυτό φτάνει, τότε γιατί ο κόσμος και η κοινωνία βράζει σαν καζάνι; Γιατί βγαίνει έξω και προσπαθεί, αποτυχημένα ευτυχώς, να κάψει μέχρι και τη βουλή;
Γιατί τα επεισόδια εξαπλώθηκαν αστραπιαία σε όλες σχεδόν τις μεγάλες πόλεις της χώρας;
Πόσοι χιλιάδες προβοκάτορες υπήρχαν στους δρόμους όλες εκείνες τις μέρες; Σίγουρα υπήρχαν και προβοκάτορες. Σιγά το νέο. Αυτοί πάντα υπάρχουν. Οι υπόλοιποι όμως τι ήτανε;
Οι σημερινές γενιές, ζούνε μια κρυφή χούντα και γι' αυτό περισσότερο επικίνδυνη. Ζούνε την "τηλεοπτική δημοκρατία" της βλαχογκλαμουριάς, της αναξιοκρατίας, του διεφθαρμένου κράτους, την κτηνωδία των αλητών που πατάνε επί πτωμάτων για να πλουτίσουν εύκολα, γρήγορα και φυσικά ατιμώρητα, τη διγλωσσία και τη δειλία των πολιτικών, της κακίστης ποιότητας παιδείας, τους μισθούς πείνας, την αλητεία των "κουμπάρων", τον αγροίκο νεοπλουτισμό των αεριτζήδων που "κατεβαίνει" μέσω των τηλεοπτικών και άλλων μέσων και προβάλλεται σαν πρότυπο ζωής και όλο αυτό καλούνται οι νέες γενιές να το φάνε και να το χωνέψουν και να κάτσουν ήσυχα σαν κότες και να πούνε από πάνω κι "ευχαριστώ". Όμως, όπως λέει κι ο Bob Dylan "something is happening here, mr. Jones but you don't know what it is. Do you?"....
Δημοσίευση σχολίου