Να γράψουμε κάτι που ίσως δεν το ξέρετε.
Ο Σωτήρης Χατζηγάκης σαν βαμμένος δεξιός που είναι έχει δίπλα του ένα ομόσταυλο μπουμπούκι για να του καθορίζει την επικοινωνιακή πολιτική που θα έχει το υπουργείο του.
Αυτός που παρουσιάζεται σαν εκπρόσωπος Τύπου του Χατζηγάκη, είναι ένα γνωστό υποκείμενο στην δημοσιογραφική πιάτσα και λέγεται Μιχάλης Δημητρίου.
Είναι γνωστός με τον χαρακτηρισμό «τις ίδιες πληροφορίες έχω και εγώ Νίκο», από τότε που το τρίο Κακαουνάκη, Ευαγγελάτου, Δημητρίου, έδινε ρεσιτάλ τρομολαγνείας από τα παράθυρα του alter.
(Αυτό πριν ξεκατινιαστούν δημοσίως Κακαουνάκης – Δημητρίου).
Για να σταθούμε λίγο στο ποιόν αυτού του ανθρώπου γιατί έχει σημασία ποιον έχει επιλέξει ο Χατζηγάκης σαν δεξί του χέρι.
Προσπερνάμε όσα έχουν ακουστεί για τον «παρασκηνιακό» ρόλο αυτού του δημοσιογράφου. Να αναφέρουμε, μόνο, κάποια ελάχιστα πράγματα για την παρουσία που είχε στα τηλεοπτικά κανάλια και αρθρογραφώντας στην φυλλάδα του Μάκη Κουρή, «Παρών» την εποχή της τρομοϋστερίας που προέκυψε μετά την σύλληψη των φερόμενων μελών της 17 Νοέμβρη. Αλλωστε όποιος διάβασε το βιβλίο που εξέδωσε ο Δημητρίου με τίτλο «Ενορκος στην δίκη της 17Ν» μπορεί να καταλάβει από πού προέρχεται το παντεσπάνι του και ποιος είναι ο ρόλος που του είχε ανατεθεί τότε. Σήμερα βρίσκεται σε άλλο πόστο με την ίδια όμως νοοτροπία.Ας δούμε λίγο το παρελθόν του για να καταλάβουμε πώς διαχειρίζεται και τον παρούσα κατάσταση που του έχει ανατεθεί.
Ο «κύριος» συγγραφέας – δημοσιογράφος δεν δίσταζε να πει δημοσίως και απ’ το χαζοκούτι τα μεγαλύτερα οφθαλμοφανή ψέματα με την απόλυτη βεβαιότητα. Π.χ. Βγήκε σε πρωινή εκπομπή της ΝΕΤ την Πέμπτη 18/11/02 και ούτε λίγο ούτε πολύ απέδωσε στον Γιάννη Σερίφη, ότι στον ΗΛΠΑΠ ήταν αργόσχολος, δεν υπήρξε ποτέ εκεί εργάτης και συνδικαλιστής και ένα σωρό άλλες τέτοιες παπαριές.
Προετοίμαζε το έδαφος τότε για να βρεθεί και ο Γιάννης Σερίφης κατηγορούμενος στην «υπόθεση για την 17Ν».
Αυτό το κατάφερε. Εκεί που απέτυχε ήταν όταν προσπάθησε –ε, τώρα μην μας πείτε ότι όλα αυτά τα έκανε από δική του πρωτοβουλία- να εμπλέξει στην ιστορία της 17Ν και την δημοσιογράφο Ιωάννα Σωτήρχου.
Είχε βγει τότε που ήταν στο φόρτε της η τρομολαγνεία, (14/9/2002) στο δελτίο του Alter, και χωρίς να αναφέρει το όνομα της την φωτογράφισε, μίλησε για την οικογένεια της, είπε που κατοικεί και γενικά πρoανήγγειλε την σύλληψή της σαν εμπλεκόμενη με την υπόθεση της 17Ν. (Μετά από καιρό γ’ αυτή την ιστορία παραπέμφθηκε το πειθαρχικό της ΕΣΗΕΑ όπου «τιμωρήθηκε» με επίπληξη». Τίποτα δηλαδή.
Όχι ότι θα μπορούσαμε να περιμένουμε και τίποτα διαφορετικό, απλώς το αναφέρουμε.
Αυτή είναι όμως μόνο η μια πλευρά. Ο τύπος δεν έχει διστάσει με την πέννα και το στόμα του να προβοκάρει ανθρώπους να φτύσει πάνω στα πτώματα αγωνιστών. Και δεν είμαστε υπερβολικοί. Εφτασε στο σημείο να χαρακτηρίζει «γιορτή μίσους» τον γιορτασμό της επετείου της εξέγερσης του Πολυτεχνείου. Ένα χαρακτηριστικό απόσπασμα άρθρου του: "Τέτοιες διαχωριστικές, διχαστικές στο νόημά τους επέτειοι, είναι αναπόφευκτο να εκφυλιστούν. Είναι αναπόφευκτο να μεταβληθούν σε 'γιορτές μίσους' κατά άλλων Ελλήνων και τελικά σε 'γιορτές περιθωρίου', όπως τα τελευταία χρόνια και χθες το Πολυτεχνείο. Καλά κάνατε που δεν πήγατε στο Πολυτεχνείο, όπως δεν πάτε πλέον και σε τόσες άλλες εκδηλώσεις επετείων που δίχασαν και πόνεσαν κάποτε τους Ελληνες εναντίον Ελλήνων". (εφημ. ΝΙΚΗ 19/11/94).
Με τέτοιον επικοινωνιακό σύμβουλο που έχει δίπλα του Ο Χατζηγάκης είναι δυνατόν να μην προβοκάρει, διασπάσει και συκοφαντήσει τους αγώνες των αγροτών;
Δημοσίευση σχολίου