
Αν αυτό δεν είναι «κίνητρο» για τους καταπατητές να κάψουν ότι δασικό πλούτο μας απέμεινε και μετά να χτίσουν εκεί αυθαίρετες βίλες, ξέροντας ότι κάποια στιγμή θα τις νομιμοποιήσουν, τι άλλο είναι;
Αυτά σημειώναμε σε περασμένη ανάρτηση μας.

Κάποτε για τον ανεπανάληπτο Πολύδωρα έφταιγε ο «στρατηγός άνεμος» σήμερα ξαναμιλούν για ξένους πράκτορες που βάζουν τις φωτιές, αλλά για την ταμπακιέρα κανείς δεν μιλάει.
Μια κοινή ανακοίνωση της Πανελλήνιας Ένωσης Δασολόγων Δημοσίων Υπαλλήλων, της Ένωση Ελλήνων Δασοπόνων Δημοσίων Υπαλλήλων και της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Δασοφυλάκων Δημοσίων Υπαλλήλων δίχνει ανάγλυφα την κατάσταση:
«Η εικόνα των δασών στη χώρα μας είναι ίδια τα τελευταία 30 έτη. Μεσογειακά δάση χωρίς διαχείριση, εγκαταλειμμένα από τις παραδοσιακές δραστηριότητες που απομάκρυναν την καύσιμη ύλη από αυτά.
Αυτά τα δάση πρέπει να προστατέψουμε και αυτό ήταν και είναι γνωστό σε όλους. Εκείνο που δεν μπορεί κανένας να αγνοήσει είναι ότι η πολιτεία έχει προσανατολίσει τους διαθέσιμους πόρους και το έμψυχο δυναμικό της πολιτικής προστασίας μόνο στην καταστολή των πυρκαγιών, διαθέτοντας υπέρογκα ποσά για την ενοικίαση εναερίων μέσων (σημ δικιά μας: Εκεί υπάρχει χοντρές μίζες με από τις εταιρίες που νοικιάζουν αεροπλάνα-ελικόπτερα) και προσανατολίζοντας τον επιχειρησιακό της σχεδιασμό αποκλειστικά στη λογική της αεροπυρόσβεσης.
Οι δασικές υπηρεσίες που έχουν και την αρμοδιότητα της διαχείρισης και της προστασίας των δασών και συνεπώς την εκτέλεση όλων των προκατασταλτικών και προληπτικών μέτρων για την αντιμετώπιση των δασικών πυρκαγιών, έχουν κατακερματιστεί διοικητικά ανάμεσα στο Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και τις Περιφέρειες του Κράτους, έχουν αποδυναμωθεί και περιθωριοποιηθεί και δεν διαθέτουν τους απαραίτητους πόρους, για την άσκηση βασικών τους αρμοδιοτήτων».

Σημειώνεται ακόμη, ότι «η υλοποίηση των παραπάνω προληπτικών έργων και εργασιών, που αποτελούν αναγκαιότητα για μια στοιχειώδη πολιτική πρόληψης, απαιτεί δύο βασικές προϋποθέσεις: πολιτική βούληση και επαρκείς οικονομικούς πόρους. Έχουμε την άποψη (εκ του αποτελέσματος) ότι οι προϋποθέσεις αυτές δεν ισχύουν στη χώρα μας».
Αυτές οι συνδικαλιστικές συλλογικότητες λένε τα αυτονόητα για όποιο ενδιαφέρετε, έστω και επιφανιακά για τα δάση και το περιβάλλον.
Αυτό που δεν μπορούν να πουν οι συνδικαλιστές είναι ότι η κυβέρνηση ασκεί αυτή την πολιτική προστασίας των δασών όχι από έλλειψη πόρων ή από ανικανότητα, αλλά γιατί θέλει να δημιουργήσει τους όρους για μαζικό αποχαρακτηρισμό δασών που θα παραδοθούν βορά στην περιβόητη ανάπτυξη.
Δημοσίευση σχολίου