Στους δύσκολους καιρούς ποτέ δεν εγκαταλείψαμε τη μάχη, μπορεί τα σκυλιά να αλυχτούσαν τριγύρω μας αλλά οι καυτές ανάσες τους ποτέ δεν μας άγγιξαν, κοιταχτήκαμε μεταξύ μας, σιγουρέψαμε τις αποφάσεις μας, τσεκάραμε τα όπλα μας, ρωτήσαμε το μίσος μας και είπαμε: "πάμε ξανά...αυτή τη φορά ως το τέλος..."Μετά την επίθεση μας στο υπουργείο Μακεδονίας-Θράκης και την αναγγελία εθνικών εκλογών, δύο πυρήνες μας σε συνεργασία με τους συντρόφους της Φράξιας Μηδενιστών επέλεξαν κι αποφάσισαν να χτυπήσουν σπίτια και γραφεία πολιτικών προσώπων, ενεργοποιώντας γι'άλλη μια φορά την στρατηγική της κοινωνικής πρόκλησης.
Η αρχή για το μπαράζ των βομβιστικών επιθέσεων αποφασίστηκε να ξεκινήσει από το σπίτι της υποψήφιας του ΠΑΣΟΚ, Λούκα Κατσέλη, στο Κολωνάκι όπως και έγινε. Η απόφαση των υποδομών μας ήταν να κορυφωθεί και να ολοκληρωθεί η επιχείρηση μέσα στις επόμενες δύο μέρες. Όμως την ίδια μέρα της επίθεσης, παρακολουθήσαμε έκπληκτοι τους δημοσιογράφους να εκστασιάζονται και να αναγγέλλουν εξάρθρωση της οργάνωσης μας, εισβολή σε γιάφκα στο Χαλάνδρι, πολυήμερες παρακολουθήσεις, επιτυχία της ΕΥΠ, εντοπισμός και ταυτοποίηση αποτυπωμάτων από προηγούμενες επιθέσεις μας, σενάρια για την λογική των συγκοινωνούντων δοχείων...
Και όλα αυτά ενώ την ίδια μέρα είχαμε πραγματοποιήσει ανενόχλητοι την επίθεση μας στο Κολωνάκι κάτω απ' την μύτη της αστυνομίας και είχαμε επιστρέψει αλώβητοι. Τα γεγονότα μόνο γέλιο και σαρκασμό θα μπορούσαν να προκαλέσουν, αν δεν συνοδεύονταν με διώξεις ατόμων που φωτογραφίζονταν ως μέλη της οργάνωσης μας με συμμετοχή στον επιχειρησιακό βραχίονα. Ένα τέλειο σκηνικό για να ικανοποιηθεί το κανιβαλικό ένστικτο, δημοσιογράφων και κοινωνίας που εδώ και μήνες επιζητούν διακαώς συλλήψεις τρομοκρατών. Προεκλογικό τρικ…εσωτερικά παιχνίδια των μπάτσων...τεχνάσματα εκφοβισμού...δεν γνωρίζουμε κι ούτε θα μπούμε στην λογική τους.
Όμως αυτά που ακούστηκαν μας σφηνώθηκαν για τα καλά στο μυαλό και η μόνη λέξη που ξεστομίσαμε δίχως δεύτερη σκέψη ήταν "ΕΚΔΙΚΗΣΗ".
Εκδίκηση για την φιέστα που έστησαν πάνω στις υποτιθέμενες συλλήψεις μας, με αφορμή τα 20 χρόνια από την εκτέλεση του γλοιώδη Π.Μπακογιάννη, με πρωταγωνιστή την χοντρή τσατσά,τον Καραμανλή, που εκφώνησε αλαζονικά τον πανηγυρικό του ενάντια στον επαναστατικό τερορισμό.
Εκδίκηση για τα σκουλήκια τους δημοσιογράφους που πουλούσαν πνεύμα μιλώντας για "τρομοκράτες της κατσαρόλας και του playstation", για αρχηγούς και πιτσιρικάδες υποτακτικούς.
Εκδίκηση όμως και για τους ευαίσθητους μέντορες της προοδευτικής δημοσιογραφίας που έκαναν λόγο για καλά παιδιά της διπλανής πόρτας με ανησυχίες.
Εκδικήση για την πουτάνα την κοινωνία που χαμογελούσε χαιρέκακα θεωρώντας πως μας ξεφορτώθηκε για να κοιμάται ήσυχη χωρίς ενοχές κι ανασφάλειες.
Εκδίκηση για τα τσουτσέκια τους μπάτσους που το παίζουν μάγκες, με αλεξίσφαιρα και προτεταμένα τα αυτόματα, υπό το καθεστώς μιας ανάπηρης και στημένης νίκης, αλλά όταν επιτιθόμασταν τη νύχτα στα τμήματα για να τους κάψουμε, κλαψούριζαν κι έτρεχαν να κρυφτούν κάτω από τα γραφεία τους.
Εκδίκηση για τους καργιόληδες τους εισαγγελείς κι ανακριτές που πιστεύουν οτί μπορούν να τυλίξουν το μίσος και την συνείδηση μας, το συναίσθημα και τη λογική μας μέσα στα χαρτιά μιας δικογραφίας και να μας φοβίσουν.
Εκδίκηση για όλα αυτά που ζούμε, αυτά που χάνουμε, για όλα αυτά που ούτως ή άλλως θα κάναμε έχοντας διαλέξει το νέο αντάρτικο πόλης ως όρο ζωής.
Σήμερα οι διώκτες μας, όπως και εμείς, ξέρουμε πολύ καλά την αλήθεια. Ξέρουμε πως η παράσταση τους δεν πείθει μυαλά που είναι ικανά να σκεφτούν, ούτε φοβίζει ανθρώπους που διάλεξαν για πατρίδα το μέρος εκείνο που τολμούν οι λίγοι.
Για τους υπόλοιπους μας είναι αδιάφορο.
Άλλωστε πριν μερικούς μήνες και συγκεκριμένα τον Μαϊο,όταν τοποθετήσαμε εκρηκτικούς μηχανισμούς στα Α.Τ. Σταυρούπολης και Πεντέλης, είχαμε γράψει:"το αποτέλεσμα (είναι) ακόμα πιο φτωχό και γραφικό. Οι περισσότεροι συλληφθέντες "διώκονται για τις ιδέες τους" ή περνούσαν τυχαία από το σκηνικό της επίθεσης. Εμείς δεν πιστεύουμε πως μια σύλληψη πρέπει να'ναι οσιομαρτυρική...ούτε ότι ένας κατηγορούμενος πρέπει να θυσιαστεί για το καλό της υπόθεσης. Αλλά σίγουρα πρέπει να γνωρίζουμε πως οι επιλογές μας έχουν κι ευθύνες. Όσο πιο πολύ τις σκεφτόμαστε τόσο πιο σίγουροι είμαστε άρα και πιο απαιτητικοί από τον εαυτό μας και τους συντρόφους μας."
Με αυτό τον τρόπο θέλουμε να κάνουμε κατανοητό πως είμαστε άνθρωποι που τιμάμε τα λόγια μας ως συμβόλαιο ζωής. Γι'αυτό το λόγο θα είμασταν τουλάχιστον λιγόψυχοι και ασυνεπείς με τον εαυτό μας εάν απαρνούμασταν τις θέσεις και τις αρχές μας σε περίπτωση σύλληψης, λέγοντας πως αποκηρύσσουμε και καταδικάζουμε οποιαδήποτε βίαιη ενέργεια, ή αν δηλώναμε πως δεν γνωρίζουμε την οργάνωση την οποία συμμετέχουμε, όπως διέρρευσε από τους δημοσιογράφους ότι δήλωσαν δύο απο τους συλληφθέντες. Πράγμα λογικό για τα παιδιά αφού δεν είχαν καμία σχέση μαζί μας.
Επίσης είμαστε περήφανοι για τις επιλογές και τις πράξεις μας κι έχουμε τα κότσια, το προνόμιο και τη τιμή να κοιτάμε κατάματα τον εαυτό μας στον καθρέφτη δίχως να κρυβόμαστε από ντροπή. Έτσι αντίστοιχα δεν θα κρύβαμε τα πρόσωπα μας σε περίπτωση σύλληψης, όπως τα άλλα δύο νεαρά άτομα που κατηγορήθηκαν ως μέλη της οργάνωσης.
Στην τελική αν κάποιος πρέπει να κρύψει το πρόσωπο του από ντροπή αυτή είναι η κοινωνία για την κατάντια της.
Όσο αναφορά το ακλόνητο στοιχείο που "δένει" την υπόθεση δηλαδή η ύπαρξη,ωρολογιακού εκρηκτικού μηχανισμού τοποθετημένου σε χύτρα, που βρέθηκε(;) στο σπίτι στο Χαλάνδρι, εμείς δεν θα κάνουμε τους ντετέκτιβ ούτε καν θα αναφέρουμε τις εκτιμήσεις μας για τα πως και τα γιατί.
Σίγουρα όμως πρέπει να ξεκαθαρίσουμε κάτι, οι αυτοσχέδιοι μηχανισμοί δεν αποτελούν κάποιο είδος πατέντας, πόσο μάλλον όταν μιλάμε για απλά κυκλώματα πυράκτωσης, επιτραπέζια ρολόγια και χύτρες, δηλαδή υλικά που κυκλοφορούν ευρέως στο εμπόριο και δεν αποτελούν κάποιο αποκλειστικό copyright μιας οργάνωσης,ή modus operandi όπως αναφέρουν οι διωκτικές αρχές.
Τέλος, η συγκεκριμένη μεθοδολογία χρησιμοποίησης της κατσαρόλας ως σκεύους ενίσχυσης του ωστικού κύματος χρησιμοποιείται από τον 19ο αιώνα από τους γάλλους τεροριστές και μηδενιστές(Ανρί,Ραβασόλ,Βαγιάν...) μέχρι και σήμερα στην Ιταλία απ'την αναρχική οργάνωση F.A.I. αλλά και στην Ελλάδα από εμάς και από την οργάνωση με την ονομασία ΕΝ.Ε.ΔΡΑ.
Πως μπορεί δηλαδή η πιθανή ανεύρεση ενός εκρηκτικού μηχανισμού διαχρονικής και διεθνούς εμβέλειας και τεχνοτροπίας να θεωρείται σύμβολο-σφραγίδα μιας συγκεκριμένης ομάδας όπως η Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς;
Κάτι βρωμάει στην υπόθεση κι αυτό δεν θα το βρούμε εμείς. Το ίδιο ας αναρωτηθούν όλοι όσοι πίστεψαν, ότι κρυβόμασταν στην Πολυτεχνειούπολη, ενώ την ίδια ώρα που τα κτήρια της ήταν περικυκλωμένα από ασφαλίτες και δημοσιογράφους εμείς τοποθετήσαμε την βόμβα στο πεδίο του Άρεως στην συγκέντρωση του χοντρού. Τό άσυλο που για εμάς είναι αδιάφορο, για την αστυνομία πάντα αποτελούσε διακαή πόθο. Εμείς δεν θα ασχοληθούμε άλλο μ'αυτά, αναζητούμε ήδη καινούργιους στόχους.
Τέλος για να προνοούμε για το μέλλον, ώστε να καθορίζουμε το παρόν μας με νηφαλιότητα και διαύγεια ξεκαθαρίζουμε πως η θέση αιχμαλωσίας για κάποιον από εμάς δεν σημαίνει θέση αδυναμίας.
Έχουμε έναν αξιακό κώδικα που θα τιμήσουμε μέχρι το τέλος και μια μνήμη που δεν θα την λερώσουμε με τα σκουπίδια της ανάκλησης,της ασυνέπειας και της λήθης. Με απλά λόγια οι ύαινες της αλληλεγγύης να κρατήσουν τα νύχια τους μακριά από εμάς,οι καλοθελητές,οι προσωπικότητες, οι "παλιοί", αυτοί που "ξέρουν", οι μητέρες-τερέζες και όλο το σκυλολόι τους να ασχοληθούν με πιο εύκολα και πρόθυμα θύματα, γιατί εμείς δεν είμαστε εύκολη λεία για τα δόντια τους και θα τους τα σπάσουμε.
Ακόμα και στη χειρότερη στιγμή ένας επαναστάτης πρέπει να ξέρει να τιμάει τους συντρόφους και τους φίλους του με τρόπο μοναδικό και να περιφρονεί τους αχυράνθρωπους ενός πρόστυχου ενδιαφέροντος και δήθεν ανθρωπισμού που καρατομεί την επαναστατική συνείδηση και πρακτική,οδηγώντας την στην γκιλοτίνα του συμβιβασμού.
Γιαυτό καλούμε τους νέους συντρόφους να απορρίψουν την νοοτροπία των καφενείων που μετατρέπονται σε press room ανακοίνωσης δελτίων τύπου απο τους ειδήμονες της αλληλεγγύης και να ανανεώσουν συνομωτικά τις συναντήσεις τους, εκεί που τα σχέδια και οι καθαρές κουβέντες αντικαθιστούν τα κουτσομπολιά.
Ο φόβος και η αμηχανία να δώσουν τη θέση τους στην τόλμη και την αποφασιστικότητα, ο θυμός να γεννήσει θύελλες οργής και ο καθένας ας ρωτήσει τη καρδιά του "αν όχι τώρα... πότε; αν όχι εμείς... ποιοι;"
Έπειτα από τα τελευταία γεγονότα με πρωτοβουλία των συντρόφων που είχαν χτυπήσει τη Κατσέλη προτάθηκε μια αναδιάρθρωση του σχεδίου δράσης. Επειδή πιστεύουμε πως αυτή η αιχμάλωτη καθημερινότητα που μας περιβάλλει, δεν είναι αποτέλεσμα ενός συμπαγούς ενιαίου διευθυντηρίου εντολών το οποίο καθοδηγεί τους θεσμούς, αλλά ένα κοινωνικό εργοστάσιο συμπεριφορών, κουλτούρας, παραδόσεων, συνηθειών, θέλουμε να χτυπήσουμε διάχυτα κάθε τομέα αυτού του εργοστασίου που φτάνει στο αποκορύφωμα της παραγωγής όλων αυτών που εχθρευόμαστε. Τώρα η αρχική πλέον πρόταση, για τα σπίτια 5-6 πολιτικών μας έμοιαζε φτωχή.
Δεν είχε την δυναμική που θέλαμε να αναδείξουμε μέσα στο διάχυτο κοινωνικό περίβλημα για να διακόψουμε το ενορχηστρωμένο ρέκβιεμ της παραίτησης του.
Θέλαμε να κάνουμε κάτι που να διαρρηγνύει εμφανώς τα υποτιθέμενα όρια και το άλλοθι της αθωότητας της κοινωνίας που την απαλλάσσει από τις ευθύνες της, αποδίδοντας της πάντα τον ρόλο του αιώνιου θύματος. Όμως τα θύματα δεν ζητωκραυγάζουν για τους δολοφόνους τους, δεν καταδίδουν όσους εναντιώθηκαν στους τυράννους τους, δεν υποστηρίζουν τους καταπιεστές τους, δεν αποχαυνώνονται μέσα στα κάλπικα κελιά τους, γιατί τα θύματα απλά δεν έχουν επιλογές.
Οι άνθρωποι όμως στην σημερινή κοινωνία έχουν επιλογές γι'αυτό έχουν και ευθύνες. Μπορεί όλοι να ζούμε, εμείς και η κοινωνία, τα ίδια σκατά όμως μην ξεχνάμε πως και στα σωφρονιστικά ιδρύματα φυλακισμένοι και δεσμοφύλακες ζούνε την ίδια φυλακή, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως είναι μαζί και σύμμαχοι.
Έτσι νιώθουμε και εμείς με αυτή την κοινωνία του φανταχτερού τίποτα και την θρασύδειλης μαγκιάς. Γι'αυτό δεν χρειάστηκε πολύ για να γεννηθεί η ιδέα. Επιλέξαμε να χτυπήσουμε μια προεκλογική συγκέντρωση, εκεί που το σιχαμένο πλήθος των σκουπιδιών με πόδια τρέχει να κατακλύσει τους δρόμους για να ζητωκραυγάσει τους ηγέτες του.Η προτίμηση της συγκέντρωσης της Νέας Δημοκρατίας έγινε καθαρά για λόγους αισθητικής.
Μας ήταν ανυπόφορο το θέαμα του χοντρομαλάκα Καραμανλή να κορδώνεται για μια ανύπαρκτη επιτυχία στο μέτωπο ενάντια στην επαναστατικό τερορισμό. Γι'αυτό θέλαμε να του υπενθυμίσουμε πως οι μεγαλοστομίες δεν βγήκαν σε κανέναν για καλό. Επίσης θέλαμε να κόψουμε τον βήχα στις ρόμπες της Αντιτρομοκρατικής που επιζητούν ρεβάνς για το νοκ-αουτ που έστειλε η οργάνωση "Σέχτα Επαναστατών" τον δικό τους και στήνει σικέ ματς στις πλάτες ατόμων που δεν έχουν καμία σχέση με το νέο αντάρτικο πόλης. Τέλος να περάσουμε ένα μήνυμα σε όλους.
Από εδώ και πέρα η θέση της αδιαφορίας έχει καταργηθεί.Ο επαναστατικός τερορισμός και εμείς ως Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς περνάμε το κατώφλι της κοινωνικής απειλής και της μηδενιστικής επίθεσης.
Όσο οι πολλοί θα κρύβονται πίσω από την ψυχολογία του όχλου για να αποκρύψουν την προσωπική τους ευθύνη, όσο θα ορίζονται μέσα απ' τις ψευδαισθήσεις τους,όσο ο κυρίαρχος, ο αδικημένος, ο φτωχός, ο παραπλανημένος λαός, αλλά πάντα λαός και όχι εαυτός τους,τότε θα παραμένουν απέναντι παραταγμένοι ως εχθροί μας.
Καμία ανοχή στις δικαιολογίες. Είναι δύσκολο να ξυπνάς σ'ένα κόσμο ανάξιο να ξυπνήσεις ως άνθρωπος, ανάμεσα σε αποβλακωμένα χαμόγελα, κουρασμένα σώματα, κάλπικες χειρονομίες, απαθή βλέμματα και την απουσία να βασιλεύει και να κυβερνά. Ξεφορτωθήκαμε από τις αποσκευές μας οτιδήποτε μας κρατάει πίσω. Ψόφιες σχέσεις, υποτονικές καταστάσεις, καθωσπρεπισμούς, συμβάσεις, μόνιμες επαναλήψεις και ξεχυνόμαστε σε μια άγρια περιπλάνηση με τα πνευμόνια μας να πάλλονται στους ξέφρενους ρυθμούς της πιο ανείπωτης ανταρσίας..
Θα παίξουμε ρώσικη ρουλέτα με το ρεβόλβερ της ζωής στα χέρια μας αντί να σβήσουμε αργά και υπομονετικά μακριά από αυτά που αναζητήσαμε. Ξέρουμε πως δεν είμαστε μόνοι. Γνωρίζουμε πως τα νέα συντρόφια της φωτιάς είναι μαζί μας και είμαστε μαζί τους.Το νέο αντάρτικο πόλης πέρα από κάθε προσδοκία πρόσθεσε την δικιά του ξυραφιά στο πρόσωπο αυτού του κόσμου. Οι νέες ομάδες μπορεί να συκοφαντήθηκαν,να αντιμετωπίστηκαν με απαξίωση απ'τους δήθεν και τις παλιές μούρες,να γνώρισαν την καχυποψία και τις όψιμες συμβουλές των πεφωτισμένων, όμως κατόρθωσαν να ορθοποδήσουν και να γράψουν την δική τους ιστορία.
Στέλνουμε την αγάπη μας και τον σεβασμό μας σε όλους τους νέους αντάρτες. Τους καλούμε να συμμετάσχουν μαζί σε μια μάχη μέχρις εσχάτων απέναντι στις μικρές και μεγάλες, στις ορατές και αόρατες φυλακές της ζωής μας. Όσο για τους υπόλοιπους που μας βαραίνουν με τις κουραστικές δικαιολογίες και την δήθεν εμπειρία τους, αδιαφορούμε να τους ακούσουμε.
Οι επαναστατικές εχθροπραξίες δεν πρόκειται να σταματήσουν απλώς και μόνο για να καθησυχαστούν οι άμορφες μάζες των σκουληκιασμένων ψηφοφόρων. Αυτοί οι οπαδοί των κομμάτων, σαν φανατικοί ποδοσφαιρικών ομάδων τριγυρνούν από συγκέντρωση σε συγκέντρωση, από πόλη σε πόλη, κουβαλώντας το ζωντανό τους πτώμα ωρυόμενοι συνθήματα κομματικού περιεχομένου. Παραμορφωμένα πρόσωπα, αλλοιωμένα από τα ουρλιαχτά τύπου " είσαι είσαι ο πρωθυπουργός" παρελαύνουν στα κανάλια ως η βάση του εκλογικού σώματος των ψηφοφόρων, ως η πεμπτουσία της δημοκρατίας. Δάκρυα συγκίνησης και παράλυση κατατρέχει το πλήθος όταν εμφανίζεται ο αρχηγός για το μονόπρακτο των δυο ωρών.
Αυτή η ηλίθια μάζα που θυμίζει ταινία με ζωντανούς νεκρούς, δε μπορεί παρά να είναι στόχος. Δε μας συγκινεί ο αριθμός του πλήθους η παρουσία νέων και γέρων ανθρώπων, ανδρών ή γυναικών. Πρόκειται για τη στιγμή όπου η παθητική αδράνεια του κόσμου μετατρέπεται σε ιαχές και ζητωκραυγές για τη δημοκρατία.
Πήραμε λοιπόν την απόφαση να τοποθετήσουμε μια βόμβα μεσα στα μούτρα τους, να στείλουμε ενα μήνυμα στην τελευταία ομιλία του πρωθυπουργού, να προκαλέσουμε πανικό στις αρχές προκειμένου να εκκενώσουν το χώρο. Τρομοκρατημένοι ψηφοφόροι να τρέχουν για να κρυφτούν ενώ οι πυροτεχνουργοί θα επιδίδονται σε έναν αγώνα δρόμου για την εξουδετέρωση της βόμβας. Κατηφορίζοντας την Σολωμού ενσωματωθήκαμε στην ανόητη γαλανόλευκη μάζα και περνώντας δίπλα απο ασφαλίτες και ματάδες, οι οποίοι μάλιστα μας ευχήθηκαν με την νίκη, θεωρώντας μας κομμάτι του πλήθους προσεγγίσαμε το σημείο που είχαμε αποφασίσει να τοποθετήσουμε τον μηχανισμό. Είδαμε τους 3 ασφαλίτες και τους 2 ματάδες που βρισκόντουσαν στην 3 Σεπτεμβρίου και Γκυιλφόρδου καθώς και τον ασφαλίτη ο οποίος ήταν στην συμβολή της Πατησίων και της Γκυιλφόρδου.
Χωρίς να μας επηρεάζουν στο ελάχιστο κατευθυνθήκαμε στο στενό, αφήσαμε τον μηχανισμό και φύγαμε ανενόχλητοι. Μετά απο μισή ώρα και 50 μέτρα από την εξέδρα που μίλαγε ο χοντρομαλάκας εξερράγη στέλνωντας του και ένα μήνυμα σε σχέση με όλα αυτα που λέει για συλλήψεις, εξαρθρώσεις και λογική της μηδενικής ανοχής.
Τώρα είναι η ώρα που ο καθένας πρέπει να κοιτάξει μέσα του και να συνεχίσει ή να διακόψει οριστικά τις αποφάσεις του. Πρέπει να τους δείξουμε συλλογικά και ατομικά πως δε μασάμε.
Θα μείνουμε μέχρι το τέλος.
Αν αυτοί λυσσάνε μια φορά να μας βρούνε εμείς ας λυσσάξουμε εκατό να τους επιτεθούμε πρώτοι.
Σ΄αυτόν τον πόλεμο χαμένος είναι όποιος πάει σπίτι του. Καμία οπισθοχώρηση, καμία αναβολή.
Τώρα το μίσος πρέπει να δώσει τη θέση του στη στρατηγική, στα έξυπνα σχέδια, στην αμείλικτη αποφασιστικότητα.
Ας απελευθερώσουμε όλοι μας τα καταστροφικά μας ένστιχτα.
Ας ξαναξεκινήσει ένας καινούργιος γύρος αντάρτικου πιο σκληρός πιο καταστροφικός απο ποτέ.
Ας γίνουν όλα τα σπίτια γιάφκες κι όλες οι γιάφκες μια φωτιά που θα τους κάψει ζωντανούς.
Ας τους δείξουμε ότι το νέο αντάρτικο πόλης δεν ήταν ούτε φούσκα, ούτε εφηβικό ξέσπασμα, ούτε καλλιτεχνικές ανησυχίες.
Είναι η υλοποίηση και το ζωντάνεμα των επιθετικών επιθυμιών μας, των αρνήσεων μας, της ύπαρξής μας που επιτίθεται στο υπάρχον.
Θα μας βρίσκεται παντού μπροστά σας... και θα δούμε ποιος έχει στριμώξει ποιον
Υ.Γ. Χαιρετίζουμε τον αναρχικό Χρήστο Στρατηγόπουλο και τον σύντροφο Αλφρέντο Μπονάνο που παρά το μεγάλο της ηλικίας του συνεχίζει να διατηρεί τις αρνήσεις του ακέραιες, και να ακολουθεί το δρόμο που διάλεξε.
Πηγή: Intymedia
Σημείωση δικιά μας: Από την πρώτη στιγμή, και παρά την προσπάθεια των ασφαλίτικων δημοσιοκαφρικών παπαγάλων ήταν φανερό πως «Κάποιο λάκκο έχει η γιάφκτα» όπως εύστοχα τιτλοφορούσε το ολοσέλιδο δημοσίευμα του το τελευταίο «Ποντίκι». Επίσης σε σημερινό της ρεπορτάζ η εφημερίδα «Κόντρα» μιλάει για «Προεκλογικό τρομο-σόου» αναφερόμενοι στο πώς οι ασφαλίτες «μετέτρεψαν μια παρέα σε «τρομοκρατική οργάνωση».
Η δικιά μας απορία είναι τι θα κάνουν τώρα οι κατασταλτικοί μηχανισμοί και οι κολαούζοι τους μετά την δημοσίευση αυτής της προκήρυξης. (καλά για τα ρουφιανοπαπαγαλάκια δεν το συζητάμε. Αυτά έχουν καταπιεί την γλώσσα τους εδώ και μέρες όταν φάνηκε ότι αυτή η ασφαλίτικη σκευωρία έμπαζε από παντού).
Δημοσίευση σχολίου