Προς τι η έκπληξη;

Προς τι η έκπληξη που εκφράζουν πρωτοσέλιδα τα «Νέα» γιατί κάποιοι μπάτσοι που αντίκρισαν συναδέλφους τους να βασανίζουν τον Χιλιανό κρατούμενο «αποχώρησαν χωρίς να παρέμβουν γιατί θεώρησαν πως οι ενέργειες των συναδέλφων τους ήταν νόμιμες και ενδεδειγμένες!»;

Δεν γνωρίζει η φυλλάδα ότι οι μπάτσοι έχουν δικούς τους κώδικες, και νόμους; Νομίζει ότι είναι υπερβολή αυτό που ισχυρίστηκε ο πιο περιβόητος κρατούμενος, ο Βασίλης Στεφανάκος, ότι στην ΓΑΔΑ στεγάζεται η πιο οργανωμένη εγκληματική συμμορία που υπάρχει στην Ελλάδα; Χρόνια στην παρανομία ο τύπος γνωρίζει πρόσωπα και πράγματα.

Και κάτι τελευταίο πριν ολοκληρώσουμε την ανάρτησή μας. Όλα τα τελευταία χρόνια το αστικό σύστημα έχει θωρακίσει τους κατασταλτικούς του μηχανισμούς, και με την αύξηση του αριθμού των μπάτσων προβλέποντας ότι η επέλαση της καπιταλιστικής βαρβαρότητας θα δημιουργήσει πρόβλημα στους αιματορουφήχτρες καπιτάλες και το πολιτικό τους προσωπικό.

Η Ελλάδα διαθέτει την καλύτερη αναλογία μπάτσων και πολιτών από το σύνολο των χωρών-μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Σύμφωνα με τα στοιχεία της Ιντερπόλ, η Ελλάδα διαθέτει έναν αστυνομικό για 200 κατοίκους, ενώ η Γερμανία ανά 350 κατοίκους, η Γαλλία έναν μπάτσο για 417 κατοίκους, η Δανία έναν αστυνομικό για 386 κατοίκους και παρόμοια αναλογία υπάρχει σε όλες τις δυτικές χώρες.

Το εντυπωσιακό είναι, σύμφωνα πάντα με τα στοιχεία της Ιντερπόλ- ότι η Ελλάδα στην αναλογία μπάτσων – κατοίκων βρίσκεται στην 5η θέση της παγκόσμιας κατάταξης!

Δηλαδή «συναγωνιζόμαστε» σε αναλογία αστυνομικών-κατοίκων τα πιο στρατιωτικοφασιστικά καθεστώτα που υπάρχουν στον πλανήτη!!

Και διαχρονικά το σύστημα έχει εξασφαλίσει ασυλία και ασυδοσία στους μπάτσους.

Νόμος στην εποχή μας είναι το δίκιο του μπάτσου για να παραφράσουμε ένα γνωστό σύνθημα.

Όπως έγραψε και στην «Ελευθεροτυπία» ο Γιάννης Παντελάκης και στην σπάνια περίπτωση που οι μπάτσοι αναγκαστούν να λογοδοτήσουν για την κτηνώδη συμπεριφορά τους ή για τις λαμογιές τους την βγάζουν λάδι:
«Δημοσιογραφικές έρευνες έχουν αποκαλύψει κατά καιρούς πως συνήθως οι παραβάτες αστυνομικοί απαλλάσσονται ή πως οι ποινές που τους επιβάλλονται είναι αμελητέες. Η ατιμωρησία ή η συγκάλυψη ακόμα και από την κατά καιρούς πολιτική ηγεσία της Αστυνομίας ανάβει το πράσινο φως στους ένστολους να επαναλαμβάνουν ανάλογα φαινόμενα».