"Οργανα τάξεως"="Οργανα εγκλήματος"

«Ηταν γύρω στις 8 το βράδυ, γύριζα στο σπίτι. Μ' έβαλαν στο πρώτο στενό και μ' έριξαν κάτω. Εκεί άρχισαν να με κλοτσάνε στο κεφάλι, σ' όλο το σώμα. Στη συνέχεια, με μετέφεραν με τα πόδια στο Α.Τ. Ακροπόλεως. Εκεί ήταν 12 αστυνομικοί. Πέντε από αυτούς μπήκαν μέσα στο κελί και με χτύπησαν. Πρώτα μου ζήτησαν να βγάλω όλα μου τα ρούχα. Μου έδεσαν τα χέρια πίσω από την πλάτη. Αρχισαν να με χτυπούν με τα κλομπ και γροθιές. Φώναζαν "να φύγεις αν δεν σ' αρέσει στην Ελλάδα ρε" κι έπαιζαν με το γεννητικό μου μόριο. Ο ένας έβαλε το χέρι του στα οπίσθιά μου, άλλος τραβούσε βίντεο από το κινητό του...».

Τζίλι Ντάου - 25χρονος μικροπωλητής από τη Σενεγάλη

«Πουλούσα τσάντες στην οδό Ερμού. Εκεί με συνέλαβαν κάποιοι αστυνομικοί στις 23 Δεκεμβρίου, γύρω στις 6 το απόγευμα. Μ' έβαλαν σ' ένα στενό που δεν είχε κόσμο και πολύ φως. Με κλοτσούσαν στο στομάχι. Μ' έπιασαν απ' το κεφάλι και με χτυπούσαν στον τοίχο. Πόναγα πολύ κι έβγαλα μια κραυγή. Αρχισαν να μαζεύονται περαστικοί και οι αστυνομικοί με μετέφεραν στο Α.Τ. Ακροπόλεως. Εκεί άρχισα να κάνω εμετούς, να ουρλιάζω απ' τους πόνους στο στομάχι. Οι αστυνομικοί με μετέφεραν στο νοσοκομείο. Από αυτό το νοσοκομείο οι γιατροί μ' έστειλαν σε κάποιο άλλο για εξετάσεις στο στομάχι. Εκεί με κράτησαν για νοσηλεία. Την επόμενη μέρα με ξαναγύρισαν στο Α.Τ.: Ακροπόλεως. Με κρατούσαν οκτώ μέρες. Μέχρι που με μετέφεραν στο Αλλοδαπών και μου έδωσαν ένα χαρτί απέλασης και με άφησαν ελεύθερο για να εγκαταλείψω τη χώρα εντός 30 ημερών».

Τζο Ουσμάν – Σενεγαλέζος μικροπωλητής.

Οι παραπάνω μαρτυρίες υπάρχουν σε σημερινό ρεπορτάζ της «Ελευθεροτυπίας».

Το έχουμε ξαναγράψει. Είναι τέτοια η ασυλία και οι κάλυψη που έχουν οι μπάτσοι απ΄ την πολιτική και φυσική τους ηγεσία, που τους επιτρέπει σ’ αυτά τα κομπλεξικά καθάρματα να εκδηλώνουν την απάνθρωπη, κτηνώδη, πλευρά του χαρακτήρα τους.

Και αυτή η κατάσταση είναι διαχρονική. Ψάχνοντας το αρχείο μας βρήκαμε ένα άρθρο από την εφημερίδα "ΕΞΟΥΣΙΑ". Αυτή η φυλλάδα έχει κλείσει και το άρθρο για το οποίο μιλάμε έχει γραφτεί στις 29 Ιουνίου 2000 από τον Διονύση Ελευθεράτο. Τιτλοφορείται το "Δίκαιο της (ανα)στολής", και ξεκινάει έτσι: "Φοράς στολή; Ποινή με αναστολή. Οι επίδοξοι πιστολέρο ήδη εκλαμβάνουν κυνικά το μήνυμα. Μπορούν να αφαιρούν ζωές αόπλων χωρίς αναστολές".

Τα ίδια ακριβώς ισχύουν και σήμερα. Τα στοιχεία που είδαν το φως τις δημοσιότητας πριν λίγο καιρό είναι χαρακτηριστικά. Αναφέρονται στην λειτουργία σώματος «Εσωτερικών υποθέσεων» (ένα τμήμα που συγκροτήθηκε υποτίθεται από «αδιάφθορους» μπάτσους για να ελέγξει τάχα τις καταγγελίες σε βάρος συναδέλφων τους).

Στα χρόνια που υπάρχει αυτό το σώμα έλαβε 5.184 καταγγελίες με υποθέσεις για μπάτσους που εκβίαζαν, βιαιοπράγησαν, βασάνισαν, ήταν αναμειγμένοι σε ιστορίες διακίνησης ναρκωτικών κ.λ.π. Το αποτέλεσμα ήταν μόνο στους 76 να αποδώσουν ευθύνες. Και αυτοί τιμωρήθηκαν με ποινές χάδι (ελάχιστες χρηματικές ποινές, κάποιες μέρες αργίας).

Απλώς και μόνο δηλαδή υπήρξαν περιπτώσεις για να δικαιολογούν την ύπαρξη τους σ’ αυτό το σώμα οι μπάτσοι που αμείβονται περισσότερο απ’ τα άλλα μπατσογούρουνα.

Απ’ το αρχείο μας επίσης βλέπουμε τις συνέπειες που είχαν οι δολοφόνοι μπάτσοι: Αοπλους Αλβανούς σκότωσαν οι μπάτσοι Ι. Σεϊταρίδης, Δ. Γιαννόπουλος, Δ. Καρακάιδος, Ν. Κουνουπάκης, Ι. Ρήγας, Λ. Καραγιαννίδης. Την ενέργεια τους αυτή την "πλήρωσαν" με χρηματικό πρόστιμο 15.000! Την πιο αυστηρή "τιμωρία" την πήρε ο Καραγιαννίδης με δυο μήνες αργία απ' το μπατσοκολοχανείο, γιατί μάλλον θα είχε πέσει φόρτος εργασίας στις παράλληλες δραστηριότητες του.

Και αν οι δολοφονίες είναι το αποκορύφωμα της κτηνώδικης θρασύδειλης συμπεριφοράς τους (τον τσαμπουκά τον κάνουν μόνο εκεί που τους παίρνει γιατί αν δουν τα σκούρα είναι κοτάρες του κερατά), το κόμπλεξ τους το εκδηλώνουν με κάθε ευκαιρία.
Γιατί, τι άλλο εκτός από κόμπλεξ είναι να σπαν στο ξύλο πέντε πάνοπλα καθάρματα τρεις πιτσιρικάδες γιατί τους πιάσαν τρικάβαλο σε ένα παπί;
Αναφέρουμε τώρα ένα γεγονός απ' αυτά που γίνονται καθημερινά –το συγκεκριμένο έγινε στο Πασαλιμάνι- και δεν είδε την δημοσιότητα, όπως τόσα παρόμοια.
Εξάλλου αν υποθέσουμε ότι οι νεολαίοι κατήγγειλαν το γεγονός, θα γινόταν τίποτα;

Προσπερνώντας το γεγονός τις προαγωγής των μπάτσων που έστησαν την υπόθεση της «ζαρντινιέρας» να θυμίσουμε κάποια περιστατικά απ’ το παρελθόν, συμβουλευόμενοι πάντα το αρχείο μας.

Τιμωρήθηκε, κανένας μπάτσος απ’ αυτούς που σακάτεψαν τον 17χρονο Γιάννη Χριστάκη μετά τον αγώνα ΠΑΟΚ-ΑΡΗ στην Τούμπα;
Είχε καμιά τύχη η καταγγελία του εκπαιδευτικού Τζατζανίδης που συνελήφθη σε "σκούπα" της Αστυνομίας, επειδή έμοιαζε με Αλβανό, και ξυλοκοπήθηκε άγρια από τα ΜΑΤ;
Την πλήρωσε κανένα μπατσογούρουνο όταν τουλούμιασαν και έστειλαν στο νοσοκομείο τον Καρακίτσιο και Κουρίτσα που κολλούσαν αφίσες του ΚΚΕ;
(Άλλη πονεμένη ιστορία που ο Περισσός στέλνει τον Σκυλλάκο στην «Ενωση Αστυνομικών Υπαλλήλων» να ζητήσει «να υπάρξει εκδημοκρατισμός των Σωμάτων Ασφαλείας ως απαραίτητη προϋπόθεση για την ουσιαστική επίλυση των προβλημάτων των αστυνομικών υπαλλήλων», και την «κομουνίστρια» Κανέλλη να δώσει τα φώτα της σε ημερίδα που διοργάνωσε η Πανελλήνια Ομοσπονδία Αξιωματικών Αστυνομίας).

Θυμάται κανένας την περιπέτεια του 16χρονου Αλβανού Ρεφάτ Ταφίλι; Για το παιδί λέμε, που είχε πιάσει δουλειά σε ένα τυπογραφείο στο Κρυονέρι και αναγκαζότανε να κοιμάται τα βράδια σε ένα εγκαταλελειμμένο σπίτι της περιοχής. Όταν έγινε έφοδος μπάτσων στο σπίτι, ο πιτσιρικάς ένιωσε στο κορμί του το ξύλο της αρκούδας, και υπέστη διπλή ρήξη σπλήνας. Και αυτή την ιστορία την έφαγε το σκοτάδι.

Μήπως είχε κανένα πρόβλημα ο μπάτσος αστυφύλακας Γιάννης Ανδρασκέλας που σύμφωνα με δημοσίευμα του «Ιου» της «Κ. Ελευθεροτυπίας», «μαζί με άλλους νεοναζί της «Χρυσής Αυγής» είχε βγει παγανιά με το στιλέτο του, τρομοκρατώντας όσους, τότε, προπαγάνδιζαν μια αντιρατσιστική συγκέντρωση»;

Ο κατάλογος αυτός δεν έχει τελειωμό.
Οτι και να λέει ο σημερινός υπουργός καταστολής οι μπάτσοι το γράφουν στους δίδυμους γεννητικούς αδένες τους.
Ξέρουν ότι αυτή είναι μια επικοινωνιακή τακτική του Χρυσοχοϊδη και αυτό που ισχύει στην πραγματικότητα είναι η διαπίστωση που εξέφρασε ο Μητσοτάκης απευθυνόμενος προς τους μπάτσους: «Το κράτος είστε εσείς», τους είχε πει.

Οι κατασταλτικοί μηχανισμοί είναι απαραίτητο συστατικό του αστικού κράτους γ’ αυτό απολαμβάνουν ατιμωρησία τα «όργανα της τάξης».

Κι αν σε κάποια περίπτωση υπάρξει τιμωρία, αυτή θα είναι «χάδι» απλώς για να δίνεται η αίσθηση στην λεγόμενη «κοινή γνώμη», ότι το ίδιο το σύστημα μπορεί να κάνει «αυτοκάθαρση».