Όποιος δεν κάνει τίποτε, ένα τίποτα είναι ο ίδιος

Το σημερινό δημοσίευμα των «Νέων» που τιτλοφορείται «Επτά όροι για δάνειο 40 δισ. Ευρώ» δεν αφήνει καμιά αμφιβολία για τους σχεδιασμούς που κάνουν οι πολιτικοί εκπρόσωποι ντόπιων και ξένων πλουτοκρατών για μας, χωρίς εμάς.

Ο νέος εργασιακός και κοινωνικός μεσαίωνας είναι μπροστά μας και αν δεν αντισταθούμε μαζικά και δυναμικά να τον αποτρέψουμε θα είμαστε άξιοι της τύχης μας.

Ας πάρουμε μια γεύση από το δημοσίευμα που αναφέραμε:

«Μια πρώτη συμφωνία με το ΔΝΤ συνήφθη κατά την επίσκεψη του Πρωθυπουργού στην Ουάσιγκτον, όταν ο υπουργός Οικονομικών συναντήθηκε με τον οικονομικό σύμβουλο και υπεύθυνο μελετών του Ταμείου Ολιβιέ Μπλανσάρ. Η συμφωνία Παπακωνσταντίνου- Μπλανσάρ, που επιβεβαιώθηκε σε τηλεφωνική επικοινωνία του Γιώργου Παπανδρέου με τον Ντομινίκ Στρος-Καν- και για την οποία έχει ενημερωθεί ο κ. Μπαρόζο- προβλέπει:

ΤΑ ΜΕΤΡΑ
Εντός του 2010 δεν απαιτείται κανένα επιπρόσθετο δημοσιονομικό μέτρο πέραν αυτών που προβλέπονται στο Πρόγραμμα Σταθερότητας.

ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ
Απαιτείται η συρρίκνωση του δημόσιου τομέα ήδη από το 2010, με την κατάργηση των θέσεων όλων των συμβασιούχων του δημόσιου και του ευρύτερου δημόσιου τομέα χωρίς καμία εξαίρεση, ενδεχομένως δε και με κατάργηση μόνιμων οργανικών θέσεων του Δημοσίου.

ΟΙ ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ
Αύξηση του ορίου συνταξιοδότησης κατά 2 έτη άμεσα και κατά 5 έτη σε βάθος χρόνου, μείωση του ποσοστού αναπλήρωσης οριζόντια, αλλά και πλήρη κάλυψη του πληθυσμού που διάγει στα όρια της φτώχειας.

ΤΟ ΕΣΥ
Πλήρη αναμόρφωση του συστήματος υγείας, με στόχο την ταχύρρυθμη εξοικονόμηση πολλών δισ. ευρώ.

ΑΓΟΡΑ ΕΡΓΑΣΙΑΣ
Μείωση της αποζημίωσης σε περίπτωση απόλυσης, απελευθέρωση ορίου απολύσεων, κατάργηση κλαδικών συμβάσεων και αντικατάσταση με τοπικά σύμφωνα απασχόλησης, σύνδεση αμοιβών- παραγωγικότητας (σ.σ. μείωση μισθών στον ιδιωτικό τομέα), περιορισμό διάρκειας των επιδομάτων ανεργίας».

Με απλά λόγια τι μαθαίνουμε;
Ότι έρχονται χιλιάδες απολύσεις ακόμα και μονίμων δημοσίων υπαλλήλων.
Αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης (με πιθανή την καθιέρωση γενικευμένης κάρτας για τους άπορους –κάτι ανάλογο που είχε κάνει η βασίλισσα Φρειδερίκη-. Αυτό εννοούν με το «πλήρη κάλυψη του πληθυσμού που διάγει στα όρια της φτώχειας»).
Το δημόσιο σύστημα υγείας που έχει απομένει, απαξιώνεται εντελώς και παραχωρείται βορά στα χέρια των εμπόρων υγείας.
Ασυδοσία στους καπιταλιστές να απολύουν όσους θέλουν, όποτε θέλουν, δίνοντας ψίχουλα για αποζημίωση.
Καθαρός εκβιασμός από τους εργοδότες σε όσους προσλαμβάνουν αφού καταργούν τις κλαδικές συμβάσεις και με τον εφιάλτη της ανεργίας θα κατρακυλήσουν μεροκάματα και μισθοί ακόμα πιο κάτω.
Παραπέρα εντατικοποίηση της δουλειάς (για όσους τυχερούς θα έχουν εργασία) με τη σύνδεση αμοιβών- παραγωγικότητας που φυσικά θα καθορίζουν οι εργοδότες.
Οσο για το επίδομα ανεργίας αυτό θα καταλήξει στο «σοσιαλιστικό» χρονοντούλαπο της ιστορίας.

Τέρμα πια οι αυταπάτες. Ο μόνος δρόμος είναι ΠΑΛΗ ΚΙ ΑΓΩΝΑΣ

Και για να θυμηθούμε τον Μάξιμ Γκόρκι
«Όποιος δεν κάνει τίποτε, ένα τίποτα είναι ο ίδιος»