Κάτι αλλόκοτο συνέβη σε ορισμένες μέχρι χθες αθώες λέξεις, που απέκτησαν ξαφνικά απειλητικό περιεχόμενο, θυμίζοντας τις εφιαλτικές μεταμορφώσεις ταινιών επιστημονικής φαντασίας, του τύπου ο άνθρωπος- μύγα. Αρχετυπική περίπτωση ήταν η περιπέτεια της έννοιας «μεταρρύθμιση», η οποία, ενώ μέχρι χθες μεταφραζόταν υποσυνείδητα ως υπόσχεση ήπιας αλλαγής επί τα βελτίω, σήμερα προκαλεί, εν είδει εξαρτημένου αντανακλαστικού, ανατριχίλα στη σπονδυλική στήλη και αυθόρμητη μετατόπιση της δεξιάς χειρός στην αριστερή τσέπη για να βεβαιωθούμε ότι το πορτοφόλι βρίσκεται ακόμη στη θέση του.
Στη χορεία των δυστοπικών μεταλλάξεων ήρθε να προστεθεί και η λέξη «τεχνογνωσία» από τη στιγμή που ο Γιώργος Παπανδρέου, απογοητευμένος από τους Γερμανούς φίλους μας και το επωαζόμενο Ευρωπαϊκό Νομισματικό Ταμείο («θάλαμο βασανιστηρίων του κ. Σόιμπλε», σύμφωνα με αρθρογράφο των Financial Times), ανακοίνωσε ότι ενδέχεται να αναζητήσουμε δάνεια και «τεχνογνωσία» από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ). Οι εντελώς κακοπροαίρετοι, εκείνοι δηλαδή που δεν σταθμίζουν ως οφείλουν το γεγονός ότι του διεθνιστικού αυτού θεσμού προΐσταται ο σοσιαλιστής Ντομινίκ Στρος - Καν, θα υποστηρίξουν ενδεχομένως ότι το να ζητεί μια μικρή χώρα την «τεχνογνωσία» του ΔΝΤ για την αντιμετώπιση της κρίσης είναι σαν να ζητάει το πρόβατο τη γνώμη του λύκου για το τι θα φάνε το βράδυ. Αλλά έξεστι Κλαζομενίοις ασχημονείν…
«Οταν μια κυβέρνηση εξαρτάται από τραπεζίτες για πιστώσεις, τότε αυτοί, οι τραπεζίτες και όχι η κυβέρνηση, ελέγχουν τη χώρα. Το χρήμα δεν έχει πατρίδα και οι τραπεζίτες δεν διαθέτουν ούτε πατριωτισμό ούτε αξιοπρέπεια: ο μόνος τους στόχος είναι το χρήμα». Ο αφορισμός προέρχεται από τον Ναπολέοντα και μάλλον δεν διαψεύσθηκε ιστορικά από το ΔΝΤ, για το οποίο ένας κεντρώος, σύμμαχος των Αμερικανών πρόεδρος της Βενεζουέλας, ο Κάρλος Αντρές Πέρες, δήλωσε ότι «λειτουργεί σαν βόμβα νετρονίου, που εξοντώνει τους ανθρώπους, αλλά αφήνει άθικτα τα κτίρια» και ότι οι πολιτικές του συνιστούν «οικονομικό ολοκληρωτισμό, ο οποιος σκοτώνει όχι με σφαίρες, αλλά με την πείνα».
Ο Νομπελίστας Τζόζεφ Στίγκλιτς, πρώην ανώτατατο στέλεχος της Παγκόσμιας Τράπεζας, ως οικονομικός σύμβουλος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς είχε αρκετές ευκαιρίες να μεταφέρει τη δική του «τεχνογνωσία» στον Γιώργο Παπανδρέου. Ο Στίγκλιτς έχει γράψει ένα αποκαλυπτικό βιβλίο («Η μεγάλη αυταπάτη», εκδόσεις Λιβάνη), πραγματικό καταπέλτη για τις θύελλες που ξεσήκωσε το ΔΝΤ στο πέρασμά του: Απίστευτη λεηλασία της μετακομμουνιστικής Ρωσίας, μαζική εξαθλίωση των «Δράκων του Ειρηνικού» (μόνο στην Ινδονησία, το πρόγραμμα που επέβαλε το ΔΝΤ προκάλεσε πτώση του ΑΕΠ κατά 45% το 1998 - 99), κοινωνική έκρηξη στην Αργεντινή, όπου ο κεντροαριστερός πρόεδρος Φερνάντο ντε λα Ρούα, συνομιλητής του Κλίντον σε διεθνή φόρουμ περί παγκόσμιας διακυβέρνησης, έφυγε με ελικόπτερο από την ταράτσα του προεδρικού μεγάρου, κυνηγημένος από το εξαγριωμένο πλήθος, και πάει λέγοντας. Από εδώ και τα διαδεδομένα προσωνύμια που παίζουν με το αγγλικό ακρωνύνιο του ΔΝΤ, IMF: Το κλασικό International Misery Fund (Διεθνές Ταμείο Εξαθλίωσης) και το αθυρόστομο International Mother F.......!
Η αλήθεια είναι ότι ο Ντομινίκ Στρος - Καν, ο οποίος φιλοδοξεί να εκλεγεί πρόεδρος της Γαλλίας, ως υποψήφιος όχι μόνο των αγορών, αλλά και των Σοσιαλιστών, δεν είναι φειδωλός στην αυτοκριτική του για το παρελθόν του ΔΝΤ. Οπως συμβαίνει όμως και με την εξομολόγηση, η αυτοκριτική συχνά μηδενίζει ιδεατά το κοντέρ των παλιών αμαρτιών, έτσι ώστε να μπορεί κανείς να επιδοθεί, με ανανεωμένη ορμή, σε καινούργιες. Αυτό τουλάχιστον διαμηνύει η τύχη τριών χωρών-μελών της Ε. Ε. που υποχρεώθηκαν πρόσφατα να χτυπήσουν την πόρτα του ευαγούς ιδρύματος.
Αίφνης, οι Ούγγροι υποχρεώθηκαν να καταργήσουν την 13η σύνταξη, των Χριστουγέννων, και να περικόψουν κατά 20% έως 30% τους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων. Στη Λεττονία, η κυβέρνηση μείωσε τις συντάξεις κατά 10%, τους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων κατά 20% και εκείνους εκπαιδευτικών και γιατρών κατά 40%, προκαλώντας οικονομική καταβαράθρωση, με μείωση του ΑΕΠ κατά 24% μέσα σε δύο χρόνια. Οσο για τη Ρουμανία, προχώρησε στην απόλυση 100.000 δημοσίων υπαλλήλων (έπονται 10.000 σιδηροδρομικοί), στη συρρίκνωση της αυτοκινητοβιομηχανίας και της μεταλλουργίας, ενώ το ΑΕΠ μειώθηκε 9% μέσα σε ένα χρόνο.
Στοιχεία ρεαλισμού
Μ’ αυτά και μ’ αυτά, αναγκάζεται κανείς να αναγνωρίσει στοιχεία ρεαλισμού στην κυνική διαπίστωση του πρωτοπόρου της αμερικανικής αυτοκινητοβιομηχανίας, Χένρι Φορντ: «Είναι ευτύχημα που ο κόσμος δεν καταλαβαίνει το τραπεζικό και νομισματικό μας σύστημα, γιατί αν το καταλάβαινε σήμερα, πιστεύω ότι θα είχαμε επανάσταση προτού ξημερώσει η αυριανή μέρα»!
Δημοσίευση σχολίου