Η άρχουσα τάξη προσπαθεί να κατοχυρώσει νομικά τις διώξεις εναντίον όσων δε δέχονται το μεσαίωνα που προσπαθεί να επιβάλλει

Η άρχουσα τάξη προσπαθεί να κατοχυρώσει νομικά τις διώξεις εναντίον όσων δε δέχονται το μεσαίωνα που προσπαθεί να επιβάλλει.

Αυτό βέβαια το βλέπουμε εδώ και χρόνια, με "μπροστάρηδες" τις ΗΠΑ, όπου πρωτοεμφανίστηκαν οι όροι "πόλεμος εναντίον της τρομοκρατίας", καθώς και διάφοροι "αντιτρομοκρατικοί" νόμοι που άνετα τις κατατάσσουν στα πιο αυταρχικά καθεστώτα της παγκόσμιας ιστορίας.

Κατά πόδας ακολουθούν όμως και οι κυβερνώντες στην Ευρώπη, με αντίστοιχους "αντιτρομοκρατικούς" νόμους να ψηφίζονται - τελευταίο "κατόρθωμα" τους, όπως μας λέει η "Ελευθεροτυπία" το εξής:

Ολες οι ενδείξεις ήταν ξεκάθαρες. Οι χώρες της Ε.Ε. ετοίμασαν πυρετωδώς και παρουσιάζουν με καμάρι το νέο υπερεθνικό τους «όργανο», μέσα από το οποίο παίρνει «σάρκα και οστά» το μεγαλύτερο φακέλωμα ιδεών και συμπεριφορών που έγινε ποτέ στην Ιστορία. Με πρόσχημα την ασφάλεια, οι κοινωνικοί αγώνες, μεσούσης της οικονομικής κρίσης, μπαίνουν ευθέως στο στόχαστρο των μηχανισμών καταστολής.

Η on line καταγραφή στοιχείων και πληροφοριών οδηγεί σε γενικευμένη ηλεκτρονική παρακολούθηση προσώπων και πολιτικών ομάδων που δραστηριοποιούνται ακόμη και σε μη βίαια κινήματα, όπως το κίνημα κατά της παγκοσμιοποίησης!

Προσωπικές συνήθειες και φιλικές συναναστροφές, πολιτικές προτιμήσεις και οικονομικο-κοινωνικές απόψεις, επισκέψεις και συνομιλίες στο Ιντερνετ, ψυχολογικές αναλύσεις της προσωπικότητας των ατόμων, ευαίσθητα δεδομένα και πληροφορίες, όπως μηνύματα, e-mail και απόψεις των υπόπτων, θα αποτελέσουν την πρώτη ύλη για το νέο «σαφάρι» που στήνουν οι αρχές ασφαλείας κατά όσων θεωρούν επικίνδυνους για τη δημόσια τάξη. Είναι προφανές ότι όλα αυτά προϋποθέτουν τη συντονισμένη λειτουργία όλων των αστυνομικών υπηρεσιών και σίγουρα τη διενέργεια μαζικών υποκλοπών σε τηλέφωνα και Ιντερνετ προκειμένου να συγκεντρωθεί ο όγκος των ζητούμενων πληροφοριών.

Ο μηχανισμός είναι απλός. Αστυνομικές αρχές και υπηρεσίες ασφαλείας σε όλες τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης καλούνται να συνεισφέρουν στη συγκρότηση της τεράστιας βάσης δεδομένων που θα συγκροτηθεί, για άτομα και ομάδες τα οποία χαρακτηρίζονται, γενικώς, ύποπτα για σχέσεις τους με τα λεγόμενα φαινόμενα «βίαιης ριζοσπαστικοποίησης».

Η «βίαιη ριζοσπαστικοποίηση», σύμφωνα με την Ε.Ε., αφορά τη διαδικασία μέσω της οποίας κάποιο πρόσωπο στρατολογείται σε τρομοκρατικές ομάδες ή άλλες βίαιες οργανώσεις και αποδέχεται τη χρήση βίας. Οπως αναφέρεται στο κείμενο της νομοθετικής πρωτοβουλίας που αποκάλυψε η ΜΚΟ προστασίας ανθρωπίνων δικαιωμάτων «Statewacth», η αξιολόγηση των στοιχείων αυτών θα οδηγήσει αυτόματα σε «τακτική επιχειρησιακή διαδικασία λήψης αποφάσεων». Ορος που, όπως λέει η οργάνωση, αποτελεί ευφημισμό για στοχοποίηση, υπονόμευση και αποσταθεροποίηση των συγκεκριμένων δομών.

Είναι ενδεικτικό ωστόσο ότι στο ίδιο κείμενο η Ε.Ε. εκτός του όρου «βίαιη ριζοσπαστικοποίηση» χρησιμοποιεί και απλώς τον όρο «ριζοσπαστικοποίηση», σαν να πρόκειται για το ίδιο πράγμα. Με τη σύγχυση αυτή όμως επιτυγχάνεται η ενοχοποίηση συλλήβδην όλων εκείνων τους οποίους οι αρχές ασφαλείας θεωρούν αντιπάλους του σημερινού κοινωνικού καθεστώτος, ακόμη και εάν δεν χρησιμοποιούν βίαιες μεθόδους πάλης!

Σύμφωνα με την ίδια οργάνωση, ο όρος «αντιπαγκοσμιοποίηση μοιάζει να αποτελεί μια γενική σύλληψη», η οποία καλύπτει κάθε ομάδα ή οργάνωση που αντιτίθεται στο «status quo».

Είναι φανερό ότι με τα μέτρα αυτά τίθενται υπό αυστηρή επιτήρηση και ποινικοποιούνται πρόσωπα, ηγέτες και κινήματα, τα οποία οι εθνικές αστυνομίες και τα ευρωπαϊκά όργανα ασφαλείας θα χαρακτηρίσουν αυθαίρετα ως «ριζοσπάστες» ή οπαδούς απελευθερωτικών κινημάτων! *

Βέβαια, εδώ και χρόνια υπάρχουν αντίστοιχες κινήσεις. Για παράδειγμα, σε άρθρο του "Ελεύθερου Τύπου" πριν από δύο χρόνια περίπου (Ιούλιος 2008) για την υποκίνηση του λαού να γίνει...ρουφιάνος(!) προκειμένου να καταγγείλει όποιον φαίνεται να έχει διάθεση αντίστασης ή και ανατροπής του "στάτους κβο". Ή επίσης ένα άρθρο των "Νέων" από το Μάρτιο του 2007 με τίτλο "Μας βλέπουν όλους ...τρομοκράτες!"

.
Ένα μικρό απόσπασμα από το άρθρο αυτό, όπου ουσιαστικά καταδεικνύεται η προσπάθεια να βαφτιστεί η παραμικρή έστω αντίσταση ως "τρομοκρατία":

...Έτσι, στο πλαίσιο της πολιτικής καταπολέμησης της «ριζοσπαστικοποίησης» προβλέπονται μέτρα σε «περιβάλλοντα- κλειδιά» και ως τέτοια αναφέρονται οι φυλακές, τα πανεπιστήμια, οι τόποι θρησκευτικής εκπαίδευσης και λατρείας. Πρακτικά αυτό σημαίνει αυξημένη παρακολούθηση των φοιτητών και των φυλακισμένων ή πρώην φυλακισμένων, όπως και των μουσουλμάνων αδιακρίτως. Αντιστοίχως, προβλέπονται μέτρα κατά της «παράνομης εξτρεμιστικής λογοτεχνίας και άλλων μέσων ενημέρωσης», κάτι που λίγο απέχει από λογοκρισία η οποία δεν έχει εφαρμοσθεί στην Ευρώπη μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.
...
Προβλέπεται επίσης η συνέχιση της διερεύνησης των δεσμών μεταξύ εξτρεμιστικών θρησκευτικών πεποιθήσεων και ακραίων πολιτικών πεποιθήσεων, κάτι που βάζει αυτομάτως στο στόχαστρο κάθε κίνημα και κυρίως αυτό που αναπτύσσεται τελευταία στην Ευρώπη κατά της παγκοσμιοποίησης ως δυνάμει τρομοκρατικό. Πρόκειται για αμερικανική θεωρία την οποία πρώτη φορά εμφανίζονται να ενστερνίζονται οι Ευρωπαίοι σε επίσημο κείμενο

Αυτό βέβαια που λένε τα "Νέα" δεν είναι εντελώς σωστό - στην πραγματικότητα εδώ και χρόνια υπάρχουν κείμενα της ΕΕ με παρόμοιες αντιλήψεις. Για παράδειγμα, στο επίσημο ιστότοπο της ΕΕ διαβάζουμε, από επίσημο έγγραφο της εννοείται, τα εξής:

Η «αντιτρομοκρατική» πολιτική της ΕΕ (υποχρεωτική για τους «25») καθορίζεται από την Απόφαση-πλαίσιο του Συμβουλίου της 13ης Ιουνίου 2002 για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας 32002F0475(2002/475/ΔΕΥ). Ας δούμε καταρχάς τι ορίζεται ως τρομοκρατία:

Άρθρο 1 «θεωρούνται ως εγκλήματα τρομοκρατίας οι εκ προθέσεως πράξεις οι οποίες είναι δυνατόν (…) όταν ο δράστης τις διαπράττει με σκοπό:

να εκφοβίσει σοβαρά έναν πληθυσμό» (δεν εννοεί πάντως τις απειλές της ολιγαρχίας των ΗΠΑ για «απελευθέρωση» διάφορων λαών, κάθε τρεις και λίγο)

«να αποσταθεροποιήσει σοβαρά ή να καταστρέψει τις θεμελιώδεις πολιτικές, συνταγματικές, οικονομικές ή κοινωνικές δομές μιας χώρας ή ενός διεθνούς οργανισμού».

Μια απεργία διαρκείας, προφανώς και «αποσταθεροποιεί» τις «οικονομικές δομές» μιας χώρας. Επίσης, το ενδιαφέρον για τη διατήρηση των υπαρχουσών «κοινωνικών δομών» δείχνει και την ανεκτικότητα της ΕΕ σε εξεγέρσεις, επαναστάσεις και λαϊκές κινητοποιήσεις που στόχο έχουν την ανατροπή της «πυραμίδας» (οι πολλοί να τρέφουν με την εργασία τους τους λίγους) του υπάρχοντος κοινωνικοοικονομικού συστήματος που λέγεται καπιταλισμός.

«θεωρούνται ως εγκλήματα τρομοκρατίας οι εκ προθέσεως πράξεις οι οποίες αναφέρονται στα στοιχεία α) έως θ):

α) προσβολή κατά της ζωής προσώπου, η οποία είναι δυνατόν να επιφέρει το θάνατο, β) σοβαρή προσβολή κατά της σωματικής ακεραιότητας προσώπου».

Εδώ φυσικά δεν συμπεριλαμβάνονται τα εργατικά ατυχήματα και οι ευθύνες των εργοδοτών για τα ελλιπή μέτρα προστασίας των εργαζομένων. Τα τελευταία 30 χρόνια στην Ελλάδα οι νεκροί σε εργατικά ατυχήματα είναι 3500, ενώ μόνο οι ακρωτηριασμένοι σε εργατικά ατυχήματα είναι 10πλάσιοι. (…)

δ)πρόκληση μαζικών καταστροφών σε κυβερνητικές ή δημόσιες εγκαταστάσεις, συγκοινωνιακά συστήματα, υποδομή, περιλαμβανομένων και των συστημάτων πληροφορικής, σταθερές εξέδρες που ευρίσκονται επί της υφαλοκρηπίδας, δημόσιους χώρους ή ιδιωτικές ιδιοκτησίες, που θα μπορούσαν (…) να προξενήσουν σημαντικές οικονομικές απώλειες, ε) κατάληψη αεροσκαφών ή πλοίων ή άλλων μέσων μαζικής μεταφοράς ή μεταφοράς εμπορευμάτων».

Οικονομικές απώλειες υφίστανται οι εργοδότες και όταν οι εργαζόμενοι απεργούν ή κάνουν κατάληψη στις «ιδιωτικές ιδιοκτησίες» των αφεντικών, δηλαδή τους χώρους δουλειάς. Και από πού κι ως πού «τρομοκρατική» μια πράξη που στρέφεται ενάντια σε ιδιωτικά συμφέροντα; Λίγο πιο πάνω το ίδιο το κείμενο μιλούσε για «εκφοβισμό πληθυσμού». Επίσης το ποιος θα ορίσει το αν υπάρχει «μαζική καταστροφή» ή όχι είναι φυσικά το κράτος και αρκεί «να μπορούσαν» να προξενηθούν οικονομικές απώλειες για να κηρυχτεί μια πράξη τρομοκρατική. Εκτός βέβαια και αν μιλάμε για τις τεράστιες οικονομικές (και όχι μόνο) απώλειες που έχουν οι εργαζόμενοι από τις πολιτικές των κυβερνώντων, τα "πακέτα σωτηρίας" για τους τραπεζίτες, κτλ, τη ληστρική επιδρομή σε μισθούς-συντάξεις, κτλ. Αυτά προφανώς "δεν" είναι τρομοκρατία για την ΕΕ...

«θ) απειλή τέλεσης μιας εκ των πράξεων οι οποίες απαριθμούνται στα στοιχεία α) έως η).»

Αρκεί μόνο να απειλήσεις να κάνεις απεργία, κατάληψη ή άλλη δυναμική κινητοποίηση, να «απειλήσεις» να δηλώσεις ότι το υπάρχον κοινωνικοοικονομικό σύστημα είναι απάνθρωπο, αδιέξοδο και άρα πρέπει να ανατραπεί αυτό και οι «δομές» του, για να θεωρηθείς τρομοκράτης.

Άρθρο 2.1 « (...)ως "τρομοκρατική ομάδα" νοείται η εγκαθιδρυμένη επί ένα χρονικό διάστημα και διαρθρωμένη ένωση περισσοτέρων των δύο προσώπων που δρουν από κοινού προκειμένου να τελέσουν τρομοκρατικά εγκλήματα. Ο όρος "διαρθρωμένη ένωση" σημαίνει μια ένωση (…) η οποία δεν έχει απαραιτήτως τυπικά καθορισμένους ρόλους των μελών της, συνέχεια στη σύνθεσή της ή πολυσύνθετη δομή.»

Δηλαδή, δεν χρειάζεται να συμμετέχεις σε μια οργάνωση με «τυπικά καθορισμένους ρόλους», όπως π.χ. σε ένα συνδικάτο ή πολιτικό κόμμα (σημειωτέον ότι η ΕΕ έχει δεκάδες απαγορευμένα πολιτικά κόμματα) για να θεωρηθείς τρομοκράτης. Αρκεί μια αυθόρμητη κινητοποίηση κατοίκων ή εργαζομένων ενάντια σε αυθαιρεσίες του εργοδότη ή του κράτους για να θεωρηθεί τρομοκρατική η εκάστοτε ομάδα συμπολιτών μας.


Σημ. Για το κείμενο της ΕΕ και πολλά από τα σχόλια, χρησιμοποιήθηκε σχετική μελέτη του [διαδικτυακού] periodikocom, που δυστυχώς έπαψε να υφίσταται πριν μερικά χρόνια, λόγω του κλεισίματος του yahoo geocities