Δηλώσεις του Μιχάλης Γρηγορόπουλου –ναύτη στο πλήρωμα του “Ελεύθερη Μεσόγειος”

Αρχικά να θυμίσουμε την συγκέντρωση διαμαρτυρίας, που έχει προγραμματιστεί από την «ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΕΝΑ ΚΑΡΑΒΙ ΓΙΑ ΤΗ ΓΑΖΑ» την Πέμπτη 3 Ιουνίου, στις 7 μ.μ., στα Προπύλαια, και πορεία προς τη Βουλή και το Υπουργείο Εξωτερικών

Από την συνέντευξη Τύπου που έδωσαν σε αίθουσα του Πολυτεχνείου 6 ακτιβιστές που επέστρεψαν από το Ισραήλ παραθέτουμε τις δηλώσεις του Μιχάλης Γρηγορόπουλου –ναύτη στο πλήρωμα του “Ελεύθερη Μεσόγειος”:

«Εγώ ήμουν πλήρωμα στο Ελεύθερη Μεσόγειος, ταυτόχρονα, λόγω των πεποιθήσεών μου, συμμετείχα και στην πρωτοβουλία. Αυτό που έγινε ήταν ουσιαστικά πειρατεία σε διεθνή ύδατα. Οι σιωνιστές τρομοκράτες ανέβηκαν στο πλοίο παράνομα, πήραν το πλοίο μας και μας κράτησαν όμηρους υπό εξευτελιστικές συνθήκες. Μας είχαν καθισμένους κάτω, με τα όπλα από πάνω μας και τραβούσαν βίντεο. Μας κράτησαν στην φυλακή, συγκεκριμένα εμάς μία μέρα, τα υπόλοιπα άτομα παραπάνω και νομίζω ότι όταν επιστρέψουν θα σας πουν χειρότερες εμπειρίες από αυτά που θα σας πω εγώ.

Πρέπει να καταγγείλουμε αυτό
που γίνεται και στη Γάζα, πρέπει να καταγγείλουμε τους σιωνιστές τρομοκράτες οι οποίοι σκοτώνουν παιδιά στη Γάζα και στην Παλαιστίνη και αποφάσισαν να αρχίσουν να σκοτώνουν και ευρωπαίους. Αποφάσισαν ότι η Μεσόγειος τους ανήκει και μπορούν να κάνουν ότι θέλουν. Μαζί με όλα αυτά πρέπει να καταγγείλουμε και την ελληνική κυβέρνηση, η οποία δεν παρείχε καμία στήριξη στα καράβια. Βρισκόμασταν σε επικοινωνία από την ώρα που γινόταν η πειρατεία από τους σιωνιστές με την ελληνική κυβέρνηση και δεν έκαναν απολύτως τίποτα, έμειναν άπραγοι. Δεν παρείχαν καμία ασφάλεια στα καράβια, δεν απαντούσαν καν στα τηλέφωνα, το λιμενικό με το οποίο είχαμε μια επικοινωνία με τους ασύρματους δεν έκανε τίποτα ουσιαστικά και η πρεσβεία ήταν άφαντη στο Ισραήλ. Θα πρέπει να καταγγείλουμε ωστόσο και την κυπριακή κυβέρνηση, η οποία και καθυστέρησε την αποστολή και δεν παρείχε καμία στήριξη.

Κατά τη διάρκεια της κράτησής μας, δεν είχαμε επαφή με καμία πρεσβεία, με κανέναν δικηγόρο, δεν μπορέσαμε καν να πάρουμε τηλέφωνο πουθενά. Εμένα προσωπικά με απέλασαν χωρίς τη θέλησή μου και η μόνη επικοινωνία που είχα με κόσμο ήταν αφού πάτησα το πόδι μου στην Ελλάδα. Μας είχαν καθιστούς με τα όπλα από πάνω, δεν μας έδωσαν να φάμε, ούτε να πιούμε. Προσωπικά εγώ πέρασα πάνω από δέκα σωματικούς ελέγχους. Μας έγδυσαν, μας πέρασαν από μηχανήματα, μας έκαναν ανακρίσεις. Όταν απαντούσαμε ότι θέλουμε δικηγόρο και επαφή με την πρεσβεία, απλά γελούσαν και προχωρούσαν στην επόμενη ερώτηση. Τους απαντούσαμε το ίδιο και συνέχιζαν την επόμενη ερώτηση, ενώ μας απειλούσαν ότι θα μας βάλουν φυλακή. Γενικότερα επικρατούσε ένα καθεστώς ότι δεν ξέραμε τι θα μας κάνουν και υπήρχε μια άγνοια του τι θα απογίνει τελικά. Μας ζητούσαν να υπογράψουμε χαρτιά που δεν ήταν μεταφρασμένα στα ελληνικά είτε στα αγγλικά, ήταν εβραϊκά τα οποία δεν καταλάβαινε κανείς. Δεν υπήρχε καμία μετάφραση, δεν υπήρχε επικοινωνία με τον έξω κόσμο. Μας περνούσαν σωματικούς ελέγχους, ιατρικούς ελέγχους, μας έβγαζαν φωτογραφίες, μας πήραν κινητά, φωτογραφικές μηχανές, λαπτοπ, όλα τα προσωπικά υπάρχοντα. Γενικά εγώ γύρισα εδώ μόνο με αυτά που φοράω και τα χαρτιά μου. Τίποτα άλλο. Όλα τα άλλα μας τα πήραν.

Γενικά υπήρχε μια προκλητική στάση απέναντί μας, «μη μιλάτε και πολύ γιατί θα έχετε πρόβλημα». Μας έκλεισαν φυλακή μια μέρα, τα άτομα που γυρίσαμε, σε ένα κελί με 20 άτομα. Δεν φάγαμε καθόλου, δεν ήπιαμε τίποτα, δεν μπόρεσαν να καπνίσουν όσοι ήθελαν να καπνίσουν. Γενικότερα ήμασταν σε εξαθλιωμένη κατάσταση, σε εξαθλιωμένο κελί, δεν ξέραμε τι θ’ απογίνουμε. Ήρθαν το πρωί μας πήραν και μας πήγαν ξαφνικά στο αεροδρόμιο χωρίς να έχουμε καμία ενημέρωση, χωρίς να έχουμε καμία επαφή με την πρεσβεία, χωρίς τίποτα. Μας έκαναν γενικότερα ένα ψυχολογικό πόλεμο και το κυριότερο ήταν ότι σε όλη αυτή τη διαδικασία μας τραβούσαν βίντεο. Καταπατούσαν δηλαδή κάθε διεθνή συνθήκη που υπάρχει. Μας τραβούσαν φωτογραφίες, μας πήραν δακτυλικά αποτυπώματα.

 Με την εισβολή που έγινε στο Ελεύθερη Μεσόγειος κάποια άτομα προσπάθησαν να βάλουν το σώμα τους ως ασπίδα για να εμποδίσουν τους πεζοναύτες να βγουν στην γέφυρα. Αυτά τα άτομα υπέστησαν ηλεκτροσόκ, τους ρίξανε με πλαστικές σφαίρες στα πόδια, συγκεκριμένα του Γ.Κ. (από τον Σύλλογο Ιντιφάντα) του έκαναν τέσσερις φορές ηλεκτροσόκ και του έριξαν και πλαστικές σφαίρες στα πόδια. Κάποια άλλα άτομα όπως τον Βαγγέλη τον Πισσία, απ’ ότι άκουσα, δεν το είδα, μου το είπαν τέσσερα άτομα της αποστολής που ήταν μπροστά, άρχισαν να το βαράνε πάνω από 100 αστυνομικοί στο λιμάνι του Ασντότ».