Επειδή και τα πρόσωπα που στελεχώνουν ένα κόμμα έχουν την σημασία τους (αν και όχι την ουσιαστική αφού λειτουργούν σαν εντολοδόχοι της τάξης που υπηρετούν) εν τούτοις καλό είναι να παραθέσουμε δυο σχετικά δημοσιεύματα βδομαδιάτικων εφημερίδων της Αριστεράς για το πολιτικό πρόσωπο της δεξιάς όπως διαμορφώνετε στις συγκεκριμένες συνθήκες.
Ξεκινούμε από άρθρο της «Κόντρας»:
Ψώνισε από σβέρκο
Δεν είναι μόνο ο Παπανδρέου που έχει τοποθετήσει σε κυβερνητικά πόστα και στο «σταφ» του μεγάρου Μαξίμου στελέχη καπιταλιστικών επιχειρήσεων. Το παράδειγμά του ακολουθεί και ο Σαμαράς, που πήρε ένα στέλεχος κατευθείαν από το Citi του Λονδίνου, την έδρα δηλαδή μερικών από τις πιο ισχυρές μερίδες του διεθνούς χρηματιστικού κεφάλαιου, και το τοποθέτησε αναπληρωτή τομεάρχη Οικονομίας της ΝΔ. Ο περί ου ο λόγος ονομάζεται Νότης Μηταράκης και είναι διακεκριμένο στέλεχος του μεγάλου αμερικάνικου fund Fidelity και αντιπρόεδρος των ελλήνων τραπεζιτών της Αγγλίας. Ο Σαμαράς έκανε και προσωπική δήλωση, με την οποία έπλεξε το εγκώμιο του εκλεκτού του.
Ο φιλοκυβερνητικός Τύπος απέφυγε οποιοδήποτε δυσμενές σχόλιο για την επιλογή Σαμαρά (παρουσίασε την είδηση «υπηρεσιακά», ουδέτερα) κι αυτό το θεωρούμε λογικό. Αν έκανε θέμα, θα γράφονταν πολύ περισσότερα για ορισμένους στενούς συνεργάτες του Παπανδρέου. Εκείνο που αξίζει σχολιασμού είναι πως οι ηγέτες των αστικών πολιτικών κομμάτων ξεφορτώνονται πλέον την παραδοσιακή αντίληψη, σύμφωνα με την οποία στις κυβερνήσεις και τα επιτελεία τους δεν τοποθετούνταν στελέχη των καπιταλιστικών επιχειρήσεων, η συνεργασία με τα οποία γινόταν στο παρασκήνιο. Πλέον, θεωρούν ότι άνετα μπορούν να «εξαμερικανίσουν» τους μηχανισμούς και τα επιτελεία τους.
Από την εφημερίδα «Πριν»
Εχθρός το λαϊκό κίνημα
Νέα μεταπολίτευση, καινούργια Νέα Δημοκρατία, νέα αφετηρία, αναγέννηση, είναι μερικές από τις χιλιοφθαρμένες ατάκες που δεσπόζουν στο 8ο τακτικό συνέδριο της ΝΔ. Με την ίδια κούφια επικοινωνιακή λογική ο Α. Σαμαράς υπόσχεται να βάλει οριστικό «τέλος στην εσωστρέφεια». «Τέρμα στα φέουδα, στα βιλαέτια, στους προσωπικούς μηχανισμούς και στα παλαιοκομματικά παιχνίδια». Η αλήθεια δεν θα μπορούσε να είναι πιο διαφορετική.
Πέρα από το γεγονός ότι από τα περίπου 450 μέλη της νέας Κεντρικής Επιτροπής τα 250 συμμετέχουν εξ οφίτσιο, οι προσωπικοί μηχανισμοί, οι παρασκηνιακές διαβουλεύσεις και τα παζάρια ζουν και βασιλεύουν. Από τους νέους προεδρικούς αναμένεται να πριμοδοτηθούν και περίπου 60 σύνεδροι των λεγόμενων «Καραμανλικών». Ενώ η πλευρά της Ντόρας Μπακογιάννη διαμηνύει ότι δεν επιθυμεί καταγραφή των δυνάμεων της στο συνέδριο. Το μόνο σίγουρο είναι ότι η πλήρης οργανωτική ηγεμονία του Α. Σαμαρά πρόκειται να επιβεβαιωθεί και στην εκλογή των 200 εκλεγμένων μελών της νέας Κεντρικής Επιτροπής της ΝΔ.
Παρά τις πολυάριθμες αναφορές στο «νέο», ακραία παλαιολιθική είναι η πολιτική κατεύθυνση της νέας ακροδεξιάς και του «κοινωνικού» νεοφιλελευθερισμού, που προωθεί η νέα ηγεσία. Αυτό συνάγεται από τις εναρκτήριες δηλώσεις του Α. Σαμαρά, οι οποίες, μεταξύ άλλων, σαλπίζουν και την επιστροφή στη μετεμφυλιακή περίοδο όπου οι κομμουνιστές χαρακτηρίζονταν «αλήτες και προδότες» από τους νικητές του εμφυλίου. Ο πρόεδρος της αξιωματικής αντιπολίτευσης επικεντρώθηκε στην επανίδρυση της Δεξιάς παράταξης με πρωτοφανείς επιθετικούς όρους απέναντι στην Αριστερά. Ανήγγειλε για άλλη μια φορά ότι «χρεοκόπησε η κυριαρχία των αριστερόστροφων ιδεών, ο λαϊκισμός και όλη αυτή η ψεύτικη ρητορεία υπέρ του λαού»! Τα μεγάλα προβλήματα της χώρας σύμφωνα με τον Α. Σαμαρά είναι: «η ενοχοποίηση της επιχειρηματικότητας», «οι ακραίες ομάδες που καταλαμβάνουν τα Πανεπιστήμια», «η καταστροφή της περιουσίας των Πανεπιστημίων». Για τον Α. Σαμαρά άκρα δεν είναι πλέον ο ΛΑΟΣ, (με τον οποίο η ΝΔ θα συνεργαστεί στις δημοτικές), αλλά αποκλειστικά το αγωνιστικό λαϊκό κίνημα και η Αριστερά: «Αυτή η κυριαρχία ακραίων ιδεολογημάτων έχει πια πολύ βαρύ τίμημα στην καθημερινή ζωή, κάθε τόσο μικρές ομάδες καταλαμβάνουν τους δρόμους και τις πλατείες, καταλαμβάνουν τα λιμάνια, διώχνουν επενδύσεις και ξένους επισκέπτες και παραλύουν κάθε οικονομική δραστηριότητα».
«Διεθνώς οι ιδέες της Αριστεράς έχουν χρεοκοπήσει εδώ και χρόνια. Στην Ελλάδα όμως, κυριαρχούσαν μέχρι τώρα. Eνώ διεθνώς οι ιδέες του Κοινωνικού Φιλελευθερισμού κυριαρχούν εδώ τελούν υπό απαγόρευση». Ο Α. Σαμαράς μιλάει σαν να ανακάλυψε επιτέλους τη ρίζα του κακού για τη σημερινή ιστορικών διαστάσεων κρίση του καπιταλιστικού συστήματος. Στη σκιά του εργασιακού, της έκρηξης έξω από το γραφείο του Μ. Χρυσοχοΐδη, αλλά και των αγώνων του Μουντιάλ, η έναρξη του 8ου τακτικού συνέδριου της Νέας Δημοκρατίας πέρασε σε τέταρτη μοίρα στα ΜΜΕ. Στράφι η χολιγουντιανού επιπέδου φιέστα με το φωτισμό και τη «νέου τύπου» εξέδρα που επέλεξε ο Α. Σαμαράς, ώστε να σηματοδοτήσει και επικοινωνιακά την «νέα εποχή» και το «άλμα προς τα εμπρός».
Η Νέα Δημοκρατία φιλοδοξεί στο 8ο τακτικό συνέδριο της να «κλείσει τους λογαριασμούς της με το χθες». Το παρελθόν που θέλει να ξεγράψει ο Αντώνης Σαμαράς είναι κυρίως η καταστροφική για τον ελληνικό λαό εξαετία της διακυβέρνησης Καραμανλή και η πανωλεθρία στις εθνικές εκλογές του περασμένου Οκτωβρίου. Ακόμα οριστικά στα «διαγραμμένα» επιθυμεί η νέα ηγεσία να στείλει τα «βαρίδια» που μπλέχτηκαν σε σκάνδαλα. Ο Α. Σαμαράς μπορεί ακόμα να ξεφορτώνεται κάποιες σεσημασμένες και τελειωμένες πολιτικά και ηθικά προσωπικότητες, ωστόσο δεν μπορεί να καλύψει ή να κάνει «διαγραφή» του πολιτικού ελλείμματος της παράταξης του που έχει εκτροχιαστεί!
Παρά τη γοργή φθορά του ΠΑΣΟΚ, ο Α. Σαμαράς αδυνατεί να εκφράσει μια στοιχειωδώς διαφορετική εναλλακτική πολιτική διαχείρισης της κρίσης και προσανατολίζεται στο ρόλο του «καταλληλότερου» για την ολομέτωπη επίθεση απέναντι στις αναπόφευκτες εργατικές λαϊκές εκρήξεις. Έτσι συνεχίζεται η δημοσκοπική κατρακύλα της ΝΔ παρόλο που η πιο προβεβλημένη πολιτική πράξη της νέας ηγεσίας, η καταψήφιση του μνημονίου της τρόικας στη Βουλή, έτυχε θετικής αποδοχής από την κοινή γνώμη.
Ο Αντ. Σαμαράς, εκφράζοντας τους φόβους των κυρίαρχων τάξεων για τον κίνδυνο που αντιμετωπίζει η κοινωνική συνοχή από την εκτόξευση της ανεργίας, επιθυμεί να αναβαθμιστεί ο ίδιος ως η άμεση εναλλακτική λύση σκληρής αντιμετώπισης και εκτόνωσης των λαϊκών αντιδράσεων και να πρωταγωνιστήσει στην γενικότερη αντιδραστική αναδιάταξη του πολιτικού συστήματος.
Δημοσίευση σχολίου