Και τελειωμό δεν έχει η αντιλαϊκή επέλαση. Το «φως στην άκρη του τούνελ» που δείχνουν οι κυβερνώντες και όλοι οι σφογγοκωλάριοί τους είναι η διασφάλιση των συμφερόντων και της συνθλιπτικής κυριαρχίας της εγχώριας οικονομικής ολιγαρχίας και των ιμπεριαλιστών κηδεμόνων και δανειστών της μέσα από το γονάτισμα του λαού και το ξεπούλημα της χώρας.
Ενώ τα ασφαλιστικά και εργασιακά δικαιώματα ακρωτηριάζονται και λεηλατούνται με το αντιασφαλιστικό νομοσχέδιο, που έχει κατατεθεί στη Βουλή, επιχειρείται, με τη συμφωνία και συμπαιγνία της ηγεσίας της ΓΣΕΕ, η υπογραφή ΓΣΣΕ με πάγωμα των μισθών και ημερομισθίων τα προσεχή χρόνια και κατάργηση του 13ου και 14ου μισθού μέσω επιμερισμού και ενσωμάτωσης τους στους 12 μηνιαίους μισθούς.
Παράλληλα, θρασύτατα, επιθετικά δημοσιεύματα στις πλέον έγκριτες εφημερίδες του ιμπεριαλισμού -γερμανικές, αγγλικές, αμερικανικές- διασύρουν και χλευάζουν τη χώρα και το λαό μας προτείνοντας στην προσκυνημένη κυβέρνηση του Γ. Παπανδρέου να αρχίσει να «εκχωρεί» τμήματα του ελληνικού εδάφους, κτίρια και έργα τέχνης στους άρπαγες προστάτες της. Ο εφιαλτικός όρος του μνημονίου υποδούλωσης που αποδέχθηκαν και ψήφισαν σύσσωμες και συμπαγείς, στην πραγματικότητα, όλες οι αστικές πολιτικές δυνάμεις, ορίζει πως η δανειολήπτρια Ελλάδα «παραιτείται αμετάκλητα και άνευ όρων από κάθε ασυλία που έχει ή που πρόκειται να αποκτήσει σε σχέση με τα περιουσιακά της στοιχεία»! Άθλιοι εκχωρητές της εθνικής αξιοπρέπειας και κυριαρχίας, πρόθυμοι οσφυοκάμπτες στους ισχυρούς δίνουν, για άλλη μια φορά, γην και ύδωρ.
Οι αντιλαϊκές αυτές βίαιες ανατροπές, η δραματική επιδείνωση των συνθηκών εργασίας και ζωής ευρύτατων εργατολαϊκών στρωμάτων, με την ασφυκτική, εξευτελιστική επιτήρηση των ευρωπαίων ιμπεριαλιστών και του ΔΝΤ, έχουν προκαλέσει την πλατιά λαϊκή αγανάκτηση και οργή, δημιουργούν τις αντικειμενικές προϋποθέσεις και τη βάση για την ανάπτυξη ισχυρών αντιστάσεων και μαζικών λαϊκών αγώνων.
Μετά τη μεγαλειώδη απεργία της 5ης Μαίου, υπήρξε μια κάμψη στην αγωνιστική έκφραση της λαϊκής εναντίωσης. Τα εκβιαστικά διλήμματα και η καταιγιστική προπαγάνδα των πάσης φύσεως μνημονιόδουλων περί «επώδυνων αλλά αναγκαίων μέτρων», η συστηματική συκοφαντία και απαξίωση των εργατικών κινητοποιήσεων, συγκράτησαν και περιόρισαν τη μαχητική κινητοποίηση ευρύτερων δυνάμεων στην τελευταία πανελλαδική πανεργατική απεργία. Η λαϊκή ένταση και οργή, όμως, αν και υπόκωφη, στο μεσοδιάστημα αυτό, είναι ισχυρή και θα ξεσπάσει, αποτελεί έναν ωρολογιακό μηχανισμό που, αναπόφευκτα, θα εκραγεί.
Το γνωρίζουν καλά αυτό οι δυνάστες του λαού. Και δεν έχουν την άνεση και τη δυνατότητα να επιχαίρουν. Προετοιμάζονται, λοιπόν, με όλα τα δυνατά μέσα να ισχυροποιήσουν τη θέση τους. Τα σενάρια περί πρόωρων εκλογών, η προτασσόμενη «ανάγκη» κυβέρνησης «εθνικής σωτηρίας», με ευρύ φάσμα δυνάμεων, αποτελούν όπλα στη φαρέτρα τους για την αντιμετώπιση της μεγάλης φθοράς και απαξίωσης και του ισχυρού κλονισμού του αστικού πολιτικού συστήματος. Σε αυτά τα πλαίσια εντάσσεται και η λαμπρή υποδοχή, που επεφύλαξαν, στη δημιουργία της «Δημοκρατικής Αριστεράς» ως μιας «αξιόπιστης» και όχι ενοχλητικής φωνής και ως μιας «θετικής», «υγιούς» εξέλιξης μακράν του «αδιέξοδου αρνητισμού».
Η εξασφαλισμένη συνδρομή των ανοιχτά εργοδοτικών ηγεσιών των ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ στην κυβερνητική επιχείρηση ενσωμάτωσης και εκτόνωσης της λαϊκής αντίθεσης και αγανάκτησης και νομιμοποίησης των αντιλαϊκών μέτρων δεν μπορούν να αποτρέψουν την κοινωνική ριζοσπαστικοποίηση και την ανάπτυξη λαϊκών αγώνων. Ο ενιαίος εργατολαϊκός αγώνας για να αποκρουστούν και ανατραπούν οι αντιλαϊκές αποφάσεις και σχεδιασμοί, για να μπει φραγμός στις χειρότερες μέρες που έρχονται, προβάλλει επιτακτικά αναγκαίος.
ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΣΤΙΣ 8 ΙΟΥΛΙΟΥ!
Δημοσίευση σχολίου