Τρίτος στη σειρά τρομονόμος
Εφημερίδα ΚΟΝΤΡΑ
Πρόσχημα για τη «βελτίωση» του τρομονόμου υπήρξε η κύρωση της σύμβασης του Παλέρμο του ΟΗΕ, που υπό το πρόσχημα της αντιμετώπισης του λεγόμενου οργανωμένου εγκλήματος, εισήγαγε την έννοια της «τρομοκρατίας» και την όρισε ως βασικό εχθρό του σύγχρονου κόσμου. Μια σύμβαση που αν και πέρασαν 10 χρόνια (ψηφίστηκε το 2000), καμιά ελληνική κυβέρνηση δεν έπαιρνε την ευθύνη της κύρωσής της.
Ομως, η κυβέρνηση Παπανδρέου δεν αρκέστηκε μόνο στην κύρωση της σύμβασης του Παλέρμο. Κατά παράβαση της κοινοβουλευτικής συνήθειας οι διεθνείς συμβάσεις να κυρώνονται με ένα αυτοτελές νομοσχέδιο, με ένα ή δύο άρθρα, εισήγαγε και ένα δεύτερο τμήμα, στο οποίο κάνει σοβαρές τροποποιήσεις στην ποινική νομοθεσία και ιδιαίτερα στη λεγόμενη «αντιτρομοκρατική». Εκανε πιο κατασταλτικό, πιο εφιαλτικό τον τρομονόμο, χωρίς να προηγηθεί καμιά δημόσια συζήτηση,
χωρίς καν να προηγηθούν ακροάσεις φορέων. Το νέο τερατούργημα ψήφισαν ΠΑΣΟΚ και ΝΔ. Καταψήφισαν ΚΚΕ, ΣΥΡΙΖΑ ΔΗΑΡΙ και ΛΑΟΣ (που συμφωνούσε στα πάντα, αλλά ήθελε πιο σκληρό πλαίσιο καταστολής για τους μετανάστες).
Οι τροποποιήσεις στον τρομονόμο είναι οι εξής:
1. Ενώ έως τώρα τιμωρούνταν «όποιος συγκροτεί ή εντάσσεται ως μέλος σε δομημένη και με διαρκή δράση ομάδα από τρία ή περισσότερα πρόσωπα (οργάνωση) και επιδιώκει τη διάπραξη περισσότερων κακουργημάτων», το «και» αντικαταστάθηκε με «που». Ετσι, εξαλείφεται το υποκειμενικό στοιχείο του δόλου και αντικαθίσταται με το αντικειμενικό συλλογικό στοιχείο. Είναι αδιάφορο αν ο διωκόμενος ήθελε να διαπράξει ή διέπραξε κακουργήματα. Αρκεί που το ήθελε η οργάνωση. Το ελληνικό σύστημα δικαίου δεν περιλάμβανε μέχρι τώρα τον αντικειμενικό δόλο. Πλέον, στο όνομα της «καταπολέμησης της τρομοκρατίας», εισάγεται και αυτός.
2. Ως «τρομοκρατική» οργάνωση ορίζεται πλέον και αυτή που συγκροτείται για να διαπράξει πλημμελήματα (π.χ. παρακώλυση συγκοινωνιών, διακεκριμένη φθορά κ.ά.). Ετσι, οι συλληφθέντες μιας μαχητικής πορείας, στους οποίους κατά κανόνα αποδίδονται τέτοια αδικήματα, μπορούν κάλλιστα να δικαστούν ως «τρομοκράτες». Απλώς, τους επιφυλάσσεται μικρότερη ποινή σε σχέση με όσους διαπράττουν κακουργήματα. Το ίδιο ισχύει και για όποιον κατηγορηθεί ότι «διευθύνει» τέτοια ομάδα. Δικάζεται κι αυτός σαν «αρχηγός», αλλά με μειωμένη ποινή (ο «διευθύνων» ομάδα που συστήθηκε για να διαπράξει κακουργήματα τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον 10 ετών).
3. Ο κύκλος των μελών μιας οργάνωσης διευρύνεται και με τους… συμπαθούντες, οι οποίοι παρέχουν «κάθε είδος περιουσιακά στοιχεία, υλικά ή άυλα, κινητά ή ακίνητα ή κάθε είδους χρηματοοικονομικά μέσα». Η ποινή και γι’ αυτούς είναι κάθειρξη μέχρι 10 χρόνια. Μπορούμε να φανταστούμε πόσο διευρύνεται ο κύκλος και πόση αυθαιρεσία χωράει εν προκειμένω, αν αναλογιστούμε ότι «τρομοκρατικές» έχουν χαρακτηριστεί όλες οι εθνικοαπελευθερωτικές οργανώσεις (π.χ. οι οργανώσεις της Παλαιστινιακής Αντίστασης), υπέρ των οποίων αναπτύσσονται κινήσεις αλληλεγγύης. Συλλογή τροφίμων ή ρούχων για την Παλαιστίνη μπορεί να χαρακτηριστεί παροχή υλικής βοήθειας στην «τρομοκρατία»! Μάλιστα, ο νέος νόμος διευκρινίζει ρητά ότι αυτή η κατηγορία απευθύνεται «ανεξάρτητα από τη διάπραξη οποιουδήποτε εγκλήματος από τα αναγραφόμενα στην παρ. 1»!
4. Εισάγεται πλέον, δίπλα στη συμμετοχή σε «δομημένη οργάνωση», το αδίκημα της απειλής: «Οποιος απειλεί σοβαρά με την τέλεση του κατά την παρ. 1 εγκλήματος και έτσι προκαλεί τρόμο τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον δύο ετών». Τα όρια της αυθαιρεσίας εκτείνονται πλέον στο άπειρο, καθώς ευθέως διώκεται το φρόνημα.
5. «Ασορτί» με τις προηγούμενες τροποποιήσεις του τρομονόμου και για να κατοχυρωθεί καλύτερα η διεύρυνση του κύκλου των «υπόπτων», έρχεται η κατάργηση της διάταξης που έλεγε ότι «δεν συνιστά τρομοκρατική πράξη… η τέλεση ενός ή περισσότερων από τα εγκλήματα των προηγούμενων παραγράφων, αν εκδηλώνεται ως προσπάθεια εγκαθίδρυσης δημοκρατικού πολιτεύματος ή διαφύλαξης ή αποκατάστασης αυτού ή ως δράση υπέρ της ελευθερίας… ή αποσκοπεί στην άσκηση θεμελιώδους ατομικής, πολιτικής ή συνδικαλιστικής ελευθερίας ή άλλου δικαιώματος».
6. Τέλος, για τη διευκόλυνση της ρουφιανιάς και των στημένων κατηγορητηρίων, καταργήθηκε η υποχρέωση του δικαστηρίου να αποκαλύπτει το όνομα του «ανώνυμου» μάρτυρα, αν το ζητήσει κάποιος από τους διάδικους. Πλέον, το δικαστήριο θα αποφαίνεται, «αιτιολογημένα», αν θα αποκαλύψει το όνομα ή όχι.
Τέλος, πρέπει να επισημανθεί ότι η κύρωση της σύμβασης του Παλέρμο προδικάζει τη λήψη και άλλων κατασταλτικών μέτρων, όπως π.χ. η σκλήρυνση του καθεστώτος κράτησης των καταδικασθέντων για «τρομοκρατία». Για παράδειγμα, το άρθρο 11 παρ. 4 της σύμβασης προβλέπει διαφορετικό καθεστώς για την προσωρινή ή υφ’ όρον απόλυση καταδικασθέντων για τέτοια αδικήματα.
Τρόμος και καταστολή
Δεν είναι καθόλου άσχετη η φασιστική τροπολογία για την καταστολή της απεργίας των φορτηγατζήδων από τον τρομονόμο-3 που ψηφίστηκε «εν κρυπτώ» μέσα στο κατακαλόκαιρο.
Για πρώτη φορά μετά τη μεταπολίτευση, κυβέρνηση μετατρέπει σε κακούργημα (με ποινές πάνω από τρία χρόνια) τη μη συμμόρφωση σε απόφαση επίταξης και την παρακώλυση συγκοινωνιών.
Για πρώτη φορά κυβέρνηση διευρύνει τόσο πολύ τα όρια επιβολής της «αντιτρομοκρατικής» νομοθεσίας, έτσι που εν δυνάμει να περιλαμβάνει κάθε αγωνιζόμενο κοινωνικό κομμάτι. Οι συλληφθέντες μιας μαχητικής διαδήλωσης, στη διάρκεια της οποίας υπήρξε σύγκρουση, μπορεί να χαρακτηριστούν μέλη «τρομοκρατικής» οργάνωσης και να αντιμετωπίζουν πρόσθετη ποινή μέχρι 10 χρόνια, ακόμα και αν τα αδικήματα που διέπραξαν είναι πλημμελήματα που τιμωρούνται με πολύ μικρότερες ποινές. Οποιος θεωρηθεί ότι βοήθησε στη δράση αυτής της ομάδας (π.χ. κάποιος που πρόσφερε μια χειρουργική μάσκα σε κάποιον άλλο) τιμωρείται επίσης με ποινή κάθειρξης μέχρι 10 χρόνια. Ακόμα και όποιος «απειλεί» (;;!!) με τη διάπραξη τέτοιων αδικημάτων τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον δύο ετών.
Είναι φανερό πως πλέον δυνάμει «τρομοκράτες» είναι όλοι όσοι κατεβαίνουν στο δρόμο και αγωνίζονται. Στο στόχαστρο δεν μπαίνουν μόνο οι οργανώσεις που ασκούν επαναστατική βία, αλλά το ίδιο το κοινωνικό κίνημα.
Η διεύρυνση αυτή δεν έρχεται τυχαία τώρα. Είναι ένα βασικό στοιχείο της κατασταλτικής προετοιμασίας του αστικού κράτους. Τρομοκρατήστε τους πριν μας τρομοκρατήσουν είναι το δόγμα που επικρατεί. Τρομοκρατήστε εργάτες, εργαζόμενους, μικροαστούς, τρομοκρατήστε προπαντός τους νέους με τη συγκρουσιακή διάθεση, πριν ξεχυθούν στους δρόμους και προσπαθήσουν να σπάσουν το γύψο μέσα στον οποίο τους έχουμε τυλίξει.
Στην πραγματικότητα, το σύστημα, τις τύχες του οποίου διαχειρίζεται η κυβέρνηση Παπανδρέου, τρέμει. Τρέμει το ξέσπασμα της λαϊκής οργής. Τρέμει μπροστά στην ιδέα ότι κανένας μηχανισμός χειραγώγησης δεν θα μπορέσει να ανακόψει τις κοινωνικές εκρήξεις. Γι’ αυτό θωρακίζεται κατασταλτικά.
Αυτό το εφιαλτικό θεσμικό οπλοστάσιο έχει διπλή λειτουργία: προληπτική και κατασταλτική. Προληπτικά θέλει να σπείρει τον τρόμο για να παραλύσει αντιδράσεις μπροστά στον κίνδυνο να βρεθεί ο καθένας στη φυλακή με κατηγορίες «τρομοκράτη». Κατασταλτικά θα λειτουργήσει όταν αρχίσουν να εκδηλώνονται οι πρώτες μαχητικές αντιδράσεις. Μπάτσοι, εισαγγελείς και δικαστές ξέρουν να στέκονται στο ύψος τους σ’ αυτές τις περιστάσεις. Αυτοί που δεν δίστασαν να τσουβαλιάσουν με την κατηγορία των μελών «τρομοκρατικής οργάνωσης» ανήλικα παιδιά στη Λάρισα, το Δεκέμβρη του 2008, δεν θα διστάσουν να τσουβαλιάσουν πολλούς περισσότερους προς παραδειγματισμό των υπόλοιπων.
Οι απαντήσεις θα δοθούν ασφαλώς στους δρόμους. Καμιά δύναμη δε μπορεί να σταματήσει το νερό όταν σπάει το φράγμα. Αυτό δεν σημαίνει, όμως, πως πρέπει να παραμείνουμε απαθείς μπροστά σ’ αυτή τη διεύρυνση και σκλήρυνση του κατασταλτικού οπλοστάσιου. Οι μάσκες έπεσαν εντελώς πλέον. Και οι πλέον αδαείς καταλαβαίνουν ποιοι είναι οι «τρομοκράτες». Ας ανοίξουμε, λοιπόν, το θέμα καλώντας κάθε φιλελεύθερο άνθρωπο σε αγώνα για την κατάργηση όλων των τρομονόμων.
Π.Γ
Δημοσίευση σχολίου