Κάτω η Χούντα κυβέρνησης-
ΕΕ-ΔΝΤ
Εργαζόμενοι/ες, άνεργοι/ες, νεολαία, ενάντια στο κοινωνικό ολοκαύτωμα που επιχειρεί ο κόσμος του κεφαλαίου
Το φετινό Πολυτεχνείο ένα μήνυμα μας στέλνει: δεν υπάρχει ανίκητη χούντα μπροστά σε έναν αποφασισμένο και εξεγερμένο λαό. Τη χούντα δεν την έδιωξε η υπομονή, αλλά η μαχητική στάση της νεολαίας και του λαού. Ο ερχομός της Τρόικας δυο μέρες πριν την επέτειο της εξέγερσης του Νοέμβρη του 1973, ήρθε να θυμίσει ότι ζούμε και σήμερα σε μια ιδιόμορφη χούντα. Τότε ήταν τα τανκς, τα ξερονήσια και το ΕΑΤ-ΕΣΑ των συνταγματαρχών. Τώρα είναι τα σπρεντ, οι απολύσεις και η «ιερή συμμαχία» κυβέρνησης – ΕΕ - ΔΝΤ, το πολιτικό σκηνικό της άμεσης ή της ουσιαστικής συναίνεσης (ΝΔ, ΛΑΟΣ, Κουβέλης, Μπακογιάννη). Τότε τα δικαιώματα και οι ελευθερίες μπήκαν στο «γύψο». Τώρα «παγώνουν» και ψαλιδίζονται. Πάντα για να σωθεί η πατρίδα...
Η κρίση ανήκει στον καπιταλισμό. Το μέλλον σε μας!
Η καταχνιά που σκεπάζει την κοινωνία γεννιέται από την επιλογή του κεφαλαίου να πληρώσουμε την καπιταλιστική κρίση όλοι εμείς, εργαζόμενοι, άνεργοι, αγρότες, νεολαία. Οι δημιουργοί του πλούτου, που διαρκώς πληρώνουν. Να πληρώσουμε για τους σύγχρονους τοκογλύφους τις τράπεζες, για το χρεοκοπημένο κράτος που δεν φορολογεί τους εργοδότες, τις επιχειρήσεις που μας θέλουν θυσία στο βωμό της ανταγωνιστικότητας. Την ίδια στιγμή αφήνεται ο καθένας να χρεοκοπήσει από το χρέος για το στεγαστικό και το καταναλωτικό δάνειο, στην πιστωτική κάρτα... Καταδικάζουν το λαό στη χρεοκοπία για να σώσουν το χρεοκοπημένο τους σύστημα.
Η σύγχρονη «χούντα» ΠΑΣΟΚ – ΕΕ - ΔΝΤ ξέρει πολύ καλά ότι έχει την κοινωνία απέναντί της. Το είδε σε κάθε μικρή και μεγάλη κινητοποίηση των εργαζομένων και της νεολαίας, με αποκορύφωμα τον πανεργατικό ξεσηκωμό στις 5 Μάη. Το κατάλαβε από τον πρώτο γύρο των περιφερειακών εκλογών, όπου κυρίως το ΠΑΣΟΚ, αλλά και η ΝΔ και το ΛΑΟΣ είχαν μεγάλη πτώση. Αυτό που φοβάται η κυβέρνηση και τα στηρίγματά της είναι μήπως αυτή η οργή γίνει πολιτική δύναμη ανατροπής. Για αυτό έχει επιστρατεύσει τον προπαγανδιστικό μηχανισμό που συκοφαντεί τους εργαζόμενους με το «όλοι μαζί τα φάγαμε», με το «φταίνε τα ΚΑΠΗ για το έλλειμμα» και αθωώνει τα υπερκέρδη και τη Ζήμενς. Γι’ αυτό και τα ΜΑΤ και οι εισαγγελείς είναι η απάντηση σε κάθε κοινωνικό αγώνα.
Όμως όπως δείχνει και το παράδειγμα του Νοέμβρη, δε φτάνει να περισσεύει ο θυμός για να αλλάξει ο κόσμος. Το Πολυτεχνείο, επίκαιρο όσο ποτέ, μας καλεί σε ξεσηκωμό, σε αγώνα αντίστασης και ανατροπής. Μας θυμίζει ότι ιστορία έγραψε η νεολαία της ανυπακοής και όχι όσοι τη συμβούλευαν να κάτσει στα αυγά της. Μας θυμίζει ότι όταν ο αγώνας είναι στα χέρια των πολλών, δεν είναι χαμένος, δεν οδηγεί στην ηττοπάθεια. Για αυτό πρέπει να ανατραπεί, με τη δημοκρατία των πρωτοβάθμιων σωματείων, των γενικών συνελεύσεων, των επιτροπών αγώνα, η υποταγή των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ που μας οδηγεί από ήττα σε ήττα.
ΝΑ ΓΡΑΨΟΥΜΕ ΞΑΝΑ ΙΣΤΟΡΙΑ: ΜΕ ΑΓΩΝΑ – ΡΗΞΗ - ΑΝΑΤΡΟΠΗ
Ο Νοέμβρης είχε ξεκάθαρους στόχους και ονόμασε με σαφήνεια τους εχθρούς. Αρνήθηκε τη συναλλαγή με τη δικτατορία και τους Αμερικάνους και για αυτό χρεοκόπησε η παρωδία των εκλογών που ετοίμαζε η χούντα. Σήμερα δεν μπορεί να υπάρξουν καλύτερες μέρες για τους εργαζόμενους, εάν δε συγκρουστούμε με την κυβέρνηση και την ΕΕ, το ευρωπαϊκό επιτελείο της συντεχνίας τραπεζιτών και εργοδοτών.
Σήμερα απαιτείται ένα πολιτικό κίνημα ανατροπής της επίθεσης, στηριγμένο σε ένα ταξικό ανασυγκροτημένο εργατικό κίνημα της νέας εποχής και στο ανυπόταχτο δυναμικό των νεολαιίστικων αγώνων. Για να απαντηθεί το ερώτημα της εποχής μας: πώς από το «δεν πάει άλλο», να περάσουμε στο «να πάει αλλιώς». Υπάρχει άλλος δρόμος για να μην πληρώσουν οι εργαζόμενοι την κρίση. Για να αυξηθούν οι μισθοί και οι συντάξεις, να μειωθούν οι ώρες και τα χρόνια εργασίας, να απαγορευθούν οι απολύσεις, να κατοχυρωθούν με δημόσιο και δωρεάν τρόπο τα δικαιώματα σε παιδεία, υγεία, πρόνοια, πολιτισμό, πράσινο. Με την παύση πληρωμών και την άρνηση αποπληρωμής του ιμπεριαλιστικού χρέους που έχει πληρωθεί διπλά και τρίδιπλα από τους εργαζόμενους, την έξοδο από το ευρώ την ΟΝΕ και την ΕΕ, την εθνικοποίηση των τραπεζών, χωρίς αποζημίωση και με εργατικό έλεγχο, για να μη διαφύγει στο εξωτερικό ο κοινωνικός πλούτος, με τη δραστική φορολογία του κεφαλαίου και του συσσωρευμένου πλούτου, τη δήμευση της εκκλησιαστικής περιουσίας. Είναι ο δρόμος της αντικαπιταλιστικής ανατροπής της ολοκληρωτικής επίθεσης του κεφαλαίου, με ή χωρίς Μνημόνιο. Σε μια τέτοια πορεία ανοίγει ο δρόμος για μια κοινωνία απαλλαγμένη από τις κρίσεις του καπιταλισμού που εξοντώνουν τον άνθρωπο και τη φύση, θυσιάζοντας τα πάντα στην ανταγωνιστικότητα και το κέρδος. Μια κοινωνία που θα δικαιώνει τον κόσμο της δουλειάς, τα όνειρα, τις αγωνίες και τους αγώνες του, μέσα από την αντικαπιταλιστική επανάσταση. Μια κοινωνία της σοσιαλιστικής προοπτικής και της κομμουνιστικής απελευθέρωσης.
Αυτά προτείνουν -στο δρόμο του Νοέμβρη- το ΝΑΡ και η νεολαία Κομμουνιστική Απελευθέρωση παλεύοντας στο πλάι των οργανώσεων και των αγωνιστών της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Δίνοντας τη μάχη για μια άλλη Αριστερά, μαχόμενη και κριτική, επαναστατική και σκεπτόμενη, δημοκρατική και αποφασιστική. Μια αριστερά με επαναστατική στρατηγική της την απελευθέρωση του εργαζόμενου ανθρώπου, από κάθε εκμετάλλευση και καταπίεση. Που δεν φοβάται να πει τα απαραίτητα για την εποχή, να αναμετρηθεί με τις δυσκολίες και τις αγωνίες του κόσμου. Απαραίτητος σήμερα είναι ένας ισχυρός πόλος της αντικαπιταλιστικής και επαναστατικής Αριστεράς, με σύγχρονη κομμουνιστική στρατηγική. Ήδη στις περιφερειακές και στις δημοτικές εκλογές καταγράφηκε, για πρώτη φορά και μάλιστα με εντυπωσιακό τρόπο, ένα υπαρκτό πανελλαδικό πολιτικό ρεύμα αναζήτησης και στήριξης για μια αντικαπιταλιστική Αριστερά.
Η αναμέτρηση τώρα αρχίζει... Και μας καλεί όλους!
Στη σύγχρονη δικτατορία της αγοράς και του κεφαλαίου,
Στη χούντα κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ και των συνεργατών τους ΝΔ-ΛΑΟΣ
Απαντάμε με πολιτικό εργατικό κίνημα ανατροπής
και αντικαπιταλιστική επαναστατική Αριστερά.
Εμπρός για τους Νοέμβρηδες και τους Δεκέμβρηδες της εποχής μας
Η ιστορία γράφεται με ανυπακοή!
Η ελπίδα και η ομορφιά συγκροτείται με την ποίηση της επανάστασης σε όλα!
Νέο Αριστερό Ρεύμα
Νεολαία Κομμουνιστική Απελευθέρωση
Δημοσίευση σχολίου