Δεν θα αναφερθούμε πάλι για τον ρόλο των ΜΜΕ, ειδικά των φιλοκυβερνητικών, ούτε θα σταθούμε στο θέατρο των αυτοδιοικητικών εκλογών. Για το θράσος και τα εκβιαστικά διλλήματα του Παπανδρέου θα μιλήσουμε.
Αφού όπου βρεθεί και όπου σταθεί ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ χαρακτηρίζει τις επιλογές της κυβέρνησης του ως «μοναδικό δρόμο για την ελπίδα και την ευημερία του τόπου», προειδοποιεί ότι: «Αν ακολουθήσουμε τις σειρήνες της ηττοπάθειας και της άγονης διαμαρτυρίας είναι παραπάνω από υπαρκτός ο κίνδυνος να υπονομευτούν ακόμη και οι θυσίες όλων σας, που έχουν βοηθήσει να ξαναβρούμε τη σταθερότητα και την αξιοπιστία μας. Τα μεγάλα λόγια και οι μαγικές λύσεις θα μας πάνε εκεί απ' όπου ξεκινήσαμε. Στη χρεοκοπία, την ανασφάλεια και την εξαθλίωση»!
Αθλιότητες και εκβιαστικά διλλήματα όλα τα παραπάνω αλλά η ουσία δεν
είναι αυτή. Όταν μόλις χτες η βρετανική εφημερίδα Ντέιλι Τέλεγκραφ παραδέχεται δημόσια ότι η όλη πολιτική του Μνημονίου που εφαρμόζει η κυβέρνηση αποσκοπεί στην διάσωση των κερδοσκόπων-επενδυτών που έχουν νταλαβεριστεί με τις αστικές κυβερνήσεις «μας» εδώ και δεκαετίες, όταν το ίδιο έντυπο αναγνωρίζει ότι «Οι Έλληνες πολίτες υπόκεινται στην πλήρη τιμωρία της λιτότητας υπό ψευδείς προφάσεις, χωρίς να τους προσφέρεται η θεραπεία της απαλλαγής χρέους», ο κατά τύποις πρωθυπουργός μας αντιστρέψει εντελώς την πραγματικότητα.
Για ποια «χρεοκοπία, ανασφάλεια και εξαθλίωση» μιλάει ο Παπανδρέου όταν με την πολιτική του οδήγησε έναν στους 11 Αθηναίους να ψάχνουν την τροφή τους σε δημοτικά και παπαδίστικα συσσίτια; Όταν το πραγματικό εισόδημα και το βιοτικό επίπεδο των λαϊκών στρωμάτων γυρνάει δεκαετίες πίσω; Πόσο θράσος πρέπει να έχει αυτός ο πολιτικάντης να ισχυρίζεται ότι «προχωράμε σταθερά μπροστά» την ίδια στιγμή που επίσημες στατιστικές μιλούν ότι το 2011 οι άνεργοι θα ξεπεράσουν το ένα εκατομμύριο και σύμφωνα πάντα με τα δικά τους στοιχεία η πολιτική του μνημονίου θα έχει ανεβάσει μέχρι τα τέλη του 2012 το δημόσιο χρέος στο 150% του ΑΕΠ, με αποτέλεσμα να είναι πρακτικά αδύνατη η διαχείρισή του;
Δημοσίευση σχολίου