ΚΑΤΕΡΡΕΥΣΕ ΕΩΣ 40% Η ΕΟΡΤΑΣΤΙΚΗ ΑΓΟΡΑ!

ΚΑΤΕΡΡΕΥΣΕ ΕΩΣ 40% Η ΕΟΡΤΑΣΤΙΚΗ ΑΓΟΡΑ!

ΜΑΖΙΚΗ Η ΕΞΟΝΤΩΣΗ ΤΩΝ ΠΟΛΥ ΜΙΚΡΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ - ΣΤΑ ΥΨΗ Η ΑΝΕΡΓΙΑ! ΩΦΕΛΗΜΕΝΑ ΠΟΛΥΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΠΟΛΥΕΘΝΙΚΕΣ ΑΛΥΣΙΔΕΣ! Τελικά ούτε η εορταστική περίοδος στάθηκε ικανή να ανακόψει την κατρακύλα του λιανικού εμπορίου και της κατανάλωσης γενικότερα. Τα μέτρα του Μνημονίου, έχουν αποψιλώσει το πραγματικό διαθέσιμο εισόδημα των εργαζομένων και έχουν στείλει την ανεργία στα ύψη, δημιουργώντας έτσι ένα μαύρο σκηνικό στην αγορά. Σύμφωνα με στοιχεία της Ελληνικής Συνομοσπονδίας Ελληνικού Εμπορίου (ΕΣΕΕ), η κατρακύλα του τζίρου, σε επιμέρους τομείς της λιανικής αγοράς, έχει ως εξής: • Ένδυση και υπόδηση: Πτώση κατά 40%, στα € 550 εκατ. από τα € 900 εκατ. • Μαζική εστίαση: Πτώση επίσης κατά 40% • Ηλεκτρικά και ηλεκτρονικά είδη: Πτώση κατά 25%, στα €450 εκατ. από τα €550 εκατ. • Ποτά: Πτώση επίσης κατά 25%, στα € 100 εκατ. από τα €150 εκατ. • Εποχικά είδη: Πτώση κατά 15%, με εξαίρεση τα παιδικά παιχνίδια και τα παιδικά ενδύματα • Καλλυντικά: Πτώση επίσης κατά 15%, στα € 300 εκατ. από τα 350 εκατ. • Είδη διατροφής: Πτώση κατά 10%, στα € 800 εκατ. από τα € 900 εκατ. Μάλιστα, οι βαρύτερες απώλειες αφορούν τις συνοικιακές αγορές της Αθήνας αλλά και τις αγορές της επαρχίας. Έχουμε λοιπόν μειώσεις τζίρου που φτάνουν το 25% σε Πειραιά και Νέα Ιωνία, το 35% σε Κηφισιά και Περιστέρι αλλά ακόμα και το 40% σε Μαρούσι και Γλυφάδα. Αντίστοιχη είναι η εικόνα και σε Πάτρα (-25% με -35%), στην Κρήτη (-35%) και το Κιλκίς (-40%). Αντίθετα, ελαφρώς ηπιότερη είναι η πτώση στο Δήμο της Αθήνας και στη Θεσσαλονίκη (-20%) ενώ μονοψήφιες είναι οι απώλειες των μεγάλων εμπορικών κέντρων και εμπορικών πολυχώρων. Από ότι φαίνεται λοιπόν, στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη, τα μεγάλα εμπορικά κέντρα επιδίδονται σε έναν αθέμιτο ανταγωνισμό τιμών, προσπαθώντας εκμεταλλευόμενα την κρίση να «καθαρίσουν» την αγορά από τα «μικρά ψάρια», ώστε να δημιουργήσουν πανίσχυρα καρτέλ στο άμεσο μέλλον. Έτσι επιταχύνεται η έλευση του αναμενόμενου κύματος λουκέτων που θα αφορά δεκάδες χιλιάδες μικρές επιχειρήσεις και το οποίο, θα φουσκώσει ακόμα περισσότερο τις μάζες των ανέργων... Το ζοφερό σκηνικό της αγοράς, οδηγεί μάλιστα πολλούς εμπόρους να ξεκινούν ήδη μέσα στις εορτές τις χειμερινές εκπτώσεις, οι οποίες είναι προγραμματισμένες να διαρκέσουν από τις 15 Γενάρη μέχρι και τις 28 Φλεβάρη. Οι εκπτώσεις αυτές, σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες, φτάνουν ακόμα και το 50% σε ορισμένες περιπτώσεις! (σ.σ. επίσης ενδιαφέρον θα είναι να δούμε και πόσες απολύσεις θα γίνουν μετά τις γιορτές, καθώς πολλοί "κρατήθηκαν" προκειμένου να κάνουν ότι εισπράξεις μπορούν τώρα και μετά να απολύσουν εργάτες) Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός πως, το φαινόμενο δεν στηλιτεύεται, μέχρι τώρα τουλάχιστον, ως παράνομο από τον εμπορικό κόσμο, όπως συνέβαινε παλαιότερα σε αντίστοιχες περιπτώσεις...

«Κανένας δεν είχε αγωνιστεί στις μέρες του Ιούνη για την σωτηρία της ιδιοκτησίας και για την αποκατάσταση της πίστης πιο φανατικά από τους Παρισινούς μικροαστούς – τους καφετζήδες, τους εστιάτορες, τους ταβερνιάρηδες τους μικροέμπορους, πραγματευτάδες επαγγελματίες κλπ. Το μαγαζί ανασκουμπώθηκε και βάδισε ενάντια στο οδόφραγμα για να αποκαταστήσει την κυκλοφορία που οδηγεί από το δρόμο στο μαγαζί. Πίσω όμως από το οδόφραγμα στέκοταν οι πελάτες και οι οφειλέτες, μπρος του οι πιστωτές του μαγαζιού. Κι όταν τα οδοφράγματα γκρεμίστηκαν και οι εργάτες συντρίφτηκαν, κι όταν οι μαγαζάτορες, μεθυσμένοι από τη νίκη, έτρεξαν πίσω στα μαγαζιά τους, βρήκαν την είσοδο φραγμένη από ένα σωτήρα της ιδιοκτησίας, έναν επίσημο πράκτορα της πίστης, που τους παρουσίαζε τις απειλητικές επιστολές: ληξιπρόθεσμο γραμμάτιο! ληξιπρόθεσμο νοίκι! ληξιπρόθεσμη τραβηχτική! χρεοκοπημένο μαγαζί ! χρεοκοπημένος μαγαζάτορας! Διάσωση της ιδιοκτησίας! Όμως το σπίτι όπου κατοικούσαν δεν ήταν ιδιοκτησία τους. Το μαγαζί που φυλάγανε δεν ήταν ιδιοκτησία τους. Τα εμπορεύματα που πουλούσαν δεν ήταν ιδιοκτησία τους. Ούτε το μαγαζί τους, ούτε το πιάτο που τρώγανε, ούτε το κρεβάτι που κοιμούνταν άνηκαν σε αυτούς. Απ’ αυτούς ακριβώς έμπαινε ζήτημα να σωθεί η ιδιοκτησία προς όφελος του ιδιοκτήτη που τους είχε νοικιάσει το σπίτι, του τραπεζίτη που τους είχε προεξοφλήσει το γραμμάτιο, του κεφαλαιούχου που τους είχε δανείσει μετρητά χρήματα, του εργοστασιάρχη που τους είχε εμπιστευθεί σ’ αυτούς τους λιανοπωλητές εμπορεύματα για πούληση, προς όφελος του μεγαλέμπορα που είχε παραδώσει επί πιστώσει τις πρώτες ύλες σ’αυτούς τους επαγγελματίες. Αποκατάσταση της πίστης! Μα η ξαναδυναμωμένη πίστη αποδείχτηκε ένας ζωηρός και γεμάτος ζήλο θεός, ακριβώς γιατί έδιωξε από τους τέσσερεις τοίχους του τον αναξιόχρεο οφειλέτη μαζί με την γυναίκα και τα παιδιά του, παραδίνοντας την εικονική ιδιοκτησία του στο κεφάλαιο και ρίχνοντας τον ίδιο στη φυλακή για χρέη, στη φυλακή που ξαναϋψώθηκε απειλητικά πάνω από τα πτώματα των εξεγερμένων του Ιούνη Οι μικροαστοί είδαν με τρόμο ότι τσακίζοντας τους εργάτες, παρέδωσαν τους εαυτούς τους χωρίς αντίσταση στα χέρια των πιστωτών τους. Η χρεοκοπία τους, που από το Φλεβάρη και ύστερα κέρδιζε χρόνο και που είχε φαινομενικά αγνοηθεί, κηρύχθηκε ανοιχτά ύστερα από τον Ιούνη. Η ονομαστική ιδιοκτησία τους είχε αφεθεί απείραχτη τόσο καιρό, όσο χρειάζονταν για να τους οδηγήσουν στο πεδίο της μάχης, εν ονόματι της ιδιοκτησίας. Τώρα που είχε ξεκαθαριστεί ο μεγάλος λογαριασμός με το προλεταριάτο, μπορούσε να ξανά ξεκαθαριστεί ο μικρός λογαριασμός με τον μπακάλη. Στο Παρίσι, το συνολικό ποσό των γραμματίων που εκκρεμούσε η πληρωμή τους ήταν πάνω από 21 εκατομμύρια φράγκα, στις επαρχίες πάνω από 11 εκατομμύρια. Οι ιδιοκτήτες πάνω από 7.000 εμπορικών επιχειρήσεων του Παρισιού δεν είχαν πληρώσει το νοίκι τους από το Φλεβάρη.» -Κ. Μαρξ, Οι ταξικοί αγώνες στη Γαλλία από το 1848 ως το 1850