"Λαγός" της κυβέρνησης ο Παμπούκης

 Απολύσεις στον δημόσιο τομέα προαναγγέλλει ο υπουργός Επικρατείας, κύριος Χάρης Παμπούκης εφόσον ...χρειαστεί, σε συνέντευξη του στο περιοδικό “Επίκαιρα”
 «Πρέπει να αποκτήσουμε ποιοτικό δημόσιο τομέα και στο σωστό μέγεθος. Αν για να το πετύχουμε αυτό γίνουν και απολύσεις αυτό θα είναι ένα κόστος ελπίδας για ένα καλύτερο μέλλον. Θα είναι ασφαλώς και δίκαιο έναντι όλων των Ελλήνων. Γιατί τα βάρη της κακής λειτουργίας τα πληρώνουμε όλοι και αυτό δεν αντέχεται πλέον», αναφέρει χαρακτηριστικά.

Συγκρατήστε αυτή την δήλωση που έρχεται σε ξεκάθαρη αντίθεση με ότι έχουμε ακούσει κατά καιρούς από κυβερνητικούς παράγοντες, ότι δηλαδή δεν θα γίνουν απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων.

Επίσης θυμηθείτε ένα περασμένο αποκαλυπτικό δημοσίευμα του «Ποντικιού» που έγραφε ότι οι πολιτικοί απατεώνες της κατοχικής κυβέρνησης του ΓΑΠ-Τολάκογλου έχουν δεσμευτεί στους επικυρίαρχους ότι θα απολύσουν 300.000 δημόσιους υπαλλήλους μέχρι το 2013!!!

 Αν πρέπει να δώσουμε ιδιαίτερη βαρύτητα σ’ αυτή την δήλωση είναι γιατί ο Χ. Παμπούκης δεν είναι ένας τυχαίος υπουργός και είναι φανερό ότι αυτή την στιγμή λειτουργεί σαν «λαγός» των ήδη ειλημμένων κυβερνητικών αποφάσεων.  

Ο Χ. Παμπούκης, είναι στενός συνεργάτης του πρωθυπουργού και στο παρελθόν σαν μεγολοδικηγόρος του αστικού και διοικητικού δικαίου, έχει εκπροσωπήσει μεγάλα καπιταλιστικά συμφέροντα σε διάφορες υποθέσεις. Είναι ο άνθρωπος των μεγάλων ξεπουλημάτων (από το Κάβο Σίδερο στο Λασίθι μέχρι το λιμάνι του Πειραιά και μάλιστα επί καραμανλικής διακυβέρνησης, γεγονός που δείχνει ότι υπάρχει συνέχεια της διακυβέρνησης, ακόμη και στα κομβικά πρόσωπα, σε ότι αφορά τις «μεγάλες δουλειές»).

Για την πολιτική πορεία στο ΠΑΣΟΚ αυτού του τύπου σας φέρουμε στην μνήμη μας άλλο ένα περασμένο δημοσίευμα από το «Ποντίκι»:

«Επίσης, ο Υπουργός Επικρατείας, Χάρης Παμπούκης, αναλαμβάνει τον συντονισμό της Επιτροπής για τον Εκσυγχρονισμό της Λειτουργίας της Κυβέρνησης, η οποία θα επικουρείται από τους ακόλουθους διεθνείς εμπειρογνώμονες:

* Kevin Featherstone , Καθηγητής Σύγχρονων Ελληνικών Σπουδών στην' Εδρα Ελευθέριος Βενιζέλος και Διευθυντής του Ελληνικού Παρατηρητηρίου του LSE.

*Richard Parker, Λέκτορας Δημόσιας Πολιτικής, Σχολή Διακυβέρνησης, Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ

* Roger Wilkins, Γενικός Γραμματέας της Γενικής Εισαγγελίας της Κυβέρνησης της Αυστραλίας,
Ειδικός Σύμβουλος του Αυστραλού Πρωθυπουργού, Kevin Rudd.

* Lelf Pagrotsky, Βουλευτής, πρώην Υπουργός Βιομηχανίας & Εμπορίου, Σουηδία.

* Jeoff Mulgan, τ. Επικεφαλής Στρατηγικού Σχεδιασμού, Γραφείου Πρωθυπουργού, Ηνωμένο Βασίλειο».

Γιατί κάναμε τόσο μακροσκελή παρουσίαση αυτού του πολιτικάντη; Απλώς γιατί το πρόσωπο του είναι το χαρακτηριστικό δείγμα από ποιους απαρτίζεται η δωσίλογη-ραγιάδικη κλίκα του ΓΑΠ που ανέλαβε να οδηγήσει την Ελλάδα στον εργασιακό και κοινωνικό μεσαίωνα εξυπηρετώντας τα σχέδια μιας δράκας ντόπιων και ξένων πλουτοκρατών.

Ολοκληρώνουμε με ένα απόσπασμα από την ομιλία της Σοφίας Σακοράφα σήμερα στην Βουλή, που λέει ακριβώς αυτό που ισχυριζόμαστε και εμείς, αλλά πιο .. διακριτικά:

 

«Το δεύτερο ερώτημα που πρέπει να απαντηθεί είναι αν, με δεδομένη αυτήν την κατάσταση και επίσης με δεδομένη την παγκόσμια οικονομική κρίση, η προσφυγή στο ΔΝΤ ήταν μονόδρομος.
Κατά την άποψή μου, κατηγορηματικά όχι, η προσφυγή στο ΔΝΤ δεν ήταν μονόδρομος.
Σε καμιά περίπτωση δεν αρκούν τα ελλείμματα για να οδηγηθεί μια χώρα σε χρεοκοπία.
Το έλλειμμα της ευρωζώνης, των ΗΠΑ, ακόμη χειρότερα της Ιαπωνίας το αποδεικνύουν.
Ναι, λένε κάποιοι, όμως η Ελλάδα δεν έχει μόνο υψηλά ελλείμματα έχει και υψηλό δημόσιο χρέος.
Στοιχεία ΔΝΤ:
Το συνολικό χρέος της Ελλάδας είναι στο μέσο όρο της Ευρωζώνης
Η χώρα μας, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
είτε από άγνοια, είτε από σκοπιμότητα αφέθηκε και έγινε το επίκεντρο κερδοσκοπικών επιθέσεων.
Αυτή είναι η πραγματικότητα, τη ζήσαμε. Αυτή είναι η αλήθεια.
Η πολιτική κρίση του καθενός αφορά στο εάν αυτό έγινε από άγνοια ή σκοπιμότητα.
Θα δείξει η ιστορία εάν η κυβέρνηση υπήρξε αφελής και ακούσια χειραγωγούμενη,
ή εάν υπήρξε ο άλλος πόλος μιας συμφωνίας με καταστρεπτικές συνέπειες για το λαό και τη χώρα μας.
Συνέπειες που, κατά την άποψή μου, δεν υπήρξαν το αποτέλεσμα μιας επιλογής,
αλλά το ζητούμενο μιας πολιτικής».