Ήρθε χθες και ο Στρος Καν (ξέρετε, ο πρόεδρος του ΔΝΤ που "αν ήταν Έλληνας, μάλλον θα κατέβαινε και αυτός στις πορείες" όπως δήλωνε, φανερώνοντας το ότι μας θεωρεί εντελώς ηλίθιους) και μας είπε τα γνωστά, ότι δηλαδή πρέπει να κοπούν μισθοί, συντάξεις, κτλ, προκειμένου να ενισχυθεί η ανταγωνιστικότητα. Με άλλα λόγια, μας είπε ότι η άρχουσα τάξη γουστάρει καταστάσεις Κίνας, ή Βουλγαρίας, κτλ, και οποιαδήποτε άλλη κατανομή πλούτου και εξουσίας απλά δεν την ικανοποιεί. Γι' αυτό άλλωστε και η "δύση" παραπαίει, με την εξαίρεση της Γερμανίας, διότι οι αγώνες του παρελθόντος έχουν κατοχυρώσει μερικά όρια στην εκμετάλλευση των εργατών από τους κεφαλαιοκράτες. Αυτά τα όρια δεν αρέσουν προφανώς στους κεφαλαιοκράτες, και γι' αυτό εδώ και χρόνια το κεφάλαιο μετακομίζει προς "άλλες πολιτείες" που είναι περισσότερο "του γούστου του" ("μεσαίωνας ή θάνατος"). Όσο για τους εργάτες της δύσης, πρέπει να "μάθουν το μάθημα τους" και να έχουν πιο "λογικές απαιτήσεις" (δηλαδή να ζουν όπως σε εποχές φτώχειας πριν 100 χρόνια).Οι αγώνες του παρελθόντος, πολιτικοί, κινηματικοί, συνδικαλιστικοί, ιδεολογικοί, κτλ δεν αρκούν, πρέπει να ανανεώνονται και να "επεκτείνονται". Αν οι εργάτες δεν αγωνίζονται, τότε "θα μας πάρουν και τα σώβρακα", και θα μας δουλεύουν κι από πάνω (ο Στρος Καν δήλωσε ότι θέλει να κόψει μισθούς - συντάξεις και μετά δήλωσε ότι "βασικό μέλημά μας θα πρέπει να είναι καταρχήν να μην πλήττουμε βαρύτατα τις ευαίσθητες κοινωνικά ομάδες"!!!).
Που είναι οι εργάτες που έδειχναν αλληλεγγύη μεταξύ τους, που είναι οι εργάτες που οργανώνονταν και παλεύαν σε συνδικάτα, στο δρόμο, στα κοινοβούλια μέσω εργατικών κομμάτων, που είναι οι εργάτες που έβγαζαν πχ έναν Μπρεχτ ή έναν Καζαντζίδη στην Ελλάδα, δημιουργώντας το δικό τους πολιτισμό-κουλτούρα;
Έχουμε πολύ δρόμο ακόμα μπροστά μας, καθώς η κοινωνία είναι πολύ πίσω. Δείτε το πόσο χαμηλή πολιτικοποίηση υπάρχει, το πόσο ανώριμη είναι η όποια αντίδραση, με ρηχή "αντιμπατσική" στάση, που στρέφεται περισσότερο εναντίον του σωματοφύλακα, παρά του "αφεντικού" του. Η ειρωνεία είναι πως οι περισσότεροι στις πορείες φωνάζουν, και καλά κάνουν βέβαια, "σκυλιά φυλάτε τα αφεντικά σας", αλλά όταν έρχεται η ώρα να αντιμετωπίσουν σε πολιτικό-οικονομικό επίπεδο τα "αφεντικά" αυτά, δε ξέρουν τι να πουν εκτός από βρισιές χαμηλής πολιτικοποίησης.
Δείτε το πως όλοι στο ίντερνετ αυτές τις μέρες βρίζουν, και ορθά, την κρατική βία των ΜΑΤ, αλλά την ίδια ώρα ελάχιστοι ασχολούνται με τη έμμεση έστω -αλλά πολύ χειρότερη- βία στους χώρους εργασίας, τη βία στους εργάτες που ξεζουμίζονται, και ακόμα λιγότεροι αναλύουν την κατάσταση σε βάθος και ακόμα ελαχιστότεροι προτείνουν και κάτι (ναι, όσο και αν ακούγεται "περίεργο" σε κάποιους, χρειάζονται κι άλλες προτάσεις εκτός από το "να καεί, να καεί, το μπουρδέλο η βουλή").
Και έτσι οι ΠΑΣΟΚοι, ο Στρος Καν, ο ΣΕΒ, κτλ επελαύνουν...
Δημοσίευση σχολίου