Home » , » Περικόψτε λίγο τα μπόνους, πριν μας πάρουν χαμπάρι

Περικόψτε λίγο τα μπόνους, πριν μας πάρουν χαμπάρι

Από ciaoant1 , Κυριακή 6 Μαρτίου 2011 | 3:08 μ.μ.


Γιατί άραγε οι ίδιοι οι τραπεζίτες, όσοι τουλάχιστον έχουν λίγο μυαλό παραπάνω και λόγω του ρόλου τους έχουν μια πιο "συνολική" οπτική των πραγμάτων, και δε βλέπουν στενά το ατομικό τους συμφέρον ως ιδιοκτήτες μιας συγκεκριμένης επιχείρησης/τράπεζες, ζητούν από τους τραπεζίτες να πατήσουν λίγο φρένο;


Στρος-Καν: «Σκάνδαλο τα υψηλά τραπεζικά μπόνους»
Ο Στρος-Καν χαρακτήρισε «σκάνδαλο» το γεγονός ότι οι τραπεζίτες απολαμβάνουν μπόνους που ανταγωνίζονται τα ποσά που ελάμβαναν πριν από τη χρηματοπιστωτική κρίση.

Πρόσθεσε δε πως «οι αμοιβές τους τείνουν προς το έγκλημα».

Ο πρόεδρος του ΔΝΤ υποστήριξε ότι σωστά οι κυβερνήσεις παρεμβαίνουν για να στηρίξουν το τραπεζικό σύστημα, αλλά απογοητεύεται και ανησυχεί όταν βλέπει τραπεζικά ιδρύματα να επιστρέφουν στις συνήθειες που είχαν αποκτήσει πριν το ξέσπασμα της παγκόσμιας κρίσης.

Η λέξη σκάνδαλο κρύβει μέσα της και την "πρόκληση" - σε αυτή την περίπτωση, κρύβει μέσα της την πρόκληση του "δημοσίου αισθήματος" περί "δικαίου". Κοινώς, ο Στρος Καν ανησυχεί ότι απλά οι καπιταλιστές αδυνατούν να πείσουν το λαό να δεχτεί τόσο πολύ μεγάλη κλοπή.

Όπως ισχυρίζεται βέβαια, ως γνήσιος εκπρόσωπος των συμφερόντων της άρχουσας τάξης, ήταν "σωστό" να δώσουν στις τράπεζες τρισεκατομμύρια (αφήνοντας παράλληλα τους εργάτες να ψοφάνε). Και πράγματι, από τη στιγμή που οι τράπεζες ήταν χρεωκοπημένες, είναι "σωστό" να δωθούν "πακέτα σωτηρίας" σε αυτές, αν θέλει κανείς να διαιωνίσει τον καπιταλισμό (διότι χωρίς τράπεζες, ο καπιταλισμός απλά δε δουλεύει).

Αυτό όμως που ουσιαστικά προτείνει είναι να κρατήσουν ένα πιο "χαμηλό προφίλ", έστω και θυσιάζοντας στη "σκακιέρα" αρκετά χρήματα που τώρα παίρνουν ως "μπόνους", διότι αυτά τα "μπόνους" αποτελούν "τη σταγόνα που θα ξεχειλίσει το ποτήρι".

Ο κόσμος, και αυτό προφανώς το βλέπει και ο Στρος Καν, δεν πολυκαταλαβαίνει από παγκόσμια οικονομία, ούτε έχει συνειδητοποιήσει το πόσο πολύ τον κλέβουν. Έτσι, δεν είναι και τόσο δύσκολο να συνεχίζουν να τον κλέβουν σε τεράστιο βαθμό.

Όμως, είναι εύκολο για τον κόσμο να καταλάβει ότι όταν ο ίδιος πεινάει, και οι τραπεζίτες κάθε λίγο και λιγάκι παίρνουν δισεκατομμύρια σε "μπόνους" και ζουν με το γνωστό κρετινίστικο lifestyle που έχουν οι "πλούσιοι και διάσημοι" αυτού του κόσμου, Ε ΤΟΤΕ ΚΑΤΙ ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΚΑΛΑ.

https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgAY0g6BeiyBufd8hJLFl6A8PAPzooTB5piuIy0Ilap2N8620MGx6rsLhJltgL2vV5Ha8qrvoSgNMG5RMnfGvBcVo-h6uBlTSX99Yul01aRhhEKkg2rVYc_z7kBH8d_mfbLg8sOizMy1srL/s270/zonari2.jpg

Προκειμένου λοιπόν να "αποφύγει τα χειρότερα", ο Στρος Καν προτείνει να θυσιάσουν λίγα από τα μπόνους τους, με αντάλλαγμα το να μη γίνονται εύκολοι στόχοι κοινωνικής κριτικής. Εξάλλου, τα μεγάλα κέρδη και η ίδια η ύπαρξη και η λειτουργία του τραπεζικού συστήματος είναι κάτι που ελάχιστοι το κατανοούν, και βέβαια ελάχιστοι το κριτικάρουν (εξαιτίας ακριβώς αυτής της άγνοιας). Άρα, μπορούν ανετότατα να συνεχίζουν τη λεηλασία, απλά κρατώντας ένα πιο "χαμηλό προφίλ".

Στο ίδιο μήκος κύματος και ο Μέρβιν Κινγκ, πρόεδρος της Κεντρικής Τράπεζας της Αγγλίας, ο οποίος δήλωσε τα εξής:

Βρετανία: Προειδοποιήσεις Κινγκ για τα τραπεζικά μπόνους
Ο Διοικητής της Τράπεζας της Αγγλίας, Μέρβιν Κινγκ, με συνέντευξή του στη σημερινή «Daily Telegraph» προϊδεάζει ότι «η Βρετανία μπορεί σύντομα να βρεθεί αντιμέτωπη και με νέα οικονομική κρίση, επειδή συνεχίζεται -κατά παρέκκλιση- η πολιτική των μπόνους στα τραπεζικά στελέχη και η αναζήτηση του γρήγορου μέγιστου κέρδους, μία κρίση που θα πλήξει ασφαλώς τον τραπεζικό τομέα... Για περίπου 25 έτη, οι Βρετανοί τραπεζίτες θεωρούν εντελώς αποδεκτό να στοιχηματίζουν με τα χρήματα των καταθέσεων, λυπάμαι προσωπικά γι’ αυτό».

«Για ποιό λόγο, λοιπόν, επιμένουν στα μπόνους των τραπεζικών στελεχών οι διοικήσεις των τραπεζών», διερωτάται ο ίδιος και συμπληρώνει: «Μήπως, επειδή φρονούν ότι, 'οι μεγάλοι δε μπορεί να αποτύχουν' και, μάλιστα, το κράτος θα σπεύσει προς βοήθειά τους;». ΝΑΙ - και γι' αυτό θα πρέπει εμείς, οι εργάτες, τα θύματα τους δηλαδή, να σταματήσουμε να είμαστε θύματα και να παλέψουμε

Ο κ. Κινγκ παρατηρεί, εξάλλου, ότι «εν σπέρματι το τραπεζικό σύστημα, όπως λειτουργεί ακόμα, εμπεριέχει την αυτοκαταστροφή του» κι ακόμα ότι «τα προβλήματα του τραπεζικού τομέα παραμένουν ανεπίλυτα».

Η φράση του Κινγκ ότι "εν σπέρματι το τραπεζικό σύστημα, όπως λειτουργεί ακόμα, εμπεριέχει την αυτοκαταστροφή του", θυμίζει την γνωστή φράση του Μαρξ ότι ο καπιταλισμός (και όχι μόνο το τραπεζικό σύστημα) εμπεριέχει μέσα του το σπέρμα της καταστροφής του.

Και είναι εντυπωσιακό το ότι αυτοί που φαίνεται να το συνειδητοποιούν είναι κυρίως...οι ίδιοι οι τραπεζίτες, που "εκ των έσω" συνειδητοποιούν τον εντελώς ανορθολογικό χαρακτήρα του καπιταλιστικού συστήματος (το οποίο όμως εξακολουθούν να υποστηρίζουν - αυτό μας έλειπε).

Να θυμίσουμε εδώ και μερικές ακόμα δηλώσεις του Κινγκ, που τις είχε κάνει πριν μερικές μέρες προκαλώντας και πάλι συζητήσεις στην Αγγλία (άσχετα αν τα κυρίαρχα ΜΜΕ ψιλοθάβουν τέτοιου είδους ειδήσεις, ακόμα και αν προέρχονται από κάποιον σαν τον Κινγκ, που είναι Κεντρικός Τραπεζίτης της Αγγλίας).

Σε δηλώσεις του λοιπόν, ο Κινγκ δήλωσε ότι...η οργή εναντίον των τραπεζιτών είναι δικαιολογημένη, και απόρησε(!) σχετικά με το γιατί ο κόσμος δεν είναι πιο οργισμένος εναντίον τους:

Anger at the banks is justified, Mervyn King says
The Governor of the Bank of England, Mervyn King, has expressed "surprise" that the public is not more angry with the bankers who caused the recession.

In some of his strongest language yet, Mervyn King today claimed the fall in households' living standards was the fault of the financial services sector and he expressed sympathy that innocent families paying the price.

Όπως πάντως λέγαμε και σε ένα παλιότερο άρθρο μας, όπου αναφερόμασταν σε δηλώσεις εκπροσώπων της άρχουσας τάξης που ζητούσαν και αυτοί να μην είναι τόοοσο άγρια η "λιτότητα":

...Ο καλός στρατηγός όμως γνωρίζει τα όρια του, και δεν το "παρακάνει" στο πεδίο της μάχης, διότι "όποιος πάει για τα πολλά χάνει και τα λίγα". Υπάρχει λοιπόν ρήγμα μέσα στους κόλπους της άρχουσας τάξης, για το πόσο μεγάλη πρέπει να είναι η επίθεση εναντίον των εργατών, καθώς όσο περισσότερο αυτοί δείχνουν αξιόμαχοι, τόσο περισσότερες αμφιβολίες θα γεννιούνται στο μυαλό τους για το πόσο μακρυά μπορούν να πάνε...
...
Τι τους έπιασε άραγε όλους αυτούς; Ξαφνικά τους "φώτισε ο Θεός" όλους αυτούς ταυτόχρονα να νοιαστούν "για το συνάνθρωπο";

Μάλλον όχι. Αντίθετα, σκέφτονται μακροπρόθεσμα: Ο κόσμος είναι εξοργισμένος, τον φοβούνται. Προκειμένου λοιπόν να αποφύγουν τα χειρότερα γι' αυτούς (δηλαδή οργανωμένες κινητοποιήσεις), ή να τα μετριάσουν όσο μπορούν, κάνουν ορισμένες μικρές ή μεγάλες παραχωρήσεις (ανάλογα με το πόσο λίγο ή πολύ μας υπολογίζουν ως αντίπαλο) ώστε να "εξευμενίσουν τα πλήθη". Πρόκειται δηλαδή για μία "τακτική αναδίπλωση/υποχώρηση", και είναι θετική για εμάς, στο βαθμό που δείχνει ότι τελικά έχουν κάτι να φοβούνται από τους λαούς, δεν είμαστε και τόσο αδύναμοι όσο ίσως θα ήθελαν.

Αν όμως η επίθεση διαρκείας που έχουν εξαπολύσει εναντίον μας στεφθεί με επιτυχία τα επόμενα χρόνια, τότε τα μακροπρόθεσμα κέρδη θα είναι για αυτούς πολύ μεγαλύτερα: Ακόμα και να χάσουν τώρα ένα μέρος από την περιουσία τους, μετά θα έχουν πολύ μικρότερο "εργατικό κόστος", και άρα θα μπορούν να επενδύουν με τεράστιο ποσοστό κέρδους.
Μοιράσου το :

Δημοσίευση σχολίου

 
Copyright © ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ
Powered by Blogger