Διεθνή νέα (μέρος B')

Η Λεπέν, αρχηγός της γαλλικής ακροδεξιάς - δήλωσε ότι θέλει να βγει από το ΝΑΤΟ και να πάει τη Γαλλία με το μέρος της Ρωσίας-Κίνας. Αυτά βέβαια είναι λόγια μόνο, ωστόσο δείχνουν μια κατεύθυνση.

Η ακροδεξιά ανεβαίνει βασικά διότι υιοθετεί την κλασσική θέση "ο καθένας μόνος του" ενάντια στην ευρωζώνη (ενάντια βέβαια είναι και η κομμουνιστική αριστερά, ωστόσο όχι στη βάση του "το κάθε κράτος μόνο του εναντίον των άλλων", που είναι η ωμή και καθαρή μορφή του καπιταλισμού, και οδηγεί σε πόλεμο, όπως έγινε πχ και στην κρίση του 1929).

Επίσης, η ακροδεξιά ανεβαίνει διότι προσφέρει έναν στόχο για να εκτονώσει ο λαός την οργή του: Τους μετανάστες. Αφού πρώτα τους έχουν ξεζουμίσει στις χώρες τους, ή τους βομβαρδίζουν (Λιβύη, Αφγανιστάν, μετά όταν μεταναστεύουν πλέον ενδιαφέρονται περισσότερο για τους μετανάστες ως "σάκο του μποξ" για να ξεσπάσουν οι ντόπιοι εργάτες που δε βρίσκουν δουλειά (τα εργοστάσια είναι στην Κίνα), ή βλέπουν όλα τα λεφτά να πηγαίνουν στις τράπεζες (αλλά κατά τα άλλα "φταίνε οι μετανάστες").

Εξάλλου, το κεφάλαιο απο-αναπτύσσει τη Δύση, και αυτό σημαίνει ότι δε θα έχουν δουλειά ούτε οι ήδη υπάρχοντες εργατικοί πληθυσμοί. Άρα, προφανώς δε θέλει πλέον τους αλλοδαπούς εργάτες ως φτηνούς εργάτες, όπως γενικά γινόταν ως τώρα. Περισσότερο αυτοί θα παίξουν το ρόλο των "νέων Εβραίων", παρά θα βρουν δουλειά ως φτηνοί εργάτες (θα γίνει βέβαια και αυτό, αλλά πλέον σε μικρότερο βαθμό)

Αν η κομμουνιστική αριστερά θέλει να παίξει σοβαρό ρόλο, θα πρέπει να δείξει στο λαό τον πραγματικό εχθρό, και να του δώσει ένα σχέδιο για να τον νικήσει; Ο λαός από τη στιγμή που χτυπιέται βάναυσα, θα αναζητήσει το ποιος φταίει, και θα κινηθεί βίαια εναντίον του (άσχετα αν πολλοί ακόμα δηλώνουν ότι είναι "εναντίον της βίας", και διάφορα άλλα τέτοια ανόητα σχόλια-ατάκες που είναι ανιστόρητα και δε θα αντέξουν βέβαια για πολύ).

Στόχος θα πρέπει να είναι η ανατροπή (βίαιη προφανώς) της άρχουσας τάξης, και η ανάληψη της εξουσίας από τους εργάτες. Αλλιώς, όταν η άρχουσα τάξη δε μπορεί να επιβληθεί "με το καλό', και ο εργάτες δε μπορούν να την ανατρέψουν διότι δεν είναι έτοιμοι να ασκήσουν μόνοι τους την εξουσία, τότε αναγκαστικά η μόνη δυνατή μορφή διακυβέρνησης είναι κάποια μορφή αυταρχικού πολιτεύματος, ώστε να επιβάλλει δια της βίας τα μέτρα "κινεζοποίησης" των εργατών που σήμερα "απαιτούνται" προκειμένου να ξαναπάρει μπρος το παγκόσμιο καπιταλιστικό σύστημα (ανεξαρτήτως της μορφής του πολιτεύματος)

France to ditch NATO, embrace Russia if National Front comes to power

The ultra-right National Front will pull France out of NATO and forge a privileged partnership with Russia if it wins next year's presidential election, its leader Marine Le Pen said on Wednesday. "I believe that France's interests are in Europe, but in Great Europe, especially including its partnership with Russia," she said during a party congress. A privileged partnership with Russia is necessitated by "obvious civilization and geostrategic factors" as well as France's "energy security interests."

FT: Η οικονομική κρίση «γεννά» ευρωπαϊκό «Tea Party»

Η δυσαρέσκεια για την οικονομική κρίση οδηγεί στη γέννηση του «Tea Party» της Ευρώπης, σύμφωνα με δημοσίευμα των Financial Τimes. Μόλις η Πορτογαλία υπέκυψε στις πιέσεις για προσφυγή στον μηχανισμό «σωτηρίας», οι αξιωματούχοι της Ευρωπαϊκής Ένωσης παρατάχθηκαν για τη «μάχη της Ισπανίας». Βάλθηκαν δηλαδή να εξασφαλίσουν ότι η τέταρτη σε μέγεθος οικονομία της Ευρώπης δεν θα προσβληθεί από την επιδημία που μετρά ήδη τρία θύματα. Εκείνοι πάντως που ενδιαφέρονται πραγματικά για την ικανότητα της Ευρώπης να δώσει αυτή τη μάχη θα έπρεπε να στρέψουν την προσοχή τους στο άλλο άκρο της Ευρώπης, τη Φινλανδία, όπου αυτή την Κυριακή μπορεί να εκλεγεί η πρώτη αντιευρωπαϊκή κυβέρνηση της ευρωζώνης. Η κατάρρευση της πορτογαλικής κυβέρνησης και η επιτυχία ενός άγνωστου μέχρι πρόσφατα λαϊκιστή στις εκλογές της Φινλανδίας μπορεί να φαίνονται άσχετα μεταξύ τους. Ο Τίμο Σοΐνι όμως, επικεφαλής του κόμματος των «Αληθινών Φινλανδών», έσπευσε να κάνει αυτή τη σύνδεση σε μια συνέντευξη που έδωσε στις αρχές του χρόνου στους Φαϊνάνσιαλ Τάιμς. «Αν αυτή η πορτογαλική ιστορία γίνει πριν από τις φινλανδικές εκλογές, θα ξεσπάσουν έντονες συζητήσεις και διαμαρτυρίες», είχε πει ο Σοΐνι. Οι «Αληθινοί Φινλανδοί» υπολείπονταν ελάχιστα την περασμένη εβδομάδα του κεντροδεξιού κόμματος της Εθνικής Συμμαχίας στις δημοσκοπήσεις. Κι αυτό ήταν πριν προσφύγει η Πορτογαλία στο μηχανισμό. «Ο κόσμος δεν το καταλαβαίνει, δεν το θέλει», τόνισε ο Σοΐνι. Το αίσθημα αυτό φαίνεται να εξαπλώνεται. Η λαϊκή οργή για τα πακέτα σωτηρίας, τα μέτρα λιτότητας και τη γενική οικονομική ανασφάλεια έχουν ήδη προκαλέσει την ανατροπή των πρωθυπουργών της Ιρλανδίας και της Πορτογαλίας, ενώ θύμα τους έχει πέσει κατά κάποιο τρόπο και ο ισπανός πρωθυπουργός Χοσέ Λουίς Θαπατέρο, ο οποίος δήλωσε ότι δεν θα διεκδικήσει την εξουσία για τρίτη φορά. Η οργή αυτή φαίνεται τώρα να φτάνει και στον ανεπτυγμένο πυρήνα της Ευρώπης, όπου τα μεγάλα κόμματα χάνουν έδαφος και κερδίζουν δύναμη οι λαϊκιστές «αουτσάιντερ» . Στη Γαλλία, το κεντροδεξιό UMP του Νικολά Σαρκοζί υπέστη βαριά ήττα στις περιφερειακές εκλογές του περασμένου μήνα, όπου πήγε πολύ καλά το ακροδεξιό Εθνικό Μέτωπο. Στο Βέλγιο, οι Φλαμανδοί εθνικιστές εμποδίζουν εδώ κι ένα χρόνο τον σχηματισμό κυβέρνησης και, αν γίνουν εκλογές, ενδέχεται να αυξήσουν ακόμη περισσότερο τη δύναμή τους. Η κυβέρνηση μειοψηφίας της Ολλανδίας στηρίζεται στους αντιευρωπαίους του Χέερτ Βίλντερς. Ακόμη και στη Γερμανία, η δυσαρέσκεια για τη διαχείριση της οικονομίας από την κυβέρνηση οδήγησε τον περασμένο μήνα σε ήττα των παραδοσιακών κομμάτων στη Βάδη-Βυρτεμβέργη. Ένα από αυτά τα κόμματα, οι Ελεύθεροι Δημοκράτες, έφτασε πριν από τις εκλογές να «φλερτάρει» με θέσεις κατά της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Πολλά από αυτά τα κόμματα, και ιδιαίτερα το Εθνικό Μέτωπο και το κόμμα του Βίλντερς, έχουν έρθει στο παρελθόν στο προσκήνιο για τις σκληρές θέσεις τους κατά των μεταναστών. Πολλοί πολιτικοί όμως αυτής της κατηγορίας, όπως ο Σοΐνι και ο φλαμανδός εθνικιστής Μπαρτ Ντε Βέβερ, έχουν συγκαλύψει αυτή τη διάσταση και προσπαθούν να εμφανιστούν ως υπερασπιστές των αδυνάτων. Και η Μαρίν Λεπέν άλλωστε, που διαδέχθηκε τον πατέρα της στην ηγεσία του Εθνικού Μετώπου, αποκόμισε κέρδη όταν παρουσίασε κάπως ηπιότερες θέσεις για τη μετανάστευση.

Δικαίωμα βέτο ζητεί η γερμανική βουλή για την ενίσχυση του μόνιμου μηχανισμού ευρω-στήριξης Αυτό είναι το ρεύμα του "ευρωσκεπτικισμού" όπως το αποκαλούν, που αυξάνεται [και] στη Γερμανία, όπως έχουμε ξαναπεί. Άλλωστε, στη Γερμανία υπάρχει και η λύση του μάρκου, που το γλυκοκοιτάζει πολύ μεγάλο μέρος του λαού

Οι Γερμανοί βουλευτές του κυβερνητικού συνασπισμού της Άνγκελα Μέρκελ προσπαθούν να μπλοκάρουν την «αυτόματη» ενίσχυση του μόνιμου μηχανισμού ευρω-στήριξης (ESM), που θα τεθεί σε λειτουργία το 2013, επιχειρώντας να κατοχυρώσουν το δικαίωμα του βέτο σε οποιαδήποτε μελλοντική οικονομική ενίσχυση του ESM από τον γερμανικό προϋπολογισμό.

«Φασίστες, ρίξατε τις μάσκες» Αντίθετα, οι σοσιαλδημοκράτες ακόμα τις φοράνε, και αφού πρώτα ανέχονται ή και υποστηρίζουν βομβαρδισμούς λαών, ρήμαγμα των λαών από τις τράπεζες, την τρομοκρατία των εργατών στη δουλειά τους από τους εργοδότες, μετά απορούν όταν ο φασισμός ξαναεπιστρέφει όταν αυτοί δε μπορούν να πείσουν τους λαούς "με το καλό' να "κινεζοποιηθούν". Στην πραγματικότητα, είναι αδύνατον να καταστρέψεις πλήρως το φασισμό, αν δεν καταστρέψεις τον καπιταλισμό. Αλλιώς, η ακροδεξιά πάντα θα υπάρχει για όταν οι καπιταλιστές τα βρίσκουν σκούρα

Εμβρόντητοι έμειναν βουλευτές και πολίτες της Ιταλίας στην είδηση ότι μια ομάδα γερουσιαστών του κυβερνώντος κόμματος «Λαός των Ελευθεριών» (PDL) κατέθεσε σχέδιο συνταγματικής τροποποίησης άρθρου που απαγορεύει την «υπό οιονδήποτε τρόπο ανασύσταση φασιστικού κόμματος».

Κι όμως, αυτοί κυβερνούν..."Παρακμή"

Αυξήθηκαν 77% τα εισοδήματα του Μπερλουσκόνι
Ο "Καβαλιέρε" κατέθεσε φορολογική δήλωση συνολικού ύψους 40.897.004 ευρώ.

Σύμφωνα με το αμερικανικό οικονομικό περιοδικό Forbes, σε διεθνή κλίμακα ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι είναι ο εκατοστός δέκατος όγδοος πλουσιότερος άνδρας του κόσμου.

«Μπουρλότο σε όλα»!

Ισχυρότατο είναι το σοκ που υφίσταται όποιος αποπειραθεί να διαπιστώσει τις πολιτικές διαθέσεις της ευρωπαϊκής και της ελληνικής κοινής γνώμης στη σημερινή συγκυρία, όπως αυτές αποτυπώνονται σε δύο σοβαρές δημοσκοπήσεις. Τεράστιο πολιτικό πρόβλημα στην Ελλάδα και στην Ευρώπη αναδύεται: το... 93% των Ελλήνων και το 80% των Ευρωπαίων της ΕΕ των «27» δεν εμπιστεύονται τα πολιτικά κόμματα της χώρας τους!!! Αυτό αποκαλύπτει το Ευρωβαρόμετρο και επιβεβαιώνει η άλλη δημοσκόπηση, πιο πρόσφατη, με χειρότερα ποσοστά: δεν εμπιστεύονται τους πολιτικούς το 88% των Γερμανών, το 87% των Γάλλων, το 85% των Βρετανών, το 91% των Ισπανών, το 96% των Πολωνών! Απαξίωση των κυβερνήσεων στις συνειδήσεις των Ελλήνων και των Ευρωπαίων πολιτών σε πρωτοφανή ίσως επίπεδα. Αποτέλεσμα είναι το 76% των Ελλήνων που δήλωσε στη δημοσκόπηση της ΕΕ ότι δεν εμπιστεύεται την κυβέρνηση Παπανδρέου (μόνο το 21% δήλωσε ότι την εμπιστεύεται) να είναι μεν ανώτερο του μέσου όρου των «27» (67%), αλλά να υπολείπεται εκείνου των μεγάλων χωρών. Δεν εμπιστεύεται την κυβέρνησή του το 80% των Γερμανών, το 82% των Γάλλων, το 78% των Ισπανών και πάει λέγοντας. Η πολιτική που ασκούν οι κυβερνήσεις είναι καταφανές ότι προκαλεί χάσμα στις σχέσεις τους με τους πολίτες. Δεν πιστεύουν σε τίποτα πια οι Ελληνες, αν κρίνει κανείς από τις απαντήσεις τους στο «Ευρωβαρόμετρο». Πέρα από τα κόμματα και την κυβέρνηση που προαναφέραμε, το 73% των Ελλήνων δεν εμπιστεύεται τη Βουλή, το 60% δεν εμπιστεύεται πλέον ούτε την ΕΕ, το 74% δεν εμπιστεύεται ούτε καν τον ΟΗΕ. Η άρνηση επεκτείνεται παντού: το 56% δεν εμπιστεύεται τη Δικαιοσύνη, το 79% δεν εμπιστεύεται τις μεγάλες επιχειρήσεις, το 58% δεν εμπιστεύεται τα εκκλησιαστικά ιδρύματα, το 65% δεν εμπιστεύεται τα συνδικάτα. Το 78% των Ελλήνων δεν εμπιστεύεται την τηλεόραση, το 71% τον Τύπο, το 61% το ραδιόφωνο. Κατέρρευσε η ΕΕ στις συνειδήσεις των Ελλήνων. Το 79% πιστεύει ότι η άποψή τους δεν μετράει στην ΕΕ, το 71% θεωρεί ότι τα συμφέροντα της χώρας μας δεν λαμβάνονται υπόψη από την ΕΕ, το 64% δεν εμπιστεύεται την Κομισιόν, το 65% δεν εμπιστεύεται την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Ούτε καν το ευρωκοινοβούλιο δεν εμπιστεύεται το 58% των Ελλήνων, ενώ το αντίστοιχο ποσοστό κατά μέσο όρο στην ΕΕ των «27» είναι μόλις 37%. Πρόκειται για ριζική αλλαγή στάσης των Ελλήνων απέναντι στην ΕΕ, οι οποίοι έχουν πλέον την πιο εχθρική στάση απέναντι στην ΕΕ από όλες τις χώρες-μέλη της, υπολειπόμενοι ελάχιστα μόνο των Βρετανών. Και να σκεφθεί κανείς ότι μέχρι πέρυσι οι Ελληνες είχαν εμπιστοσύνη σε όλους αυτούς τους θεσμούς της ΕΕ! Η οικονομική δυσαρέσκεια δεν έχει όρια πλέον στην Ελλάδα και στις χώρες που πλήττονται σκληρότερα από την κρίση: το... 98% (!) των Ελλήνων εκφράζει την έντονη δυσαρέσκειά του για την κατάσταση της οικονομίας της χώρας μας, όπως και το 97% των Ισπανών και το 98% των Ιρλανδών, ενώ ο αντίστοιχος μέσος όρος της ΕΕ είναι αισθητά χαμηλότερος - 70%. Η τραγωδία της εργασίας αποτυπώνεται στις απαντήσεις των ερωτηθέντων. Το 98% των Ελλήνων και το 99% των Ισπανών θεωρούν κακή την κατάσταση της απασχόλησης στη χώρα τους, όπως και το 79% των πολιτών όλης της ΕΕ. Καμιά ελπίδα βελτίωσης της κατάστασης δεν έχουν οι Ελληνες. Το 78% προβλέπει επιδείνωση της εργασιακής και το 75% επιδείνωση της οικονομικής κατάστασης της χώρας μας, με μόνο το 6% να πιστεύει ότι τα πράγματα θα πάνε καλύτερα.

Τι αντιπαρατάσσει η αριστερά ;

Η δημοφιλία του καπιταλιστικού συστήματος - της ιδεολογίας της ελεύθερης αγοράς - υποχωρεί κατακόρυφα στην κορωνίδα του καπιταλισμού τις ΗΠΑ, αλλά αυξάνεται στην κομμουνιστική Κίνα. Σύμφωνα με δημοσκόπηση του GlobeScan σε είκοσι πέντε χώρες, σήμερα στις ΗΠΑ μόνο το 59% συμφωνούν ότι το καλύτερο στον κόσμο είναι το σύστημα της ελεύθερης αγοράς. Μόλις παραπάνω από τον μέσο όρο των 25 κρατών της έρευνας που είναι στο 54%. Οι υποστηριχτές του καπιταλισμού στις ΗΠΑ το 2002 έφταναν στο 80% του πληθυσμού. Αντίθετα η Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας, εμφανίζεται σαν μια από τις πιο ισχυρές υποστηρίχτριες του καπιταλισμού, με 68% θετικές γνώμες, έναντι του 66% το 2002. Επίσης η Βραζιλία του μέχρι πρόσφατα προέδρου Λούλα, βρίσκεται ψηλά σε υποστήριξη του καπιταλισμού με 68% θετικές γνώμες. Στην πρώτη θέση είναι η Γερμανία με 69%. (σε αυτές τις χώρες ο καπιταλισμός αναπτύσσεται, γι' αυτό και τον υποστηρίζουν περισσότερο) Στις πιο φανατικά «αντικαπιταλιστικές» χώρες του κόσμου συγκαταλέγεται η Γαλλία όπου μόνο το 30% απάντησαν στην σχετική ερώτηση ότι συμφωνούν «λίγο» ή «πολύ» με την ανωτερότητα του καπιταλιστικού συστήματος (ήταν 42% πριν από δέκα χρόνια). Η απώλεια απήχησης των ιδεών της ελεύθερης αγοράς, είναι σαφής ανάμεσα στους Αμερικανούς πολίτες που το εισόδημά τους είναι κάτω από τα 20.000 δολάρια. Από το 76% το 2002 έπεσε στο 44% μέσα σε ένα χρόνο. Και όπως υπογραμμίζει ο Economist, αυτή είναι και η μεγαλύτερη ζημιά ακόμα και από την αύξηση του χρέους και τη μείωση της παραγωγής που επιφέρει η οικονομική κρίση στον καπιταλισμό. Σε έναν καπιταλισμό που μπορεί να διαφέρει στην Κίνα - όπου είναι σκληρός αλλά φρέσκος ακόμα - από την Αμερική και τη Γαλλία που είναι ο αδίστακτος νεοφιλελευθερισμός, το σύστημα και οι ιδέες της ελεύθερης (ανεξέλεγκτης) αγοράς έχουν γενικά τρωθεί. Και το ερώτημα: Απέναντί του τι αντιπαρατάσσει σήμερα η Αριστερά; Ποια διαφορετική αφήγηση, ποιο συνεκτικό όραμα κοινωνικής δικαιοσύνης και αλληλεγγύης σε έναν κόσμο τόσο σύνθετο; Μα είναι τόσο φοβερό να πούμε για τον κομμουνισμό - την κατάργηση της ατομικής ιδιοκτησίας; Αφού πλέον ολοένα και περισσότεροι κυριολεκτικά δεν έχουν τίποτα, άρα δεν έχουν και τίποτα να χάσουν, μόνο να κερδίσουν έχουν

JPMorgan: Κέρδη-ρεκόρ στα 5,5 δισ. δολ., το α’ τρίμηνο

Ρεκόρ κερδών, με άλμα 67%, παρουσίασε η JPMorgan Chase, η δεύτερη μεγαλύτερη αμερικανική τράπεζα, υπερβαίνοντας τις εκτιμήσεις των αναλυτών, καθώς μειώθηκαν οι προβλέψεις για ληξιπρόθεσμα στεγαστικά δάνεια και πιστωτικές κάρτες.