Ακόμα το σκέφτεστε για στάση πληρωμών;

Δημοπρασία της Ελλάδας και διεθνής κηδεμονία

Για πρωτοφανή σε χώρα-μέλος της Ε.Ε. παρέμβαση κάνουν λόγο οι "Financial Times" σε δύο δημοσιεύματα. Μιλούν για "δημοπρασία" της Ελλάδας καθώς και για διεθνή κηδεμονία στον φοροεισπρακτικό μηχανισμό και στις πωλήσεις περιουσίας.

Οι Ευρωπαίοι ηγέτες διαπραγματεύονται μία συμφωνία που θα οδηγούσε σε μια χωρίς προηγούμενο εξωτερική παρέμβαση στην ελληνική οικονομία, συμπεριλαμβανομένων της διεθνούς εμπλοκής στην είσπραξη φόρων και στην ιδιωτικοποίηση κρατικής περιουσίας, με αντάλλαγμα νέα δάνεια διάσωσης για την Ελλάδα.

Πηγές που εμπλέκονται στις διαπραγματεύσεις δήλωσαν πως το πακέτο θα περιλαμβάνει και κίνητρα, ώστε οι ιδιώτες κάτοχοι ελληνικών ομολόγων να παρατείνουν οικειοθελώς το πρόγραμμα αποπληρωμής της Ελλάδας, καθώς και έναν ακόμα γύρο μέτρων λιτότητας.

Εδώ μια πολύ καλή ανάλυση από το "βαρύ πυροβολικό" των Financial Times, τον Wolfgang Munchau:


Δεν υπάρχουν soft λύσεις για την Αθήνα

Το ΔΝΤ λέει στην Ε.Ε.: Εάν δεν συμφωνήσετε σε νέο δανεισμό για το 2012, δεν θα ρισκάρουμε τα κεφάλαια των μετόχων μας, καταβάλλοντας την επόμενη δόση του παλαιού δανείου. Η εκταμίευση της δόσης είναι προγραμματισμένη για τις 29 Ιουνίου.
...
Έχω το προαίσθημα ότι η Ε.Ε. θα κάνει την πρώτη κίνηση και θα συμφωνήσει για νέο πακέτο δανεισμού, πιθανόν στη σύνοδο κορυφής του Ιουνίου. Μια πολιτική δήλωση πιθανότατα θα είναι επαρκής για να ξεκλειδώσει την πέμπτη δόση.
...
Το μερίδιο του ΔΝΤ στην εν λόγω δόση είναι λίγο περισσότερα από 3 δισ. ευρώ, αλλά οι πολιτικές επιπτώσεις μη καταβολής θα είναι καταστροφικές. Η Ολλανδία έχει ήδη απειλήσει να αποσυρθεί από το πρόγραμμα στήριξης της Ελλάδας και προσωπικά δεν βλέπω τη γερμανική Bundestag να ψηφίζει για δεύτερο δάνειο εάν το ΔΝΤ δεν έχει ήδη δηλώσει στήριξη.

Υπάρχει ένα θετικό στοιχείο στην όλη κατάσταση: βάζει τέλος στις σχετικά επικίνδυνες ψευδαισθήσεις των ήπιων επιλογών.

Μέχρι πρότινος, η Ε.Ε. δαπάνησε πολύτιμο χρόνο με τη συζήτηση για ηλίθιες λύσεις όπως μια ήπια αναδιάρθρωση ή reprofiling. Αυτές οι απαντήσεις στο ελληνικό πρόβλημα δεν κάνουν κάποια διαφορά στη διατηρησιμότητα του χρέους, αλλά ενέχουν σημαντικά ρίσκα.

Η σκληρή στάση του ΔΝΤ δείχνει τουλάχιστον στους Ευρωπαίους ότι δεν μπορούν να ξεμπλέξουν από την κρίση με "μισές" λύσεις.

Οι εναλλακτικές πλέον γίνονται όλο και πιο ξεκάθαρες: είτε η Ε.Ε. και το ΔΝΤ θα συνεχίσουν να χρηματοδοτούν την Ελλάδα για όσο χρειαστεί είτε η Αθήνα θα αναγκαστεί σε σκληρή χρεοκοπία. Δεν υπάρχει ενδιάμεση οδός. Κάποια μορφή εμπλοκής των ιδιωτών είναι πιθανή, ακόμη και επιθυμητή για πολιτικούς λόγους. Όμως, δεν θα είναι ουσιώδης σε όρους μείωσης της καθαρής τρέχουσας αξίας των ελληνικών ομολόγων.

Χρεοκοπία θα σημάνει και "κούρεμα" 50% - 70%. Υποπτεύομαι ότι οι ιδιώτες ομολογιούχοι θα έρθουν αντιμέτωποι με σχεδόν ολική απώλεια των κεφαλαίων τους. (σ.σ. κάτι που σημαίνει ότι θα χρεωκοπήσουν, γι' αυτό και οι τραπεζίτες αρνούνται οποιαδήποτε τέτοιο ενδεχόμενο με τόσο μεγάλη λύσσα) Σε αυτήν την περίπτωση, η πιθανότητα εξόδου της χώρας από το ευρώ είναι υψηλή.

Χρεοκοπία εντός της ευρωζώνης θα φέρει κάποια ανακούφιση στις αναχρηματοδοτήσεις του χρέους, αλλά το όφελος θα επισκιαστεί από τη ζημία στον χρηματοοικονομικό κλάδο και τον αποδεκατισμό των καταθέσεων.

Η καλύτερη στρατηγική για να υπάρξει ανάπτυξη υπό αυτές τις συνθήκες είναι μια μεγάλη πραγματική υποτίμηση του νομίσματος. Είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς πώς θα συμβεί αυτό χωρίς έξοδο από την ευρωζώνη. Από τη στιγμή όπου το χρηματοοικονομικό σύστημα είναι ήδη υπερβολικά πιεσμένο, το σχετικό κόστος μιας εξόδου ίσως είναι χαμηλότερο από το αντίστοιχο της παραμονής στην Ένωση. (σ.σ. Ο Munchau επαναλαμβάνουμε ότι δεν είναι κανένας τυχαίος, αλλά πρόκειται για πολύ εύστροφο αναλυτή της άρχουσας τάξης, που κατανοεί ότι ο καλύτερος τρόπος για να "πάρει μπρος" ο καπιταλισμός στην Ελλάδα είναι η έξοδος από το ευρώ και η υποτίμηση του νομίσματος, ώστε να ρημαχθούν "εμμέσως" οι εργάτες, αντί για αυτό που γίνεται τώρα με "άγριο" ρήμαγμα. Για επανάσταση βέβαια ούτε λόγος - ο Munchau είναι αλλεργικός σε τέτοιου είδους λύσεις, γι' αυτό και τον έχουν "είδωλο" εκεί στους Financial Times που δουλεύει)

Το προαίσθημά μου είναι ότι το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο θα αποτρέψει τη διάσπαση της ευρωζώνης σε αυτήν τη φάση και θα δεχτεί ένα νέο πρόγραμμα δανεισμού. Όταν όμως ολοκληρωθεί, θα έρθουμε αντιμέτωποι με την ίδια κατάσταση. Οι πολιτικοί στη βόρεια Ευρώπη θα πάθουν νέο "ταμπλά" και θα κάνουν αναφορές σε αναδιάρθρωση χρέους, αλλά εν τέλει, θα συμφωνήσουν για νέο δανεισμό εάν η Αθήνα ευθυγραμμίζεται με τις προϋποθέσεις.
...
Το ΔΝΤ έχει ενεργήσει σαν διαιτητής στη διαδικασία, διατηρώντας τα εμπλεκόμενα μέρη στη σωστή τροχιά, τόσο τους Έλληνες όσο και τους πιστωτές τους.

Φυσικά, θα έρθει κάποτε η ώρα όπου το παιχνίδι θα πρέπει να τελειώσει. Υποπτεύομαι ότι αυτό θα συμβεί κάποια στιγμή μεταξύ των ετών 2013 και 2016. Η Ελλάδα και ίσως και άλλες χώρες της ευρωπαϊκής περιφέρειας θα πρέπει να χρεοκοπήσουν, όμως οι βασικοί πιστωτές που θα έχουν απομείνει θα είναι οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις και το ΔΝΤ.

Οι πολιτικοί ηγέτες της Ε.Ε. θα πρέπει τότε να πάρουν μια δύσκολη απόφαση. Θα διαγράψουν το ελληνικό χρέος, γεγονός που θα αποτελέσει τεράστια δημοσιονομική μεταφορά; Ή θα επιτρέψουν τη διάσπαση της ευρωζώνης, γεγονός που επίσης θα αποτελέσει κολοσσιαία δημοσιονομική μεταφορά;

Η εκτίμησή μου είναι ότι θα διαλέξουν την πρώτη επιλογή, αναλαμβάνοντας το βάρος. Όμως, πλέον, μια ένωση στην οποία οι κυβερνήσεις και τα κοινοβούλια θα παραμένουν πλήρως ανεξάρτητα θα είναι πολιτικά απαράδεκτη. Οι δανείστριες χώρες θα αναζητήσουν αξιόπιστες πολιτικές εγγυήσεις, οι οποίες θα επεκτείνονται πέραν των κυβερνήσεων, όπως το πακέτο σταθερότητας και ανάπτυξης.

Guardian: Είναι πραγματικά «πολιτική αυτοκτονία» η χρεοκοπία;

Με αυτό τον τίτλο δημοσιεύθηκε χθες ένα άρθρο στην βρετανική εφημερίδα Guardian, με θέμα την κρίση στις αδύναμες δημοσιονομικά χώρες της Ευρώπης, Ελλάδα, Ιρλανδία, Πορτογαλία και Ισπανία, όπου υποστηρίζεται ότι μία ελληνική χρεοκοπία αν και βραχυχρόνια θα έχει δυσάρεστες συνέπειες, μακροχρόνια θα αποδειχθεί λυτρωτική για την οικονομία της χώρας.

Η λέξη χρεοκοπία είναι απαγορευμένη για τους αξιωματούχους της Ε.Ε. και της ΕΚΤ, που προειδοποιούν καθημερινά την Αθήνα ότι πρέπει να συνεχίσει με το πρόγραμμά της και να αποπληρώσει πλήρως και στην ώρα τους όλα τα δάνεια, διαφορετικά θα βρεθεί αντιμέτωπη με σοβαρές συνέπειες:

«Οι επενδυτές δεν πρόκειται να χρηματοδοτήσουν ποτέ ξανά την Ελλάδα και οι ξένες επιχειρήσεις δεν πρόκειται να επενδύσουν στη χώρα», επισημαίνουν. Πάντως, ακόμα και όσοι μπορούν να καταλάβουν ότι αυτή η απαίτηση είναι αδύνατο να ικανοποιηθεί από τον Έλληνα πρωθυπουργό, Γ. Παπανδρέου με την αδύναμη και διχασμένη κυβέρνησή του και με «ναυαγισμένη» ελληνική οικονομία, δεν μπορούν να χρησιμοποιήσουν τη λέξη χρεοκοπία αλλά κάνουν λόγο για «αναδιάταξη ή αναδιάρθρωση».

Το να παραδεχθεί μία κυβέρνηση ότι δεν μπορεί να αποπληρώσει τα χρέη της είναι μία βιώσιμη επιλογή για μία χώρα που έχει ξεμείνει πλέον από άλλες εναλλακτικές, όπως δείχνει η μελέτη των Borensztein και Panizza του ΔΝΤ οι οποίοι ερεύνησαν το σύνολο των χωρών που χρεοκόπησαν από το 1824 μέχρι το 2004 επικεντρώνοντας κυρίως στις βραχυχρόνιες και μακροχρόνιες συνέπειες που είχαν οι χρεοκοπίες για τις οικονομίες τους.

Το συμπέρασμά τους είναι πως: «Το οικονομικό κόστος (ενν. της χρεοκοπίας) είναι σημαντικό αλλά με σύντομη διάρκεια...ενώ σε όλες σχεδόν τις περιπτώσεις οι επιπτώσεις της χρεοκοπίας δεν ήταν ανιχνεύσιμες μετά από ένα με δύο χρόνια».

Η Αθήνα βρίσκεται λοιπόν σε αυτό το σημείο, όπου υπό το βάρος των ιστορικών περικοπών των δαπανών η οικονομία της έχει διαλυθεί ενώ οι επενδυτές είναι διατεθειμένοι να την χρηματοδοτήσουν με επιτόκιο γύρω στο 17%. Επομένως, γιατί η Ελλάδα δεν εγκαταλείπει τις προσπάθειες και δεν χρεοκοπεί;

Το κύριο αίτιο έχει να κάνει με τις τράπεζες και τις επιπτώσεις που θα είχε η ελληνική χρεοκοπία κυρίως στο γερμανικό, γαλλικό και ελληνικό τραπεζικό σύστημα που είναι κατά πολύ εκτεθειμένο στο ελληνικό χρέος. Αλλά η λύση θα ήταν να αντιμετωπιστούν οι τράπεζες, είτε με το να τους δοθούν περισσότερα χρήματα (σ.σ. αλλοίμονο - δεν έχουν πάρει αρκετά, χρειάζονται κι άλλα για να μη χρεωκοπήσουν. Ποιος είπαμε πληρώνει; Α ναι, τα "κορόιδα"), είτε απλά παίρνοντας τον έλεγχό τους – από το να σταυρωθεί η οικονομία.

Για τον Κώστα Λαβαπίτσα, έναν οικονομολόγο στη Σχολή Ανατολικών και Αφρικανικών Σπουδών που μόλις γύρισε από την Αθήνα, η κατάσταση αντιπροσωπεύει μοναχά ένα πράγμα. «Είναι ο θρίαμβος των τραπεζών» λέει. «Οι δανειστές εντός και εκτός Ελλάδας λαμβάνουν την προνομιακή μεταχείριση αντί για τον ελληνικό λαό».

Ξεκινούν οι απεργίες και στάσεις εργασίας κατά των ιδιωτικοποιήσεων

Σε 24ωρη πανελλαδική απεργία προχωρούν από σήμερα οι εργαζόμενοι του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου, που αντιδρούν στην ιδιωτικοποίησή του, ενώ για τον ίδιο λόγο προχωρούν σήμερα σε στάση εργασίας και οι εργαζόμενοι της Εταιρείας Ύδρευσης και Αποχέτευσης Θεσσαλονίκης από τις 12 έως τις 2:30 το μεσημέρι. Στο μεταξύ, η Ομοσπονδία Υπαλλήλων Λιμένων Ελλάδος έχει προγραμματίσει συνέντευξη Τύπου για σήμερα ενώ κινητοποιήσεις ξεκινούν και οι εργαζόμενοι στον ΟΤΕ

Οι οδηγοί των ΕΛ.ΤΑ. πραγματοποιούν επαναλαμβανόμενες απεργιακές κινητοποιήσεις από το βράδυ της Κυριακής και για πέντε μέρες, καταγγέλλοντας ότι δεν τους αποδίδονται σωστά τα ρεπό, ενώ μιλούν για ελλιπές προσωπικό.

Επίσης, η Ομοσπονδία Τραπεζοϋπαλλήλων Ελλάδας (ΟΤΟΕ) θα συμμετάσχει στο πανεργατικό Συλλαλητήριο της ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ, που θα γίνει στις 4 Ιουνίου 2011. Σημειώνεται, ότι η ΟΤΟΕ θα προχωρήσει σε καμπάνια ενημέρωσης της ελληνικής κοινωνίας για τις θέσεις και τις προτάσεις της ΟΤΟΕ, σχετικά με τη δημιουργία α ενός Δημόσιου Πυλώνα Τραπεζών. Ο προτεινόμενος Πυλώνας θα εγγυάται τον ρόλο του Τραπεζικού Συστήματος στην αναπτυξιακή πορεία της χώρας.

Για νέο δάνειο πάει και η Ιρλανδία

Το ενδεχόµενο να αναγκαστεί η Ιρλανδία να αναζητήσει και δεύτερο πακέτο στήριξης από την Ευρωπαϊκή Ενωση και το Διεθνές Νοµισµατικό Ταµείο, γιατί θα δυσκολευτεί να επιστρέψει στις διεθνείς αγορές την επόµενη χρονιά, υποστήριξε χθες ο υπουργός Μεταφορών της χώρας Λίο Βάραντκαρ. Δεν απέκλεισε µάλιστα το ενδεχόµενο η επιστροφή της Ιρλανδίας στις αγορές να µην είναι εφικτή ούτε και το 2013. Είναι η πρώτη φορά που µέλος της ιρλανδικής κυβέρνησης αφήνει δηµοσίως ανοιχτή την πιθανότητα να µην µπορέσει η Ιρλανδία να αντλήσει τα απαραίτητα κεφάλαια από τις αγορές, εξαιτίας των τσουχτερών σπρεντ στα ιρλανδικά οµόλογα.