Ηταν το τραγικό αποτέλεσμα του πογκρόμ που εξαπέλυσαν οι φασίστες, μετά τη δολοφονία ενός Ελληνα, που αντιστάθηκε σε απόπειρα κλοπής. Δολοφονία που χωρίς κανένα στοιχείο αποδόθηκε σε μετανάστες, για να φορτιστεί το κλίμα και να λυθούν τα χέρια των φασισταριών.
Τα ΜΜΕ φόρτισαν ακόμη περισσότερο αυτό το κλίμα, με ρεπορτάζ που απέδιδαν συλλογική ευθύνη στους μετανάστες, ενώ οι μπάτσοι εξαπέλυσαν το δικό τους πογκρόμ κατά των μεταναστών.
Αρκεί να αναφέρουμε δυο περιστατικά που έπεσαν στη δική μας αντίληψη, τα οποία βέβαια αποτελούν σταγόνα στον ωκεανό των όσων συνέβησαν.
Νεαρός μετανάστης, πρώην απεργός πείνας, κατεβαίνει από τα γραφεία της «Κ» για να πάρει τσιγάρα στο περίπτερο της γωνίας. Τέσσερις ασφαλίτες τον αρπάζουν και ενώ τους δείχνει τα χαρτιά του, του περνούν χειροπέδες και τον οδηγούν με τα πόδια στο Τμήμα του Αγίου Παντελεήμονα. Μόλις μπαίνουν μέσα, αρχίζουν να τον χτυπούν στο πρόσωπο, ενώ του δίνουν και μια ξεγυρισμένη κλοτσιά που τον βρίσκει κάτω από το γόνατο και του προκαλεί πρήξιμο.
Από εκεί οδηγείται στο Αλλοδαπών, απ' όπου αφέθηκε ελεύθερος σύντομα, επειδή στο μεταξύ κατάφερε να μας πάρει τηλέφωνο και παρεμβήκαμε στο διοικητή του Αλλοδαπών. Ο διοικητής του τοπικού Τμήματος, όπου συνέβη ο ξυλοδαρμός του μετανάστη... δεν ήξερε τίποτα και προσπαθούσε να τα μπαλώσει.
Σε σουβλατζίδικο επίσης στη γειτονιά μας, λίγο μετά τα μεσάνυχτα της Τρίτης, δυο μετανάστες περιμένουν να πάρουν τις παραγγελίες τους και καναδυό άλλοι τρώνε στους υπαίθριους πάγκους. Μπάτσοι της ΔΙΑΣ περνούν το δρόμο, σκαρφαλώνουν το πεζοδρόμιο από τη μεριά της Αγίου Μελετίου, βγάζουν προκλητικά τα κράνη και με ύφος χιλίων νταήδων απευθύνονται σε εκείνους που περίμεναν την παραγγελία: «Ποιον είπες, ρε, αδερφή;»! Φυσικά, δεν είχε ειπωθεί τίποτα. Ο μετανάστης που δέχτηκε την απειλή, ευτυχώς με χαρτιά, δε μάσησε: «Αμα είσαι μάγκας βγάλε τη στολή κι έλα», απάντησε στο μπάτσο. Μπήκαν στη μέση κι άλλοι και οι μπάτσοι αναγκάστηκαν να φύγουν.
Πόσα τέτοια περιστατικά έγιναν και δεν είδαν το φως της δημοσιότητας αυτές τις μέρες; Πόσους μετανάστες τσάκισαν στο ξύλο τα φασισταριά που βγήκαν παγανιά; Εδώ την Πέμπτη, λίγες ώρες μετά την εν ψυχρώ δολοφονία του 21 χρόνου μπαγκλαντεσιανού, έδερναν κόσμο στο κέντρο της Αθήνας και τα ΜΑΤ απλά παρακολουθούσαν. Λογικό ήταν να φτάσουν και στη δολοφονία. όταν είδαν ότι κανείς δεν τους μιλάει.
Τα όσα ξετυλίχτηκαν στην πορεία της Τετάρτης αποτελούν την άλλη όψη του ίδιου νομίσματος. Εγινε ολοκάθαρο ότι τα ΜΑΤ είχαν μια και μόνη εντολή: «Τσακίστε τους»! Συνηθισμένα ψιλοεπεισόδια έγιναν στο Σύνταγμα και αυτοί χτυπούσαν ταυτόχρονα την πορεία στην Πανεπιστημίου, από την αρχή μέχρι σχεδόν τα Προπύλαια. Πρώτα έριξαν άπειρα χημικά και χειροβομβίδες κρότου-λάμψης. Τα έριχναν πάνω στα κεφάλια των διαδηλωτών. Υστερα, μέσα στον καπνό έπεσαν πάνω σε ανθρώπους ζαλισμένους, που έβηχαν, που ήταν διπλωμένοι στα δύο ή πεσμένοι στο οδόστρωμα και άρχισαν να χτυπούν με δολοφονική μανία. Στα ουρλιαχτά τους και στον τρόπο με τον οποίο χτυπούσαν διέκρινες τη λύσσα. Ηταν αφιονισμένοι περισσότερο από κάθε άλλη φορά, σημάδι του ότι είχαν το ελεύθερο να το «γλεντήσουν». Χτυπούσαν με τις σιδερένιες λαβές των γκλομπ που τα κρατούσαν ανάποδα, με τις ασπίδες, με τις μεταλλικές «φυσούνες», με τ' άρβυλα. Χτυπούσαν κυρίως στα κεφάλια. Γι' αυτό έχουμε τόσα ανοιγμένα κεφάλια. Γι' αυτό έχουμε ένα 30χρονο παλικάρι να χαροπαλεύει ακόμα στην εντατική του νοσοκομείου της Νίκαιας. Χτυπήθηκε άγρια και πολλές φορές στο κεφάλι, όπως είπαν οι γιατροί και είναι ευτύχημα που δεν έμεινε επί τόπου. Η κατάσταση του είναι ακόμα κρίσιμη, όταν γράφεται αυτό το ρεπορτάζ.
Η εντολή φυσικά και ήρθε από την κυβέρνηση. Εχουμε πείρα από διαδηλώσεις και ξέρουμε πώς εξελίσσονται τα πράγματα. Η απεργιακή πορεία ήταν πολύ μικρότερη από τις προηγούμενες και ο κόσμος χωρίς ιδιαίτερη διάθεση. Αυτό εκτίμησαν και γι' αυτό δοκίμασαν μια άσκηση προληπτικής τρομοκρατίας σε μεγάλη κλίμακα, προκειμένου να στείλουν κόσμο φοβισμένο στα σπίτια του.
Κράτος και φασιστικές συμμορίες είναι συγκοινωνού-ντα δοχεία. Και τα ΜΜΕ κάνουν την αβάντα τους, με τα δήθεν αντικειμενικά ρεπορτάζ τους. Οταν οι φασίστες ή οι ΜΑΤάδες «ξεφύγουν», όταν το αίμα είναι παραπάνω από το «κανονικό», τότε θυμούνται να ζητήσουν ευθύνες, για να φέρουν τα πράγματα σε μια ισορροπία. Και βέβαια, δεν πρέπει να τρομάξουμε από τη δολοφονική μανία του αστικού κράτους και των οργάνων του. Πρέπει να βρισκόμαστε συνέχεια στους δρόμους. Να σταματήσει, όμως, και το κλαψούρισμα για τους «ειρηνικους» διαδηλωτές που χτύπησαν τα ΜΑΤ, ενώ οι «ταραξίες» διέφυγαν. Να σταματήσει το παραμύθι. Δυόμισι χρόνια μετά τις ζωογόνες φωτιές του Δεκέμβρη του 2008, είναι ντροπή να μιλάμε ενάντια στη λαϊκή αντιβία, ακόμα και όταν εκδηλώνεται με μειοψηφικό τρόπο. Αντίθετα, είναι καιρός ν' αρχίσουμε να οργανωνόμαστε και για τις μάχες του δρόμου.
Η νεολαία το Δεκέμβρη απέδειξε ότι μπορεί να υπάρξει αντιμετώπιση των ορδών των πραιτοριανών του κράτους, όταν υπάρξει μαζική συμμετοχή στην αντίσταση.
Αυτό πρέπει να γίνει, για να μη θρηνήσουμε θύματα, για να μην έχουμε ανθρώπους στην εντατική.
Πηγή: Εφημερίδα "Κόντρα"
Δημοσίευση σχολίου