Το καινούργιο στοιχείο έρχεται στην δημοσιότητα από την ιστοσελίδα tvxs και όχι απλώς δεν αφήνει καμιά αμφιβολία για το μπατσάδικο κατασκεύασμα που έστειλε στα κάγκελα του Κορυδαλλού τον φοιτητή –για τους δικαστές πάντα οι καταθέσεις των μπάτσων είναι αξιόπιστες γ’ αυτό διάταξαν την προφυλάκιση του φοιτητή- αλλά αναγκάζει τον υπουργό προστασία του Συστήματος ή αλλιώς υπουργό Μπάτσων και Καταστολής –αν έχει την παραμικρή τσίπα επάνω του- να βγεί δημόσια και να τοποθετηθεί για την καινούργια ενέργεια των υφισταμένων του.
Πιο συγκεκριμένα στο tvxs.gr μίλησε μία από τους αυτόπτες μάρτυρες, που έτυχε να βρίσκεται μπροστά στο περιστατικό χωρίς να γνωρίζει από πριν το θύμα της σύλληψης:
«Βρισκόμουν στην Πανεπιστημίου, στο ύψος της οδούς Αμερικής, και είδα μια διμοιρία να μεταφέρουν το Φώτη, να τον καθίζουν στο πεζοδρόμιο και να του περνάνε χειροπέδες. Ήταν ήρεμος, δεν έφερε κάποια αντίσταση.
Στη συνέχεια είδα κάποιον άλλο αστυνομικό, που δεν ήταν προηγουμένως στη διμοιρία, να φέρνει μια τσάντα και να την αφήνει πίσω από την πλάτη του Φώτη, ο οποίος δε φάνηκε να το είχε αντιληφθεί. Μετά πάνε να τον σηκώσουν, ανοίγουν την τσάντα, του λένε "τι έχεις εδώ;" και αυτός –τρομερά έκπληκτος- αρχίζει να φωνάζει "δεν είναι δικιά μου, δεν είναι δικιά μου".
Ήταν τελείως σαστισμένος και σε κάποια φάση τον σπρώχνουν προς τον τοίχο, χτυπώντας τον από πίσω. Εκεί υπήρξε βία, τον είχαν κολλήσει στον τοίχο, αλλά αυτός δεν μπορούσε να κάνει τίποτα, τα είχε χαμένα», τονίζει η αυτόπτης μάρτυρας.
Οι άνδρες των ΜΑΤ τον έσερναν στο δρόμο, τον ξυλοκόπησαν και τον ψέκασαν στο πρόσωπο με χημικά, ενώ η απάντηση ενός στις διαμαρτυρίες του 21χρονου ότι η τσάντα δεν του ανήκει, ήταν μάλλον αφοπλιστική: «Δεν πειράζει. Ένα δωράκι από μας...»!
Με την ευκαιρία διαβάστε τη συγκλονιστική μαρτυρία του Φώτη Δήμου στην εφημερίδα Ελευθεροτυπία:
Κατεβαίνοντας την Πανεπιστημίου για να φύγω, πήρα τη μητέρα μου τηλέφωνο για να μην ανησυχεί. Κοίταξα τις αναπάντητες κλήσεις της στο κινητό. Η ώρα ήταν 1.33. Ακούω εκρήξεις. Ένα τεράστιο μπουλούκι αναρχικών κατέβαινε από το Σύνταγμα προς το μέρος μου. Όλοι έτρεχαν. Και πίσω μας τα ΜΑΤ. Φορούσα μια μπλούζα και το παντελόνι της φόρμας. Και μια ιατρική μάσκα κρεμασμένη προληπτικά στο λαιμό. Μπροστά μου ήταν ο Βασ. Αθανασόπουλος. Του δίνω την ταυτότητα, το δίπλωμα, το πάσο και το κλειδί του αυτοκινήτου να μη μου πέσουν.
Ξαφνικά άρχισαν να επιτίθενται τα ΜΑΤ από δεξιά κι αριστερά. Ρίχνοντας πολλά χημικά μέσα στον κόσμο. Πανικοβλήθηκα. Ζαλίστηκα κι έπεσα κάτω. Προσπαθώντας να σηκωθώ έφαγα την πρώτη κλοτσιά από έναν ΜΑΤατζή. Είδα πολλούς επάνω μου, δεν θυμάμαι πόσους. Με χτυπούσαν. Κλοτσιές στο κεφάλι, σ' όλο το σώμα. Με ψέκαζαν στο πρόσωπο με χημικά. Ο ένας με τραβάει στο πεζοδρόμιο. Ουρλιάζοντας "κάτσε κάτω. Σκάσε. Τα χέρια πίσω". Μου φόρεσε χειροπέδες. Ένας άλλος κουβαλάει ένα σακίδιο. "Τι είναι αυτό ρε; Για να δούμε ρε τι έχει μέσα". Απάντησα πως δεν είναι δικό μου. Το άνοιξε. Είχε μολότοφ.
Με σέρνανε στην Πανεπιστημίου μέχρι τα Χαυτεία. Με πετάγανε πάνω στα κολονάκια. Μία ολόκληρη διμοιρία με χτυπούσε βρίζοντας: "Βρομιάρη, μαλάκα, σκάσε. Θα σε γα....... στη φυλακή σκουπίδι". Επειδή φώναζα ότι δεν είναι δικά μου. Ο ψηλός από δεξιά απαντάει "δεν πειράζει. Ένα δωράκι από μας...". Στα Χαυτεία περίμενα γονατιστός μέχρι να έρθει το περιπολικό. Όταν με χτυπούσαν θυμάμαι που φώναξε ένας "μην τον ακουμπάτε, κάμερες".
Βρίσκομαι προφυλακισμένος στη ΓΑΔΑ, στον 7ο όροφο. Ανάμεσα σε κατηγορούμενους για ληστείες και ναρκωτικά. Μας έφεραν όλους μαζί, αλλά κράτησαν μόνο εμένα. Δεν πίστευα ότι μπορεί να μου συμβεί. Είπαν ότι αντιστάθηκα στη σύλληψη, ενώ με κλοτσούσαν στο κεφάλι και με ψέκαζαν. Με κατηγορούν για την ιατρική μάσκα. Και για μια τσάντα με μολότοφ που δεν είναι δική μου.
Εδωσα αίμα για τους αστυνομικούς που χτύπησαν στου Ρέντη. Ένας κολλητός μου είναι ΜΑΤατζής που δούλευε στην πορεία. Και με κατηγορούν ότι πήγα στην πορεία για να τους χτυπήσω. Συνέλαβαν τον πιο άσχετο».
Δημοσίευση σχολίου