Ακόμα να καταλάβουμε ότι πρέπει να κάνουμε στάση πληρωμών,οπότε μας κοροιδεύουν καθημερινά

Αν παρατηρήσετε την "υπερασπιστική" γραμμή αυτών που δε θέλουν να προχωρήσουμε σε στάση πληρωμών και έξοδο από το ευρώ, διαρκώς μας λέμε ένα πράγμα: Ότι "αν γίνουν αυτά τα πράγματα, τότε θα έρθει η καταστροφή". Λες και τώρα όλα πάνε καλά (βέβαια, αν το δεις από την οπτική γωνία του πιστωτή που θησαυρίζει με τους τόκους που πληρώνεται κανονικά, την ίδια ώρα που η κοινωνία "στραγγίζεται" ολοένα και περισσότερο, τότε πράγματι "όλα πάνε καλά").

"Αν φύγουμε από το ευρώ, θα φτωχύνουμε". Λες και αν μείνουμε στο ευρώ θα πλουτίσουμε. Δεν είναι τυχαίο που μιλούν για ανάκαμψη, για ανάπτυξη, αλλά μένουν μόνο στα λόγια.

Το να έχει μια χώρα όπως η Ελλάδα ένα νόμισμα όπως το ευρώ, είναι σα να ρίχνει ένας γεωργός τσιμέντο στο χωράφι του, και μετά να "εκπλήσσεται" που οι σπόροι που ρίχνει δε φυτρώνουν.

Μα πώς να φυτρώσουν; Οι σπόροι για να φυτρώσουν θέλουν χώμα, δε μπορούν να φυτρώσουν στο τσιμέντο.

Έτσι και στο καπιταλιστικό σύστημα, το οποίο υπερασπίζονται χωρίς να το πολυκαταλαβαίνουν (αυτά τα δύο πάνε συνήθως μαζί στην περίπτωση που μιλάμε για υπερασπιστές του καπιταλισμού που ανήκουν στις κατώτερες τάξεις του πληθυσμού):

Για να υπάρξει καπιταλιστική ανάπτυξη, θα πρέπει να επενδυθούν κεφάλαια από τους ιδιοκτήτες τους (τους κεφαλαιοκράτες). Για να επενδύσει κεφάλαια ο κεφαλαιοκράτης, πρέπει να πειστεί ότι θα έχει κέρδος. Για να γίνει αυτό σήμερα, θα πρέπει να ρημαχθούν μέχρι αηδίας οι εργάτες, ώστε να μειωθεί το λεγόμενο "εργατικό κόστος".

Η επιστροφή στη δραχμή θα συνοδευτεί από μια υποτίμηση, που θα μειώσει εμμέσως τους μισθούς. Έτσι θα προσελκυθούν όμως κεφάλαια για επενδύσεις, και θα "κινηθεί η αγορά" που τώρα καταρρέει. Η επιστροφή στην [καπιταλιστική] ανάπτυξη περνά μέσω του ρημάγματος των εργατών.

Αν δεν σας αρέσει αυτό, πάμε σήμερα κιόλας για την επανάσταση και τον κομμουνισμό, την κατάργηση της ατομικής ιδιοκτησίας. Εγώ είμαι μέσα - στην πραγματικότητα, αφού είναι να ρημαχθούμε "έτσι κι αλλιώς", τουλάχιστον να πολεμήσουμε για χατίρι μας, για αυτά που συμφέρουν εμάς, όχι για το χατήρι και τα συμφέροντα άλλων.

Δε θέλετε επαναστάσεις και κομμουνισμούς; Ε τουλάχιστον όμως μη μας λέτε ότι θα σπείρετε σπόρους στο τσιμέντο ως "λύση" για να υπάρξει "σοδειά" (γιατί αυτό δε λειτουργεί και πλέον αυτό είναι ξεκάθαρο για όλους). Και ούτε να συμπεριφέρεστε σαν κάτι ξεπεσμένους ευγενείς, που τυχαίνει να έχουν χάσει όλη τους την περιουσία, αλλά παρόλα αυτά ντύνονται και συμπεριφέρονται λες και εξακολουθούν να είναι πάμπλουτοι, διότι δε θέλουν να αποδεχτούν ότι έχουν φτωχύνει.

«Αντιμετωπίστε την αλήθεια…», λέει Γερμανός διευθυντής εφημερίδας στον Γ. Παπανδρέου

Ανοιχτή επιστολή στον πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου απευθύνει ο διευθυντής της εφημερίδας Ηandelsblatt Γκάμπορ Στάινγκαρτ, με την οποία τον καλεί να παραδεχτεί ότι η χώρα έχει ουσιαστικά φτάσει στα όρια στάσης πληρωμών.
...
Στιγματίζει τις προηγούμενες κυβερνήσεις ότι οδήγησαν τη χώρα στην καταστροφή, φορτώνοντας στο ελληνικό κράτος 340 δις χρέος, που ισοδυναμεί με 155πλάσιο των κερδών των 60 μεγάλων επιχειρήσεων της χώρας.
...
η πικρή αλήθεια, την οποία εσείς και όσοι θέλουν να βοηθήσουν την Ελλάδα, πρέπει να παραδεχτείτε είναι: Η βοήθεια δεν βοηθά. Η χώρα βυθίζεται όλο και βαθύτερα στο τέλμα».

Υπενθυμίζει ότι η εφημερίδα του, Handelsblatt, είχε πρωτοστατήσει πριν από ένα χρόνο στην καμπάνια για την αγορά ελληνικών ομολόγων, σε μια προσπάθεια να συνδράμει για να σπάσει ο φαύλος κύκλος της μείωσης της εμπιστοσύνης και αύξησης των επιτοκίων. Διαπιστώνει ωστόσο ότι «αυτός ο κύκλος επιταχύνεται, δεν επιβραδύνεται» και ότι κανένα κράτος δεν μπορεί να πληρώσει επιτόκια 16%. Με τέτοια επιτόκια, που είναι «το αναισθητικό των επενδυτών», οι επενδυτές συνυπολογίζουν ήδη απώλεια μέρους της επένδυσής τους.
...
η χώρα δεν μπορεί να εξυγιανθεί με περικοπές, ούτε με συνεχείς νέες ενέσεις πιστώσεων από την ΕΕ. «Πλησιάζει η μέρα που και το υγιές σώμα παραιτείται», λέει ο κ. Στάινγκαρτ. «Αν η ελληνική οικονομία είχε ένα μάτι, θα έκλαιγε. Αν μπορούσε να πει μόνον μία λέξη, θα φώναζε: σταματήστε! Πλησιάζει η μέρα που είναι εφιάλτης για τους επενδυτές. Τότε η λέξη ‘στάση πληρωμών’ θα είναι στα στόματα όλων», προειδοποιεί ο κ. Στάινγκαρτ. Εκτιμά ότι ο αντίκτυπος στις αγορές θα είναι τρομακτικός, αλλά θα είναι και ορόσημο για μία νέα πορεία της χώρας με το βάρος στις επενδύσεις και όχι την εξυπηρέτηση των δανείων με νέα δάνεια. Επικαλείται το παράδειγμα της Αργεντινής του 2001, του Μεξικού στις αρχές της δεκαετίας του 80 και της Γερμανίας μετά το Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο, υπογραμμίζοντας ότι «υπάρχει ζωή μετά το θάνατο, αυτό ισχύει κυρίως για υπερχρεωμένα κράτη».

Ο διευθυντής της Ηandelsblatt λέει αλήθειες, ωστόσο η σκέψη του είναι πολιτικά αφελής - δε μπορεί να αντιληφθεί δύο βασικές αλήθειες:

Α) Οι πολιτικές "λιτότητας" (με ή και χωρίς ΔΝΤ και μνημόνια) έχουν ως στόχο να μειώσουν το εργατικό κόστος, να εξαθλιώσουν δηλαδή τους εργάτες, έτσι ώστε να γίνουν πιο θελκτικοί για τους κεφαλαιοκράτες, που θα μπορέσουν να επενδύσουν αργότερα τα κεφάλαια τους με πολύ μεγαλύτερα περιθώρια κέρδους. Αυτό προς το παρόν προχωράει, άρα τα μέτρα ΔΕΝ έχουν αποτύχει, έχουν πετύχει αυτό το στόχο.

Β) Ακόμα και η ίδια η Γερμανία έχει παραδεχτεί ότι ουσιαστικά η Ελλάδα έχει μπει σε καθεστώς "ελεγχόμενης χρεωκοπίας" (ο όρος αυτός μάλιστα δεν είναι δικός μου, πρωτοχρησιμοποιήθηκε αν δεν κάνω λάθος...από το Spiegel):

Ένας βασικός στόχος των μέτρων είναι να μην αφήσουν την Ελλάδα να προβεί σε στάση πληρωμών, προκειμένου να προστατευτούν οι ντόπιες και οι ξένες τράπεζες, εις βάρος μας). Η Ελλάδα βέβαια έχει χρεωκοπήσει, αλλά έως ότου οι τράπεζες αρπάξουν αρκετά "πακέτα σωτηρίας", "ασημικά του κράτους", κτλ προκειμένου να αντέξουν τις -αναπόφευκτες- απώλειες που θα έχουν, θα συνεχίσουν να υποκρίνονται ότι δεν υπάρχει χρεωκοπία, και ότι τάχα προσπαθούν... να την αποφύγουν! (χαχα - εδώ γελάνε). Ο κόσμος προς το παρόν τα χάφτει αυτό αμάσητο, οπότε ΚΑΙ σε αυτό το σημείο τα μέτρα είναι επιτυχημένα, όχι αποτυχημένα (αν το δει κανείς από την πλευρά της άρχουσας τάξης, ειδικά των τραπεζών).

«Στη Γερμανία το Μνημόνιο θα προκαλούσε επανάσταση»

«Αν τα μέτρα αυτά εφαρμοζόταν στην Γερμανία την επόμενη μέρα θα γινόταν επανάσταση», δήλωσε ο πρόεδρος του Συμβουλίου Οικονομικών Εμπειρογνωμόνων και σύμβουλος της Γερμανικής της Κυβέρνησης και Βουλής, Καθηγητής Βόλφγκανγκ Φραντς.

Ο κ. Φραντς μιλώντας στη Φρανκφούρτη κατά τη διάρκεια της συνάντησης των μελών της Λέσχης των Μητροπολιτικών Επιμελητηρίων της Ε.Ε., όπου συμμετείχε ο πρόεδρος του ΕΒΕΑ Κ. Μίχαλος εκτίμησε ότι οι όροι του Μνημονίου, που εφαρμόζονται στην Ελλάδα είναι ιδιαίτερα σκληροί αλλά ταυτόχρονα και αναποτελεσματικοί.

Το πρόβλημα για τον Μίχαλο και γενικά για ένα σημαντικό κομμάτι το βιομηχανικού κεφαλαίου στην Ελλάδα, ΔΕΝ είναι βέβαια το ρήμαγμα των εργατών (άλλωστε, ο Μίχαλος εδώ και χρόνια πρωτοστατεί στο ρήμαγμα αυτό). Το πρόβλημα τους είναι πως οι χρεωκοπημένες τράπεζες ρουφάνε τα πάντα, και δε δανείζουν τίποτα, ενώ παράλληλα οι εργάτες είναι τόσο πολύ ρημαγμένοι που δε μπορούν να καταναλώσουν τίποτα, και έτσι αρκετοί βιομήχανοι χτυπιούνται και αυτοί.

Χανς Βέρνερ Ζιν (Ifo): Ανταγωνιστική η Ελλάδα, αν φύγει από την ευρωζώνη

O επικεφαλής του γερμανικού Ινστιτούτου Οικονομικών Ερευνών (Ifo) θεωρεί πως εάν η Αθήνα παραμείνει στην ευρωζώνη, θα «σκοτώσει» τις επιχειρήσεις που «φτιάχνουν» την οικονομία της.

«Η Ελλάδα θα πρέπει να φύγει από το κοινό νόμισμα», δηλώνει στην κυριακάτικη έκδοση της Frankfurter Allgemeine, ο επικεφαλής του Ινστιτούτου Οικονομικών Ερευνών (Ifo), με έδρα το Μόναχο Χανς Βέρνερ Ζιν.

Σημειώνει χαρακτηριστικά πως «εάν η Ελλάδα φύγει από το ενιαίο νόμισμα, θα μπορούσε να κάνει υποτίμηση και ως εκ τούτου θα γίνει πιο ανταγωνιστική».

Καταλήγει, λέγοντας ότι η Ελλάδα αντιμετωπίζει μια οικονομική κρίση και στις δύο περιπτώσεις δηλαδή και στο σενάριο της εσωτερικής υποτίμησης και στην έξοδο από την ευρωζώνη.

Βαρύ φόρο στο ακριβό ευρώ πληρώνουν οι ελληνικές εξαγωγές

Προσκόμματα στην έντονα ανοδική κίνηση των τελευταίων μηνών φαίνεται ότι επέφερε το σκληρό ευρώ τον Μάρτιο, σύμφωνα με ανάλυση του Πανελληνίου Συνδέσμου Εξαγωγέων και του Κέντρου Εξαγωγικών Ερευνών και Μελετών (ΚΕΕΜ).

Ωραίο το σύστημα των Γερμανών με το ευρώ:

Και τι έγινε αν χώρες χρεωκοπούν, ή αν οι λαοί πεινάνε; Η Γερμανία προχωρά, ελέγχει νομισματικά την κατάσταση στην ευρωζώνη, και αξιοποιεί τη χρεωκοπία της Ελλάδας (στο βαθμό που την ελέγχει - "ελεγχόμενη χρεωκοπία"), προκειμένου να διαμορφώνει την ισοτιμία του ευρώ σύμφωνα με τα συμφέροντα της: Ανεβαίνει το πετρέλαιο; Άσε το ευρώ να ανέβει κι αυτό, ώστε να έχουμε σχετικά φτηνό πετρέλαιο για τις βιομηχανίες μας. Και όταν το ευρώ ανέβει σε τόσο υψηλό επίπεδο που ούτε η Γερμανία μπορεί πλέον να το αντέξει, τότε το ρίχνουμε "αξιοποιώντας" την Ελλάδα, την Ιρλανδία, κτλ

29 Απριλίου 2011
Το ευρώ οδεύει προς το 1,50 δολάριο - Αγγιξε υψηλά 17μήνου

Επιτάχυναν το ομαδικό τους ράλι τις δύο τελευταίες ημέρες το ευρώ, το πετρέλαιο και ο χρυσός, καθώς το δολάριο ακολουθεί την ακριβώς αντίθετη πορεία και υποχωρεί.

Μπορεί η Γερμανία να αντέξει -στις σημερινές συνθήκες- αυτή την ισοτιμία; Όχι. Άρα...

06 Μαϊου 2011
To δημοσίευμα του Spiegel έριξε την ισοτιμία του ευρώ

Υποχώρησε η ισοτιμία του ευρώ έναντι του δολαρίου και των υπόλοιπων ξένων νομισμάτων το απόγευμα της Παρασκευής, μετά το δημοσίευμα του γερμανικού Spiegel περί ενδεχόμενης οικειοθελούς αποχώρησης της Ελλάδας από τη ζώνη του ευρώ.

Το λένε μόνοι τους ότι θέλουν να δώσουν χρόνο και χρήμα στις τράπεζες, ώστε να μαζέψουν αρκετά κεφάλαια προκειμένου να αντέξουν την αναπόφευκτη χρεωκοπία, αλλιώς θα χρεωκοπήσουν. Και οι λαοί κάθονται και τους κοιτάνε σα χάνοι την ίδα ώρα που αυτοί επιδίδονται ανοιχτά και απροκάλυπτα σε πλιάτσικο...

New York Times: Η αναπόφευκτη πτώχευση της Ελλάδας

«Το πραγματικό πρόβλημα είναι οι περικοπές κεφαλαίου στις ευρωπαϊκές τράπεζες», λέει η Γουίτνεϊ Ντεμπεβουάζ, συνεργάτης της Arnold & Porter και πρώην αξιωματούχος της Παγκόσμιας Τράπεζας, η οποία έχει εμπειρία ως δικηγόρος σε χώρες που οδηγήθηκαν σε αναδιάρθρωση.

Όπως λέει η Ντεμπεβουάζ, στις αρχές της δεκαετίας του 1980, μεγάλες αμερικανικές τράπεζες δεν άντεχαν να παραδεχθούν ότι είχαν χάσει τεράστια ποσά στις χώρες της Λατινικής Αμερικής λόγω της κρίσης χρέους.

«Υπήρξε μια πενταετής περίοδος χρονοτριβής, ενώ η Citibank και άλλες τράπεζες ξαναέχτιζαν κεφάλαιο. Τελικά υπήρξε μια αναδιάρθρωση του χρέους και οι τράπεζες αντιμετώπισαν τις απώλειές τους», λέει η Ντεμπεβουάζ.

Έχουμε δει ότι οι τράπεζες, ειδικά οι ξένες, ήδη ξεφορτώνονται τα ελληνικά ομόλογα χρέους που κατέχουν. Επειδή όμως ακόμα ΔΕΝ είναι 1005 έτοιμες, θέλουν κι άλλο χρόνο+χρήμα. Ως εκ τούτου, αντιδρούν φανατικά σε κάθε συζήτηση περί κουρέματος, αναδιάρθρωσης, κτλ (πόσο μάλλον στάσης πληρωμών) μέχρις ότου αρπάξουν όλα τα κεφάλαια που χρειάζονται.

Η ΕΚΤ, ώς το ανώτατο όργανο του ευρωπαικού τραπεζικού κεφαλαίου, έφτασε στο σημείο να εκβιάζει ανοιχτά τους πάντες, προκειμένου να αποτρέψει καθυστερήσει το μοιραίο:

ECB Threatens Greek Funding

Τhe European Central Bank warned it may pull the plug on funding for Greek banks in the event of any restructuring of Greece's government debt, an escalation in what until now has been a behind-the-scenes dispute with euro-zone governments over the best way to handle Athens's fiscal crisis.

Διάσταση ΕΚΤ και Γερμανίας για ενδεχόμενη ελληνική αναδιάρθρωση

Ενώ η γερμανική κυβέρνηση υποστηρίζει μια επιμήκυνση για τα ελληνικά ομόλογα και μείωση των επιτοκίων, η ΕΚΤ αντιδρά έντονα σε ένα τέτοιο βήμα.

Την ίδα ώρα, στη Γερμανία αυξάνεται το ρεύμα του λεγόμενου "ευρωσκεπτικισμού", όπως και σε όλη την ευρωζώνη βέβαια. Αλλά και παγκοσμίως "ο κάθε καπιταλιστής είναι μόνος του" πλέον και "εναντίον όλων των άλλων". Ο καπιταλισμός επιστρέφει στις ρίζες του - αλλά περισσότερα γι' αυτό σε επόμενο ποστ (όταν έχω χρόνο - άγνωστο βέβαια το πότε θα γίνει αυτό)

Η «κοινή γνώμη»… πιέζει την Μέρκελ

Η δημοσκόπηση δείχνει ότι μόλις το 20% των ερωτηθέντων κατανοούν τους λόγους που οδήγησαν το Βερολίνο στην παροχή βοήθειας στην Ελλάδα (μέσω του πακέτου των 110 δισ. ευρώ που δόθηκε από την ΕΕ και το ΔΝΤ). Αντίθετα οι μισοί εξ αυτών (47%) αντιτάσσονται στη δανειακή ενίσχυση της Ελλάδας παρέχοντας στη γερμανίδα καγκελάριο Αγκελα Μέρκελ ένα ακόμα έρεισμα για να υποστηρίξει σκληρές θέσεις έναντι της χώρας μας.