Tο σύστημα δεν εκσυγχρονίζεται, μόνο ανατρέπεται

Δεν πρόλαβε καλά καλά να ζεστάνει την υπουργική του καρέκλα στο υπουργείο οικονομικών ο Εθ. Βενιζέλος και την "κοινωνική του ευαισθησία" για την οποία έκανε τόσο λόγο στην τελευταία του ομιλία στην βουλή μας την έδειξε με τις πρώτες αποφάσεις του. Κι ενώ χαρατσώνει για μια ακόμα φορά  τα λαϊκά στρώματα έχει το θράσος αυτό το ξεζούμισμα του λαού να το παρουσιάσει  και σαν επιτυχία του αφού όπως λέει κατόρθωσε στο eurogroup που του ζητούσαν «μέτρα 5 δις ευρώ» αυτός «κατάφερε να τα περιορίσει στα 3,8 δις ευρώ».

Από την άλλη ντόπιοι και ξένοι εκπρόσωποι των πλουτοκρατών προσπαθούν να τρομοκρατήσουν τον ελληνικό λαό να δείξει ανοχή στα μέτρα που τον εξαθλιώνουν.

«Δυστυχώς το δίλλημα που αντιμετωπίζει η χώρα εξακολουθεί να παραμένει απλό. Πτώχευση ή επώδυνη προσαρμογή και μεταξύ των δύο η επιλογή της δεύτερης λύσης είναι αναπόφευκτη» μας είπε ο των Βασίλης Ράπανος, Πρόεδρος της Εθνικής Τράπεζας Ελλάδας.
(Λεπτομέρεια: Η αμοιβή του Βασίλη Ράπανου, ως Προέδρου του Διοικητικού Συμβουλίου της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδας, είναι ετησίως 423.750 ευρώ. Οπως έγραφε και ο  Μπρεχτ: «Αυτοί που κλέβουν το ψωμί από το τραπέζι, κηρύττουν τη λιτότητα»…)

«Δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική λύση για τον ελληνικό λαό παρά οι θυσίες», ανέφερε ο Γιούνκερ για να συμπληρώσει ο Μπαρόζο: «Αν υπήρχε μια ευκολότερη οδός εξόδου από την κρίση θα την είχαμε πάρει, αλλά δεν υπάρχει».

Πράγματι, στο καθεστώς των ευρωμονοπωλίων και στο πλαίσιο του καπιταλισμού δεν υπάρχει φιλολαϊκή διέξοδος, μόνο νέα δεινά και απόλυτη φτώχεια και εξαθλίωση είναι το εφιαλτικό μέλλον που ετοιμάζουν στο λαό. Η καπιταλιστική κρίση αναδεικνύει με έντονο τρόπο αυτή την αλήθεια και «βοηθάει» να συνειδητοποιηθεί από ευρύτερα λαϊκά στρώματα πως η μοναδική φιλολαϊκή διέξοδος είναι αυτή που περνάει από την αποδέσμευση από την ΕΕ και η λαϊκή εξουσία. Οι θυσίες του λαού σε αυτή την κατεύθυνση και αξίζουν και πιάνουν τόπο.

Στην ουσία έχουν δίκιο. Στο καθεστώς των ευρωμονοπωλείων και της δικτατορίας της αστικής τάξης που βιώνουμε πράγματι δεν μπορεί να υπάρξει φιλολαϊκή λύση. Σ’ αυτό το καθεστώς μόνο νέα δεινά και απόλυτη φτώχεια και εξαθλίωση είναι το εφιαλτικό μέλλον που ετοιμάζουν στο λαό.  Γ’ αυτό επιμένουμε να λέμε. Ότι αυτό το σύστημα δεν εκσυγχρονίζεται, μόνο ανατρέπεται. Και σ’ αυτή την κατεύθυνση πρέπει να παλέψουμε.