Τερατώδεις οι συνέπεις του τρομονόμου
Με πόνο ψυχής κατήγγειλε ότι μετά την ανακοίνωση της απόφασης στην αίθουσα του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων, άντρες των ΜΑΤ την εμπόδισαν με χρήση βίας και κλομπ να αγκαλιάσει το παιδί της. Οι τερατώδεις άλλωστε συνέπειες εφαρμογής των τρομονομων που ψήφισαν ΠΑΣΟΚ και Νέα Δημοκρατία φάνηκαν στις εξοντωτικές ποινές που επιβλήθηκαν στους κατηγορούμενους της υπόθεσης.
Με ανακοίνωση τους που διάβασαν στην αίθουσα της ΕΣΗΕΑ οι γονείς των κατηγορουμένων δήλωσαν ότι «αυτή η δίκη ήταν η πρώτη που έγινε με τον τρομονόμο 2» και εξέφρασαν το φόβο τους ότι βάσει του νόμου αυτού, μόνο βαρύτατες καταδίκες, χωρίς καν την ύπαρξη υποτυπώδους αποδεικτικού υλικού, θα ακολουθήσουν στις δίκες που θα γίνουν στο μέλλον. Υπογράμμισαν πως ήταν «άδικη, στυγνή, εξοντωτική, παράλογη, αυθαίρετη, απάνθρωπη, εκδικητική» η αντιμετώπιση των παιδιών τους. Και δεν ζήτησαν άλλο από την εγρήγορση των πολιτών για τη διαφύλαξη των δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών που αποδεικνύεται ότι απειλούνται.
Ορισμένες φράσεις μιλούν από μόνες τους: «Μαύρη σελίδα για τη δημοκρατία και τη δικαιοσύνη». «Καταστολή κοινωνικών προβλημάτων». «Αναλγησία». «Ανούσια, ανύπαρκτα και χωρίς σωστή αξιολόγηση στοιχεία». «Πολύ ανησυχητικό φαινόμενο». «Συμβολικά παραδειγματική τιμωρία στο πνεύμα της συλλογικής ευθύνης». Είναι ορισμένες μόνο από τις γλαφυρές περιγραφές που έδωσαν οι συνήγοροι των καταδικασθέντων.
Δεν είναι χωρίς σημασία ότι στο βήμα βρέθηκαν και οι συνήγοροι των κατηγορουμένων που απαλλάχθηκαν και αφέθηκαν ελεύθεροι, οι οποίοι όπως είπαν, αισθάνθηκαν την ανάγκη να συνδράμουν στην ενημέρωση του κοινού για τη διαδικασία στην οποία διεξήχθη η δίκη στο Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων.
Δεν είναι οι συνήθεις φραστικές υπερβολές των δικηγόρων. Η Κωνσταντίνα Καρακατσάνη, η 20χρονη που καταδικάστηκε σε κάθειρξη 11 ετών και μάλιστα χωρίς αναστολή, παρά την αντίθετη εισήγηση του εισαγγελέα, βρίσκεται σήμερα στη φυλακή χωρίς να της έχει γνωστοποιηθεί τι έπραξε! Όπως κατήγγειλε η συνήγορος της, Ζωή Κωνσταντοπούλου, το δικαστήριο ακόμη και κατά την εκφώνηση της ποινής, δεν προσδιόρισε με τρόπο κατανοητό στο ακροατήριο τις ενέργειες της καταδικασθείσας και επιφυλάχθηκε να εξηγήσει αφού καθαρογραφεί η απόφαση.
Ο Σπύρος Φυτράκης, συνήγορος του Παναγιώτη Αργύρου, στον οποίο ανακοινώθηκε ποινή κάθειρξης 37 ετών και 4 μηνών, ανέλυσε μια μεθοδολογία, που όπως είπε πρώτη φορά στα 40 χρόνια που ασκεί δικηγορία συνάντησε: Όταν έφτανε η ώρα να παρέλθει το 18μηνο της προφυλάκισης του νεαρού, του ασκήθηκε μία πρόσθετη δίωξη, η οποία βασίστηκε αποκλειστικά σε μια επιστολή που δημοσιεύτηκε στο διαδίκτυο! Με βάση τα όσα γράφονταν εκεί, του αποδόθηκε η ηθική αυτουργία για τα δέματα που περιείχαν εκρηκτικά και συνολικά άλλα 18 κακουργήματα. «Πρόκειται για τη βαρύτερη προσέγγιση που έχω δει ποτέ να γίνεται σε κατηγορούμενο», υποστήριξε ο δικηγόρος.
Όπως σημείωσε ο Κώστας Παπαδάκης, η ηχογράφηση και απομαγνητοφώνηση σε καθημερινή βάση των πρακτικών της δίκης (αυτό δηλαδή που θεωρείται δεδομένο ακόμη και στις συνεδριάσεις των Δημοτικών Συμβουλίων) δεν εγκρίθηκε από το δικαστήριο, με την ακατανόητη για τέτοιας πολιτική; βαρύτητας υπόθεση δικαιολογία του υψηλοί κόστους. «Αυτό θα συνέβαλε στην άμεση δημοσιοποίηση των τεκταινομένων στη δίκη», είπε ο Κ. Παπαδάκης, όμως τελικά δεν πραγματοποιήθηκε, αλλά «αν ο κόσμος παρακολουθούσε τι γινόταν εκεί κάτω, δεν θα είχε η υπόθεση αυτή την κατάληξη». Και ο Κ. Πα-παδάκης ανέφερε για παράδειγμα πως «επί 45 συνεδριάσεις δεν ακούστηκε ποτέ το όνομα ενός κατηγορουμένου από ένα μάρτυρα. Το μόνο που ακούστηκε ήταν δακτυλικά αποτυπώματα σε κινητά αντικείμενα και προσωπικές σχέσεις».
Η εφαρμογή του τρομονόμου στη συγκεκριμένη περίπτωση οδηγεί αντικειμενικά στον εκφοβισμό της νεολαίας μέσω των βαρύτατων ποινών, εύιε η δικηγόρος Λννη Παπαρούσου. Και πρόσθεσε πως «η πολιτική ευθύνη διακρίνεται σαφώς από την ποινική και τη νομική ευθύνη», σχολιάζοντας ότι πολιτικές δηλώσεις δεν είναι κοινωνικά αποδεκτό να οδηγούν σε καταδικαστικές αποφάσεις.
Τη δική της ερμηνεία κατέθεσε η Μαρίνα Δαλιάνη: Αναφερόμενη στους χειρισμούς της υπόθεσης από την ΕΛΑΣ και την πολιτική ηγεσία του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη, υπογράμμισε ότι οι κινήσεις των αστυνομικών και οι ανακοινώσεις στον Τύπο, όταν συμελήφθησαν οι κατηγορούμενοι υπήκουαν στο στόχο να έρθει προεκλογικά στην κυβέρνηση μια αντιτρομοκρατική επιτυχία.
Αίσθηση προκάλεσε η συντομότατη παρέμβαση του συνηγόρου Δημήτρη Κατσαρή, που είπε πως «σε αυτή τη δίκη έμαθα από τους κατηγορούμενους τρεις λέξεις με άλφα: Αγώνας, αλληλεγγύη, αξιοπρέπεια».
Σημειωτέον, οι καταδικασθέντες άσκησαν έφεση και θα δικαστούν σε δεύτερο βαθμό σε χρόνο που ακόμη δεν έχει καθοριστεί.
Πηγή: Γιώργος Λαγουτάρης - Εφημερίδα "Πριν" 31/7
Και από την εφημερίδα "Δρόμος της Αριστεράς" 30/7 ρεπορτάζ του Νίκου Ταυρή
Οι δικαστές επανέφεραν το ιδιώνυμο αδίκημα και το νόμο 509
«Όστις επιδιώκει την εφαρμογή ιδεών εχουσών ως έκδηλον σκοπόν τη διαβίαιων μέσων ανατροπην του κρατούντος κοινωνικού καθεστώτος ή την απόσπασιν μέρους εκ τον όλου της Επικρατείας, ή ενεργεί υπέρ της εφαρμογής αυτών προσηλυτισμόν τιμωρείται με φυλάκισιν τουλάχιστον έξι μηνών. Προς τούτοις επιβάλλεται δια της αποφάσεως και εκτοπισμός ενός μηνός μέχρι δύο ετών εις τόπον εν αυτή οριζόμενον. Μετά τας αυτάς ποινάς τιμωρείται και όστις επωφελούμενος απεργίας ή λοκ - άουτ, προκαλεί ταραχάς ή συγκρούσεις».
Ιδιώνυμο Ελ. Βενιζέλου, ν.4229/1929
Κάθε κυβέρνηση, η εκάστοτε κυβέρνηση και όχι κάποιο δικαστήριο, έχει την δυνατότητα να διαλύει κάθε κόμμα που κατά την κρίση της επιδιώκει «αμέσως ή εμμέσως την εφαρμογήν ιδεών εχουσών ως έκδηλον σκοπόν την δια βίαιων μέσων ανατροπήν του πολιτεύματος, του κρατούντος κοινωνικού συστήματος ή την απόσπαοιν μέρους εκ του όλου της επικρατείας». Οι ποινές ήταν θανατική ποινή ή ισόβια κάθειρξη για όσους επεδίωκαν την εφαρμογή των ιδεών που η διάδοση τους απαγορευόταν.
Αναγκαστικός Νόμος 509/7947
Στις εποχές του Ιδιώνυμου και του εμφυλιακού νόμου 509 μας γύρισε το δικαστικό σώμα με την απόφαση του για την υπόθεση Συνομωσία Πυρήνων της Φωτιάς. Αυτό δήλωσε ο Κώστας Παπαδάκης, συνήγορος υπεράσπισης του Α. Μητρούσια, στην πρόσφατη συνέντευξη τύπου που παραχώρησαν οι συνήγοροι υπεράσπισης των κατηγορουμένων της υπόθεσης. Ο κ. Παπαδάκης μίλησε για νέο καθεστώς καταστολής όπου όποιος αντιστέκεται πάει φυλακή και δεν δίστασε να τονίσει ότι «στις δίκες των βομβιστών της Χούντας οι κατηγορούμενοι τιμωρήθηκαν με ελαφρύτερες ποινές από ό,τι οι κατηγορούμενοι για την υπόθεση των Πυρήνων της Φωτιάς.
Βαρύ κατηγορώ από τους γονείς
Την ίδια στιγμή, με φωνή που έτρεμε, σε μια αίθουσα που τηρούσε σιγή ιχθύος, η κ. Χατζημιχελάκη, μάνα του Χ. Χατζήμιχελάκη, καταδικασθέντος σε 25 χρόνια κάθειρξη, διάβασε την από κοινού δήλωση των γονέων των καταδικασθέντων. «Ήταν μια απόφαση άδικη, στυγνή, εξοντωτική, παράλογη, αυθαίρετη, απάνθρωπη και εκδικητική. Ήταν μια απόφαση που βασισμένη στη ναζιστική λογική της συλλογικής ευθύνης στοχοποίησε πρόσωπα με βάση μόνο την ιδεολογία τους», τονίζοντας παράλληλα ότι «η απόφαση αυτή ήταν ειλημμένη πριν της έναρξη της δίκης και εξυπηρέτησε πολιτικές σκοπιμότητες».
Και πρόσθεσε στον ίδιο τόνο: «Εξαντλώντας τα όρια της λογικής και διατρέχοντας τους διαδρόμους του παραλόγου μοίρασαν 130 χρόνια φυλακή, αναγνωρίζοντας ότι δεν υπήρξε φυσική παρουσία κανενός των κατηγορουμένων στις υποτιθέμενες εκρήξεις. Η Δικαιοσύνη, λοιπόν, τιμωρεί βάναυσα και καταστρέφει ανελέητα νέους ανθρώπους με εικασίες και συμπεράσματα και όχι για πράξεις και αφήνει ατιμώρητους τους εμπλεκόμενους σε τεράστια πολιτικά και οικονομικά σκάνδαλα, τα οποία βάζουν σε κίνδυνο και τις ζωές ανθρώπων και τις συνταγματικές δομές της χώρας».
Δίκη με αντισυνταγματικό νόμο και πολλές παρατυπίες
Στις δηλώσεις των δικηγόρων ξεκαθαρίστηκαν πολλές πτυχές της δίκης που από ό,τι φαίνεται θα μείνει στα δικαστικά χρονικά σαν η δίκη των αποτυπωμάτων. Οι δικηγόροι τόνισαν ότι με βάση τα όσα διαδραματίστηκαν στην δίκη, το δικαστικό σώμα θέτει τον εαυτό του σε πορεία απονομιμοποίησης στα μάτια της κοινωνίας. Και αυτό, γιατί δέχτηκε να δικάσει τους κατηγορούμενους με ένα νόμο αντισυνταγματικό, τον «τρομονόμο νο2» της Ν.Δ. και ενώ επρόκειτο για πολιτική δίκη που δικάζεται σε μεικτά ορκωτά δικαστήρια, οι κατηγορούμενοι δικάστηκαν στο τριμελές εφετείο κακουργημάτων. Ακριβώς όπως όριζε το Ιδιώνυμο και ο ν. 509.
Επίσης, το δικαστήριο δεν δέχτηκε να κρατηθούν ηχογραφημένα πρακτικά της δίκης για να μην γίνουν γνωστά στην κοινή γνώμη τα όσα ελάμβαναν χώρα στο δικαστήριο. Χαρακτηριστικό των συνθηκών διεξαγωγής της δίκης ήταν και το γεγονός ότι γινόταν σε ειδικά διαμορφωμένο χώρο των φυλακών Κορυδαλλού όπου οι συνήγοροι δεν είχαν καμία διευκόλυνση και όσοι ήθελαν να συμμετέχουν στο ακροατήριο φακελώνονταν, αφού όση ώρα ήταν μέσα στην δικαστική αίθουσα παρακρατούνταν οι ταυτότητες τους και οι αστυνομικές αρχές κρατούσαν φωτοτυπημένα αντίγραφα. Περιττό να τονίσουμε ότι η δίκη γινόταν υπό καθεστώς κρατικής τρομοκρατίας, αφού όλοι οι χώροι του δικαστηρίου ήταν ασφυκτικά γεμάτοι από αστυνομικούς διαφόρων υπηρεσιών και από άνδρες των ΜΑΤ.
Πρωτόγνωρο για τα δικαστικά χρονικά και το γεγονός ότι κατά την ανάγνωση της απόφασης, που σημειωτέων υπήρξε κατά πολύ αυστηρότερη από την εισαγγελική πρόταση, δεν υπήρξε καμία δικαιολόγηση της από τη μεριά των δικαστών. Μάλιστα, όταν οι συνήγοροι ζήτησαν από τους δικαστές να εκθέσουν το σκεπτικό της απόφασης τους, αυτοί τους παρέπεμψαν στην καθαρογραφή της απόφασης.
«Πρόκειται για τη μελανότερη εμπειρία που έχω βιώσει ως συνήγορος», είπε χαρακτηριστικά η Ζ. Κωνσταντοπούλου, συνήγορος της Κ. Καρακατσάνη. Η κ. Παπαρούσου και ο κ. Φυτράκης, επισήμαναν ότι το δικαστήριο αρνήθηκε να αναγνωρίσει στον Χ. Χατζημιχελάκη και στον Π
Αργυρού το ελαφρυντικό της μετεφηβικής ηλικίας, παρά το γεγονός ότι πρόκειται για αντικειμενική προϋπόθεση. «Πρόκειταιγια τη βαρύτερη προσέγγιση κατηγορουμένου που έχω δει σε τόσα χρόνια εμπειρίας μου», τόνισε ο κ. Φυτράκης.
Ηθικός αυτουργός κατά δικαστική φαντασία
Μάλιστα, οι δικηγόροι κατήγγειλαν ότι υπήρξε φρονηματική δίωξη των κατηγορουμένων και σαφής παραβίαση των δικαιωμάτων τους. Στην περίπτωση του Χ. Χατζημιχελάκη, λίγο πριν επέλθει το 18μηνο που θα αποφυλακιζόταν, του αποδόθηκε ο ρόλος του διευθυντή της οργάνωσης, γεγονός που για το δικαστήριο σήμαινε ότι ήταν ηθικός αυτουργός όλων των ενεργειών και παράλληλα του αύξησε την ποινή κατά 30 χρόνια. Και όλα αυτά για μια πολιτική δήλωοη που έκανε μέσω του Διαδικτύου, όσο ήταν προφυλακισμένος. Τόνισαν ότι είναι απαράδεκτο νομικά η δικογραφία να συμπληρώνεται κατά τη διάρκεια της δίκης και να απαγγέλλονται νέες κατηγορίες μόνο και μόνο για να μην αποφυλακιστεί ο κατηγορούμενος. Από την άλλη, καταδικάστηκε για ηθική αυτουργία βάσει εικασιών και όχι βάσει αποδείξεων ή μαρτυριών.
Διώκονται και οι δικηγόροι
Οι συνήγοροι κατήγγειλαν, επίσης, το γεγονός ότι παραπέμφθηκαν για απείθεια, καθώς σεβάστηκαν την επιθυμία των εντολέων τους να αποχωρήσουν από την αίθουσα, όπως ακριβώς έκαναν και οι ίδιοι οι κατηγορούμενοι. Εντύπωση προκάλεσε ότι ο πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών, κ. Αδαμόπουλος αρνήθηκε να παραχωρήσει την αίθουσα του ΔΣΑ για τη συνέντευξη, γεγονός που σχολιάστηκε αρνητικά από τους δικηγόρους. Απόδειξη της συναδελφικής αλληλεγγύης ήταν ότι στη συνέντευξη παρευρέθηκαν και οι συνήγοροι όσων αθωώθηκαν.
Παραβρέθηκαν, επίσης, ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Δημήτρης Παπαδημούλης, τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, Νίκος Βούτσης και Χριστόφορος Παπαδόπουλος, ο δημοτικός σύμβουλος Αθήνας με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ, Π. Κωνσταντίνου και η συγγραφέας Μάρω Δούκα.
Δημοσίευση σχολίου