"Γιατί ξεσηκώθηκαν στο Λονδίνο";

"Γιατί ξεσηκώθηκαν στο Λονδίνο";

Νομίζω ότι ακόμα και η άρχουσα τάξη ξέρει πολύ τον λόγο - εδώ ένα απόσπασμα από "Τα Νέα":

Οι ταραχές σημειώθηκαν ενώ αυξάνεται η δυσφορία στη Βρετανία για τις μεγάλες περικοπές στις δημόσιες δαπάνες και τις αυξήσεις φόρων με στόχο να περιοριστεί το δημοσιονομικό έλλειμμα
...
Πολιτικοί και η αστυνομία επέρριψαν την ευθύνη για τα επεισόδια σε κοινούς κακοποιούς, όμως κάτοικοι του Τότεναμ (Βόρειο Λονδίνο), όπου ξέσπασαν οι ταραχές, τις απέδωσαν σε τοπικές εντάσεις και στην οργή των κατοίκων για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν στην καθημερινότητά τους.
Είκοσι έξι αστυνομικοί τραυματίστηκαν, από τους οποίους οκτώ χρειάστηκε να νοσηλευθούν, όταν μια ειρηνική διαμαρτυρία για τον πιθανόν τυχαίο θάνατο ενός νεαρού στη διάρκεια αστυνομικής επιχείρησης πήρε βίαιη τροπή.
...
«Το Τότεναμ είναι μια υποβαθμισμένη περιοχή. Η ανεργία είναι πολύ, πολύ υψηλή, ο κόσμος είναι απογοητευμένος και θυμωμένος», λέει η 49χρονη Ουζοντίνμα Ουίγκουε, μια καθαρίστρια που απολύθηκε πρόσφατα. «Ξέρουμε ότι αυτή η κυβέρνηση μας έχει κάνει θύματα, ξέρουμε πως η κυβέρνηση μας παραμελεί», είπε ένας άλλος μεσήλικας, αρνούμενος να πει το όνομά του. «Πώς μπορείς να ρίχνεις στην ανεργία ένα εκατομμύριο νέους και να περιμένεις να μείνουν αδρανείς;».

Πολλά μέλη εθνικών μειονοτήτων κατοικούν στο Τότεναμ, το οποίο περιλαμβάνει περιοχές με την υψηλότερη ανεργία στο Λονδίνο. Εχει επίσης ιστορικό φυλετικών εντάσεων, καθώς οι ντόπιοι νεαροί, ιδιαίτερα οι μαύροι, αντιδρούν στους αστυνομικούς που τους σταματούν για να τους ελέγξουν. Το 1985 είχε σημειωθεί μία από τις χειρότερες ταραχές στην ιστορία της Βρετανίας, έπειτα από τον θάνατο ενός κατοίκου από αστυνομικούς. Οι ταραχές του Μπρόντγουοτερ Φαρμ, όπως αποκλήθηκαν (από την ονομασία ενός συγκροτήματος κατοικιών), είχαν οδηγήσει στην άγρια δολοφονία με μαχαίρι ενός αστυνομικού και στον τραυματισμό σχεδόν 60 άλλων. Η δημοσιογράφος και κάτοικος του Τότεναμ Ριζουάνα Χαμίντ, η οποία είχε καλύψει τις ταραχές του 1985, είπε ότι οι βιαιότητες της νύκτας του Σαββάτου θύμισαν εκείνες τις ταραχές. «Το κλίμα έχει αλλάξει, όμως τα θέματα εξακολουθούν να είναι τα ίδια», είπε στο BBC. Εκανε λόγο για την απελπισία, τη φτώχεια, αλλά και την ανικανότητα της αστυνομίας να αποσαφηνίσει τις συνθήκες υπό τις οποίες σκοτώθηκε την περασμένη εβδομάδα ο 29χρονος Μαρκ Ντάγκαν, για τον οποίο πραγματοποιήθηκε η αρχικά ειρηνική διαδήλωση. 

Στην Αγγλία η ανεργία των νέων είναι πάνω από 20%, σε μια ακόμα ένδειξη ότι ειδικά η νέα γενιά είναι μια "χαμένη γενιά" όπως την αποκαλούν οι ίδιοι οι κυβερνώντες και τα φερέφωνα τους.

Ο καπιταλισμός εφαρμόζει αυτή τη στιγμή μια κολοσσιαίων διαστάσεων "δημιουργική καταστροφή", στην προσπάθεια του να κάνει πιο "ανταγωνιστικούς" (φτωχούς) τους εργάτες της Δύσης, και έτσι να αυξήσει τα ποσοστά κέρδους των κεφαλαιοκρατών.

Έτσι, δεν υπάρχουν επενδύσεις, και ούτε πρόκειται να υπάρξουν, μέχρι ότου οι εργάτες να δεχτούν λόγω πείνας μια "επιστροφή στο μεσαίωνα".

Οι κοινωνίες εκεί γυρίζουν, μιας και αυτό συμφέρει την άρχουσα τάξη. Νομίζω όμως ότι "λογαριάζουν χωρίς τον ξενοδόχο". Ακόμα και στην Αγγλία, που ειδικά μετά τη Θάτσερ το λαϊκό κίνημα είχε συντριβεί, βλέπουμε μεγάλες κινητοποιήσεις, έστω και τοπικά (όπως η σημερινή). Και δεν είναι τυχαίο που οι κινητοποιήσεις αυτές βασίζονται κυρίως στη νέα γενιά, μιας και ειδικά οι νεότεροι συνειδητοποιούν ότι ΑΝ βρουν δουλειά, θα εργάζονται στη φτώχεια. Η κυβέρνηση και η αστυνομία "πιάστηκαν στον ύπνο" πριν μερικούς μήνες, όταν οι φοιτητές βγήκαν στο δρόμο.

Ποιος ξεχνά άραγε και την επίθεση στον καλοζωισμένο βουτιρομπεμπέ Κάρολο και την Καμίλα στη Ρολλς Ρόις; Αυτό νομίζω ήταν μια στιγμή με μεγάλη συμβολική σημασία:

Αυτοί νόμιζαν ότι ο λαός θα μείνει με σταυρωμένα χέρια απέναντι στο ρήμαγμα του, την ίδια στιγμή που τα διάφορα παράσιτα -όπως οι γαλαζοαίματοι- τριγυρνάνε με τουαλέτες και λιμουζίνες. Διαψεύδονται.

Τώρα οι εξεγέρσεις αυτές επεκτείνονται - και δεν είναι βέβαια μόνο η Αγγλία, είναι ακόμα η Χιλή, ακόμα και το Ισραήλ (κάτι που θα φαινόταν ακόμα πιο απίθανο από την Αγγλία πριν λίγο καιρό).

Θα σταματήσουν αυτές οι εξεγέρσεις;

Όχι βέβαια.

Θα γενικευτούν ακόμα περισσότερο. Εκτός και αν νομίζετε ότι στους λαούς αρέσει η μεσαιωνικού τύπου εξαθλίωση. Η εκμετάλλευση πλέον σπάει το ένα ρεκόρ μετά το άλλο (κάτι που απεικονίζεται και από τους σχετικούς δείκτες κοινωνικών ανισοτήτων, που οι ίδιοι οι κυβερνώντες υπολογίζουν ότι είναι σε ολοένα και πιο εξωφρενικά επίπεδα).

Και ποια είναι η πρόταση της άρχουσας τάξη; Ποια είναι η κοινωνία που προσπαθεί να οικοδομήσει ως "όραμα" για το μέλλον; Μήπως άραγε έχουν σκοπό να "πατήσουν φρένο";

Όχι. Αντίθετα, πατάνε γκάζι. Και αυτό δεν αφήνει κανένα άλλο περιθώριο στους λαούς παρά να τους ανατρέψουν, ως μοναδική λύση.

Οτιδήποτε άλλο οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στον αφανισμό πολλών από εμάς, και στην "φτωχοποίηση" των υπόλοιπων.

Άρα λοιπόν θα ξεσηκωθούν οι λαοί;

Και βέβαια. Απλά μένει να δούμε αν και πόσο θα μπορέσουν να οργανωθούν, ιδεολογικά και πολιτικά.

Τα "ξεσπάσματα" όπως αυτό που βλέπουμε στην Αγγλία δεν είναι παρά "εμβρυακού" τύπου κινητοποιήσεις, και φανερώνουν ότι ακόμα δεν υπάρχει η ωριμότητα εκείνη που θα μπορούσαν να δώσουν οι αντίστοιχοι Ιακωβίνοι ή Μπολσεβίκοι του σήμερα.

Και γι' αυτό θα ξεσπούν όλο και πιο συχνά μεγάλες μάχες , από τις τεράστιες λαϊκές μάζες που ο καπιταλισμός εξαθλιώνει - όμως το αποτέλεσμα αυτών των μαχών, πόσο μάλλον ολόκληρου του πολέμου, δεν είναι καθόλου βέβαιο.

Ο κόσμος ολόκληρος είναι "ανάστατος", διότι απλούστατα η άρχουσα τάξη προωθεί μια κοινωνία με μια χούφτα ολιγάρχες να εξουσιάζουν ένα σωρό εξαθλιωμένους εργάτες.

Οι εργάτες θα τους αντιπαλέψουν - αυτό είναι ιστορικά εξακριβωμένο. Θα νικήσουν όμως; Πότε; Πώς; Πόσες ήττες θα δέχονται ακόμα μέχρι να πετύχουν την πρώτη σημαντική νίκη τους, που θα αποτελέσει "καταλύτη' για να αλλάξει η "ψυχολογία"; Πόσο καιρό θα τους πάρει να δημιουργήσουν μια πολιτική οργάνωση, με συγκροτημένο ιδεολογικό όραμα για το μέλλον;

Και πώς θα αντιμετωπίσουν στο μεταξύ την αναπόφευκτη επίθεση της άρχουσας τάξης εναντίον τους;

Μερικές ακόμα ειδήσεις:

Spoiler:

Άντε και στην Ιταλίας...Θα γίνει και εκεί..."της Αγγλίας":

ΕΚΤ: Συγκεκριμένες απαιτήσεις από Ιταλία με αντάλλαγμα τη στήριξη

 Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) έθεσε συγκεκριμένους όρους στην Ιταλία ως αντάλλαγμα για την υποστήριξή της, αποκαλύπτει σήμερα η εφημερίδα «Ιλ Κοριέρε ντέλα Σέρα», αναφέροντας τα αιτήματα για ταχείες ιδιωτικοποιήσεις, κυρίως των δημοτικών εταιρειών, και για μια μεταρρύθμιση της αγοράς εργασίας.

Σύμφωνα με την «Κοριέρε», η ΕΚΤ ζητάει από την Ιταλία να επιταχύνει την απελευθέρωση της οικονομίας της και την ιδιωτικοποίηση των δημοτικών εταιρειών, οι οποίες στην Ιταλία συχνά διαχειρίζονται τις δημόσιες μεταφορές, την αποκομιδή των απορριμμάτων, τη διανομή ηλεκτρικού και φυσικού αερίου κ.λπ..

Η ΕΚΤ μιλάει επίσης για πρώτη φορά, σύμφωνα με την «Κοριέρε», για την ανάγκη να μεταρρυθμιστεί η ιταλική αγορά εργασίας, μπαίνοντας σε λεπτομέρειες: «Λιγότερη αυστηρότητα στις συμβάσεις αόριστης διάρκειας, παρεμβάσεις στη δημόσια απασχόληση, τροποποίηση ενός συστήματος βασισμένου στην ακραία ευελιξία των νέων και των υποαπασχολούμενων έναντι μιας πλήρους προστασίας των άλλων, συμβάσεις εργασίας που να προωθούν την παραγωγικότητα».

Επενδυτές είμαστε, απλά δεν κάνουμε παραγωγικές επενδύσεις, αλλά ήρθαμε για να πάρουμε ότι ασημικά υπάρχουν σε τιμές-χώμα. Τώρα που πέφτει και το χρηματιστήριο, θα κάνουμε πλιάτσικο, καθώς θα τα πάρουμε όλα για ένα κομμάτι ψωμί

Όλο το Χρηματιστήριο κοστίζει 42 δισ. ευρώ, όσο κόστιζαν το 2007 η Εθνική με την Coca Cola!

 Όταν, σήμερα, τα δύο τρίτα των εισηγμένων εταιρειών διαπραγματεύονται σε επίπεδα σχέσης τιμής προς λογιστική αξία, χαμηλότερα της μονάδος και άρα αξίζουν πολύ περισσότερο εάν διαλυθούν και τα υπάρχοντά τους πωληθούν κομμάτι - κομμάτι στην ελεύθερη αγορά, παρά από ό,τι κοστίζουν στο χρηματιστηριακό ταμπλό, γιατί να μπούμε στον κόπο μίας απολογιστικής προσέγγισης στο ζήτημα της πορείας του Χρηματιστηρίου Αξιών, τα τελευταία χρόνια;

Όταν, τέλος, μια κορυφαία ελληνική βιομηχανική επιχείρηση, όπως η ΔΕΗ, κοστίζει στο χρηματιστηριακό ταμπλό περίπου 1,8 δισ. ευρώ και η αξία μόνον των αποθεμάτων λιγνίτη που κατέχει αποτιμάται σε 55 δισ. ευρώ, γιατί να ασχολούμεθα με την υπόθεση που λέγεται ελληνικό Χρηματιστήριο;

Δώστε κι άλλα για τις τράπεζες - και τι έγινε αν εσείς εξοντωθείτε;

Loss Warning για τις ελληνικές τράπεζες το 2011 – Οι ζημίες θα αγγίξουν τα 5,5 δις ευρώ……με βάση το καλό σενάριο

 Η χειρότερη χρονιά στην ιστορία των τραπεζών θα αποδειχθεί το 2011 αν και δεν αποκλείεται το 2012 να είναι εξίσου κακό…
Με βάση το δεδομένο πλέον ότι οι τράπεζες θα εμπλακούν στην αναδιάταξη του χρέους είναι ξεκάθαρο ότι όλο το 2011 ανατρέπεται και οι τράπεζες εκτιμάται ότι θα εμφανίσουν ζημίες 5,52 δις ευρώ....

Οι ζημίες αυτές αποτελούν το καλό σενάριο καθώς αν λόγω της Blackrock του οίκου που για λογαριασμό της ΤτΕ θα αξιολογήσει τα δανειακά χαρτοφυλάκια και τις προβλέψεις που έχουν διενεργήσει οι τράπεζες και πιθανότατα θα αποδειχθούν ελλιπείς…
Οι ζημίες λοιπόν των τραπεζών μπορεί να είναι ακόμη μεγαλύτερες.

Rogoff: Αρκετές χώρες της ΕΕ είναι χρεοκοπημένες – Οι αγορές απλώς προσαρμόζονται στη νέα πραγματικότητα

Χρεοκοπημένες θεωρεί πολλές από τις ευρωπαϊκές οικονομίες ο οικονομολόγος, Kenneth Rogoff, σε συνέντευξη του στο γερμανικό περιοδικό Der Spiegel, επισημαίνοντας ότι οι χρεοκοπίες μικρών χωρών, όπως είναι η Ελλάδα, η Πορτογαλία και η Ιρλανδία, δεν προκαλούν σημαντικές αρνητικές επιπτώσεις όπως οι μεγαλύτερες. Οι τρεις αυτές οικονομίες της ευρωζώνης είναι πολύ μικρές.

Οι αγορές διαπιστώνουν πλέον ότι δεν υπάρχει κανένα boom στην οικονομία ενώ οι συνέπειες της μεγάλης χρηματοπιστωτικής κρίσης φαίνονται ακόμη. Οι χρηματαγορές είχαν αντιδράσει το τελευταίο 18μηνο σαν να υπήρχε σημαντική οικονομική ανάκαμψη. Τώρα βλέπουν ότι ήταν πολύ αισιόδοξοι και αναπροσαρμόζουν τις στρατηγικές τους.

ΑΜΕΣΗ ΕΞΑΡΤΗΣΗ ΓΕΡΟΥΣΙΑΣΤΩΝ ΚΑΙ ΒΟΥΛΕΥΤΩΝ ΑΠΟ ΕΤΑΙΡΕΙΕΣ
Λομπίστες υπαγορεύουν αποφάσεις στο Κογκρέσο

 Το αμερικανικό Κογκρέσο έχει καταλήξει ένας κάδος ανακύκλωσης των εκπροσώπων πανίσχυρων επιχειρηματικών ομάδων πίεσης και συμφερόντων.

Υστερα από κάθε εκλογική διαδικασία, όλο και περισσότεροι βουλευτές και γερουσιαστές προσλαμβάνουν λομπίστες για να εργαστούν ως σύμβουλοι ή βοηθοί τους. Συγχρόνως όλο και περισσότεροι απ' όσους εγκαταλείπουν τις κοινοβουλευτικές τους έδρες αναλαμβάνουν μια επικερδή καριέρα ως λομπίστες. Ποτέ στο παρελθόν, ωστόσο, αυτή η τάση διαπλοκής δεν ήταν τόσο έντονη όσο στο τελευταίο, το 112ο Κογκρέσο.

Εκθεση του CRP, ενός κέντρου ελέγχου της ασκούμενης πολιτικής, καταδεικνύει ότι ενώ στην προηγούμενη κοινοβουλευτική σύνοδο 60 πρώην λομπίστες εργάζονταν για μέλη του Κογκρέσου, μετά τις ενδιάμεσες εκλογές του 2010 ο αριθμός τους υπερδιπλασιάστηκε, φτάνοντας τους 128.

Παράλληλα σχεδόν το ένα τρίτο όσων μελών του Κογκρέσου δεν επανεξελέγησαν στις τελευταίες ενδιάμεσες εκλογές έχει βρει προσοδοφόρα επαγγελματική στέγη σε κάποια εταιρεία λόμπι. Από δε το 1998, το 79% όσων βουλευτών ή γερουσιαστών δεν επανεξελέγησαν βρήκαν δουλειά ως λομπίστες.

Όταν ο πλοίαρχος τους ρήμαξε, οι ναύτες του Bounty τον ανέτρεψαν. Στην Αμερικη βέβαια, τα πράγματα είναι τόσο πίσω που κερδίζει έδαφος...το ακροδεξιό Tea Party)

Only 17% Say Government Has Consent of the Public

 A new Rasmussen Reports national telephone survey finds that just 17% of Likely U.S. Voters think the federal government today has the consent of the governed. Sixty-nine percent (69%) believe the government does not have that consent. Fourteen percent (14%) are undecided.

Και ένα τραγουδάκι-βιντεοκλίπ από Queen και David Bowie να μας εξηγούν..."the terror of knowing What this world is about" στο "Under Pressure":