Οσμή εκβιασμού;

Αρκετές φορές δημοσιεύματα αστικών φυλλάδων δίνουν την αίσθηση ότι περιέχουν οσμή εκβιασμού. Πώς αλλιώς να εξηγήσει κανείς το γεγονός ότι τα γραφόμενα τους αφήνουν να εννοηθεί ότι γνωρίζουν πρόσωπα και καταστάσεις αλλά σε καμιά περίπτωση δεν γράφουν τα πράγματα με το όνομα τους;

Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα από την φυλλάδα «Πρώτο Θέμα»:
«Και μετά ψάχνουμε γιατί η κρίση βαθαίνει και στο τέλος θα πνίξει την χώρα μας. Μαθαίνει λοιπόν η στήλη πως εταιρεία του κλάδου των κατασκευών με άμεση σχέση με ταμείο κόμματος ενώ έχει δέσμευση του 50% των καταθέσεων της από το ΣΔΟΕ, θα λάβει άφεση αμαρτιών».

Τι συμπέρασμα βγάζει κανείς διαβάζοντας τα γραφόμενα της φυλλάδας του Θέμου Αναστασιάδη; Το αυτονόητο. Ότι κάποιος καπιταλιστής που χρηματοδοτεί αστικό κόμμα ξεπέρασε τα νταλαβέρια του για τις λαμογιές του, λόγω της παρέμβασης πολιτικού κόμματος. Θα ήταν καχύποπτος όμως αν κάποιος σκεφτεί ότι το γενικό και αόριστο δημοσίευμα της φυλλάδας στέλνει και ένα μήνυμα σε αποδέκτες που εμείς δεν γνωρίζουμε;

Υ.Γ Με την ευκαιρία θα μας πει κανένας τι έχει η ιστορία με τον ροζ DVD του Ζαχόπουλου, τα 5.5 «μαύρα» εκατομμύρια ευρώ του Θέμου κλπ;