Οι πολιτικοί υπολογισμοί τους, οι οποίοι διαμορφώνουν τις επιλογές τους, δείχνουν ότι το βασικό - αν όχι μοναδικό - ερώτημα στο οποίο προσπαθούν να απαντήσουν δεν είναι πώς μπορεί να διασωθεί η χώρα. Το κεντρικό ερώτημα των υπολογισμών τους έχει να κάνει με τις πιθανότητες και τους τρόπους διάσωσης τους μετά την πιθανότατη πια κατάρρευση.
Τα εκλογικά σενάρια που εξετάζονται αντιμετωπίζουν ως δεδομένη την κατάρρευση της οικονομίας. Με αυτό ως δεδομένο, λοιπόν, τα ερωτήματα που τίθενται έχουν να κάνουν με το ποιο από τα δύο μεγάλα κόμματα βολεύει η εκλογική αναμέτρηση, αν αυτή πρέπει να γίνει πριν ή μετά το πιστωτικό γεγονός, αν ο σχηματισμός οικουμενικής συμφέρει τη σημερινή κυβέρνηση ή την αντιπολίτευση.
Και ενώ το πολιτικό προσωπικό προσπαθεί να μετρήσει τις πιθανότητες διάσωσης του και να εφαρμόσει κάποια τακτική κινήσεων, οι παράγοντες της οικονομίας της χώρας, καθώς και οι επόπτες δανειστές και τοκογλύφοι, υποδεικνύουν με σαφήνεια τον δρόμο: κυβερνήσεις συνεργασίας, καθώς, εδώ που έχουν φτάσει τα πράγματα, είναι ο ασφαλέστερος, αν όχι ο μοναδικός, τρόπος χειραγώγησης - για κάποιο ακόμη διάστημα - της λαϊκής οργής.
Παρά τους σχεδιασμούς, ωστόσο, εγχώριων και... off shore κέντρων, όλοι αναγνωρίζουν πια ότι η κατάσταση έχει φτάσει σε ένα σημείο όπου οι ασκήσεις επί χάρτου μικρή σημασία έχουν. Δεν είναι πια μυστικό, το παραδέχονται και κορυφαίοι οικονομικοί παράγοντες σε κατ' ιδίαν συνομιλίες: ένα πιστωτικό γεγονός (χρεοκοπία) μπορεί να συμβεί ανά πάσα στιγμή.
Μπροστά σε ένα τέτοιο, πιθανότατο πια, ενδεχόμενο ελάχιστη σημασία έχουν οι μικροκομματικοί υπολογισμοί των κομμάτων εξουσίας, καθώς η επικύρωση της οικονομικής κατάρρευσης θα οδηγήσει πολύ κοντά στον πολιτικό θάνατο τους υπευθύνους της καταστροφής...
Πηγή: "Ποντίκι"
Δημοσίευση σχολίου