Κριτική στην πρόταση ΚΕΘΑ για την υποχρεωτική στράτευση

Ο ΣΤΡΑΤΟΣ Ως «ΦΡΟΥΡΟΣ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ» ‘Η ΟΡΓΑΝΟ ΤΑΞΙΚΗΣ-ΑΣΤΙΚΗΣ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑΣ ΚΑΙ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗΣ ΤΩΝ ΣΤΟΧΕΥΣΕΩΝ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ ΕΚΤΟΣ ΣΥΝΟΡΩΝ;

ΚΕΘΑ (Κίνηση για την Εθνική Άμυνα): συλλογικότητα που συμμετέχουν δυνάμεις του ΚΚΕ και απόστρατοι αξιωματικοί.

Ο ΥΕΘΑ της κυβέρνησης που οδηγεί την αγριότερη λεηλασία εργατικών και κοινωνικών δικαιωμάτων, Π. Μπεγλίτης, «χτύπησε» πάλι, βολιδοσκοπώντας την αύξηση της στρατιωτικής θητείας στους 12-15 μήνες. Είναι βασικό συμπλήρωμα για το τσάκισμα της νεολαίας, που επιχειρείται με το 50% ανεργίας στη νεολαία, τους νόμους της Διαμαντοπούλου, τα σύμφωνα «1ης απασχόλησης» του Λοβέρδου και τους πραιτοριανούς του Παπουτσή. Ταυτόχρονα, συνδυάζεται  με την απειλή θερμού επεισοδίου, ανάμεσα σε Ελλάδα-Τουρκία-Κύπρο-Ισραήλ για τα κοιτάσματα της ΝΑ Μεσογείου, και οξύνει τις εθνικιστικές κραυγές από αστικά επιτελεία και κατευθυνόμενα ΜΜΕ.

Είναι λογικό, λοιπόν, να απαιτείται μια συνολική απάντηση του εργατικού και αντιπολεμικού κινήματος απέναντι σε αυτούς που συνιστούν το αστικό μπλοκ εξουσίας και αναδεικνύονται σε μείζονα απειλή για την κοινωνική πλειοψηφία του ελληνικού λαού. Δυστυχώς, η προσπάθεια απάντησης της γραμματείας της ΚΕΘΑ, όπως εμφανίστηκε σε διάφορα ηλεκτρονικά μέσα ενημέρωσης («ΘΗΤΕΙΑ: μια άλλη πρόταση που πρέπει να προβληματίσει»), απέχει πολύ από αυτή τη λογική. Είναι ανάγκη, σε μια τόσο κρίσιμη περίοδο, να υπάρξει μια ειλικρινής και ανοιχτή κριτική ώστε να μπορεί το εργατικό και αντιπολεμικό κίνημα να συγκρουστεί με τον πραγματικό εχθρό, τη χούντα κυβέρνησης-επιχειρηματιών-ΕΕ-ΔΝΤ και των ΝΔ-ΛΑΟΣ.

 Χωρίς να παίρνει ουσιαστική θέση στο αν η πρόταση αύξησης της θητείας είναι καλή ή κακή, η ΚΕΘΑ στρέφεται ενάντια στην «επαγγελματοποίηση του στρατεύματος», στην «απαξίωση της θητείας[…]με ευθύνη και των δύο μεγάλων κομμάτων» και (αν καταλαβαίνουμε καλώς) στο μέγεθος του στρατού και τις αποστολές εκτός συνόρων. Κάπου εκεί τελειώνει και η κριτική στις επιλογές ΠΑΣΟΚ-ΝΔ στα θέματα του στρατού.

Ο κοινωνικός πόλεμος που διεξάγει η «πλειοψηφία των 250 βουλευτών» της εθνικής ενότητας, η διαρκής ολοκλήρωση του στρατού ως κατασταλτικού μηχανισμού εντός κι εκτός συνόρων και τα τύμπανα του πολέμου που αντηχούν στη ΝΑ Μεσόγειο, δε δείχνει να προβληματίζει ή έστω να σχετίζεται με τα ζητήματα των όρων ζωής και στράτευσης της νεολαίας και την πολεμική προετοιμασία.

Είναι φυσική συνέπεια της μεθοδολογίας που ακολουθείται, καθώς το έθνος και ο στρατός εμφανίζονται να είναι ουδέτερες έννοιες υπεράνω κριτικής. Με αυτό τον τρόπο, η κριτική στο μισθοφορικό στρατό και μόνο οδηγεί στην απόκρυψη της διπλής αφαίμαξης του κόσμου της εργασίας (ακόμα και) στη βάση του πατριωτικού εφεδρικού στρατού, με την απλήρωτη εκμετάλλευση της νεολαίας στο όνομα της εθνικής άμυνας και τους δυσβάσταχτους εξοπλισμούς στο όνομα των εθνικών κινδύνων. Έτσι, το ελληνικό κράτος μπορεί να ασκεί το ρόλο του τοπικού ιμπεριαλιστή σε Βαλκάνια και ΝΑ Μεσόγειο και η ντόπια και διεθνής πολεμική βιομηχανία να κερδίζει, όλα με καύσιμο τον ιδρώτα των ντόπιων εργαζόμενων.

Δεν προβληματίζει όσους μιλάνε για πατριωτικό στρατό εφέδρων το γεγονός ότι ο Α/ΓΕΕΘΑ, Γιάγκος, διαπραγματεύεται συμβόλαια για έλληνες επιχειρηματίες με αντάλλαγμα την αποστολή στρατού στη Λιβύη και αύξησή του στο Αφγανιστάν ή το γεγονός πως στη Σομαλία ο στόλος φυλάει τα πλοία των εφοπλιστών – και πως τελικά αυτό είναι το μόνο ΕΘΝΙΚΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ, όπως έχει άλλωστε δηλώσει πολλάκις και ο ίδιος ο Μπεγλίτης; Δεν προβληματίζει κανέναν πως η μόνη πραγματική αποστολή εντός συνόρων του ΕΣ είναι το κυνήγι μεταναστών, η συνεργασία με την FRONTEX, η συντήρηση τοπικών οικονομικών συμφερόντων και στρατοπέδων με την αφαίμαξη των φαντάρων, η ύπαρξη ενός στρατού-φόβητρο σε όλα τα Βαλκάνια;

Πάνω σε αυτή τη στρέβλωση της πραγματικότητας βασίζεται κι όλη η υπόλοιπη επιχειρηματολογία και οι προτάσεις για «δημοκρατική» αναδιάρθρωση του στρατού

1.            Η απαξίωση της θητείας (που… «καλλιεργείται») δεν είναι ιδεολογικό κατασκεύασμα, αλλά η πραγματική απαξίωση της νεολαίας για έναν θεσμό που την απειλεί, την εκμεταλλεύεται με βάρβαρο τρόπο, στηρίζει με πολλαπλούς τρόπους την τρομοκρατία της κυβέρνησης, εντός και εκτός συνόρων.

2.            Ο ανταγωνισμός Ελλάδας-Τουρκίας για την ηγεμονία στην Νοτιοανατολική Ευρώπη, με θύματα τους εργαζόμενους και στις δύο πλευρές του Αιγαίου, παρουσιάζεται ως «τουρκική επιθετικότητα». Έτσι, η (πραγματική) τουρκική επιθετικότητα (που εκδηλώνεται πρώτα απ’ όλα ενάντια στον εσωτερικό εχθρό, π.χ. εργατικό κίνημα, Κουρδική μειονότητα, με την πλήρη στήριξη του ελληνικού κράτους, της Ε.Ε. και ΗΠΑ) γίνεται το άλλοθι για την ελληνική επιθετικότητα, που ξεκινάει πρώτα θυσιάζοντας τον ελληνικό λαό στο όνομα της «εθνικής ανταγωνιστικότητας» (ακριβώς η δήλωση του Βενιζέλου). Κάπως έτσι δεν αιματοκύλισαν ένα ολόκληρο νησί, την Κύπρο, Ελλάδα και Τουρκία, χωρίζοντας ένα λαό στα δύο, διατηρώντας στρατούς κατοχής, οξύνοντας το μίσος και τον εθνικισμό;

3.            Η «πατριωτική αποστολή» των ΕΔ (που μπορεί να είναι μία, όπως είπαμε πιο πάνω, εντός κι εκτός  συνόρων) απαιτεί και «πατριωτική εκπαίδευση» (ακριβώς η θέση της ΚΕΘΑ). Αυτό λοιπόν που κάνουν σήμερα οι ΕΠΟΠ, όταν μετατρέπονται σε πραιτοριανοί-δολοφόνοι, πρέπει να καλείται να το κάνει το σύνολο της νεολαίας. Δεν μπαίνει κανένα ζήτημα αμφισβήτησης του αξιόμαχου, υπεύθυνου για εκατοντάδες θανάτους κι ατυχήματα, ασκήσεις με πραγματικά πυρά, όπλα-πυρομαχικά απεμπλουτισμένου ουρανίου κλπ.

4.            Στα πλαίσια της πατριωτικής εκπαίδευσης δεν αναφέρεται πουθενά η πραγματική ουσία του στρατού, δηλαδή η άνευ όρων και δικαιωμάτων, μέχρι τέλους απλήρωτη εκμετάλλευση των φαντάρων με πρόσχημα «την υπεράσπιση της πατρίδας». Η μετατροπή της νεολαίας των λαϊκών στρωμάτων σε Αναλώσιμους της Πρώτης Γραμμής για τα συμφέροντα του ελληνικού κεφαλαίου.

5.            Δε γίνεται ούτε μία νύξη για τις στρατιωτικές κατασκηνώσεις (ΚΑΑΥ), τα πρατήρια για τους μόνιμους κλπ, όπου εργάζονται κανονικότατα 6.000 φαντάροι χωρίς κανένα εργασιακό δικαίωμα, ως υπηρέτες των αξιωματικών. Όμως αυτό εντάσσεται στα πλαίσιο των κινήτρων των αξιωματικών…

6.            Αλήθεια, τα μισθολογικά κίνητρα και τα τζάμπα σπίτια για τους καραβανάδες τι ακριβώς συμβολίζουν; Τα αιτήματα που αντιστοιχούν στις ανάγκες όλης της κοινωνίας (αξιοπρεπής μισθός, στέγαση, υγεία, παιδεία) ανάγονται σε προνόμια των στελεχών για την «υπεράσπιση των παραμεθόριων περιοχών». Αλήθεια, οι γιατροί, δάσκαλοι κλπ, που στέλνονται στη παραμεθόριο, έχουν λιγότερα δικαιώματα; Μήπως δεν είναι αυτή η λογική η αριστερή εκδοχή της κυβερνητικής πολιτικής, που κόβει τα πάντα από όλους τους εργαζόμενους και διατηρεί μόνο κάποια προνόμια στα σώματα ασφαλείας και το στρατό, που κλείνει νοσοκομεία και σχολεία και ανοίγει φυλακές;

7.            Τέλος, δε γίνεται πουθενά λόγος για τις πραγματικές συνθήκες διαβίωσης των στρατευμένων και τις αιτίες που τις προκαλούν (αρκεί μια ματιά στις ανακοινώσεις και τις αναλύσεις του ΔΙΚΤΥΟΥ ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ, της ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΡΑΤΕΥΜΕΝΩΝ και της ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΗΣ ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗΣ ΚΙΝΗΣΗΣ). Δε γίνεται πουθενά λόγος για την ανάγκη Ελεύθερου Συνδικαλισμού στο στρατό, πράγμα που αποτελεί ανάγκη τόσο των φαντάρων όσο και των μονίμων, ελπίδα τελικά για αντιπολεμικό κίνημα μέσα κι έξω από το στρατό, ελπίδα για το σταμάτημα της φονικής μηχανής του πολέμου που σκοτώνει σε ειρήνη κα σε πόλεμο για την ανάπτυξή τους.

Ουσιαστικά, η πρόταση της ΚΕΘΑ βάζει ξανά την αντίληψη της «εθνικής ενότητας και κυριαρχίας», την ώρα ακριβώς της πιο άγριας ταξικής επίθεσης. «Ξεχνά» ότι το αστικό σύστημα εξουσίας έχει ανάγκη την προβολή των εθνικών κινδύνων για να πνίξει τον κοινωνικό κίνδυνο ανατροπής του. Θέτει ζήτημα υπεράσπισης της εδαφικής ακεραιότητας όταν το ίδιο σύστημα εξουσίας, που καλεί σε αυτήν ακριβώς την υπεράσπιση, ξεπουλά τον κοινωνικό πλούτο στους ιδιώτες, μας κλέβει τη γη και την ελευθερία.

 Δεν αρμόζει, όμως, στο αντιπολεμικό και εργατικό κίνημα, στην κοινωνία ολόκληρη, να παρακολουθεί ποια αντίληψη - η «νεοφιλελεύθερη» επιθετική ή η πατριωτική «αμυντική» - θα μετατρέψει την Ελλάδα σε Ισραήλ των Βαλκανίων και τη νεολαία σε αναλώσιμη μάζα των «επενδυτικών ευκαιριών» της ανάπτυξης.

Για εμάς η λύση δεν βρίσκεται στις τρομοκρατικές δηλώσεις και τα εκβιαστικά διλήμματα των στελεχών του κρατικού μηχανισμού και του επιχειρηματικού κόσμου. Εμείς προσπαθούμε να ψηλαφήσουμε το δρόμο που δείχνουν οι εξεγέρσεις των αραβικών χωρών, οι αγανακτισμένοι σε Ισραήλ και Ελλάδα, το εργατικό κίνημα της Τουρκίας που μετράει χιλιάδες εξόριστους και πολιτικούς κρατούμενους στην προσπάθειά του να αντισταθεί.

 Τασσόμαστε ενάντια  στους αστικούς στρατούς γιατί συγκρουόμαστε με τα αστικά συμφέροντα εντός κι εκτός συνόρων. Γνωρίζουμε πως δε θα πάψουμε να είμαστε κρέας για τα κανόνια τους αν δεν αλλάξουν ριζικά οι συσχετισμοί στην κοινωνία. Είμαστε ενάντια στην υποχρεωτική στράτευση – καταναγκαστική εργασία της νεολαίας, όπως και στο μισθοφορικό στρατό. Δεν πρέπει άλλωστε να ξεχνάμε ότι ο ελληνικός στρατός δεν έγινε ξαφνικά μισθοφορικός με τους ΕΠΟΠ. Είχε και πριν από αυτούς αξιωματικούς, υπαξιωματικούς, ΕΠΥ κλπ.

Καλούμε τη νεολαία να μην πηγαίνει στα ΣΩΜΑΤΑ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ. Κανένας νέος μισθοφόρος. Μείωση της θητείας σε εξάμηνη  Πλήρεις παροχές στους φαντάρους όπως και σε όλη την κοινωνία. Μπλοκάρισμα των εξοπλισμών. Κατάργηση της Πολεμικής Βιομηχανίας και επαναπροσανατολισμός της σε ειρηνικούς παραγωγικούς σκοπούς. Επιστροφή των στρατευμάτων που βρίσκονται εκτός συνόρων. Διάλυση ΝΑΤΟ, ΕΥΡΩΣΤΡΑΤΟΥ, Ε.Ε.

ΔΙΚΤΥΟ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΦΑΝΤΑΡΩΝ ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ

ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΡΑΤΕΥΜΕΝΩΝ

ΤΗΛ. ΕΠΙΚ. 6932955437 diktiospartakos.blogspot.com