Το πολυτεχνείο, κατά την διάρκεια της μεταπολίτευσης, προσπάθησαν να το φέρουν πολλοί στα δικά τους μέτρα και σταθμά.Μερικοί προσπάθησαν να αλλοιώσουν τον χαρακτήρα της εξέγερσης του Νοέμβρη και να το μετατρέψουν σε ένα ακίνδυνο συστημικό παραμυθάκι, όπου στο τέλος-όπως και σε όλα τα παραμύθια- κέρδισαν οι "Καλοί", της ιστορίας. Κάποιοι άλλοι δεν αρκέστηκαν σε αυτό και πήγαν ένα βήμα παρακάτω. Για αυτούς όχι μόνο τα αιτήματα της εξέγερσης έχουν πραγματοποιηθεί σε μεγάλο βαθμό, αλλά πλέον στην "Νέα πραγματικότητα" και στην "Σύγχρονη Ελλάδα του 21ουΑιώνα", τα αιτήματα της εξέγερσης πρέπει να… εκσυγχρονιστούν. Έτσι σχηματικά και σε επίπεδο συνθηματολογίας μας λένε ότι το σύνθημα "ΨΩΜΙ-ΠΑΙΔΕΙΑ-ΕΛΕΥΘΕΡΊΑ",είναι αναχρονιστικό και πρέπει να γίνει "ΕΥΚΑΙΡΙΕΣ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗΣ ΓΙΑ ΌΛΟΥΣ- ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗ-ΣΥΝΑΙΝΕΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΞΟΔΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ".
Για άλλους το πολυτεχνείο και η (πραγματική ή όχι) συμμετοχή τους στα γεγονότα της περιόδου ήταν το "Διαβατήριο" τους, για την επαγγελματική και κομματική τους ανέλιξη. Έτσι σήμερα στην Ελλάδα του 2011, έχει μεγάλη δόση σουρεαλισμού να ακούς στα ασπρόμαυρα ντοκουμέντα εκείνης της περιόδου την Δαμανάκη με πάθος και αγωνία να φωνάζει από τα μεγάφωνα "Εδώ Πολυτεχνείο. Εδώ πολυτεχνείο..."
Με το πέρασματων χρόνων το πολυτεχνείο μετατράπηκε σε έναν αστικό μύθο. Όπως στην μετέπειτα περίοδο της Κατοχής οι ταγματασφαλίτες και οι λοιποί συνεργάτες των γερμανών αναβαπτίστηκαν σε… αντιστασιακούς,έτσι και κατά την μεταπολίτευση γέμισε ο τόπος… αγωνιστές του Πολυτεχνείου.
Επανάσταση του 21΄, Εθνική αντίσταση, Πολυτεχνείο. Το καπιταλιστικό σύστημα θέλοντας να κρύψει τους ταξικούς διαχωρισμούς της κοινωνίας θέλει να περάσει την άποψη πως πάντα οι έλληνες ενωμένοι κατάφεραν να νικήσουν τον εχθρό. Βέβαια τα ιστορικά γεγονότα διαψεύδουν τους καπιταλιστές. Ποιος μιλά για τις εμφύλιες διαμάχες μετά το 1821 και ποια κοινωνικά στρώματα συνεπλάκησαν σε αυτές. Ποιος μιλά για τον αγώνα του Δ.Σ.Ε. και το ρόλο της Βρετανίας και τωνΗ.Π.Α. Ποιος μιλάει για τους μικρούς και μεγάλους αγώνες που έγιναν μετά από την πτώση της χούντας. Και για τους νεκρούς αγωνιστές κατά την περίοδο της "Δημοκρατίας".Για τους καπιταλιστές και το πολιτικό τους προσωπικό όλα αυτά είναι μερικές ιστορικές…λεπτομέρειες.
Βέβαια, για όσους θεωρούν ότι η ιστορία γράφεται από τους λαούς, το σύνθημα "ΨΩΜΙ-ΠΑΙΔΕΙΑ-ΕΛΕΥΘΕΡΊΑ/ Η ΧΟΥΝΤΑ ΔΕΝ ΤΕΛΕΙΩΣΕ ΤΟ 73΄" είναι το ποιο φρέσκο σύνθημα του σήμερα, αφού εξαιτίας των αντιλαϊκών πολιτικών ένα μεγάλο μέρος του λαού οδηγείται στην φτώχια. Επίσης με το νέο νόμο για τα πανεπιστήμια καθώς και γενικότερα με την εκπαιδευτική πολιτική, από την μία τα ΑΕΙ-ΤΕΙ οδηγούνται είτε σε κλείσιμο, είτε σε ιδιωτικοποίηση, ενώ από την άλλη στα σχολεία πλέον δεν έχουν ούτε βιβλία. Όσο για την ελευθερία έχουμε φτάσει στο σημείο να έχεις την ελευθερία να επιλέξεις ανάμεσα στο αν προτιμάς να έχεις ρεύμα στο σπίτι σου ή αν θα βάλεις πετρέλαιο.
Όσο για αυτούς τους... ανήσυχους αριστερούς που αναρωτιούνται πως μπορούμε να τιμήσουμε τους Νεκρούς της εξέγερσης και πως μπορούμε να κρατήσουμε ζωντανό το μήνυμα το Πολυτεχνείου, πιστεύω πως ο συντονισμένος και ανυποχώρητος αγώνας για την ανατροπή της σημερινής κυβέρνησης των τραπεζιτών είναι μονόδρομος.
+ σχόλια + 1 σχόλια
Έτσι είναι. Σωστές οι απόψεις. Θυμάμαι, ότι όλος ο κόσμος ήταν εναντίον της χούντας, λίγοι όμως μιλούσαν ανοιχτά εναντίον της και έκαναν αντίσταση, τουλάχιστον τον πρώτο καιρό. Το σύστημα που δημιουργούσε πρώτα κρίσεις και μετά "σωτήρες" πολιτικούς ή στρατιωτικούς, δυστυχώς παρέμεινε. Ευτυχώς ο κόσμος δείχνει να ξυπνάει και ξέρει πλέον την αιτία των προβλημάτων. Eδώ λοιπόν χρειάζεται ο αγώνας και η ενημέρωση. Λύση δεν είναι να φύγει ο Παπανδρέου και να έρθει ο Σαμαράς, αλλά να αλλάξει το σάπιο καπιταλιστικό τερατούργημα. Ακόμα, δεν υπάρχει πιο επίκαιρο σύνθημα σήμερα από το Ψωμί - Παιδεία - Ελευθερία, αγαθά που στερούμαστε περισσότερο σε περίοδο πτώχευσης. mitsos175.
Δημοσίευση σχολίου