Ορισμένοι έσπευσαν ήδη να προβάλουν την εξάρθρωση του κυκλώματος των τοκογλύφων στη Θεσσαλονίκη, σαν κολυμπήθρα του Σιλωάμ, για διάφορα αμαρτήματα. Ετσι μιλούν για «επαγγελματισμό» της Πολιτείας και άρα των κυβερνητικών υπηρεσιών, για θετικά αποτελέσματα που έρχονται όταν λειτουργούν οι κανόνες και άλλα παρόμοια. Παραμύθια της Χαλιμάς. Παριστάνουν ότι δεν καταλαβαίνουν τα αυτονόητα. Γιατί τα αυτονόητα αποδεικνύουν ότι σπείρες σαν και αυτή των συγκεκριμένων τοκογλύφων - και άλλων που κατά καιρούς απασχολούν και βγαίνουν στην επιφάνεια - δεν είναι αποτέλεσμα της λειψής λειτουργίας του κράτους, αλλά ίσα ίσα απότοκο των κινήτρων και των αξιών λειτουργίας του συστήματος.
Το επιδιωκόμενο κέρδος που στις περισσότερες περιπτώσεις είναι άμεσα συνδεδεμένο με το σύστημα των πιστώσεων, δηλαδή των δανεικών, είναι η βάση της εμφάνισης των τοκογλύφων, που σπεύδουν να «καλύψουν» όσους δεν ικανοποιούνται από τις τράπεζες, αλλά καίγονται για ζεστό χρήμα. Προφανώς, να το ρίξουν σε κάποια δική τους δουλειά για να βγάλουν κέρδος για την πάρτη τους.
Το κέρδος και το κυνήγι για την απόκτησή του, ο απώτερος στόχος του ατομικού πλουτισμού που υιοθετείται ως κριτήριο επιτυχίας στην καπιταλιστική κοινωνία, οι νόμοι που δέχονται ότι το μεγάλο ψάρι τρώει το μικρό, είναι που γεννούν τους τοκογλύφους, τα κυκλώματα των εκβιαστών, τους «φουσκωτούς» που πουλάνε προστασία, τις εταιρείες δολοφόνων και άλλες πλευρές της παράνομης δράσης κυκλωμάτων που κατά καιρούς «σκάνε» στην αγορά.
Με αυτή την έννοια είναι απόλυτα βέβαιο ότι ακόμα και αν πράγματι έχει εξαρθρωθεί η σπείρα της Θεσσαλονίκης, η κοινωνία τους είναι γεμάτη συμμορίες που κλέβουν, ληστεύουν και λεηλατούν. Στην πρώτη πρώτη γραμμή οι θιασώτες του καπιταλιστικού κέρδους και οι ποικιλόμορφοι φορείς του, που λειτουργούν ως φυσικοί και ηθικοί αυτουργοί της μεγαλύτερης ληστείας που μπορεί να γίνει. Της υφαρπαγής του πλούτου που παράγουν οι εργαζόμενοι, προκειμένου να πλουτίζουν μια χούφτα παράσιτα, που εξουσιάζουν τις τύχες και το μέλλον του τόπου.
+ σχόλια + 1 σχόλια
Η (παρα)κρατική διακομματική μαφία της Θεσσαλονίκης ή κυβέρνηση έκτακτης ανάγκης αλά Μάφια.
«Ενώ η αριστοκρατία του χρήματος έκανε τους νόμους, διεύθυνε το κράτος, είχε στη διάθεση της όλες τις οργανωμένες εξουσίες και με βάση αυτά τα ίδια τα γεγονότα και τον τύπο εξουσίαζε την κοινή γνώμη κι ενώ σε όλες τις σφαίρες από την αυλή ως το café Borgne (καφέ του υποκόσμου σ.τ.σ) συνεχιζόταν η ίδια πορνεία, η ίδια ξετσίπωτη απάτη, η ίδια μανία πλουτισμού, όχι με την παραγωγή, αλλά με το επιτήδειο τσέπωμα του πλούτου των άλλων, ξέσπασαν ιδιαίτερα στις κορυφές της αστικής κοινωνίας, και επικράτησαν αχαλίνωτα νοσηρές κι έκλυτες ορέξεις που κάθε στιγμή έρχονταν σε σύγκρουση με τους ίδιους τους αστικούς νόμους»
Μαρξ, Ταξικοί αγώνες στη Γαλλία από το 1848 ως το1850
Και να που η είδηση των ημερών δεν είναι οικονομική ούτε αμιγώς πολιτική, αλλά προέρχεται από το αστυνομικό δελτίο Θεσσαλονίκης χωρίς όμως να είναι μια απλή ποινική υπόθεση. Συγκεκριμένα 53 άτομα συνελήφθησαν και διώκονται σε βαθμό κακουργήματος για εκβιασμό, τοκογλυφία, απάτη, ξέπλυμα χρήματος και λοιπές επιχειρηματικές δράσεις που αποτελούσαν το αντικείμενο των 4 μαφιόζικων κυκλωμάτων που εξαρθρώθηκαν.
ανάγνωση του υπολοίπου: http://t.co/wgVBfshM
Δημοσίευση σχολίου