Κάθε εποχή
έχει την υπερδύναμη, το μεγάλο κράτος, το οποίο προσπαθεί να καταβροχθίσει τα
μικρά.
Σε κάθε
εποχή υπάρχουν επίσης οι δυνατοί. Οι «ευγενείς», οι φεουδάρχες, οι
κεφαλαιούχοι. Έχουν ένα στρατό δούλων, μισθοφόρων, επιστατών. Η εκμετάλλευση
παρόμοια, τα ονόματα διαφορετικά.
Κάθε φορά
όμως οι σκλάβοι ποθούν να απαλλαγούν απ’ τα δεσμά. Πάντα θα υπάρχουν
Επαναστάτες, Οπλαρχηγοί, Αντάρτες. Είτε πετυχαίνουν και γίνονται αληθινές οι
ελπίδες, είτε μαρτυρούν για τα πιστεύω τους.
Οι
κατηγορίες που εκτοξεύουν στους ανυπότακτους επίσης παρόμοιες. "Απειλούν
την τάξη. Το ισχύον καθεστώς, την παράδοση. Κλέβουν, λεηλατούν,
σκοτώνουν". Λες και οι κάθε λογής πλούσιοι, πλούτισαν από προσωπική
εργασία. Χα! Από το κλέψιμο και την εκμετάλλευση πλούτισαν. Αλλιώς θα πλούτιζαν
όλοι.
Εξηγώ:
Πλούσιος εννοείται αυτός που έχει τεράστια περιουσία, έτσι ώστε να επηρεάζει
την εκάστοτε εξουσία με το χρήμα. Στην Ελλάδα πχ είναι ελάχιστες οικογένειες.
Ο πλούτος είναι αποτέλεσμα παραβίασης νόμων ή εφαρμογής άδικων νόμων. Σε
όλες τις θρησκείες θεωρείται η κατάσταση εκείνη που σπρώχνει τον άνθρωπο στη
διαφθορά: "Ευκοπώτερον γαρ εστί
κάμηλον δια τρυμαλιάς ραφίδος εισελθείν ή πλούσιον εις την βασιλείαν του Θεού
εισελθείν".
Κατηγορούν
τους σκλάβους για καταστροφές. Πράγματι καταστρέφουν οι εξεγερμένοι πολλές
φορές. Καταστρέφουν όμως αυτά που τους κλέψανε οι τύραννοι, αυτά που με μόχθο
έφτιαξαν για να τα χάσουν από τους ισχυρούς. Κάνουν πλιάτσικο; Οι πλούσιοι δεν
λεηλατούν τα υπάρχοντα, το βιός του φτωχού; Δεν κλέβουν όταν αφήνουν νηστικούς,
γυμνούς, άστεγους και άρρωστους τους συνανθρώπους τους; Ο θυμός του
θύματος δεν υπολογίζει την περιουσία του θύτη, όπως ακριβώς ο θύτης δεν
υπολογίζει την τιμή, την περιουσία, τη ζωή του θύματος.
Δεν υπάρχει
γαλήνη και κοινωνική ηρεμία σε καθεστώς αυταρχικό. Όλοι οι άνθρωποι θέλουν
ασφάλεια και ηρεμία. Ζητάνε όμως το δίκιο τους αν πειραχθούν. Εάν σταματήσει η
έπαρση, η κοροϊδία, η επιβουλή, τότε σταματούν οι έχθρες, οι συγκρούσεις. Στην
πάλη των τάξεων, οι πλουτοκράτες επιτίθενται πρώτοι, γιατί νιώθουν σίγουροι και
ισχυροί. Αναγκαστικά, ο λαός διαλέγει μεταξύ υποταγής ή εξέγερσης.
Οι
κρατούντες λένε παράνομους όσους ποθούν άλλη ζωή. Ναι, είναι. Είναι
αντίθετοι σε άδικους νόμους. Θεωρούν μάλιστα καθήκον να τους παραβούν, ακόμα
και αν έχουν συνέπιες. Ο Σοφοκλής στην τραγωδία "Αντιγόνη" θεωρεί
ότι οι νόμοι της εκάστοτε ιθύνουσας τάξης εξυπηρετούν πρόσκαιρα συμφέροντα.
Πράγματι ο Κρέοντας από μικροπολιτική σκοπιμότητα ή μικροψυχία τιμωρεί ένα
νεκρό, πράγμα απεχθές. Οι νόμοι αλλάζουν. Οι άνθρωποι έχουν το δικαίωμα να
πιστεύουν σε κάτι διαφορετικό. Οι αβράκωτοι της Γαλλικής Επανάστασης ήταν
παράνομοι σύμφωνα με τους "ευγενείς". Οι κομουνιστές ήταν επίσης
παράνομοι για πολλά χρόνια εδώ στην Ελλάδα κλπ.
Οι
υποστηρικτές των αρχόντων πάντα βασίζονται στην τρομοκρατία. Παρουσιάζουν τους
αντιπάλους του καθεστώτος ως εγκληματίες για να μην βρουν λαϊκή υποστήριξη και
συμπάθεια. Φουσκώνουν τις δυναμικές πράξεις των "ανταρτών"
παραποιώντας την πραγματικότητα, αποφεύγοντας να πουν το γιατί έγιναν και πως.
Μην ξεχνάμε ότι τους απελευθερωτές οπλαρχηγούς τους αποκαλούσαν
"κλέφτες", όνομα που δόθηκε από τους Τούρκους. Οι Γερμανοί λεγαν τους
πατριώτες του ΕΛΑΣ "τρομοκράτες".
Φυσικά
η κυρίαρχη ομάδα χρησιμοποιεί τη βία και την τρομοκράτηση του κόσμου
για να κρατηθεί στην εξουσία. Ανάλογα με την εποχή διαφημίζει τα
εγκλήματα της για να τρομάξει (Ιερά Εξέταση) ή προσπαθεί να τα κρύψει
για να μη γίνει πιο αποκρουστική (ΗΠΑ).
Σήμερα, αν
ζούσε ο Σπάρτακος θα σταυρώνονταν στις τηλεοράσεις, πριν οδηγηθεί στον εισαγγελέα
με τις κατηγορίες της διατάραξης της κοινής ειρήνης, την αντίσταση κατά της
αρχής, τη φθορά ξένης περιουσίας, την πρόκληση επικίνδυνων σωματικών βλαβών και
πολλές άλλες κατηγορίες. Τότε οι Ρωμαίοι τον θεωρούσαν εγκληματία, αρχηγό
τρομοκρατικής οργάνωσης. Σήμερα τον αναγνωρίζουν ως ήρωα.
Πως αλλάζουν
αλήθεια οι καιροί. Η μήπως είναι ακριβώς ίδιοι;
mitsos175.
Δημοσίευση σχολίου