Κοίτα ποιοι μιλάνε για τη βία ....

 Του Νίκου Ταυρή - "Δρόμος της Αριστεράς"

Είναι οξύμωρο αλλά και επικίνδυνο οι βιαστές της κοινωνίας να μιλάνε για τη βία. Είναι παράλογο, πώς να το κάνουμε, δεν μπορεί να το χωρέσει εύκολα ο νους ενός οποιουδήποτε λογικού και σκεπτόμενου ανθρώπου. Παρ' όλα αυτά έτσι λειτουργεί το σύστημα, έτσι συμπεριφέρεται γιατί έτσι μόνο μπορεί να προωθήσει τα σχέδια του.

Τα τελευταία χρόνια και ιδιαίτερα στα χρόνια του Μνημονίου, από τους κρατούντες, κόμματα, ΜΜΕ, διαπλοκή, τρόικα κ.ο.κ. έχουν ριχτεί απλόχερα πολλές και μεγάλες δόσεις βίας μέσα στο κοινωνικό σώμα. Η βία της ανεργίας, της φτώχειας, της εξαθλίωσης, του γκλοπ, των χημικών, των αδιεξόδων, των μονόδρομων, των ναρκωτικών, του ρατσισμού, της απαξίωσης, του φασισμού, των πογκρόμ, των τηλεπαραθύρων, της διάλυσης κάθε κοινωνικής υποδομής, του ξεπουλήματος της χώρας, όλη αυτή η βία είναι παρούσα, συνεχής, καταιγιστική.

Και παράλληλα έχεις τους ηθικούς και φυσικούς, στην ουσία, αυτουργούς αυτού του κοινωνικού εγκλήματος να ζητάνε μονότονα και βίαια το ίδιο πράγμα. Να καταδικάσεις και να έρθει, επιτέλους, η πολυπόθητη τάξη και ασφάλεια. Άφθονη καταδίκη έχει υπάρξει από τα τηλεδικεία των οκτώ, άφθονη αστυνομία έχει ξεχυθεί στους δρόμους, άφθονη τάξη έχει επιβληθεί αλλά το αποτέλεσμα πάντα χειρότερο από πριν. Αυτό είναι κάτι που πρέπει πλέον να μας προβληματίσει σοβαρά, αν θέλουμε να λυθεί το πρόβλημα.

Πρώτα από όλα πρέπει να σταματήσει η υποκρισία του πολιτικού συστήματος. Δεν γίνεται οι θύτες να το παίζουν θύματα. Οι θύτες είναι συγκεκριμένοι, είναι το πολιτικό σύστημα που εξέθρεψε την κοινωνική βία. Είναι και αυτοί που το παίζουν λύση του προβλήματος. Η Δεξιά και η ακροδεξιά τύπου Χρυσής Αυγής. Γιατί είναι κοινό μυστικό ότι αποτελούν μέρος του πολιτικού συστήματος και του προβλήματος.

Μετά πρέπει να βρεθούν οι ένοχοι και να αποδοθεί, επιτέλους, δικαιοσύνη. Αυτοί που έσπειραν όλη τη βία που περιγράψαμε παραπάνω πρέπει να πληρώσουν για τα εγκλήματα κατά του λαού, για τις πολιτικές καταστροφής και ερήμωσης που επέβαλαν στην κοινωνία με κάθε τρόπο.

Κατόπιν θα πρέπει να ακολουθηθεί μια διαφορετική πολιτική που να ανακουφίζει τα πραγματικά θύματα που είναι ο λαός, η νεολαία και οι εργαζόμενοι. Να σταματήσει το τσουβαλιασμα ότι «όλοι ίδιοι είναι». Δεν είναι ίδιος αυτός που πετάει γιαούρτι στον υπόλογο πολιτικό με τον νταή Κασιδιάρη. Του ενός έχει διαλυθεί η ζωή, ο άλλος απλά δεν μπορεί να ανεχτεί τη διαφορετική άποψη. Ο μετανάστης που κλέβει λόγω φτώχειας με αυτόν που οργανώνει πογκρόμ. Ο πρώτος δεν έχει άλλη λύση, ενώ ο δεύτερος το κάνει λόγω της μισάνθρωπης ναζιστικής ιδεολογίας του. Να σημειώσουμε, επίσης, πως και οι Έλληνες κλέβουν αλλά οι μετανάστες δεν οργανώνουν πογκρόμ. Αυτό το τσουβάλιασμα που στρέφεται κατά πάντων μεγαλώνει την όξυνση, φέρνει την κοινωνία στα όρια του πολέμου και βολεύει το πολιτικό σύστημα ώστε να κάνει ανενόχλητο τη δουλειά του.