ΜΑΚΗΣ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ
Κάθε μέσο μετέρχεται η ελληνική ολιγαρχία προκειμένου να υποτάξει τις
λαϊκές αντιστάσεις και να τρομοκρατήσει ενόψει των αυριανών εκλογών.
Τελευταίο ηχηρό βέλος από τη φαρέτρα των μνημονιακών δυνάμεων και του
εκδοτικού κατεστημένου ένας …πιστός «φίλος» της Ελλάδας!
Ο πρόεδρος της Γαλλίας Φρανσουά Ολάντ, δίνοντας συνέντευξη στο Μέγκα την Τετάρτη,
ουσιαστικά έγινε ο νεροκουβαλητής στο μύλο του φόβου και της επιχείρησης τρομοκρατίας που έχει εξαπολυθεί συνολικά εναντίον του ελληνικού λαού και μάλιστα με λυσσαλέο τρόπο τον τελευταίο ειδικά μήνα και μετά το ηχηρό χαστούκι στα κόμματα του Μνημονίου στις εκλογές της 6ης Μαΐου.
Ο Φρ. Ολάντ με μια άκρως προκλητική παρέμβαση επιχείρησε να εκβιάσει εκλογικά, αλλά και σε συνολικό πολιτικό επίπεδο ολόκληρο τον ελληνικό λαό. Παρά τη γνωστή γαλατική αβρότητα, ήταν κάτι παραπάνω από σαφής σε σχέση με την πορεία της Ελλάδας εντός της ευρωζώνης.
Μπορεί να δηλώνει φίλος της Ελλάδας, όπως άλλωστε και ο προκάτοχός του, και να λέει ότι δεν θα αποφασίσει αυτός για τους Έλληνες, σαν τον καλό «μπάτσο», αλλά προειδοποιεί σαφώς: «Η πλήρης ακύρωση του Μνημονίου θα θεωρηθεί από πολλές χώρες της ευρωζώνης ως ρήξη».
Δεν πρόκειται απλώς για ένα πολιτικό μάρκετινγκ υπέρ των πολιτικών βραχιόνων του Μνημονίου και κατά της Αριστεράς. Με προσεκτικό τρόπο ο ίδιος επιχειρεί να εκβιάσει και να εκφοβίσει συνολικά τις αγωνιζόμενες δυνάμεις του ελληνικού λαού που απέρριψαν εκκωφαντικά το Μνημόνιο.
«Σέβομαι τον ελληνικό λαό. Θα αποφασίσει αυτό που θέλει στις εκλογές της 17ης Ιουνίου. Κι εγώ είμαι πρόεδρος μιας Δημοκρατίας που έχει βουλευτικές εκλογές την ίδια ημέρα. Επομένως θεωρώ ότι οι ψηφοφόροι πρέπει να ασκήσουν πλήρως το κυριαρχικό τους δικαίωμα. Πρέπει όμως να τους προειδοποιήσω, διότι είναι καθήκον μου, διότι είμαι φίλος της Ελλάδας, αν δοθεί η εντύπωση ότι οι Έλληνες θέλουν να απομακρυνθούν από τις συμφωνηθείσες δεσμεύσεις και να εγκαταλείψουν κάθε προοπτική ανάκαμψης, τότε θα υπάρξουν χώρες εντός της ευρωζώνης που θα προτιμήσουν να τερματίσουν την παρουσία της Ελλάδας στην ευρωζώνη».
Η τοποθέτηση Ολάντ όπως ήταν φυσικό βρήκε την αρμόζουσα δουλοπρεπή αποδοχή από ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ και ένα σχετικό σκεπτικισμό, ως και τελείως αρνητική τοποθέτηση από στελέχη και υποψηφίους του ΣΥΡΙΖΑ. Ίσως κάποιοι αρχίζουν και καταλαβαίνουν ότι οι περιβόητες «συμμαχίες» και ο άνεμος αλλαγής στην Ευρώπη δεν είναι παρά φρούδες ελπίδες και ποντάρισμα σε γέρικα και ξοφλημένα, αν και νεοεκλεγέντα, άλογα της νεοφιλελεύθερης σοσιαλδημοκρατίας.
Ανθρώπους που έχουν υιοθετήσει το σύμφωνο συνταγματικής κατοχύρωσης της λιτότητας και στύβουν τους εργαζόμενους στο εσωτερικό των χωρών τους. Ορίστε πώς συνοψίζεται η αντίληψη του Γάλλου προέδρου: «Τήρηση των δεσμεύσεων που έχουν ληφθεί δεν σημαίνει παραμονή στην ίδια κατάσταση», μιλώντας για κάποια κονδύλια υπέρ της «ανάπτυξης». Μιας ανάπτυξης που θα στηρίζεται σε μεροκάματα πείνας… Με τον φόβο σύμμαχο όμως θα μείνει ο Φ. Ολάντ και οι ντόπιοι υποστηρικτές των πολιτικών του Μνημονίου που τρέμουν τη νίκη και τη χειραφέτηση του λαού. Και αυτές αργά ή γρήγορα θα έρθουν…
Δημοσιεύεται στο ΠΡΙΝ της 16/6/12
Ο πρόεδρος της Γαλλίας Φρανσουά Ολάντ, δίνοντας συνέντευξη στο Μέγκα την Τετάρτη,
ουσιαστικά έγινε ο νεροκουβαλητής στο μύλο του φόβου και της επιχείρησης τρομοκρατίας που έχει εξαπολυθεί συνολικά εναντίον του ελληνικού λαού και μάλιστα με λυσσαλέο τρόπο τον τελευταίο ειδικά μήνα και μετά το ηχηρό χαστούκι στα κόμματα του Μνημονίου στις εκλογές της 6ης Μαΐου.
Ο Φρ. Ολάντ με μια άκρως προκλητική παρέμβαση επιχείρησε να εκβιάσει εκλογικά, αλλά και σε συνολικό πολιτικό επίπεδο ολόκληρο τον ελληνικό λαό. Παρά τη γνωστή γαλατική αβρότητα, ήταν κάτι παραπάνω από σαφής σε σχέση με την πορεία της Ελλάδας εντός της ευρωζώνης.
Μπορεί να δηλώνει φίλος της Ελλάδας, όπως άλλωστε και ο προκάτοχός του, και να λέει ότι δεν θα αποφασίσει αυτός για τους Έλληνες, σαν τον καλό «μπάτσο», αλλά προειδοποιεί σαφώς: «Η πλήρης ακύρωση του Μνημονίου θα θεωρηθεί από πολλές χώρες της ευρωζώνης ως ρήξη».
Δεν πρόκειται απλώς για ένα πολιτικό μάρκετινγκ υπέρ των πολιτικών βραχιόνων του Μνημονίου και κατά της Αριστεράς. Με προσεκτικό τρόπο ο ίδιος επιχειρεί να εκβιάσει και να εκφοβίσει συνολικά τις αγωνιζόμενες δυνάμεις του ελληνικού λαού που απέρριψαν εκκωφαντικά το Μνημόνιο.
«Σέβομαι τον ελληνικό λαό. Θα αποφασίσει αυτό που θέλει στις εκλογές της 17ης Ιουνίου. Κι εγώ είμαι πρόεδρος μιας Δημοκρατίας που έχει βουλευτικές εκλογές την ίδια ημέρα. Επομένως θεωρώ ότι οι ψηφοφόροι πρέπει να ασκήσουν πλήρως το κυριαρχικό τους δικαίωμα. Πρέπει όμως να τους προειδοποιήσω, διότι είναι καθήκον μου, διότι είμαι φίλος της Ελλάδας, αν δοθεί η εντύπωση ότι οι Έλληνες θέλουν να απομακρυνθούν από τις συμφωνηθείσες δεσμεύσεις και να εγκαταλείψουν κάθε προοπτική ανάκαμψης, τότε θα υπάρξουν χώρες εντός της ευρωζώνης που θα προτιμήσουν να τερματίσουν την παρουσία της Ελλάδας στην ευρωζώνη».
Η τοποθέτηση Ολάντ όπως ήταν φυσικό βρήκε την αρμόζουσα δουλοπρεπή αποδοχή από ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ και ένα σχετικό σκεπτικισμό, ως και τελείως αρνητική τοποθέτηση από στελέχη και υποψηφίους του ΣΥΡΙΖΑ. Ίσως κάποιοι αρχίζουν και καταλαβαίνουν ότι οι περιβόητες «συμμαχίες» και ο άνεμος αλλαγής στην Ευρώπη δεν είναι παρά φρούδες ελπίδες και ποντάρισμα σε γέρικα και ξοφλημένα, αν και νεοεκλεγέντα, άλογα της νεοφιλελεύθερης σοσιαλδημοκρατίας.
Ανθρώπους που έχουν υιοθετήσει το σύμφωνο συνταγματικής κατοχύρωσης της λιτότητας και στύβουν τους εργαζόμενους στο εσωτερικό των χωρών τους. Ορίστε πώς συνοψίζεται η αντίληψη του Γάλλου προέδρου: «Τήρηση των δεσμεύσεων που έχουν ληφθεί δεν σημαίνει παραμονή στην ίδια κατάσταση», μιλώντας για κάποια κονδύλια υπέρ της «ανάπτυξης». Μιας ανάπτυξης που θα στηρίζεται σε μεροκάματα πείνας… Με τον φόβο σύμμαχο όμως θα μείνει ο Φ. Ολάντ και οι ντόπιοι υποστηρικτές των πολιτικών του Μνημονίου που τρέμουν τη νίκη και τη χειραφέτηση του λαού. Και αυτές αργά ή γρήγορα θα έρθουν…
Δημοσιεύεται στο ΠΡΙΝ της 16/6/12
+ σχόλια + 1 σχόλια
φρανσουά
σιγά μην κλάψω…σιγά μη φοβηθώ...
Δημοσίευση σχολίου