Ο Νικολοπουλος έφυγε μόνος του.Τους άλλους θα τους διώξουμε εμεις.

Παρά την ικανοποίηση των ντόπιων και διεθνών αστικών κέντρων από την  ψήφο  εμπιστοσύνης που πήρε η κυβέρνηση της εγχώριας τρόικας από το σινάφι  των  εκλεγμένων υπαλλήλων του κεφαλαίου, είναι η αδυσώπητη  πραγματικότητα από τα αποτελέσματα της  βάρβαρης πολιτικής τους ,που θα θέτει  σε δοκιμασία  το βίο της από δω και στο εξής, ώσπου να επέλθει τελικά η αποσύνθεση της, κάτω από το βάρος της λαϊκής  οργής  που θα κορυφωθεί ούτως ή άλλως στους δρόμους της κοινωνικής σύγκρουσης.

Όσοι «παραπλανημένοι» ψηφοφόροι πίστεψαν την δημαγωγική προπαγάνδα περί  σκληρής αλλά υπεύθυνης  διαπραγμάτευσης για την απαγκίστρωση από τα μνημόνια και τους εφαρμοστικούς  νόμους, θα αιφνιδιάστηκαν από την ταχύτητα των γεγονότων που αποδεικνύουν πως οι ηγέτες της  κυβέρνησης αυτής, όχι μόνο δεν τα εννοούσαν αλλά και πως είναι τόσο δεμένοι χειροπόδαρα με δηλώσεις υποτέλειας στα αφεντικά και στους  προστάτες τους, που η μόνη οδός διαφυγής  των στελεχών που καλούνται να υλοποιήσουν  αυτή την πολιτική   φαντάζει η απαλλαγή έστω και προσωρινά από τα καθήκοντα τους, 

 Σπεύδουν  οι «κυβερνητικοί κύκλοι» και τα φερέφωνα του κατεστημένου να διασκεδάσουν τις εντυπώσεις περί προσωπικής κόντρας- πικρίας μεταξύ Σαμαρά και Νικολόπουλου στο παρασκήνιο της εσωκομματικής αντιπαράθεσης για την επιλογή των κυβερνητικών στελεχών και των αρμοδιοτήτων στο υπουργείο εργασίας. .Όση δόση αλήθειας και αν έχουν  τέτοιες πληροφορίες   το κυρίαρχο είναι πως οι λόγοι που ανάγκασαν σε παραίτηση το στέλεχος της Καραμανλικής  Πτέρυγας  και ολιγοήμερο υφυπουργό  εργασίας είναι οι προσταγές των δανειστών για την άνευ όρων υλοποίηση των προβλέψεων του μνημονίου στα εργασιακά θέματα, όπως επίσης και ο νέος γύρος της εργασιακής λεηλασίας που απαίτησε η τρόικα  κατά τη συνάντηση της με την  πολιτική  ηγεσία του υπουργείου.

  Όλοι θα θυμούνται άλλωστε πως  η στελέχωση του  υπουργείου εργασίας κατά την συγκρότηση της κυβέρνησης Σαμαρά ανακοινώθηκε την τελευταία στιγμή αφού τα πρωτοκλασάτα ονόματα της ΝΔ αρνήθηκαν να αναλάβουν, όπως επίσης και οι συνεταίροι Βενιζέλος και Κουβέλης  ούτε που εννόησαν να πράξουν κάτι τέτοιο, διαισθανόμενοι πως  το πολιτικό κόστος από την  αναμενόμενη νεα κοινωνική  λεηλασία περνάει πρώτα  από όλα, μέσα από τον πυρήνα της ταξικής βαρβαρότητας που θα αναλάμβανε  να χαράξει και να υλοποιήσει το συγκεκριμένο υπουργείο. 

 Να τονίσουμε  εδώ πως ο Ν. Νικολόπουλος και ως τομεάρχης για θέματα εργασίας  της Ν.Δημοκρατίας  αλλά και  μετά την ανάληψη των καθηκόντων του  εκτέθηκε ανεπανόρθωτα με δηλώσεις του  περί σωστής διαπραγμάτευσης με την τρόικα για την επιστροφή των συλλογικών συμβάσεων και της μετενέργιας,

                                                                         

Όπως  και να έχουν τα πράγματα όμως  ξέρουμε πως το αστικό μπλοκ εξουσίας παρά τις εύθραυστες ισορροπίες στο εσωτερικό  του,  είναι αποφασισμένο να κρατηθεί στην διακυβέρνηση με νύχια και με δόντια για να υλοποιήσει τις πιο ακραίες και αντικοινωνικές επιλογές του καθεστώτος  και θα  χρειαστεί  παρατεταμένος και συντονισμένος αγώνας για την ανατροπή από τα κάτω  μέχρι την τελική του πτώση.

Ας υποδεχθούμε λοιπόν την παραίτηση του Νικολόπουλου με ικανοποίηση και ας υποσχεθούμε στους υπουργούς ,και  τα στελέχη της νέας κυβέρνησης πως η επόμενη παραίτηση θα είναι όλων τους και θα έχει την σφραγίδα των καταπιεσμένων αυτού του τόπου που θα εξεγείρονται εναντίων τους.  

β. ariaditis