Του Γιώργου Σαρρή
Και να πού τα περί λουκέτου στη Χαλυβουργία δεν ήταν τίποτα παραπάνω από εκβιασμοί και απειλές. Τίποτα παραπάνω από αφορμή για μαύρη προπαγάνδα τρομοκρατίας όχι μόνο προς τους ηρωικούς Χαλυβουργούς αλλά προς όλους τους εργαζόμενους. Ήταν ένας τρόπος για να δοθεί πάσα στους γενναίους των καναλιών να αρχίσουν να πυροβολούν εναντίον του ΠΑΜΕ και όσων υποκινούν απεργίες σε τόσο κρίσιμους καιρούς όπου οι άνθρωποι πρέπει να μετατραπούν σε ανθρωπάκια, σε σκλάβους, σε υποταγμένους δούλους για να "πάει μπροστά η πατρίδα και ο τόπος".
Ο Μάνεσης δεν είχε κανένα απολύτως λόγο να κλείσει το εργοστάσιο. Και στο θέμα του λιμανιού(τι το θέλει το λιμάνι αν δεν πάνε καλά οι δουλειές;) αλλά και στο θέμα του φθηνού ηλ.ρεύματος έχει πάρει θετικές απαντήσεις! Οπότε ποιός ο λόγος; Ο μόνος που του χάλαγε το γλυκό ήταν οι ηρωικοί εργάτες που αποφάσισαν να μην υποταχθούν, να μη δουλεύουν στο καμίνι του, παρέα με το θάνατο όπως έχει αποδειχθεί, για 500 ευρώ και φυσικά άνευ όρων πιά.
Και σήμερα έβγαλε ανακοίνωση όπου λέει ότι δεν συντρέχει λόγος να κλείσει το εργοστάσιο,αφού το κράτος αποφάσισε να εφαρμόσει τους νόμους.
Σήμερα λοιπόν η κυβέρνηση ΔΗΜΑΡ,ΝΔ,ΠΑΣΟΚ έστειλε τα ΜΑΤ να εφαρμόσουν το νόμο.
Να ταράξουν το λαό στη νομιμότητα, αφού η λεγόμενη "νομιμότητα" είναι όπλο της εξουσίας και όχι του λαού.
Έστειλαν τα ΜΑΤ να παραδώσουν το μήνυμα σε όλο το λαό, ότι η εξουσία αυτή δεν είναι δική του αλλά εναντίον του, και ότι η ισχύς της θα εφαρμοστεί με όποιον τρόπο χρειαστεί! Να του πουν πως όταν οι απεργίες δεν σπάνε από τους απεργοσπάστες, τότε έρχονται τα ΜΑΤ και το κράτος δικαίου!
Εστειλαν με τα ΜΑΤ το μήνυμα πως η νομιμότητα είναι εδώ για να χτυπήσει το δικαίωμα στην Απεργία, για να στηρίξει το δικαίωμα στην απεργοσπασία, το δικαίωμα στην υποταγή, το δικαίωμα να καρφώνεις πισώπλατα το συνάδελφό σου, το σύντροφο που μπαίνει μπροστά και παλεύει και για σένα. Για σένα που θα τρέξεις να πανηγυρίσεις και θα απολαύσεις ό,τι κερδηθεί από όσους παλεύουν..
Όποιος έχει αυταπάτες για το τι συμβαίνει θα διαπιστώσει πολύ γρήγορα, ότι ο κόσμος γύρω μας έχει αλλάξει τραγικά προς το χειρότερο. Πως η δημοκρατία είναι ένα αστείο παιχνιδάκι στα χέρια τους, όσο εμείς δεν κάνουμε τίποτα για να αντισταθούμε. Ότι θα γυρίσουμε πολλές δεκαετίες πίσω, όχι μόνο οικονομικά αλλά και από άποψη καταστολής της δημοκρατίας.
Θα διαπιστώσουμε όλοι βάζοντας το δάχτυλο στην πληγή, ότι τίποτα δεν μας ανήκει αν δεν παλέψουμε κι αν δε ματώσουμε γι αυτό.
Θα δούμε καθαρά πως η υποταγή μόνο σε περισσότερη υποταγή μπορεί να μας πάει.
Ολοι στη Χαλυβουργία λοιπόν, μαζί με τους εργάτες, μαζί με το μέλλον, μαζί με την ιστορία των αγώνων που μας έφεραν όποιο λίγο φώς μας έχει απομείνει.
Για το αύριο των παιδιών μας!
Ο νόμος της ζωής μας δεν μπορεί να είναι άλλος από τη ζωή και το μέλλον των παιδιών μας.
"Μας έλεγαν θα νικήσετε όταν υποταχτείτε.
Υποταχτήκαμε και βρήκαμε τη στάχτη.
Και να πού τα περί λουκέτου στη Χαλυβουργία δεν ήταν τίποτα παραπάνω από εκβιασμοί και απειλές. Τίποτα παραπάνω από αφορμή για μαύρη προπαγάνδα τρομοκρατίας όχι μόνο προς τους ηρωικούς Χαλυβουργούς αλλά προς όλους τους εργαζόμενους. Ήταν ένας τρόπος για να δοθεί πάσα στους γενναίους των καναλιών να αρχίσουν να πυροβολούν εναντίον του ΠΑΜΕ και όσων υποκινούν απεργίες σε τόσο κρίσιμους καιρούς όπου οι άνθρωποι πρέπει να μετατραπούν σε ανθρωπάκια, σε σκλάβους, σε υποταγμένους δούλους για να "πάει μπροστά η πατρίδα και ο τόπος".
Ο Μάνεσης δεν είχε κανένα απολύτως λόγο να κλείσει το εργοστάσιο. Και στο θέμα του λιμανιού(τι το θέλει το λιμάνι αν δεν πάνε καλά οι δουλειές;) αλλά και στο θέμα του φθηνού ηλ.ρεύματος έχει πάρει θετικές απαντήσεις! Οπότε ποιός ο λόγος; Ο μόνος που του χάλαγε το γλυκό ήταν οι ηρωικοί εργάτες που αποφάσισαν να μην υποταχθούν, να μη δουλεύουν στο καμίνι του, παρέα με το θάνατο όπως έχει αποδειχθεί, για 500 ευρώ και φυσικά άνευ όρων πιά.
Και σήμερα έβγαλε ανακοίνωση όπου λέει ότι δεν συντρέχει λόγος να κλείσει το εργοστάσιο,αφού το κράτος αποφάσισε να εφαρμόσει τους νόμους.
Σήμερα λοιπόν η κυβέρνηση ΔΗΜΑΡ,ΝΔ,ΠΑΣΟΚ έστειλε τα ΜΑΤ να εφαρμόσουν το νόμο.
Να ταράξουν το λαό στη νομιμότητα, αφού η λεγόμενη "νομιμότητα" είναι όπλο της εξουσίας και όχι του λαού.
Έστειλαν τα ΜΑΤ να παραδώσουν το μήνυμα σε όλο το λαό, ότι η εξουσία αυτή δεν είναι δική του αλλά εναντίον του, και ότι η ισχύς της θα εφαρμοστεί με όποιον τρόπο χρειαστεί! Να του πουν πως όταν οι απεργίες δεν σπάνε από τους απεργοσπάστες, τότε έρχονται τα ΜΑΤ και το κράτος δικαίου!
Εστειλαν με τα ΜΑΤ το μήνυμα πως η νομιμότητα είναι εδώ για να χτυπήσει το δικαίωμα στην Απεργία, για να στηρίξει το δικαίωμα στην απεργοσπασία, το δικαίωμα στην υποταγή, το δικαίωμα να καρφώνεις πισώπλατα το συνάδελφό σου, το σύντροφο που μπαίνει μπροστά και παλεύει και για σένα. Για σένα που θα τρέξεις να πανηγυρίσεις και θα απολαύσεις ό,τι κερδηθεί από όσους παλεύουν..
Όποιος έχει αυταπάτες για το τι συμβαίνει θα διαπιστώσει πολύ γρήγορα, ότι ο κόσμος γύρω μας έχει αλλάξει τραγικά προς το χειρότερο. Πως η δημοκρατία είναι ένα αστείο παιχνιδάκι στα χέρια τους, όσο εμείς δεν κάνουμε τίποτα για να αντισταθούμε. Ότι θα γυρίσουμε πολλές δεκαετίες πίσω, όχι μόνο οικονομικά αλλά και από άποψη καταστολής της δημοκρατίας.
Θα διαπιστώσουμε όλοι βάζοντας το δάχτυλο στην πληγή, ότι τίποτα δεν μας ανήκει αν δεν παλέψουμε κι αν δε ματώσουμε γι αυτό.
Θα δούμε καθαρά πως η υποταγή μόνο σε περισσότερη υποταγή μπορεί να μας πάει.
Ολοι στη Χαλυβουργία λοιπόν, μαζί με τους εργάτες, μαζί με το μέλλον, μαζί με την ιστορία των αγώνων που μας έφεραν όποιο λίγο φώς μας έχει απομείνει.
Για το αύριο των παιδιών μας!
Ο νόμος της ζωής μας δεν μπορεί να είναι άλλος από τη ζωή και το μέλλον των παιδιών μας.
"Μας έλεγαν θα νικήσετε όταν υποταχτείτε.
Υποταχτήκαμε και βρήκαμε τη στάχτη.
Μας έλεγαν θα νικήσετε όταν αγαπήσετε.
Αγαπήσαμε και βρήκαμε τη στάχτη,
Μας έλεγαν θα νικήσετε όταν εγκαταλείψετε τη ζωή σας
Εγκαταλείψαμε τη ζωή μας και βρήκαμε στάχτη.
Βρήκαμε τη στάχτη. Μένει να ξαναβρούμε τη ζωή μας.
Τώρα που δεν έχουμε πια τίποτα." Γ.Σεφέρης
Αγαπήσαμε και βρήκαμε τη στάχτη,
Μας έλεγαν θα νικήσετε όταν εγκαταλείψετε τη ζωή σας
Εγκαταλείψαμε τη ζωή μας και βρήκαμε στάχτη.
Βρήκαμε τη στάχτη. Μένει να ξαναβρούμε τη ζωή μας.
Τώρα που δεν έχουμε πια τίποτα." Γ.Σεφέρης
(Το ποίημα αυτό γράφτηκε το καλοκαίρι του '32 πάνω ακριβώς στη χρεοκοπία της εποχής και δεν μπορεί να είναι τυχαίο)
Δημοσίευση σχολίου