Αισχρό δημοσίευμα

Καλύτερα να μην εκφράσω τη γνώμη μου για το «Μακελειό» και τον «δημοσιογράφο» που είναι από πίσω. Είναι γνωστό το ποιόν του σε όλους. Ότι και να πω είναι λίγο μπροστά σε ένα κατάπτυστο δημοσίευμα – πρόκληση, που είχε το θράσος να αναρτήσει.

Από τον τίτλο «Άρης Βελουχιώτης: Ένας Πορτοφολάς, Παιδεραστής, Μέθυσος και Ψυχοπαθής Σαδιστής Δολοφόνος Ήρωας του ΚΚΕ», καταλαβαίνετε τι ακριβώς λέει. Διανθισμένο από ιστορικές ανακρίβειες και ψέματα, φορτώνει προσωπικά στον Βελουχιώτη όλα τα εγκλήματα του εμφυλίου!

Δεν είναι τυχαία αυτή η δημοσίευση. Πριν λίγο καιρό, όπως θα θυμάστε, κάποιοι βεβήλωσαν την προτομή του Άρη. Ειλικρινά δεν κατανοώ, γιατί έχουν τόσο φόβο, για κάποιον που πολέμησε τους Ναζί και που είναι νεκρός εδώ κι 67 χρόνια!  

Ίσως γιατί πολέμησε ως το τέλος. Ίσως γιατί έκανε τη μεγαλύτερη ζημιά στον εχθρό από οποιονδήποτε άλλο. Ο Άρης, ήταν ένας γενναίος μαχητής. Πολέμησε σκληρά τους ναζί και τα τσιράκια τους. Ο Γοργοπόταμος  και μόνο, ήταν η κορυφαία, η σπουδαιότερη αντιστασιακή πράξη του πολέμου. Άλλαξε την πορεία της μάχης στην Αφρική, αφού διέκοψε τον ανεφοδιασμό του καλύτερου στρατηγού των Γερμανών, του Ρόμελ.

Ένας πόλεμος, ιδιαίτερα ένας εμφύλιος, περιλαμβάνει σκοτωμούς, καταστροφές, ωμότητες. Το να γίνεται όμως προσπάθεια, να καταλογιστούν αυτές οι βιαιότητες μόνο στη μια μεριά, είναι όχι απλά ψέμα κι άδικο, αλλά ύπουλη προσπάθεια παραχάραξης της Ιστορίας με σκοπό την καπήλευση των νεκρών.

Υπάρχουν πολλές ανάλογες ιστορίες με τους δεξιούς αυτή τη φόρα, να σκοτώνουν και να βασανίζουν τους αντιπάλους τους. Χαρακτηριστικά, αναφέρονται ξυλοδαρμοί, βασανιστήρια, εκτελέσεις αιχμαλώτων με σαδιστικό τρόπο (κάποιους αντάρτες πχ τους έκαψαν ζωντανούς), βιασμοί, παραβίαση γενικά κάθε συνθήκης και δικαίου.

Το μεγαλύτερο όμως έγκλημα της δεξιάς ήταν, ότι αυτά συνεχίστηκαν και μετά τη λήξη των εχθροπραξιών. Πόσοι σκοτώθηκαν, εκτελέστηκαν από στρατοδικεία, βασανίστηκαν, φυλακίστηκαν, διώχθηκαν και ατιμάστηκαν σε καιρό ειρήνης;

Αυτό  που παρατηρώ στους δεξιούς, είναι ο πανικός. Το ΚΚΕ αυτή τη στιγμή ενισχύεται. Παρόλα τα προβλήματα και την προπαγάνδα. Αυτό οφείλεται στα νέα παιδιά και στα στελέχη του, που πάνε πόρτα – πόρτα κι ενημερώνουν τον κόσμο. Οφείλεται στους αγώνες του, στη συμμετοχή όλων, και στο ότι δεν έσκυψε το κεφάλι στους ξένους. Στο ότι είναι συνεπές και έντιμο. Δεν μασάει τα λόγια του, ούτε κρύβεται πίσω από το δάκτυλό του.

Ακόμη, η Αριστερά στο σύνολό της, φαίνεται ότι θα παίξει επιτέλους τον πρωταγωνιστικό ρόλο στην πολιτική. Είναι το μέλλον. Αυτό τρομοκρατεί τους νέους προδότες και δοσίλογους, τους καινούργιους μαυραγορίτες. Η τακτική τους απλή: Να τρομάξουν τον κόσμο, να σπιλώσουν τον πολιτικό αντίπαλο. Φαίνεται πως οι ναζί και τα άλλα μαξιλάρια, δεν απορροφούν  πια τους πολιτικούς κραδασμούς από τα νέα σαδιστικά μέτρα θανάτου.

Το πνεύμα της αντίστασης, δεν πεθαίνει σπιλώνοντας νεκρούς. Ούτε με το να απειλείς με εμφύλιο. Σαμαρά, εσύ  είσαι από πίσω, αλλά δεν πιάνει το κόλπο. Έλεγε κι ο Λοβέρδος, ότι αν πείραζαν τον Γιωργάκη, θα γινόταν πόλεμος.  Πριν πέσει στην αγκαλιά του Βαγγέλη, βεβαίως.  Αν δεν θέλετε Αντίσταση, να μην αδικείτε. Δώστε πίσω τα κλεμμένα, ζητήστε έμπρακτη συγνώμη κλείνοντας κελί στον Κορυδαλλό και δεν θα σας ενοχλήσει κανείς. Είμαστε στον 21^ο αιώνα. Έχουμε φορτωθεί στην πλάτη μας μια χρεωκοπία οικονομική πολιτική και κοινωνική, για την οποία φταίνε, όσοι κυβέρνησαν από το 1945 και μετά. Ζούμε για να πληρώνουμε τους δανειστές.  Κινδυνεύουμε να χάσουμε τα σπίτια μας, τα χωράφια μας, όλα όσα έχουμε, γιατί κάποιοι ακολούθησαν αυτές τις πολιτικές κι αυτό το σύστημα.  Πληρώνουμε άδικους φόρους, βλέπουμε το μισθό μας και τη σύνταξη μας να υφαρπάζεται βίαια από εκείνους που δεν κοπίασαν ποτέ στη ζωή τους. Δεν υπάρχει πια Υγεία και Παιδεία παρά ένα απίστευτο μπάχαλο και μια καταστολή χωρίς προηγούμενο σε καιρό ειρήνης. Δικαιώματα και ελευθερίες καταπατούνται. Εργαζόμαστε πολύ περισσότερο και δεν παίρνουμε σχεδόν τίποτα.

Σήμερα βασανίζονται άνθρωποι γιατί κάποιοι έκοψαν τα απαραίτητα γι αυτούς φάρμακα. Κάποιοι πεθαίνουν της πείνας, τα παιδιά λιποθυμάνε. Κάποιοι κρυώνουν, κάποιοι έμειναν άστεγοι και ψάχνουν στα σκουπίδια. Κανείς δεν αισθάνεται ασφαλής, δεν ξέρει αν θα έχει δουλειά αύριο.

Αυτή η κατάσταση ήταν και τότε. Αυτό έκανε τον Κλάρα και χιλιάδες άλλους σαν αυτόν, να βγουν στο βουνό. Γιατί κάποιοι είχαν πάρει τα πάντα από το λαό, πυροβολώντας τον κι από πάνω. Όπως τότε έγινε η αντίσταση και έφυγαν οι ναζί, έτσι θα γίνει και τώρα. Τα καθάρματα που είναι υπεύθυνα για την τωρινή αθλιότητα, θα πληρώσουν. «Ή αντιστεκόμαστε, ή πεθαίνουμε αργά και βασανιστικά από πείνα».  Γι αυτό ακριβώς πολέμησαν. Επειδή δεν υπήρχε άλλη λύση. Επειδή, αν δεν πολεμούσαν, η κατάσταση θα ήταν τρις χειρότερη.  

Πάντα στους δούλους θα υπάρχουν ένας Σπάρτακος και χιλιάδες να τον ακολουθούν, πάντα σε κάθε κατοχή, θα υπάρχει κι ένας  Άρης με το ΕΛΑΣ να τσακίζει τους κατακτητές και τους προδότες. Ο Κλάρας, αν ήταν αυτό που λένε οι φασίστες, θα ήταν μόνος του, δεν θα τον ακολουθούσαν κι άλλοι, που φλέγονταν για Λευτεριά και Ισότητα. Κάθε φορά που υπάρχει αδικία, εκμετάλλευση, δουλειά, θάνατος, βία, θα υπάρχουν άνθρωποι απλοί, με ελαττώματα και προτερήματα, που θα αντιστέκονται.

Δίκαια όμως φοβάστε, φασίστες, γιατί ο Θανάσης Κλάρας μπορεί να πέθανε, αλλά χιλιάδες που πιστεύουν σε ένα καλύτερο κόσμο σήμερα, είναι έτοιμοι να πετύχουν εκεί, που δεν τα κατάφερε αυτός…